ความคิดเห็นที่ 1 ถ้าจำไม่ผิด เคยได้ยินมาว่า ง้วนดิน คือสิ่งที่เทวดาหรือพวกเทพกินจนกลายเป็นมนุษย์ครับ เป็นแค่เรื่องเล่านะครับ สมัยก่อนนานมากๆๆๆ ก่อนที่สิ่งมีชีวิตใดๆจะเกิดเป็นตัวเป็นตน มีแต่จิตที่บริสุทธิ์เท่านั้น ไม่มีการเกิดแก่เจ็บตาย แต่มีอยู่วันหนึ่ง บรรดาจิตเหล่านั้นก็มาเจอง้วนดิน และด้วยกลิ่น รสชาติ ต่างๆนานาที่ดึงดูดใจ ให้จิตเหล่านั้นมากินง้วนดิน ทำให้เริ่มมีการเกิดเนื้อหนัง มีตัวมีตน มีกิเลส จนกลายเป็นสัตว์ เป็นมนุษย์ขึ้นมาครับ คร่าวๆ เดี๋ยวจะลองหาข้อมูลที่เคยอ่านมา มาแปะให้นะครับ จากคุณ : กาลครั้งหนึ่งบนดวงดาวสีน้ำเงิน เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 23:16:03

ความคิดเห็นที่ 2 ข้างบนที่เล่ามา มาจากความทรงจำ เลยมั๊วมั่ว แห่ะๆ อันนี้ของจริงครับ ย่อหน้าที่ 2 เป็นต้นไป http://www.dharma-gateway.com/misc/misc-90.htm จากคุณ : กาลครั้งหนึ่งบนดวงดาวสีน้ำเงิน เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 23:19:11

ความคิดเห็นที่ 3 ง้วนดินค่ะ.... คือ ในโองการแช่งน้ำจะมีบอกกำเนิดโล­ก .. ตอนเป็นโลกใหม่ๆ มีเทวดาทั้งหลายบินลงมาเพราะได้­กลิ่นหอมของง้วนดินบนโลก และก็กินง้วนดิน พอกิน อร่อย แล้ว ก็ติดรสชาติ และไม่สามารถบินกลับสวรรค์ได้อี­กเพราอิทธิฤทธิ์ทั้งหลายหายไปหม­ด ก็กลายเป็นคนบนโลกค่ะ   มาจากพระ พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย กำเนิดมนุษย์ค่ะ http://www.samyaek.com/tripidok/book15/151_200.htm   อธิบายเอง ก็งงเองคะ แต่ที่เรา เข้าใจง่ายๆว่า เมณี่รักยุคนี้ไปแล้ว คงไปไหนไม่ได้แล้วเหมือนเทวดา ที่ติดง้วนดิน ทำให้กลายเป็นมนุษย์คะ ^^ จากคุณ : panmile_pink เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 23:19:53

ความคิดเห็นที่ 4 ง้วน ๑ น. เรียกโอชะของบางสิ่ง เช่น ง้วนดิน คือ โอชะของดิน ที่กล่าวไว้ใน คัมภีร์ไตรภูมิโลกวินิจฉัยว่ามีรสหวาน, ง้วนผึ้ง คือ ละอองดอกไม้ที่ ผึ้งนํามาสะสมไว้ที่รัง มีสีเหลือง มีรสมัน หอมหวาน. พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2542 จากคุณ : ดอกต้อยติ่ง เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 23:19:56

ความคิดเห็นที่ 5 เท่าที่จำได้คร่าวๆ ในพุทธศาสนา กล่าวถึงการกำเนิดโลกว่า เมื่อมนุษย์กิเลสหนามากเข้า รบรา แก่งแย่ง ฯลฯ จนโลกร้อนเป็นไฟ เกิดไฟบรรลัยกัลป์เผาล้างโลก (ไม่รู้เผาอยู่นานแค่ไหน) เมื่อไฟดับ พื้นโลกที่ถูกเผาจนสะอาดนั้น เรียกว่า ง้วนดิน มีกลิ่นหอม น่ากินมาก จนแม้แต่เทวดายังอดใจไม่ได้ พากันเหาะลงมากิน (มีของทิพย์ให้กินอยู่ดีๆ ยังไม่วาย.. นะเธอว์) เทวดามีกายทิพย์เป็นธาตุละเอียด ดันกินธาตุหยาบเข้าไป เลยเหาะไม่ได้(คงหนัก ) ชาวสวรรค์เลยต้องกลายเป็นชาวโลก ด้วยประการฉะนี้แล  เต้ง เตง เต่ง เต๊ง.. แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 54 23:31:13 จากคุณ : กะติ๊ด เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 23:28:04

ความคิดเห็นที่ 6 ตอนอ่านนิยายเคยสงสัยเหมือนกันค่ะ เข้าใจว่าคุณหญิงแสร์อ้างอิงความเชื่อมาจากพระไตรปิฏกนะคะ เช่น  พระสูตรตอนอาภัสราพรหมกินง้วนดิน หรือ ตอนพระมหาโมคคัลลานะเปล่งสีหนาทค่ะ ง้วนดิน หมายถึง อาหารหยาบที่รสอร่อย ดังที่พระมหาโมคคัลานะ กราบทูลพระพุทธเจ้าให้พลิกผืนดินเพื่อช่วยชาวเมืองเวรัญชราที่เดือดร้อนขาดแคลนอาหารรุนแรง "พื้นเบื้องล่างแห่งแผ่นดินผืนใหญ่นี้ สมบูรณ์ มีรสอันโอชา เหมือนน้ำผึ้งหวี่ที่ไม่มีตัวอ่อนฉะนั้น ขอประทานพระวโรกาส ข้าพระพุทธเจ้าจะพึงพลิกแผ่นดิน ภิกษุทั้งหลายจักได้ฉันง้วนดิน   พระพุทธเจ้าข้า." เทวดาเมื่อติดง้วนดิน น่าจะหมายถึง ติดรสอร่อยของง้วนดินบนโลกมนุษย์ จนไม่อยากกลับไปเสวยอาหารทิพย์บนสวรรค์   บางตำราก็อ้างว่า...อาภัสสรพรหมที่ลงมากินง้วนดิน ต่อมาเป็นมนุษย์สมัยยุคแรกเริ่มของโลกมนุษย์ มีรูปกายที่ละเอียดมาก มองด้วยตาเปล่าไม่เห็น จากคุณ : Yimie เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 54 23:35:10

ความคิดเห็นที่ 7 พอจะอนุมานได้ว่าแม่มณีเห็นท่าจะติดใจภพนี้เสียแล้ว ไปไหนไม่รอด ใช่มั๊ยคะคุณหลวง ^^ จากคุณ : zugas เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 54 01:02:46

ความคิดเห็นที่ 8 เราก็สงสัยไคร่จะอยากรู้เหมือนกัน จากคุณ : Mooblack เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 54 03:10:10

ความคิดเห็นที่ 9 อยู่ใน "อัคคัญญสูตร"  พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๑  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๓ ทีฆนิกาย ปาฏิกวรรค ว่าด้วยกำเนิดมนุษย์ กำเนิดโลก   เอาคร่าว ๆ ก่อนมีมนุษย์ เทวดาระดับพรหม (ชั้นไหนจำไม่ได้ไปอ่านเอาเอง) เมื่อโลกก่อเกิดแล้วแวะมาดูพบ "ง้วนดิน" ที่มีกลิ่นหอมหวลก็ลงไปชิมดูแล้วติดใจ  เกิดกิเลส  ทำให้สภาวะทิพของพรหมค่อย ๆ หมดไป  จึงกลายมาเป็นมนุษย์ในภายหลัง พระไตรปิฎกว่างั้น http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=11&A=1703&Z=2129 แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 54 07:27:10 จากคุณ : hollowpig เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 54 07:26:45

ความคิดเห็นที่ 10 ในบทประพันธ์ ประโยคนี้คุณหญิงแสร์เป็นคนพูดนะคะ ง้วนดินก็หมายความตามที่ คห ข้างบนบอกล่ะค่ะ คุณหญิงแสร์เข้าใจว่าแม่มณีมาจากเมืองลับแล หรือเป็นนางสวรรค์มาโผล่อยู่กลางเรือน จึงพูดประโยคนี้ออกมา ประมาณว่าเทวดาติดใจการเป็นมนุษย์เข้าแล้ว จากคุณ : apple a day เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 54 09:54:54

ความคิดเห็นที่ 11 ในบทประพันธ์ ประโยคนี้คุณหญิงแสร์เป็นคนพูดนะคะ ง้วนดินก็หมายความตามที่ คห ข้างบนบอกล่ะค่ะ คุณหญิงแสร์เข้าใจว่าแม่มณีมาจากเมืองลับแล หรือเป็นนางสวรรค์มาโผล่อยู่กลางเรือน จึงพูดประโยคนี้ออกมา ประมาณว่าเทวดาติดใจการเป็นมนุษย์เข้าแล้ว จากคุณ : apple a day เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 54 10:00:41

ความคิดเห็นที่ 12 จากรูปในกระทู้ คุณหลวงเขาใช้ช้อนซ่อมแล้วเหรอคะ จำได้ว่าทั้งในนิยายและเวอร์ชั่นเก่าคุณหลวงเปิบข้าวด้วยมือ และนั่งบนพื้น ไม่ใช่โต๊ะอย่างนี้  เฮ้อ...ทวิภพของช้านนนน กลายเป็นทวิเพี้ยนไปแล้ววววววว จากคุณ : สาวน้อยร้อยโล เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 54 11:32:04

ความคิดเห็นที่ 13 ได้ความรู้เยอะมาก จากคุณ : มันคือ เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 54 11:51:55

ความคิดเห็นที่ 14 #12 ช้อน "ส้อม" ค่ะ เราแปลขำ ๆ เองว่าแม่มณีที่คุณหลวง (คุณ ญ ) คิดว่าเป็นนางฟ้า "ตะกละ" ติดใจอาหารที่บ้านนี้ทำอร่อย ... เลยใช้สำนวนที่ว่าเปรียบเปรย ว่าคงจะ ตั้งรกรากที่นี่ซะเลย จากคุณ : noiarun เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 54 12:30:39

ความคิดเห็นที่ 15 ลึกซึ้งดี ชอบมาก ๆ เลย อิๆ แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 54 12:44:58 จากคุณ : น้ำตาลก้อนกลม เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 54 12:44:51

ความคิดเห็นที่ 16 เอ่อ นั่นสิ สมัยนั้นยังนิยมเปิบข้าวกันอยู่ไม่ใช่รึ ใช้ช้อนแล้วเรอะ จากคุณ : ซ่าส์ เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 54 15:17:01

ความคิดเห็นที่ 17 ช้อนส้อม เท่าที่จำได้ ไม่มีการใช้ในสมัยนั้นนะคะ และฝรั่งก็ใช้เฉพาะช้อน ไม่มีส้อม แบบบ้านเรา ^^ จากคุณ : panmile_pink เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 54 16:51:11

ความคิดเห็นที่ 18 ฉากก่อนหน้านี้ก็เปิบมือนะคะ ยกเว้นใช้ช้อนตักน้ำแกง แต่กับฉากนี้พอดีตอนดูลืมสังเกตุเลย มัวแต่นั่งทายปริศนาง้วนดินอยู่ ^^ จากคุณ : zugas เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 54 17:42:16