 |
สงสัยว่า เซ็ตซึระ ตายเพราะหมดอายุขัย ไปรึเปล่า ?
ก่อนตายน่าจะ สั่งเสียกับ ลูกสาวตัวเองเอาไว้ว่า
ฤดูหนาวสิ้นปี ณ เขตการปกป้อง ซึ่งเซ็ตซึระ เป็นผู้ดูแล บ้านพักเก่าๆโทรมๆหลังหนึ่ง
ภายในห้องนอนซึ่งมีเพียง เด็กสาวตัวน้อยในชุดกิโมโนสีขาวบริสุทธิ์ ดั่งหิมะ กำลังมอง หญิงสาวอายุรุ่นราวคราวแม่นอนเจ็บไข้ได้ป่วย ที่นอนบนที่นอนเก่าๆ อยู่ข้างๆ ด้วยสีหน้าซึมเศร้า
" ท่านแม่ค่ะ ท่านต้องไม่เป็นอะไร "
เด็กสาวตัวน้อยน้ำเสียงแผ่วเบา มือทั้ง 2 ข้างกุมมือของผู้เป็นแม่ซึ่งขาวซีดอย่างเหนียวแน่น
ทางผู้เป็นแม่ แววตาสีหน้าดูไม่สู้ดี ขอบตาดำขลับ พยายามมองไปยังลูกสาวของตนด้วยสีหน้ายิ้มนิดๆตรงมุมปาก
ตอนนั้นเองที่ผู้เป็นแม่ได้เริ่มพูดอะไรบางอย่างขึ้นมา
" ตลอดหลายร้อยปีที่ แม่เฝ้าคอยติดตามท่านผู้นั้น แม่มีความสุขมากๆ เวลาที่ได้เดินตามแผ่นหลังของท่าน ถึงจะเจ็บป่วยแทบจะขยับไม่ได้ก็ตาม มันก็ไม่ทำให้แม่ล้มเลิกที่จะไม่ทำให้แผ่นหลังคู่นั้นต้องเชิดชูเดินไปข้างหน้าอย่างสง่าผ่าเผย "
เด็กสาวตัวน้อย ฟังสิ่งที่แม่ของตนพูดอย่างเงียบๆ เพราะทุกครั้งที่แม่ของตนเล่าเรื่องนี้ให้ฟัง ท่านจะมีสีหน้าที่สดชื่นราวกับเรื่องที่กำลังทุกข์ใจ/เสียใจ อยู่กลายเป็นเหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นก่อนหน้านี้
" และทุกครั้งที่ท่านแม่เล่าจนจบ ท่านแม่จะพูดคำเหล่านี้ให้ข้ากล่าวคำสาบานทุกครั้ง "
" สาบานว่า ไม่ว่าท่านผู้นั้นจะตกอยู่ในสถานการณ์ใดก็ตาม เจ้าจะต้องปกป้องท่าน จนกายถวายชีวิต "
" Yes , Mom "
" ลูกจ๋ะ สาบานกับแม่ซ่ะ ว่าลูกต้องสืบทอดเจตนารมณ์ในการ ชิงริมฝีปากของท่านผู้นำตระกูลไม่ว่าจะรุ่นไหนก็ตาม "
(เอออ ชักจะ...)
" Yes , Mom "
" สาบานว่า เจ้าจะต้องให้กำเนิด เลือดเนื้อเชื้อไขสืบสกุล ให้แก่ท่านผู้นั้น "
(เฮ้ยๆๆ!!!)
" Yes , Mom "
ท่ามกลางหิมะที่โปรยปราย ชีวิตของ ผู้เป็นแม่ได้จบลงอย่างสงบสุข ไม่มีแม้กระทั้งเสียงร้องห่มร้องไห้ อาจจะเพราะ ผู้เป็นลูกถูกแม่ของตนสั่งไว้ หรือ น้ำตานั้นจะไหลรินได้ต่อเมื่อ ตนเองได้ให้ให้กำเนิด เลือดเนื้อเชื้อไขสืบสกุล ให้แก่ท่านผู้นั้น
" หลายวันต่อมา ข้าน้อยได้เดินทางไปยัง บ้านใหญ่ของตระกูล ที่ซึ่งจากนี้ไป ที่แห่งนี้คือ บ้านหลังใหม่ของข้า "
เด็กสาวตัวน้อย เดินตรงเข้ามาจากประตูใหญ่ซึ่งยามอณุญาตให้เข้าไป
ตอนนั้นเองในขณะที่หญิงสาวกำลัง ชื่นชมกับความใหญ่โตของบ้านหลังนี้
" ตุึบ "
" อ่ะ!! "
ได้มีเด็กผู้ชายตัวน้อยๆคนหนึ่งในชุดยูกาตะไซด์เด็กวิ่งเข้ามาชนกับเด็กสาวเข้าอย่างจัง แต่ฝ่ายที่ล้มลงกลับเป็นเด็กตัวน้อยแทน
" โอ็ย!!!ขอโทษครับ "
เด็กสาวที่ตอนแรกตกใจเล็กๆน้อยๆ รีบเข้าไปพยุงตัว เด็กคนนั้นอย่างทันท่วงที
" ไม่เป็นอะไรน่ัะ หนูจ๊ะ "
เด็กในอายุวัยนี้ เป็นเรื่องปกติอยู่แล้วที่จะต้องร้องไห้เพราะเจ็บตัว แต่กับเด็กคนนี้กลับไม่มีแม้แต่เสียงร้องห่มร้องไห้สักนิดเดียว
" ผมไม่เจ็บหรอกครับ คนที่จะเป็นผู้นำรุ่นต่อไปเค้าจะต้องเข้มแข็งไม่มีทางเสียน้ำตาให้กับเรื่องแค่นี้หรอก "
" ! "
เด็กสาวเมื่อได้ยินประโยคนี้ ดวงตาเริ่มเปิดกว้าง ริมฝีปากเปิดขึ้นเล็กน้อย มือ 2 ข้างจับที่หัวไหล่ของเด็กตัวน้อย
" หนูน้อยจ๊ะ หนูชื่อเหรอ ? "
เด็กน้อยได้กล่าวชื่อของตนด้วยความหนักแน่น เอามือทุบอกของตนเอง
" ผมชื่อ นูระ ริคคุโอะ เป็นว่าที่ผู้นำ รุ่นที่ 3 ของกลุ่มนูระ "
เด็กสาวจ้องมอง เด็กตัวน้อย อย่างไม่กระพริบ
" วินาทีนั้น....ตัวข้าน้อยที่ได้เห็น....ก็ได้สาบานต่อดวงวิญญาณของท่านแม่...ว่าคำสาบานที่ข้าให้คำมั่นไว้.....ข้าจะไม่มีวัน....ผิดคำสาบานอย่างเด็ดขาด "
เด็กตัวน้อยเมื่อนั้นที่ได้เอ๋ยปากขึ้น
" แล้วพี่สาวล่ะครับ ชื่ออะไร "
เมื่อนั้นที่ เด็กสาว เริ่มส่งรอยยิ้มอันใสบริสุทธิ์ให้
" ข้าชื่อว่า สาวหิมะ ค่ะ "
จบ บทการพานพบกันของทั้ง 2
| จากคุณ |
:
Blackrx  
|
| เขียนเมื่อ |
:
18 ก.ย. 54 13:04:40
|
|
|
|
|
ปีศาจหิมะในนูระเนี่ย คุณชอบรุ่นไหนมากกว่ากันครับ
ความคิดเห็นที่ 1
