Arashi ni Shiyagare 2011/8/13 : Arashi VS Kanjani8 [แปลช่วงทอล์ค]

...

ดูแล้วขำ..หัวเราะจนเหนื่อย 55555555

แปลเอาสนุกๆ อย่าไปคาดหวังว่าจะตรงไปตรงมาเป๊ะๆ แต่ถ้าผิดชัวร์ๆ บอกได้เลยค่ะ

และคิดว่าจะแปลแต่ช่วงพูดคุยนะคะ ช่วงท้ายที่เหมือนเล่นเกมไม่ต้องแปลให้เสียเวลา ก็ดูได้สนุกอยู่แล้วค่ะ :D

...



Arashi ni Shiyagare 2011年8月13日 : Kanjani8 (for 24Hrs.TV promote)

แยกพาร์ทแปลตาม clip at http://hachiarashi.บล็อคสปอท.com/2011/08/tv-20110814.html



(part 1)

เริ่มต้นรายการ โชคุงก็บอกว่า เทปนี้พวกเราเดา(เกสท์)ได้แน่นอนอยู่แล้ว ก็เพราะ วันที่ 20 ในอาทิตย์หน้าจะเป็นรายการ ทีวี 24 ชม. ตอนปีก่อน สมาชิก TOKIO สองคนก็มา(โปรโมท) ..เทปนี้ ก็สงสัยแค่ว่าใน 7 คนของ Kanjani8 ใครจะมาบ้างเท่านั้นเอง (แฟนๆในสตูดิโอกรี๊ดดดด) ..จุนสงสัยว่า เมมเบอร์ Kanjani8 มารายการนี้ จะสอนอะไรเรา(ได้)เหรอ (ฮา) ..ไอบะจังบอก งั้นคงสอนสำเนียงคันไซมั้ง ..นิโนะว่า หรือไม่ก็เรียนรู้แฟชั่นหลุดโลกแบบมุระคะมิ (ฮา)

โชคุงชวนว่า ก่อน Kanjani8 จะออกมา เราพูด(เผา)ซะให้หมดก่อนเลยดีกว่า (ฮา) ..สำหรับโชคุง+โอจัง นับอายุแล้วเป็นรุ่นพี่ชัวร์ๆ ส่วนอีก 3 คนของอาราชิจะรุ่นราวคราวเดียวกันกับ Kanjani8 ..จากประสบการณ์ที่เคยมีด้วยกัน อาจเคยไปเที่ยวหรือเก็บตัวซ้อมเต้น มีอะไรเล่าถึงได้บ้าง อย่างเช่น ใครขโมยของของใคร อะไรทำนองนี้

นิโนะเล่าถึง มุระคะมิ ว่ามีเกมที่เขาชอบเล่นมากๆอยู่ วันนึงเกมนั่นหายไป (จุนเริ่มขำไม่ไหวแล้ว 555+) ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาของการอยู่ร่วมกันในช่วงเก็บตัวฝึกซ้อม เขาก็เดินถามไปเรื่อย ด้วยสำเนียงคันไซ(ประมาณอิสานบ้านเฮา) "เกมข้อยอยู่ไส" ๆๆ "ไม่มี, ไม่มี" (ฮา) ..แล้วได้ยินเสียงเกมนั้นจากห้องข้างๆ ซึ่งตอนนั้นมีคนเอาไปเล่นแล้วจริงๆ เซฟดาต้าทับส่วนที่เขาเล่นไปเรียบร้อยแล้วด้วย ..เป็นคนที่มุรุคะมิไม่เคยสนิทด้วยเสียอีก เขาก็ต้องตัดสินใจจะพูดดีมั้ย หรือไม่พูด ที่สุดก็ไปพูด..ว่า.."โคกิคุง นั่นมัน ของชั้นนี่เนอะ" (ฮา) จุนเสริมให้ "ขอดูนิดได้มั้ย...ที่กล่องเขียนชื่อไว้ก็จริง แต่นี่ มันของชั้นนี่เนอะ" (ฮา)

จุนเล่าเรื่องที่จำได้ไม่เคยลืม ตอนที่ไปค้างโรงแรมที่โอซาก้าเพื่อเล่นคอนของรุ่นพี่ โยโกยาม่าไม่ได้เอากกน.ไปเปลี่ยน (ฮา) เขาก็ออกไปซื้อ ..ที่ซื้อมา ไม่ใช่กกน.ผู้ชาย แต่เป็นกกน.สีชมพูอย่างแหววเลย (ฮา) ..โชคุงบอก คงจะไม่มีขายอ่ะเนอะ ..ไอบะว่า เป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว ที่จะไม่มีขาย ..นิโนะบอก เจ้านั่นยืนยันกระต่ายขาเดียวว่า "มันไม่มีขาย" (ฮา)

...แล้วก็เชิญเกสท์ คือ Kanjani8 ออกมาตามคาดค่ะ...

มุระคะมิ - มันนานไปมั้ย (กว่าจะเชิญเกสท์ได้ 555+)

โยโกยาม่า - ออกมาลำบากเลย! พูดซะหมด ไม่มีเรื่องจะคุยแล้ว (ฮา)

มุระคะมิ - เราก็เตรียมเรื่องมาใช่มั้ย เล่นพูดไปก่อนซะ

ทางอาราชิก็แก้ตัวไปน้ำขุ่นๆว่า เปล่าเลย เราแค่เดาเพื่อช่วยโปรโมทรายการ ทีวี 24 ชม.อาทิตย์หน้า

มุระคะมิ - ทำไมต้องเดาซะเป๊ะขนาดนั้น?!? (ฮา)

โยโกยาม่า - เมื่อกี๊อาราชิเผาเราใช่มะ เดี๋ยวพวกเราจะเผาคืนมั่งละนะ! (กรี๊ด) เรารู้ดีซะด้วย ..เผลอๆอาราชิ(嵐-พายุ) จะกลายเป็นแค่คะเซะ (風-ลม) ไปเลยด้วย (ฮา)

นิโนะถามว่า ทำไมมาแค่ 5 คน ..สาเหตุก็คือ เรียวคุงติดถ่ายละคร ส่วนมารุยะม่านั่น ถ้ามาโตเกียวเขาจะตื่นเต้นมากไป วันนี้เลยขอหยุดวันนึง (ฮา) ..อีกอย่าง อาราชิมี 5 คน เพราะงั้นอยากให้เป็น 5 คนเท่าๆกันจะดีกว่า

แล้วโชคุงก็เปิดโอกาส ให้พูดจุดประสงค์ที่มาเป็นเกสท์วันนี้ คือโปรโมทรายการ ทีวี 24 ชม. ...พูดโปรโมทจบ โชคุงก็บอก ขอบคุณมากคร๊าบ(สำหรับวันนี้) กล้องก็ดึงขึ้นมุมสูง เหมือนจะให้ลากันเลย 555+

โยโกยาม่า - โอกาสสำคัญมาถึงแล้ว แบบนี้เดี๋ยวจากเทปนี้ เราจะทำรายการให้เป็น Kanjani8 ni Shiyagare ไปเลยนะ (ฮา)

มุระคะมิ - โปรดิวเซอร์บอกผมไว้ เดี๋ยวจะแพลนของครั้งหน้าไว้ให้เลยด้วยนะ (ฮา) เราเอาจริงนะ

เมื่อโดนทวงถามถึงของฝาก ..เรียกสาวฟังกี้เกิร์ลออกมา ของฝากเป็น เสื้อยืดสัญญลักษณ์ของรายการ ทีวี 24 ชม. นั่นเองค่ะ...แล้วก็ชวนกันโปรโมทด้วย theme ที่ปีนี้ใช้คำว่า จิกะระ 力 "พลัง" (ตบมุกด้วยการพูดแล้วทิ้งจบแบบอึ้งๆ 555+)



...มาถึงช่วง คุ้ยข่าวลือ ..ถ้าจริงก็เล่าสู่กันฟัง ถ้าไม่จริงก็ปฏิเสธได้เลย

* ถ้าไปทานข้าวกับนิโนะ จะรู้สึกเข้ากันไม่ค่อยได้ *

มุระคะมิ รับว่า หัวข้อนี้ของเขาเอง แล้วอธิบายว่า ไม่ใช่ไม่สนุกด้วยนะ แค่รู้สึกเข้ากันไม่ค่อยได้ ..เวลาไปทานข้าวด้วยกันซึ่งนิโนะมักเป็นฝ่ายชวนเขา เขาก็ดีใจ ..ระหว่างทานข้าวกัน ดื่มเหล้ากัน ก็พูดคุยเรื่องงานประสาผู้ชาย คุยกันแมนๆอยู่ดีๆ นิโนะจะเริ่มควักกระเป๋ากางเกงยุกยิก ..ใช่ค่ะ..ไพ่..มาแล้วกลไพ่ ..แสดงกลให้ดู..เอ้า ดูจนจบไป..อยากจะชวนเข้าเรื่องต่อ จะคุยเรื่องแพลนว่าเล่นคอนเสิร์ตครั้งหน้ายังไงดี นิโนะชวนดูกลไพ่ต่ออีกอันแล้ว (ฮา) ..อดคิดไม่ได้ว่า เป็นอยู่อย่างนี้ ตรูจะต้องดูกลไพ่กี่ครั้งถึงจะอิ่มตัวเนี่ย! (ฮา)

แล้วก็เรื่องที่นิโนะสั่งเห็ดห่อฟลอยด์ย่าง ..ทุกคนก็บอกว่าไม่เห็นเป็นไร ก็ของน่ากินดีนี่ ..ปัญหาคือ พอเห็ดถูกเอามาเสิร์ฟ นิโนะก็เอาวางบนเตาย่างทั้งห่อ "แล้วเนื้อของตรู จะย่างตรงหนายยย!?" (ฮา)

อีกสักเรื่อง...นิโนะชอบตีสนิทกับคนไม่เคยรู้จักง่ายๆ...เคยไปดื่มในบาร์กันสองคน แล้วจะเล่นปาลูกดอก(dart) ..แข่งกับอีกฝ่าย ที่เป็นลูกค้าในร้านเดียวกัน ทางนั้นเขามากันผู้ชาย 2 คน ก็เท่าๆกันกำลังดี ..แต่นิโนะก็ไปเข้าฝ่ายนั้นเฉยเลย ให้มุระคะมิเล่นคนเดียว ..แถมพอฝ่ายนิโนะกับคนแปลกหน้าสองคนนั้นชนะ นิโนะก็โบกมือลา แล้วไว้เจอกันน้า "ตรูถูกทิ้งซะงั้น..ตะลึง!" (ฮา)

นิโนะถาม เคยไปทานกับคนอื่นอีกบ้างมั้ย ..มุระคะมิบอกเคยทานกลางวันกับโชคุง ..โชบอกว่าเป็นคาเฟ่มื้อกลางวันที่โยโยงิอุเอะฮาร่า (คาเฟ่ เป็นร้านประเภทที่มักจะเสิร์ฟอาหารเป็นชุด แล้วแต่จะสั่งชุดไหนค่ะ) ..กำลังทานกับเพื่อนอยู่ แล้วเจอมุระคะมิเข้ามาแจม ..เขาใส่เสื้อหนังแบบพวกฮีโร่ไรเดอร์ หนีบกระเป๋า(แบบพวกเสี่ย 555+) ..นิโนะได้ที แฟชั่นหลุดโลกนี่ มันเป็นยังไงนะ ..แล้วก็เล่าถึงคราวหนึ่ง ณ ใจกลางเมือง ..มีบางสิ่งสุดขั้ว ปรากฏกายออกมา เรียกแท็กซี่ในเมือง ..ยืนโบกอยู่งั้น ไม่มีแท็กซี่ไหนจอดรับเลย (ฮา) แฟชั่นเช่นนั้น ก็คือ ..กางเกงขา 7 ส่วนอย่างที่ผมใส่พอดี แต่เป็นลายทหาร ..แล้วเสื้อก็เป็นลายเดียวกัน ทั้งตัว ..แล้วสวมหมวกที่เป็นลายทหาร อีกด้วย (ฮา)

โยโกยาม่า - ในเมืองใหญ่ๆ แกจะไปพรางตัวตรงไหนวะ (ฮา) คิดอะไรของแก ไม่เข้าใจ (ฮา)



...ต่อไป...

* โอโนะไม่เคยตอบเมล์เลยซ้ากครั้งเดียว *

โองุระ เป็นเจ้าของเรื่องค่ะ ..เขาบอกว่าเคยส่งไปหาหลายครั้ง แต่อย่าพูดว่าไม่ค่อยจะตอบเลย ..จริงๆคือ โอโนะไม่เคยตอบกลับเลยสักครั้งเดียว (เห~!) ..เล่าว่า บางที่ไปร้านเหล้า เจ้าของร้านบอกว่าโอโนะก็เคยมาอยู่เรื่อยๆ โองุระก็เลยเมล์ไปชวน ..พอชวนไปแล้ว ก็ดื่มรอ เมล์ตอบกลับยังไม่มา ก็ต้องรอต่อไป กลับไม่ได้เพราะชวนไปแล้ว ..ทั้งโชคุงและนิโนะบอกว่า สอบถามโอจังก่อนดีกว่า เขาคงมีเหตุผลจะพูดแน่ๆ

โอจัง - เขาน่ะ ที่เมล์มาน่ะ ดึกเกิน

นิโนะ - แต่มันก็เป็นช่วงเวลาที่ออกไปดื่มเหล้าสังสรรค์ ช่วยไม่ได้นี่

ไอบะ - ยังไม่นอนใช่ไหมล่ะ ยังตื่นอยู่ใช่ไหม ...



(part2)

ไอบะ - ยังตื่นอยู่ใช่ไหม

โอโนะ - ตื่นอยู่ (ฮา) ((ตอบอย่างหน้าตาเฉยค่ะ ลีดเดอร์เรา 555+))

โองุระ - ยังตื่นอยู่ด้วยเหรอ (ฮา)

นิโนะ - ถ้าหลับไปแล้วก็อีกเรื่องเนอะ..อืม..เอาเหอะ อะไรงี้

โช - สองคนนี้ ไปรู้จักกันตอนไหนเหรอ

นิโนะ - จริงๆเคยไปดื่มกันมาแล้วใช่ไหมล่ะ

โอโนะ - เคยไปกับมารุ ..มารุกินอยู่ แล้วโทรชวนผม ..พอไปถึง เห็น(โองุระ)เขานั่งอยู่แล้ว

นิโนะ - หมายความว่า เวลามารุยาม่าชวน นายก็ไปอ่ะนะ (ฮา) ((นิโนะยุแยงตะแคงรั่วเก่งมากค่ะ 555+))

โองุระ - เป็นยังงี้นะ..ผมดื่มอยู่กับมารุยาม่า แล้วเขาโทรชวน(โอจัง) ผมก็บอก ไม่ต้องบอกว่าผมอยู่ด้วยแล้วกัน พอเขาโทร โอโนะก็รับ ..นั่นผมก็คิดแล้วว่า ทีกับผมต่างกันเนอะ (ฮา) ..โดยที่เขาไม่รู้ว่าผมอยู่ด้วย พอเปิดประตูปั้งเข้ามา เห็นหน้าผม ดูเหมือนเขาจะเบือนหน้า "เฮ้อ" งั้นเลยละ (ฮา)

มุระคะมิ - ทำหน้ารังเกียจใส่เลยจริงๆเหรอ (ฮา)

โอโนะ - ก็ทั้งๆที่ผมไม่รู้ว่าเขาอยู่ด้วยสักหน่อย แต่เขาทำท่ายังกับ "รอนายอยู่นะ" เลยอ่ะ

นิโนะ - อ่ะ แล้วถ้าเขาบอกว่า เขาอยู่ด้วยล่ะ จะว่าไง

โอโนะ - ก็ถ้าบอก...จะได้คิดดูอีกที(ว่าจะไปจอยด้วยมั้ย).. (ฮา)

โชคุงปรับสถานการณ์ ด้วยการเล่าว่า เห็นเล่าถึงความสัมพันธ์แบบนี้ก็จริง มีครั้งนึงผมเคยไปจอยด้วย ..ผมกับยะสึดะ กำลังคุยเรื่องงาน ซีเรียสกันอยู่เลย ..พอหันไปถามความเห็นเขา "ว่ามั้ยเนอะ" (โองุระ)กอดคอ(โอจัง)กันอย่างสนิทสนม "แต่โอจังเราสนุก ก็ดีแล้วละเนอะะะ" ..โอจังก็ "อืมมมม" (ฮา)



...ต่อไป...

* คิดว่า อาราชิน่ะ ถ้าเราตีสนิทกับซะกุไรเอาไว้ได้ ก็โอเคแล้ว *

โช - อะไรยังไงเนี่ย

นิโนะ - เป็นความคิดส่วนตัว หรือความต้องการของทั้งกลุ่ม

เรื่องนี้ เป็นความคิดของ ยะสึดะ ค่ะ ...

ยะสึดะ - โดยพื้นฐานเลย ไม่ใช่ความหมายทางเพี้ยนๆอะไรนะ

โยโกยาม่า - เพี้ยนโดยสมบูรณ์แบบเลยละ (ฮา)

ยะสึดะ - ผมจะมีประสาทสัมผัส รับกลิ่นเก่งนะ เรื่องดูคนเนี่ย

โยโกยาม่า - ค่อยๆเพี้ยนขึ้นแล้วมั้ยล่ะ (ฮา)

ยะสึดะเล่าว่า แต่ก่อน เขาดูพวกกลุ่มรุ่นพี่ออกว่า ถ้าเข้ากับแยงกี้ได้ รุ่นพี่อื่นๆก็จะยอมรับเขา ((หมายถึงเข้ากับคนเฮี้ยวๆหัวแถวได้ ที่เหลือก็ไม่มีปัญหา)) เซ็นส์แบบนั้นมันเวิร์คตลอด และโชคุงนี่ เป๊ะเลย (เห~!)

มุระคะมิ - แต่โชคุงก็ไม่ใช่แบบแยงกี้นี่นะ

ยะสึดะ - ไม่ใช่แยงกี้ แต่รับรองว่าเขาเฮี้ยวแน่นอน

โช - ก็...แต่ก่อนอ่ะนะ (ฮา) ((ชอบท่าทางตอนตอบของโชคุงมากเลยค่า 555+))

มุระคะมิ - นายเป็นเด็กเรียนยอดเยี่ยมสุดๆเลยไม่ใช่เหรอ (ฮา) ..(หันไปถามยะสึดะ) มีอิมเมจกับเขายังไง

ยะสึดะ - พี่ชายที่แสนดี (โอว) ..แบบ..เขาจริงจังก็ได้ แต่ถ้าได้ดื่มด้วยกัน ก็เฮฮาได้ด้วย..นะ..ในอิมเมจที่ผมฝันของผมเองอ่ะนะ (ฮา)

มุระคะมิ - พูดด้วยเทนชั่นแบบนั้น ไม่ได้นะเฟ้ย ((ยังกับจะบอกรักกันเลยทีเดียว ฮ่าๆๆๆๆ))

นิโนะ - แล้วถ้าพูดตามอุดมคติเลยล่ะ ว่าไง

ยะสึดะ - หล่อเท่มากมากกกก (ฮา)

โยโกยาม่า - โชคุงเท่จริงๆ ..ผมนะ เคยเล่นละครด้วยกันใช่มั้ย ตอนนั้น นับเป็นนักแสดงเขาก็เท่มาก...ทุกวันเขาจะมี นสพ. กับจานผลไม้ (ฮา) ..แต่เช้าเลย เขาจะกางหนังสือพิมพ์ อ่านไป จิ้มสัปปะรดกินไปด้วย (ฮา) ((แสดงมาดได้แบบ คุณชายมากๆ 555+))

มุระคะมิถามบ้างว่า แล้วสำหรับอาราชิ มองคันจานิเอทยังไง ต้องเข้าหาใครเหรอ ..โชคุงบอก คิดว่ามารุยาม่า ..แล้วเล่าถึงวันที่กำลังจะเดินทางไปแวนคูเวอร์(ทำหน้าที่นักข่าว) โอโนะส่งเมล์มาให้กำลังใจ+อวยพรการเดินทาง ..รูปที่มากับเมล์ เป็นรูปของมารุยาม่าในกางเกงว่ายน้ำตัวเดียว เบ่งกล้ามราวกับนักเพาะกาย (ฮา) ..ปัญหาคาใจผม มีอยู่ 2 ข้อ คือ หนึ่ง ทำไมเป็นรูปมารุยาม่า และสอง ทำไมเป็นมารุยาม่าในชุดกางเกงว่ายน้ำ (ฮา)

โอจังเล่าว่า มารุยาม่าชอบส่งเมล์แบบแนบรูปมาถึงผม แบบอยู่ดีๆก็ส่งมา..(กางแขน)"นี่เป็นครอบครัวผมนะ" (ฮา) ..ชิบุตานิก็บอกว่า ส่งมาถึงผมเหมือนกัน ไม่ใช่รูปเขาด้วยนะ รูปพ่อเขา กล้ามเข้มมาเลย (ฮา) จู่ๆก็ส่งมา และหัวข้อเมล์ของเขาคือ "จงนึกถึงหน้าร้อนนั้น!" ((จะรู้มั้ย หน้าร้อนไหนยังไง 555+))



...ต่อไป...

* มีเรื่องอยากจะขอถามมัตสึจุนหน่อย *

ชิบุตานิบอกว่า ผมเองครับ ..แล้วก็เริ่มย้อนอดีตว่า ที่ที่พักเก็บตัวสมัยยังเป็นจูเนียร์กัน อยู่รวมกันหลายคน (หน้าจอขึ้นให้ว่า มี นิโนะ, ไอบะ, มัตสึจุน กับ ชิบุตานิ, มุระคะมิ, โยโกยาม่า) ตอนนั้นรู้สึกว่า มัตสึจุนจะไม่ค่อยอยู่ในกลุ่ม ...

จุน - อ๋อ..เพราะบ้านผมอยู่ใกล้ๆ(ก็เลยได้กลับไปนอนที่บ้านบ่อยๆ)

ชิบุตานิ - ทีนี้ มัตสึจุนเขาก็ STAR ใช่มะ (ฮา)

นิโนะ - เออๆ จุดนี้เข้าใจ (ฮา) ((จุนก็ ห๊า! เขินแต่ก็ยอมรับอ่ะดิ่ 555+))

ชิบุตานิ - กับมัตสึจุน ก็ไม่ค่อยได้คุยกันแบบตัวต่อตัวเท่าไหร่นะ ..แล้วมีอยู่หนนึง ตอนนั้นรองเท้าบู้ทเป็นอะไรที่ฮิตกันขึ้นมา (ทุกคนเออออ สมัยนั้นฮิตมาก วัยรุ่นชายทุกคนต้องมี) ..ผมเองก็มีหลายคู่เลย แต่สีน้ำตาลไม่มี ผมก็อยากได้ ก็คุยเล่นไปไม่ได้คิดอะไร ..แล้วอยู่ๆมัตสึจุนก็มาหาผม "อ่ะ..ให้!" (เห~!)

จุน - ผมจำไม่ได้เลย

ชิบุตานิ - ผมก็ว่า จะดีเหรอ ..เขาบอก ได้ ให้เลย ซึ่งตอนนี้ผมก็ยังเก็บรองเท้าคู่นั้นไว้อยู่เลย (โอว) ..และที่อยากถามก็คือ ทำไมเอามาให้ผมเหรอ (ฮา)

จุน - จำอะไรไม่ได้เลยอ่ะ

โยโกยาม่า - เขาคิดว่าแกเป็นเด็กยากจนอ่ะดิ่ (ฮา) ((ชอบคอมเม้นท์โยโกยาม่ามากๆค่ะ แต่ละอันนี่ ฮาสุดๆเลย ตบมุกเก่งจริงๆ 555+))

จุน - คงอยากจะหาเรื่องคุยด้วยมั้ง

ชิบุตานิ - ยังงั้นเองเหรอ

โช - ตอนนั้น อายุประมาณเท่าไหร่ 15 -16 ได้มั้ย

ชิบุตานิ - ผมนี่ ประมาณ 17 - 18

จุน - ผมคง 15 มั้ง

ชิบุตานิ - เด็กอายุ 15 มายื่นรองเท้าให้ (ฮา) ..บอก"ให้เลย" (ฮา) ..อายุน้อยกว่า 2 ปีนะ (ฮา) ..คืออะไร? ...เด็กอายุ 15 เอารองเท้าบู้ทมาให้เพราะอยากคุยด้วยเนี่ย (ฮา) ..เราเป็นอะไร (ฮา)

โยโกยาม่า - มัตสึจุนอ่ะนะ ตอนงานเค้าท์ดาวน์ แฟชั่นเค้าจะเดิ้นซะเหลือเกิน

ไอบะ - เห็นพูดแบบนี้ทุกปีเลย ..ที่ประทับใจสุดคือแบบไหนเหรอ

โยโกยาม่า - เขาใส่โค้ทยาวสีเทา แว่นดำ ..ดาราฮอลลีวู้ดเลยนะเนี่ย (ฮา) ..แล้วตอนคุยกับครูที่คิดท่าเต้น เขาก็ตอบ "อ่ะฮ้า" ด้วยนะ (ฮา)

จุน - ไม่เคยพูดขนาดนั้นหรอก



...ต่อไป...

* ตามเกมต่อคำของบ้านไอบะไม่ทัน *

โยโกยาม่า - ตอนที่ผมไปค้างบ้านเค้า ครอบครัวเค้าก็ใจดี ขับรถมารับที่สถานีรถไฟ มากันทั้งครอบครัวเลย ..คุณพ่อขับรถ คุณแม่นั่งข้างๆ น้องชายนั่งอยู่ข้างหลัง พอรับผมเข้าไปนั่งตรงกลาง ไอบะก็นั่งอีกริมนึง ..รถก็แล่นไปเรื่อย จนจอดติดไฟแดง จู่ๆคุณพ่อก็ go-ri-ra "กอริลล่า" (ฮา) ผมก็ไม่รู้เลยว่าเรื่องอะไร เอ๊ะ มีกอริลล่าโผล่มาเหรอ (ฮา) ..พอคุณพ่อ "กอริลล่า" แล้ว ..คุณแม่ก็ ra-p-pa "รัปปะ"-แตร ((ต่อคำด้วยเสียงท้ายค่ะ ลงท้ายด้วย ระ ก็เอามาขึ้นต้นหาคำใหม่...หลักของเกมคือ ต้องเป็นคำนาม และห้ามเป็นคำลงท้ายด้วยเสียงสะกด เพราะเอาไปขึ้นต้นคำใหม่ไม่ได้แล้ว จะโดนปรับแพ้ไป)) ..ไอบะนั่งอยู่ข้างหลัง ก็ต่อปั๊บ pa-n-tsu"พั้นสึ"-กางเกงใน ..ถึงตาชั้นเหรออออ!? ((จู่ๆเขาก็เล่นเกมกันไม่บอกกล่าว นั่งอยู่ในแถวก็ต้องเล่นด้วยสินะ 555+)) ...กำลังคิดๆๆๆอยู่ น้องชายเขาก็ต่อเลย e-no-gu "เอโนงุ"-สีน้ำ ...

ทุกคนโวยวาย ทำไมคำที่ลงท้ายด้วย tsu มากลายเป็น e-no-gu ไปได้ไง ..โยโกยาม่าได้สติ (ฮ่าๆๆๆ) เออ..จุดอ่อนผมเลยเนี่ย ชอบลืมว่าเล่าถึงไหน แล้วต่อไม่ค่อยถูกอ่ะ (ฮา)

ไอบะ - คึกเกินอ่ะสิ ..ขอร้องอย่าพูดให้ดูเหมือนครอบครัวชั้นมุกแป้กสิ (ฮา)

นิโนะ(เปลี่ยนเรื่อง) - นาย 3 คนเคยมีละครเล่นด้วยกันด้วยนี่

มุระคะมิ - ใช่ๆ ชินจุกุโชเน็นทันเท (นักสืบหนุ่มน้อยแห่งชินจูกุ -- ไอบะ, จุน, โยโกยาม่า)

โยโกยาม่า - จำได้ อาบน้ำอ่างเดียวกันกับไอบะตลอด ..เปลือยกันสองคน แล้วก็(*ก้มมองเป้ากางเกงตัวเอง และของไอบะสลับกัน) "โอ๊ะ..เราคล้ายกันเลยเนอะ" (ฮา)

ไอบะ - จากกองถ่าย เรามักจะนั่งรถไฟกลับบ้านด้วยกัน ..จำได้มั้ย มีอยู่ครั้งนึง มัตสึจุนตอนลงรถไฟอ่ะ ..น่ากลัวนะ สำหรับชั้น (ตอนนี้ทั้งจุนและโยโกยาม่านึกออกแล้ว ขำกันใหญ่) ..เรานอนหลับในรถไฟกันทั้ง 3 คนเลย พอชั้นรู้ตัวตื่น เฮ้ย ลงๆ ..รีบลุกจะลงรถไฟ หันมาเห็นอีกที มัตสึจุน..ลงไม่ได้ (ฮา)

จุนแสดงท่าเดี้ยงได้ฮามาก 555555 เดี้ยงกระทันหัน เพราะต้องนั่งรถไกลถึง Ofuna ถ้าเป็นรถธรรมดา(ไม่ด่วน) ก็ใช้เวลาถึง 2 ชม. แล้วจุนนั่งไขว่ห้างหลับมาตลอดทาง พอจะลุกขึ้นปุบปับ ทำไม่ได้ เหน็บกินขาจนเดินไม่ไหว ..เมมเบอร์คันจานิเอท ขำกันไม่หวาดไม่ไหว มัตสึจุนหายเท่ไปเลย ฮ่าๆๆๆๆ



------------------------------------------------------------------



...ต่อจากนี้ เป็นช่วงเรียนรู้จากเกสท์ เทปนี้เล่นเกมกัน สนุกและฮาน่ารักค่ะ ...แต่พี่ขอจบการแปลแค่ตรงนี้นะคะ เพราะไม่มีเวลาแล้ว และคิดว่าแม้จะดูโดยไม่ต้องเข้าใจทุกคำพูด ก็สนุกได้แน่นอนค่ะ



...

จากคุณ	: LonelyLily
เขียนเมื่อ	: 17 ส.ค. 54 14:49:47