ชอบฮ่องกงสมัยใหม่มากกว่าเกาหลีสมัยใหม่แน่นอน เพราะ
1. บทเข้มข้นมาก รักโศก ตลก เศร้า บีบคั้น แอ๊คชั่น ครอบครัว รักแท้ มีหมดครบทุกรส
2. เดินเรื่องฉับไว รวดเร็วมาก ลุกไปกินน้ำกลับมา ไปเรื่องอื่นแล้ว
3. เนื้อหาทันสมัย เกี่ยวกับธุรกิจและคนรุ่นใหม่ มีเรื่องปมธุรกิจให้เรียนรู้เยอะมาก
4. สอดแทรกจิตวิญญาณความเป็นคนฮ่องกงตลอด เหมือนญี่ปุ่น
คือเราสามารถท่องวลีคมๆได้ รับรู้ว่าวิธีคิด วิธีสอนของคนจีนเป็นอย่างไร
5. นักแสดงดูสบายตากว่า ไม่ศัลยกรรมจนบดบังความพิเศษของปัจเจกชน
ตรงข้ามกับเกาหลี
1. บทงั้นๆ ถ้าดูซีรีส์ญี่ปุ่น ฝรั่ง ฮ่องกงมาแล้ว จะรู้เลยว่า "ไม่มีอะไร เฉยมากๆ"
2. เดินเรื่องช้ามาก เคยไปนั่งรอหมอในคลีนิค แล้วพยาบาลเปิดช่อง 3
นั่งรอจนละครเดินไป 2 เบรคแล้วตัวละครยังอยู่ซีนเดิม เหลือเชื่อมาก!
3. เนื้อหาไม่ต่างจากละครไทยเลย ชิงรักหักสวาท นางอิจฉาก็ตาถลนเถลือก
พระรองแสนดีตลอดกาล(มีพระรองเห้ๆมั่งได้มั้ย) นางเอกถูกกลั่นแกล้ง
แม่พระเอกจะบ้าอำนาจ พ่อพระเอกหรือนางเอกจะออกแนวเดียวกัน ไม่เข้มแข็ง ฯลฯ
4. นอกจากอาหารแล้ว คือกิมจิ เราไม่สามารถจดจำวลี ภาษิต หรือคำพังเพยใดๆของเกาหลีได้เลย
ยกตย.นะครับ
ถ้าเป็นซีรีส์ญี่ปุ่น "พยายามเข้านะ!" "เอื้อมมือคว้าความฝันของเธอให้ได้นะ"
"ใช้ชีวิตอย่างมีค่าที่สุดสิ เต็มที่ที่สุด"
ถ้าเป็นฮ่องกง "สวรรค์มีประตูไม่เดิน นรกทางแคบเท่ารูเข็ม จะดึงดันลงไปให้ได้"
ซีรีส์อเมริกัน จะพูดถึง American Dreams หรือ Freedom of Speech บ่อยมาก
5. ซีรีส์เกาหลี แม้แต่นางเอกที่ยากจนยังจมูกแหลมเปี๊ยว
พระเอกเล่นละครก่อนหน้านี้ หน้าไม่เหมือนละครเรื่องปัจจุบัน แบบว่าจำแทบไม่ได้
ในแง่การแสดงแล้ว วงการแสดงทั่วโลกค่อนข้างถือมากครับเรื่องนี้
เพราะการทำศัลยกรรมมากเกินไป มันจำกัดความสามารถในการแสดงสีหน้า แววตา และความสมบทบาท
โดยเฉพาะการฉีดโบท็อกซ์ ทำให้ "กล้ามเนื้อบนใบหน้า" ไม่สามารถแสดงอารมณ์โกรธ เศร้า เสียใจได้
เรียกว่าอาการ "100 ความรู้สึก เล่นได้หน้าเดียว"