ต่อจากตอนที่แล้ว รีบอร์นตื่นขึ้นมาและรู้ว่าความฝันที่เห็นไม่ใช่เพียงความฝัน แต่ตอนนั้นเองรีบอร์นก็มองเห็นแทบทุกคนในบ้านมารุมแอบดูที่นอกห้องจนรีบอร์นก็ถามดูอะไรกัน แม่สึนะก็บอกว่าแค่รีบอร์นตื่นสายเองพวกสึนะห่วงกันเกินไปโดยให้เหตุผลอีกว่ารีบอร์นยังเป็นเด็กจะหลับเพราะเหนื่อยก็ไม่แปลก
เมื่อรีบอร์นตื่นแล้วเบียงกี้ที่เป็นห่วงก็เลยเข้าไปกอดด้วยความดีใจ คิดว่ารีบอร์นจะเจ็บตรงไหนไหม ฝันร้ายรึเปล่า รีบอร์นก็บอกไม่เป็นไรและถามว่าเขาละเมอพูดอะไรตอนที่หลับอยู่รึเปล่า เบี้ยงกี้ก็บอกไม่ได้ยินอะไรเลยรีบอร์นก็เลยยิ้ม สึนะก็บอกรีบอร์นว่าบอกเบี้ยงกี้ไปเหมือนกันว่าไม่เป็นไรแต่เบี้ยงกี้ก็ยังเอาแต่ร้องไห้อยู่ดีรีบอร์นเลยขอโทษที่ทำให้เป็นห่วง
เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้วสึนะก็ขอตัวไปโรงเรียน แต่ตอนนั้นเองรีบอร์นก็เรียกสึนะพร้อมกับทำปากขมุบขมิบจนสึนะสยอง รีบอร์นพูดว่ามีเรื่องอยากให้ช่วยแต่สึนะเห็นหน้ารีบอร์นแบบนี้ก็คิดเลยว่าไม่ใช่เรื่องดีแน่ต้องขอให้ทำเรื่องที่ยุ่งยากแน่นอน ว่าแล้วสึนะเลยชิ่งหนีไปโรงเรียนทันทีเลย รีบอร์นก็ไม่แปลกใจเลยที่พอเวลาแบบนี้สึนะจะหนีอย่างเร็ว เบี้ยงกี้ก็คิดว่าสึนะที่เป็นแบบนี้เอามาจากใครกันแน่ รีบอร์นก็บอกอย่างแม่สึนะไม่มีทางหนีแน่ อิเอมิสึเองก็ด้วย แต่พอรีบอร์นนึกถึงอิเอมิสึก็คิดเลยว่าอัลโกบาเลโน่คนนั้นคงไม่น่าจะไปที่นั้น
จากคุณ |
:
neozero
|
เขียนเมื่อ |
:
6 ก.ย. 54 21:18:15
|
|
|
|