ตัดไปช่วงหลังเลิกเรียน
-สนมเอก(จิซาเมะ)กำลังเดินอยู่แถวต้นไม้โลก แต่ก็ยังคิดถึงเรื่องที่จะจัดการกับเนกิอยู่(บนหัวกับหน้าผากมีพลาสเตอร์แปะอยู่ เพราะโดนเฟทอัดไป 2 โป๊ก)
-สนมเอก(จิซาเมะ)ตัดสินใจแล้วว่าจะต้องจับตัวเนกิให้ได้ ก็เลยเรียก"ภูตไฟฟ้า"ทั้ง 7 ออกมา ...แล้วสั่งให้ไปแฮ๊กกล้อง CCTV ทั้งหมดในโรงเรียนเอาไว้ เพื่อที่จะได้ใช้จับตาดูทั้งวันทั้งคืน และเมื่อเจอตัวเนกิก็ให้รีบแจ้งตนทันที
สนมเอก(จิซาเมะ) : หึ อย่าคิดว่าจะหนีรอดไปจากฉันคนนี้ได้เลย! ถ้าจับได้แล้วจะทำให้ต้องคายทุกอย่างที่อยู่ในหัวออกมาให้เกลี้ยงเลย
ทันใดนั้นเองก็มีเสียงเรียกหาสนมเอก(จิซาเมะ)มาแต่ไกล
ภูตไฟฟ้า : โอ้?
??? : คุณจิซาเมะ
ภูตไฟฟ้า : ชิอุทามะ นั่นไง นั่นไง เจอตัวเร็วแบบนี้พวกเราจะได้รางวัลมั้ยครับ
สนมเอก(จิซาเมะ) : เห..
-พอสนมเอก(จิซาเมะ)หันไปดูก็พบว่าคนที่เรียกตนเองก็คือเนกินั่นเอง(มาพร้อมกับเลขาส่วนตัว"ชาช่ามารุ)... เนกิเมื่อได้เจอสนมเอก(จิซาเมะ)แล้วก็เดินเข้ามาจับมือทันทีแล้วบอกว่า"กำลังตามหาตัวอยู่พอดี"
เนกิ : ผมไปหาที่ชั้นเรียนมาแต่ก็เลิกเรียนกันแล้ว แถมไปหาที่หอพักก็ไม่เจอ
สนมเอก(จิซาเมะ) : เอ๋.. ไปที่ห้องมาด้วยเรอะ
-สนมเอกเหมือนจะดีใจแต่ก็ต้องทำซึนฯเอาไว้
สนมเอก(จิซาเมะ) : อะ อะไรกัน เพิ่งจะมาเอาตอนนี้เนี่ยนะ
เนกิ : ขอโทษด้วยครับที่มาไม่ทันเวลา
เนกิ(ฉีกยิ้มกระชากใจสาว) : แต่ ในที่สุดก็ได้เจอกันจนได้
-เจอซ็อตนี้เข้าไปสนมเอก(จิซาเมะ)ก็ยิ่งหน้าแดงกว่าเดิม
สนมเอก(จิซาเมะ) : อึ้ก อะ อืม นะ.. นั่นสินะ
สนมเอก(จิซาเมะ) : (อะ..อะไรกัน อยากเจอฉันมากขนาดนั้นเลยเรอะ..)
สนมเอก(จิซาเมะ) : (ก็นะ พูดมาแบบนั้นล่ะก็ก็คงจะกังวลที่หาเราไม่เจอจริงๆแหละะ.. อะ เอาเถอะ ช่วยไม่ได้นี่นะ อาจจะได้รู้อะไรขึ้นซักนิดจากมันก็ได้)
สนมเอก(จิซาเมะ) : แล้ว มะมะ มีธุระอะไรล่ะ
-พอสนมเอก(จิซาเมะ)ถามเสร็จ... เนกิก็ยื่นกล่อง"เมกาโรมันจู"(ซาลาเปา)มาให้ทันที
เนกิ : เชิญครับ
สนมเอก(จิซาเมะ) : ........ ..นี่มัน?
เนกิ : คุณรากันเขาฝากมาให้คุณจิซาเมะน่ะครับ คุณจิซาเมะคงจะชอบสินะครับ
-พอให้ของฝากเสร็จแล้ว เนกิก็บอกลาแล้วเตรียมที่จะไปที่อื่นต่อทันที... แต่มีรึที่สนมเอก(จิซาเมะ)จะยอมปล่อยให้ไปง่ายๆ ก็เลยขว้างของฝากใส่เนกิเพื่อหยุดเอาไว้เต็มๆ ...จากนั้นก็วีนแตกใส่เนกิทันที!!
สนมเอก(จิซาเมะ) : แค่นี้เนี่ยนะ? แค่นี้เองเรอะ แค่นี้เองเนี่ยนะ? แหม ดีจังนะ เรื่องอื่นจะเป็นยังไงก็ช่างสินะ!?
เนกิ : เอ๋-------------------------!!?
เนกิ : ถ้าไม่ชอบ(ของฝาก)ก็ไม่เป็นไรแต่ทำไมถึงต้องโกรธถึงขนาดนี้ด้วยล่ะครับ---?
สนมเอก(จิซาเมะ) : หา?
-สนมเอก(จิซาเมะ)หลบตาเนกิ+พูดเบาๆ
สนมเอก(จิซาเมะ) : ....นายบอกว่าอยากได้ฉัน 
เนกิ : เอ๋?
-เนกิเหมือนจะไม่ได้ยิน ...สนมเอก(จิซาเมะ)เลยต้องพูดให้ดังขึ้น+หน้าแดง+เส้นเลือดขึ้น+น้ำตาซึม
สนมเอก(จิซาเมะ) : นายบอกว่าอยากจะให้คุณจิซาเมะคอยอยู่ข้างๆตลอดไปไม่ใช่เรอะ 
เนกิ : เห? ?
-สนมเอก(จิซาเมะ)เห็นเนกิทำหน้างงๆเหมือนจะจำไม่ได้ก็เลยหมดความอดทนเหวี่ยงหมัดซัดเปรี้ยง 1 หมัดใส่เนกิเต็มแรงจนลอยปลิวไปไกลลิบลิ่ว
สนมเอก(จิซาเมะ) : นายมันต้องถูกแทงตาย ไม่สิ พอฉันฆ่านายเสร็จแล้วก็จะฆ่าตัวตายตาม!! 

เนกิ : ดะ ดะ เดี๋ยวก่อนครับ อย่าทำอะไรแปลกๆแบบนั้นคุณจิซาเมะ! เข้าใจผิดแล้วครับ! ผมจำที่พูดได้แต่ไม่ได้หมายความอย่างนั้น
ชาช่ามารุ : คะ คะ คะ คุณจิซาเมะ ใจเย็นๆก่อนค่ะ
สนมเอก(จิซาเมะ) : ชาช่ามารุ เธอก็ด้วย!! ทำไมเธอถึงได้อยู่กับมันตลอดแต่ฉันกลับถูกเมินล่ะ
ชาช่ามารุ : เอ๋.. เรื่องนั้น..
-ชาช่ามารุทำหน้าอมยิ้มแปลกๆออกมา
สนมเอก(จิซาเมะ) : กรี๊ดดดดด!? ยิ้มแบบมีเลศนัยนั่นมันอะไรกันยะ ยัยหุ่นกระป๋องนี่!
ชาช่ามารุ : อาาา ใจเย็นๆก่อนค่ะ แค่เห็นคุณกำลังตื่นเต้นแถมยังพูดบางอย่างที่เหมือนกับการสารภาพรักออกมา ดิฉันก็เลย...
สนมเอก(จิซาเมะ) : หนอยแก อยากถูกแทงอีกคนสินะ ยัยหุ่นกระป๋อง! ยัยหุ่นกระป๋องงง!!
สนมเอก(จิซาเมะ) : อยากถูกไขลานสินะ งั้นฉันไขให้เองละกัน
ชาช่ามารุ : อาาาา แรงเกินไปแล้วค่ะ..
เนกิ : คุณจิซาเมะ คุณจิซาเมะ