จดหมายจากหลินปิงฉบับนี้ เสมือนบันทึกชีวิตของหลินปิง ที่สะท้อนมุมมองของผู้เขียนที่เฝ้ามองการเลี้ยงหลินปิงมาตั้งแต่เกิด ได้โพสไว้ในเว็บไซต์โครงการวิจัยและจัดแสดงหมีแพนด้าwww.pandainthailand.net และได้ถูกลบทิ้งไปพร้อมกับการปิดเว็บไซต์ แต่คุณ Crazy Black & White นำมาโพสไว้ในพันทิปค่ะ...ช่วยให้ย้อนมองอดีต เป็นข้อคิดเพื่ออนาคต .....ป้าบีเพิ่งได้ดูถ่ายทอดสดหลินปิงหลังจากตกต้นไม้ จึงได้ทราบเรื่องในอดีตจากจดหมายนี้ค่ะ
...............................................................
ความคิดเห็นที่ 64
ลองอ่านจดหมายจากหลินปิง โดยมีผู้เอามาลงใน pandainthailand
เขียนได้ดีมาก ขอนำมาลงให้เพื่อนๆได้อ่าน
จดหมายจากหลินปิง
แม่จ๋า........
แม่จ๋า หนูปิงคิดถึงแม่ หนูอยากพบแม่ อยากกอดแม่ อยากจูบแม่ อยากเล่นกับแม่เหมือนที่เราสองตัวเคยเป็น....แต่พวกเขากีดกันเขาสองแม่ลูก..พวกเขาเที่ยวป่าวประกาศว่า ถ้าหนูอยู่กับ เราจะทำร้ายซึ่งกันและกัน.... แม่จ๋า...มันไม่ยุติธรรมกับเราทั้งสองเลยนะ เราพูดภาษาพวกเขาไม่ได้ เราเถียงพวกเขาไม่ได้....พวกเขาจะป่าวประกาศว่า แม่กับหนูจะเลวอย่างไรก็ได้ พวกเราสองแม่ลูกได้แต่ส่งสายตาเว้าวอนเขา พวกเขาก็ไม่สนใจความรู้สึกเราสองแม่ลูกเลย..... แม้คนภายนอกช่วยพูด..ช่วยขอร้อง พวกเขาก็ไม่สนใจเลย.. คิดแต่ว่า พวกเขาจะทำประโยชน์ได้จากเราสองแม่ลูกได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้
ครอบครัวเราทำรายได้ให้เขาเป็นร้อยล้านแล้ว... พวกเราได้แค่อาหาร ที่หลับนอน...และกรงขังเดี่ยวเท่านั้นเอง ตอนนี้...พวกเขาคิดว่า แม่จะทำประโยชน์ให้พวกเขาได้เพิ่มขึ้น และหนูเป็นตัวขัดขวางผลประโยชน์และรายได้ที่พวกเขาจะได้มากขึ้น....พวกเขาจึงแยกเราสองแม่ลูก...แม่ยังโชคดีที่ยังมีพ่อช่วงอยู่ใกล้..... แต่หนูซิ..พวกเขา..นอกจากจะให้ดูไปโชว์ตัวให้คนเป็นจำนวนมากมาย เป็นใครบ้าง..ก็ไม่รู้ หนูไม่รู้จักเลย.. หนูกลัว..หนูเหงา...หนูอยากไปหาแม่ อยากให้แม่กอด แม่จูบเหมือนเคย... ตอนที่มีแม่อยู่ด้วย จะมีใครมาเป็นร้อย..เป็นพัน หนูก็ไม่กลัว เพราะหนูมีแม่อยู่ให้ความอบอุ่นหนู.....
ตอนเมื่อหนูเกิด หนูรู้ว่า แม่รักหนู.....และนึกว่า พวกเขารักหนู......ตอนนี้...หนูรู้แล้ว พวกเขาไม่เคยรักหนูกับแม่เลย...พวกเขาเสแสร้งแกล้งทำเพื่อเงิน..เงิน....และเงินที่พวกเขาจะได้เท่านั้น..
หนูมาทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้นกับเรา..สองแม่ลูก หนูจะเรียบเรียงให้แม่ฟัง.................
แม่จ๋า....ตอนที่แม่ท้องหนู พวกเขายังไม่รู้เลยว่า แม่มีหนูอยู่ในท้องแล้ว.... ไม่รู้ว่า โครงการวิจัยอะไร พวกเขานั่งเฝ้าเราสองแม่ลูกมาตลอด... มารู้ตอนที่หนูเกิดมาแล้ว และเขายังจะหวังให้แม่มีน้องแฝดด้วย... อย่างไรก็ตามเมื่อหนูเกิดแล้ว..พวกเขาดีใจมาก ไม่ใช่ว่าเพราะพวกเขารักหนู ได้หนูเป็นสมาชิกในครอบครัวพวกเขาหรอกนะ... พวกเขาดีใจว่า หนูจะเป็นตัวดูดเงินและทำเงินให้พวกเขาอย่างมหาศาล พวกเขารีบประโคมข่าวไปทั่วประเทศให้มาดูเราสองแม่ลูกเป็นสัตว์เลี้ยงที่พวกเขาหาผลประโยชน์ได้.. ไม่ว่า จะขายของที่มีรูปครอบครัวเรา แม้แต่อึ....ของพวกเรา พวกเขาจะเอาไปหาเงินเลยจ๊ะแม่.....
นอกจากนี้ยังมีอีกมากมายที่เขาเอาครอบครัวเราไปหาเงิน.... สิ่งที่พวกเขาให้เรามีเพียงอาหารที่ให้กินอิ่ม... พวกเราจะได้อ้วนๆให้พวกเขาไปโชว์ได้......แม่เห็นหรือไม่คะว่า ส่วนจัดแสดงที่พวกเขาจัดให้เรา ไม่มีที่หลบภัยเลย ....คนดูจะต้องเห็นพวกเราชัดๆ เพื่อถ่ายรูปได้..พวกเขาห่วงเพียงคนดูที่เอาเงินมาให้เขาเท่านั้น
เมื่อแม่คลอดหนูแล้ว..แม่ก็ได้พักไม่นาน แม่ต้องออกโชว์ตัวหาเงินให้เขาเหมือนเดิมตั้งแต่ 9โมงเช้าถึง 5 โมงเย็น.. ส่วนหนู พวกเขา(โดยเฉพาะหัวหน้าโครงการ...หนูไม่อยากเอ่ยชื่อเขาเพราะหนูเกลียดเขามาก... เขาเล่นละครว่า รักหนู) มาอุ้มหนูออกไปโชว์ตรงกระจก ให้คนดู หนูกลัวมาก ต้องการกลับมาหาแม่...พวกเขาก็ไม่ยอม บังคับหนูให้โชว์ตัวจนครบชั่วโมง...แม้หนูหิวนมแม่..เขายังให้หนูทนอดนมเลย......นี่แหละที่หนูบอกแม่ว่า พวกเขาไม่ได้รักพวกเราอย่างจริงใจเลย.....
.บางครั้งเมื่อเขาเอาหนูกลับเข้าคอก แม่ต้องออกไปโชว์ตัว และมีเวลาเพียงน้อยนิด ตอนที่เขาเปลี่ยนไผ่ เขาให้แม่เข้ามาอยู่กับหนูเพื่อให้นม.... แต่หนูหลับ เมื่อเขาเปลี่ยนไผ่ แม่ต้องออกไปโชว์ตัวอีก วันนั้นหนูต้องอดนมทั้งวัน..จนกว่าแม่กลับบ้านตอนเย็น หนูถึงได้กินนมแม่ (ถึงแม้หนูจะหิวแค่ไหน พวกเขาก็ไม่ใส่ใจ สิ่งที่หนูทำคือ หลับและหลับเพื่อคลายความหิวจ๊ะ..แม่จ๋า)
หนูรู้แล้วว่า หน้าที่ของแม่ของหนูคือ ให้กำเนิดหนูและให้นมเท่านั้น... นอกนั้นพวกเขาจะกำหนดเองว่า แม่ฮุ่ย พ่อช่วง และหนูต้องทำอะไรบ้างและไม่ต้องทำอะไรบ้าง นี่เป็นช่วงที่ยังไม่เข้าหน้าหนาวที่ออกสวนหลังบ้านนะแม่จ๋า...
แม่จ๋า.... แม่รู้ไหมว่า ปีที่แล้วที่หนูออกสวนหลังบ้านมีอะไรเกิดขึ้น..... หน้าหนาวปีที่แล้ว พวกเขาอุ้มหนูออกสวนหลังบ้านโชว์ตัวทั้งเช้าและเย็น....ตลกไหมละ หัวหน้าโครงการ (1) หัวหน้าพี่เลี้ยง (2) หมอหญิง (3) พวกเขานอกจากอุ้มหนู ให้หนูขี่คอเป็นม้าส่งเมืองแล้ว พวกเขายังสอนหนูปีนต้นไม้ด้วย ทั้งๆที่พวกเขาก็ปีนต้นไม้ไม่เป็น...เรื่องนี้..แม่ไม่รู้หรอก...... แม่รู้และแม่เห็นก็ตอนที่หนูตกต้นไม้และแม่ได้ร้องกรีดลั่นสวนเลยนั่นแหละ......ที่จริงแล้ว หนูควรให้แม่เป็นผู้สอนหนู เพราะแม่รู้ว่า หนูควรจะทำได้เมื่อไร.. เหมือนตอนที่เขาจะให้หนูกินแอปเปิลครั้งแรก แม่เห็นว่า ยังไม่ถึงเวลา...แม่ยังปัดทิ้งเลย..จำได้ไหมจ๊ะ....
สิ่งที่แม่เห็นในสวนพวกเขาเอาสังกะสีมาล้อมนั้น ก็เพราะว่า หนูตกต้นไม้..... เห็นไหมคะว่า เขาแย่งหน้าที่ของแม่ไปทำเอง พวกเขานึกว่า พวกเขาเก่งกว่าแม่เสียอีก....... ช่วงนี้ก็เหมือนกัน....ถึงเวลาที่เขาจะเอาหนูออกสวน พวกเขาก็ไม่สนใจหรอกว่า หนูหิวหรือไม่ ถึงเวลาที่หนูต้องไปหาเงินให้เขา พวกเขาก็มาอุ้มหนูไปจนกครบเวลาที่พวกเขากำหนด.....
แม่จ๋า...เรามีเพียงสองแม่ลูกเท่านั้น...แม่เลี้ยงดูโตแล้ว หวังให้หนูเป็นกำลังใจให้แม่ เป็นเพื่อนเล่นกับแม่...ถึงแม้ว่าตอนกลางวัน พวกเขาแยกเราสองแม่ลูกออกสวนจัดแสดงคนละที แต่ตอนเย็น..เราก็ยังมีโอกาสมาพบกัน กินไผ่ด้วยกัน นอนด้วยกัน เล่นด้วยกัน....หนูก็อดทน...รอที่จะพบแม่ตอนเย็นเพื่อเราจะได้มีความสุขด้วยกัน แม้เป็นเพียงในเวลากลางคืนเท่านั้น.....หนูก็มีความสุขอย่างที่สุด..... จากนั้นพวกเขาก็เริ่มให้เราพบกันน้อยลงๆๆๆๆ.... จนไม่ให้เราพบกันเลย....
วันนั้น..หนูคล้ายมีลางสังหรณ์ว่า พวกเขาจะพรากแม่ไปจากหนู.... ก่อนหน้าที่พวกเขาจะพรากเราอย่างถาวร หัวหน้าพี่เลี้ยงมาหาหนูตั้งแต่ตี 5 สองวันติดกัน พอวันที่สอง ลางสังหรณ์หนูก็เป็นจริง เช้าวันที่เขาพรากแม่ไปจากหนู หนูไม่รู้ว่า เป็นอย่างไร หนูอยากกอดแม่ พอหนูเข้าไปกอดแม่ได้สักพัก เขาก็เรียกแม่ไป.. หนูไม่รู้หรอกว่า ตอนนั้นจะเป็นครั้งสุดท้ายที่หนูได้เห็นแม่..............
แม่จ๋า....มีอยู่ตอนหนึ่งที่หัวหน้าโครงการเคยพูดกับหนู.. ตอนนั้นหนูไม่เชื่อว่า จะเป็นจริง .เขาบอกว่า ถ้าแม่มีน้อง..หนูจะเป็นหมีหัวเน่า ตอนนั้นหนูไม่เข้าใจและไม่คิดว่าจะเป็นจริง....ตอนนี้หนูรู้ความหมายแล้ว แม่จ๋า..หนูไม่คิดว่า แม่จะมีความคิดอย่างนั้น แม่รักหนู หนูรักแม่ แต่หนูเป็นหมีหัวเน่าเพราะ พวกเขา...ไม่ใช่แม่หนูใช่ไหม่จ๊ะ แม่รักหนู ไม่ต้องไม่คิดอย่างที่พวกเขาคิด....
หนูเข้าใจแล้ว หมีหัวเน่าแปลว่าอะไร มันคือ...หนูเป็นตัวถ่วงที่จะให้แม่มีน้องใหม่ให้เขาเยอะๆ เขาคาดหวังให้แม่มีลูกแฝด... แม่จ๋า..หนูรู้ว่า แม่ไม่ค่อยแข็งแรงและพวกเราจะมีลูกได้ทีละตัว ถ้าแม่จะมีลูกแฝดได้นั้น... มีคนเขาเป็นห่วงและกลัวว่า พวกเขาจะให้โฮรโมนให้แม่กิน ร่างกายแม่จะทนรับได้หรือไม่ ได้แค่ไหน.. ถ้าแม่เป็นอะไรไป ครอบครัวเราคงแตกสลายแน่ หนูคงตายแน่ๆ....
แต่ยังไงก็ตาม หนูก็ไม่รู้ว่า ระหว่างแม่กับหนู.....ใครจะเป็นไปก่อนใคร ตอนนี้เพราะพวกเขาอยากให้แม่มีน้องใหม่ให้พวกเขาหาประโยชน์จากครอบครัวเราเหมือนเคย... แม่รู้ไหมพวกเขาจับหนูมาขังเดี่ยว...ไม่ให้หนูพบแม่และห้ามไม่ให้พวกพี่ๆๆที่เลี้ยงหนูมาเข้าใกล้ตัวหนู..นอกจากพวกเขาสองคน หัวหน้าโครงการและหัวหน้าพี่เลี้ยง นอกจากจะเช็ดตัวหนูกับให้อาหารหนูเท่านั้น ..พวกพี่ๆๆ ตอนนี้เป็นโรคประสาทกันเป็นแถว...
แต่สิ่งที่สำคัญที่สุด....แม่จ๋า...หนูเหงา หนูอยากพบแม่ หนูอยากเล่นกับพวกพี่ๆๆ ตอนนี้หนูไม่มีใครแล้ว บางครั้งหนูอยากกลับบ้านที่เมืองจีนไปอยู่กับพี่น้องของเรา แต่รู้มาว่า พวกเขาจะให้หนูอยู่ต่ออีก 2 ปี หนูจะต้องอยู่ตัวเดียวอีก 2 ปีหรือ... ถ้าอย่างนั้นเอาชีวิตหนูไปดีกว่า .....หนูอยากตาย หนูไม่อยากอยู่แล้ว หนูอาจจะตรอมใจตายก่อนแม่ก็เป็นไปได้.... ถ้าหนูตายไปพวกเขาคงให้แม่มีน้องใหม่ได้อย่างสบายใจ ไม่ต้องอยู่ขัดขวางความสำเร็จของพวกเขา
แม่จ๋า.... สิ่งที่พวกเขาทำกับเรา..สองแม่ลูกนั้น หนูไม่รู้ว่า หนูจะไปก่อนแม่ หรือแม่จะไปก่อนหนู ....ถ้าหนูไปก่อน หนูจะรอแม่อยูบนสวรรค์นะจ๊ะ.....ถ้าพวกเขาให้ยาแม่กินและแม่เกิดแพ้แล้วไปก่อนหนู.....0000...แม่จ๋า....แม่รอหนูด้วยนะ เราสองแม่ลูกไม่ได้เจอกันในโลกนี้ เราจะไปเจอกันบนสวรรค์ก็ได้นะ..
หลินปิง ลูกแม่ฮุ่ย
ป.ล. หนูไม่รู้ว่า จดหมายฉบับนี้จะถึงมือแม่หรือเปล่า ...ถ้าใครสามารถส่งต่อให้แม่หนูได้ จะเป็นพระคุณอย่างสูง (อย่าให้หนูไปจากโลกนี้ก่อนที่แม่จะได้ข่าวของหนู หนูรู้ว่า แม่ยังคิดถึงหนูอยู่)
ผู้ตั้งกระทู้ หลินปิง :: วันที่ลงประกาศ 2011-03-06 19:07:47 IP : 58.136.227.45
จากคุณ : Crazy Black & White
เขียนเมื่อ : 6 มี.ค. 54 22:49:47
http://topicstock.pantip.com/chalermthai/topicstock/2011/03/A10305714/A10305714.html
ถูกหวย
