คห 9
จากการให้กิ๊ฟ....ไม่สามารถทราบได้ว่าใช่คุณ ณ พุทธ สุศรีฯ ตัวจริงใช่หรือไม่ใช่...แต่จะใช่ตัวจริงหรือไม่ ไม่สำคัญเท่ากับ ความในใจที่อยากส่งถึงคุณ ณ พุทธ สุศรีฯ...เพราะสำหรับละคร จะดีหรือไม่ขึ้นกับ 3 ปัจจัยหลักคือ นักแสดง ผู้กำกับ และ ผู้เขียนบทละคร
อยากบอกคุณ ณ พุทธ สุศรีฯ ว่า.....ในมุมมองส่วนตัวแล้วเห็นว่า คุณคือมือเขียนบทละครที่ยอดเยี่ยม คุณสามารถเขียนบทละครที่ดูเหมือนว่าไม่มีอะไรให้มีสาระแก่นสาร ตัวละครหลักทุกตัวมีที่มาที่ไป ตัวละครหลักมีความซับซ้อนของอารมณ์และความเป็นคน ตัวอย่างเช่น....
คิมหันต์....ช่วงปูเรื่องเริ่มแรก คิมหันต์เสมือนคน หยิบโหย่ง เห็นแก่ตัว แต่เมื่อติดตามด็จะเห็นว่าคิมหันต์ มีมุมที่เสียสละ ในนาทีวิกฤติก็สามารถเอาชีวิตเข้าแลกอาโก๊ะที่มองไปแล้วเปรียบเหมือนตัววุ่นวายในชีวิตช่วงแลก มีมุมอ่อนโยน มีความกตัญญูและไม่ลืมที่มาของตัวเอง
สมพร.....ดูเหมือนร้ายกาจ แต่เพราะรักจึงแค้นมาก ท้ายสุดยอมลดอัตตาขอโทษเมื่อรู้ว่าตัวเองผิด
ความรัก ความผูกพันธ์ ระหว่าง จอห์น กับ คิมหันต์... จากบทละครสามารถสื่อสื่อให้เห็นว่าตัวละครทั้งสองมีความผูกพันธ์กันมาก ทั้งจากการเติบโตมาด้วยกัน และ การดูแล ผ่านทุกข์สุขมาด้วยกัน
แม้แต่ตัวละครอย่าง อย่างจอห์น และ เนริสา.....ในความจริงนักแสดงทั้งสองมีปัญหาระดับความสูง แต่อาจด้วยบทละครสามารถทำให้มองผ่านจุดแตกต่างนั้นไป กลับกลายเป้นความเด่น และทำให้มองเห็นแต่ความน่ารัก กุ๊กกิ๊ก ดูแล้วชื่นใจ
สรุปว่า...สำหรับละครเรื่องนี้นอกจากประทับใจฝีมือนักแสดง ผู้กำกับ ทีมงาน แล้ว ที่ประทับใจและชื่มมากคือคนเขียนบท 