มองมุมไหนก็เห็นเป็นเจ็บจิต .................... ได้ขบคิดพินิจตามวิถีบทประพันธ์หากเห็นว่าราคาดี .................. ควรถ้วนถี่ไม่ตีความให้นอกรอย
ส่วนคงอยู่ให้เห็นเช่นรักชาติ .................... ซึ่งประกาศยืดหยัดไม่ท้อถอย
หากว่าแก่นส่วนอื่นจะมากน้อย ................ ทำให้ด้อยเปลี่ยนสารผ่านสายตา
อันรักชาติตามประพันธ์เป็นหนึ่งส่วน ....... ให้ครบถ้วนยังมีเรื่องอื่นอีกหนา
บุคคลิกแก่นความอีกนานา ...................... ทำฉูดฉาดออกมาเกินกว่าควร
เรื่องคิดว่าเปลี่ยนผ่านตามสมัย ................ ตอบว่าใช่แต่บางสิ่งควรสงวน
คำนึงถึงบทบาทตามที่ควร ....................... ไม่ผันผวนเปลี่ยนแปลงจนเกินการณ์
จะยุคใหม่อย่างไรยังมีกรอบ ..................... ที่รอบคอบผู้ประพันธ์ท่านส่งสาส์น
บุตรีฑูตมิได้หวังให้โบราณ ...................... เพียงเขียนอ่านไว้มาดอย่างผู้ดี
เปลี่ยนเพียงหนึ่งกระทบดังวงคลื่น ........... กลายเป็นอื่นชวนให้เบือนหน้าหนี
อารมณ์ขันไม่พอเหมาะไม่พอดี ............... แม่มณีสาวสมัยไม่ชวนมอง
อันแม่หญิงท้าวนางอยู่ข้างใน .................. มิสำรวมกายใจให้สยอง
ผิดประหลาดพลาดไปในทำนอง ............. ทำให้ต้องวิพากษ์วิจารณ์ตาม
ให้สมบูรณ์เล่าเรื่องตามประพันธ์ ............. ทุกแก่นนั้นต้องให้ครบตอบคำถาม
เล่าบางเรื่องเปลี่ยนบางเรื่องนั้นไม่งาม .... ควรเดินตามกรอบกว้างที่วางโครง
ทวิภพนั้นหาใช่ทวิภพ ............................... ที่มีครบทุกแก่นไม่เหรงโหรง
เหตุและผลสำคัญไม่เชื่อมโยง ................. มิปลอดโปร่งโล่งใจดังทำนาย
ทำละครอิงด้วยประวัติศาสตร์ .................. จะคิดวาดเองไปคงเสียหาย
ปัจจุบันแซมมาก็กลับกลาย ..................... ห่อนคิดถึงความหมายที่สำคัญ
ที่ให้คิดว่าของดีนั้นมีอยู่ ......................... เกร็ดความรู้ที่มีอย่างสร้างสรรค์
นั่นคือได้เดินตามความประพันธ์ ............. เพียงแค่ทำตามนั้นหายากเย็น
ส่วนที่เปลี่ยนเกินเลยโดนวิพากษ์ ........... นอกเหนือจากบทประพันธ์อย่างที่เห็น
ให้บทเรียนอยากเปลี่ยนต้องเปลี่ยนเป็น .. อย่าเปลี่ยนเล่นเอามันจะพันพัว
เปลี่ยนบทไปให้ตรงกับกรอบกว้าง .......... ไม่ทิ้งขว้างแก่นเรื่องจนชวนหัว
เงินก็ได้กล่องก็ได้มิต้องกลัว .................. ทั้งชื่อตัวชื่อละครขจรจาย
ทวิภพ 2554 .... ละครที่เกือบจะไม่ดู
... เข้ามาดู
