นอนไม่หลับ กลับมาต่อ อิ อิ
คุณนกค้า !!! ยายอยากถามว่า หากคุณจ่ายค่าตัว นักแสดงทุกคน เต็มตามอัตราศึก
ที่แต่ละท่านควรจะได้ คุณสองนกอาจถึงกับ ต้องขายที่อยู่อาศัยไหมเอ่ย 555
อันนี้อ่ะ เห็น ๆ ว่าล้อเล่ง ๆ ... แต่มันมีนัยแห่งความเป็นจริง จริง ๆ น้า
จึงเป็นที่มาแห่งความสุขของผู้ชมส่วนมากไงล่ะ
ก็คุณเล่นรวบของดี ๆ ที่แฟน ๆ เคยประทับใจ มารวมกันไว้ อย่างเต็มพิกัด
จนแน่นจอไปหมด หากเราพลาดเรื่องนี้ไป อีกกี่ชาติที่จะมีโอกาสเยี่ยงนี้
และแต่ละบทบาท ก็มีบุคลิกที่น่าติดตาม ทั้งขำขัน ทั้งสอนสั่่ง
ผกก แม่นมาก ไม่ปล่อยให้หลุดทีมเลย
ไม่ว่ากล้องจะจับไปที่มุมใด หน้าใด ก็ล้วนทำให้ยายมีความสุข มีความรำลึกถึงเรื่องราวเก่า ๆ ทั้งนั้น
เช่น คู่หูของเจ้าของร้านวิไลบาร์ คนนี้ไม่ได้เห็นหน้านานโข
พอเห็นก็ใช่เลย เพื่อนเก่าแก่ ของคุณนกชายนั่นเอง
อีกคน ที่ยืนข้าง ๆ คุณนกในฉากเล่นไพ่ นั่นก็เพื่อนสนิท ชวนมาเข้าฉากด้วย คิดถึงมากนะคะ
ช่วยให้แฟน ๆ รุ่นเก๋ากึก ได้พบเห็นหน้าอีกครั้ง ยังจำได้ไม่ลืม ในฝีมือที่เคยฝากไว้
อีกทั้งยังยอดเยี่ยม ในการแทรกภาษาสวย ๆ ไว้ตลอดทาง 
ยายจะเล่า ความใกล้ชิดของยาย กะ คุณนกชาย และคุณจอห์นนี ให้ฟัง
เจ้าตัวหากได้เข้ามาอ่าน อาจรำลึกถึงเหตุการณ์เหล่านั้นได้บ้าง
อย่าความจำสั้น แพ้คนแก่อย่างยายน้า คริ คริ
ในกาลครั้งหนึ่ง ราว ๆ พ.ศ. 2538
คุณนกชายเคยไปนั่งโซ้ยก๋วยเตี๋ยวเรือ ที่ข้างท่าเรือบางใหญ่
ยายคนนี้ซึ่งเดิมเป็นชาวบางกรวย
เมื่อออกเรือนแล้ว ย้ายไปอยู่อำเภอเมืองนนท์
วันดีคืนดี แกก็จะขับรถไปจอดแถว ๆ ท่าเรือบางใหญ่
แล้วเดินต่อไปอีกหน่อย เพื่อจะพบกับก๋วยเตี๋ยวเรือเจ้าอร่อย
วันนั้น ยายเห็นคุณนก กับคุณเพื่อนที่ยืนในฉาก
ขออภัย ยายขี้เกียจไปเปิดไตเติลหาชื่อ
ยายก็ทำเป็นไม่รู้จักลาดาสองคนนี้
ทั้ง ๆ ที่ใจเต้นไม่เป็นส่ำ ก็คุณเธอเป็นคนโปรดของยายนี่นา
ยายปล่อยให้สองลาดา นั่งยอง ๆ เหลา กันไป อย่างโล่งโปร่ง
ประคองชามตราไก่ ใช้ตะเกียบพุ้ยเข้าปาก ชามแล้วชามเล่า
พร้อมบทสนทนาเบา ๆ ช่างผ่อนคลาย อะไรเช่นนั้น
ละทิ้งความเครียดขึ้งต่าง ๆ ไปเสียบ้าง
ได้พึ่งอาหารชามละแค่ 8 บาท ช่างให้ทั้งความสุข และความอร่อย
จนต้องหาเวลาไปเยี่ยม อยู่หลายครั้ง ... จิงป่ะค้า
ยายไปทีไร ชามจะเรียงเป็นตั้ง
พอคนขายคุ้นแล้ว ให้ใช้ชามเดิม จดจำที่ตัวเองเจี๊ยะไว้เอง
คนขายเป็นโรคหัวฟู แค่ทำให้ทัน ไม่โดนลูกค้าแหม่
ก็มือเป็นเกลียว หัวเป็นน็อตแย้ว 
วันนั้น ยายได้เห็นขนแขนของคุณนก รู้สึกอึ้งทึ่งเอาการ
คนหล่อเนี่ย ต้องมีขนแขนมากมายขนาดนี้เชียวหรือ !!!
ปล. เมื่อเร็ว ๆ นี้ ยายยังไปนั่งยอง ๆ ได้ทัศนาแม่น้ำ ลำคลอง
และเพลิดเพลินเจริญปากไปตั้ง คนละ 4 ชาม ... ชามละ 20 แย้วค่า
ยายตัดสินใจแล้ว ละครเรื่องนี้แหละใช่เลย ...
Million thanks Khun CiNNtv1 for your best kindness.
