|
เห็นด้วยกับคห.15, 24 และ 25 มากค่ะ แต่ไม่มีใจจะให้แล้ว ของเดือนนี้เกลี้ยง แหะๆ
ดูจากตรงไหนเหรอ? ตอนเราอ่านจบทั้ง7เล่มรอบแรก บอกตามตรงว่าจับสังเกตไม่ได้เลย แต่พอมีรอบที่ 2,3,4 และรอบต่อๆ มา เราก็เริ่มสังเกตและคิดเอาเองว่ามีแนวโน้ม ดูจากคำบรรยายต่างๆเกี่ยวกับเรื่องเสื้อผ้าบ้าง รหัสผ่านห้องทำงานที่กุ๊กกิ๊กอยู่เสมอ การใส่ใจรายละเอียดเล็กๆน้อยๆ (ตอนไปตามซลักฮอร์นมาสอนก็ด้วย)
แต่ที่สะดุดใจมากๆคงมีสองเรื่อง คือเรื่องการ์ดจากกบช็อกโกแลต ที่ของเฟลมเมลมีเขียนเรื่องภรรยา แต่ของดัมเบิลดอร์ไม่มีพูดถึงเลย พูดถึงแต่กรินเดลวัลด์ ส่วนอีกเรื่องคือเรื่องของกิริยาท่าทาง เรื่องชอบนั่งเท้าคางแหงนหน้ามองดูเพดาน มันเป็นกิริยาแบบผู้หญิงๆ ที่เราทำบ่อย แต่ไม่ค่อยเห็นผู้ชายทำน่ะ (ตรงนี้เราคิดเองนะ 55)
แต่สำหรับเรา ถ้าท่านอาจารย์ใหญ่ของฮอกวอตส์เป็นผู้ชายแท้ๆ แมนๆ หนทางที่เขาจะสอนให้และแนะให้แฮร์รี่ก้าวไปคงเป็นทางที่คล้ายๆหนังบู๊ล้างผลาญ ประเภทตามแก้แค้นเพื่อพ่อแม่ มากกว่าที่จะสอนให้สำนึกว่าชีวิตตัวเองยังอยู่ได้เพราะใคร เพราะอะไร
แฮร์รี่มีชีวิตรอดมาได้เพราะความรักจริงๆ นะคะ ไม่ใช่แค่รักของพ่อกับแม่ แต่รวมถึงรักของทุกๆ คนที่มีบทบาทในชีวิตเขา
เฮอร์ไมโอนีกับรอน...ไม่รักคงไม่ยอมเสี่ยงไปด้วย ผจญอันตรายด้วยกันตั้งแต่ต้น
ซิเรียส... ไม่รักคงไม่ตามไปช่วยที่กระทรวง
คนอื่นๆ เช่นเนวิลล์ ลูน่า จินนี่ ครอบครัววีสลีย์ คณะอาจารย์ ฯลฯ รวมครอบครัวมัลฟอยด้วย ถึงเขาไม่ได้รักแฮร์รี่ตรงๆ แต่ถ้านาร์ซิสซาไม่รักเดรโกขนาดนั้น แฮร์รี่คงตายไปแล้วเรียบร้อย
แล้วไหนจะคนสำคัญอย่างสเนปอีก ถ้าเขาไม่รักลิลี่ แฮร์รี่ก็คงตายไปตั้งแต่ภาค1แล้ว
การเป็นเกย์อาจมีส่วนให้ดัมเบิลดอร์ยกความรักให้เป็นที่สุด เพราะรักทำให้คนๆหนึ่งทำได้ทุกอย่าง จนถึงขั้นยอมตายเพื่อคนที่เรารัก หรือตายแทนคนที่เรารัก แม้ว่ารักจะไม่สมหวัง เหมือนความรักระหว่างเขากับกรินเดลวัลด์ (อันนี้เป็นคหสต.นะคะ)
รู้สึกว่าเราเพ้อมายาวแล้วค่ะ...55 โทษทีนะคะ ไม่ค่อยตรงประเด็น
จากคุณ |
:
ตะวันณัช (MoonTearS)
|
เขียนเมื่อ |
:
25 ส.ค. 54 17:21:28
|
|
|
|
|