 |
เคยเรียนมาเหมือน #15,#16 ค่ะ
บรรดานางในวรรณคดีน่าจะหาคนธรรมดาทั่วไปที่จะงามใกล้เคียงกับที่พรรณาไว้ยากนะคะ ถ้าให้เราจินตนาการถึงนางในวรรณคดี เราก็จะนึกถึงภาพเขียนของ อาจารย์ จักรพันธุ์ โปษยกฤต ทุกที เป็นคนที่วาดรูปอิสตรีได้งดงามอ่อนช้อยที่สุดแล้วค่ะ
อันนางบุษบานั้นว่ากันว่าเป็นสตรีที่มีกลิ่นกายหอมราวมวลดอกไม้ตั้งแต่เกิด (สงสัยเรื่องทาสรัก จะได้แรงบันดาลใจจากนางบุษบา) ร.2 ทรงพระราชนิพนธ์โดยทรงบรรยายชมโฉมนางบุษบา จากเจ้าฟ้ากุณฑล ซึ่งเป็นพระชายาค่ะ ซึ่งบทนี้จะแทรกอยู่ตอนที่เสร็จศึกชิงนาง (บุษบา) แล้ว ท้าวดาหาสั่งให้บุษบาเข้าไปไหว้อิเหนาเป็นครั้งแรก แต่อิเหนาทำเป็นไม่สนใจมอง จนสังคามาระตา ต้องสะกิดให้ดู..
เมื่อนั้น สังคามาระตาอัชฌาสัย ค่อยกระซิบทูลองค์พระทรงชัย เป็นไฉนไม่ดูกัลยา อันนางโฉมยงองค์นี้ เลิดล้ำนารีในแหล่งหล้า นวลละอองผ่องพักตร์โสภา เพียงจันทราทรงกลดหมดราคี งามดังโกสุมประทุมทอง บานอยู่ในท้องสระศรี แต่พร่ำทูลระเด่นมนตรี ภูมีฮึดให้ไม่แลไป
ครั้นเมื่ออิเหนาหันไปรับไหว้บุษบาอย่างเสียมิได้ก็..
...เหลียวไปรับไหว้นางเทวี ภูมีดูนางไม่วางตา งามจริงยิ่งเทพนิมิตร์ ให้คิดเสียดายหนักหนา...
จนถึงกับเผลอขับชมโฉมนางบุษบาว่า..
..เจ้าเอยเจ้าดวงยิหวา ดังหยาดฟ้ามาแต่กระยาหงัน พี่ได้เห็นโฉมฉายเสียดายครัน ฉุกใจไม่ทันคิด เอย...
เป็นที่มาของคำว่า 'ว่าแต่เขา อิเหนาเป็นเอง' เพราะก่อนหน้านี้อิเหนาก็ได้เที่ยวว่าทำไมใครๆ ว่าจะมารบราฆ่าฟันกันตายเพื่อแย่งชิงนางบุษบาไปทำไม หากว่างามดั่งนางจินตหราสิค่อยน่าแย่ง สุดท้ายตัวเองก็เป็นเสียเอง จนถึงกับต้องเป็นที่มาของอิเหนาเผาเมืองเพื่อลักพาตัวนางบุษบา..
ถ้าเทียบตัวเลือกที่ยกมา แอฟ ก็ใกล้เคียงอยู่ค่ะ แต่อยากได้ที่อายุยังไม่เยอะนัก นางในวรรณคดี ไม่น่าอายุเยอะค่ะ ถ้าเป็นขวัญก็น่าจะใกล้เคียงสุดค่ะ..
จากคุณ |
:
zugas
|
เขียนเมื่อ |
:
9 ก.ย. 54 12:00:48
|
|
|
|
 |