คุณปูคะ แคทชอบชรัณ อือ จุดเริ่มเลยคือ น้องแพรน่ารัก แล้วพ่อของลูกก็น่ารัก 555 first impression ไม้เมืองมาจากบังเอิญไปเจอคลิปที่คุณมะขามทำไว้อ่ะค่ะ ก็มีน้องแพร เดินหางแกละน้องแน้งๆ หน้าตาบ้องแบ๊วออกมา แล้วก็คุยกับคุณทิพย์ แล้วพ่อน้องแพรก็ออกมา แล้วก็ยิ้มหวานให้ลูกสาว แล้วแคทก็ตายอยู่ตรงนั้นเลย อิอิ
เคมีพระเอกนางเอกไม่เท่าไหร่ แต่เคมีพ่อลูกนี่กระจายแบบความรักท่วมจอ รักกันดูดดื่มจิงจิ๊ง พ่อลูก แล้วชรัณรูปหล่อมว้าาาากกกก ยิ่งอยู่กับลูกสาวยิ่งน่ารัก เลยนั่งดู
พอดูละครเรื่องนี้เข้าจริงๆ ยิ่งดูก็ยิ่งชอบชรัณ เพราะเรื่องนี้มันสอนเราหลายอย่างแต่อย่างหนึ่งที่เห็นชัดๆก็คือ ชรัณมองโลกในแง่ดีและไม่เอาแต่สงสารตัวเอง ซึ่งตรงนี้อาจจะตรงกับจริตของตัวเองอย่างที่คุณปูว่า อิอิ
แคทเป็นคนไม่ค่อยคิดอะไรมาก ไม่ค่อยเก็บเอาอะไรมาคิดคุมแค้นโกรธเคือง ถ้าเจอเยอะหน่อย ก็อาจจะเซ็งนานหน่อย แต่ไม่เอามานั่งสงสารตัวเองแล้วก็โทษคนอื่น คือ ก็แก้กันไปตามเรื่องตามราว ถ้าเราไม่เอาแต่นั่งเพ่งโทษคนอื่น แล้วก็มองว่าตัวเองถูกทำร้ายนะคะ แล้วก็จมทุกข์นะคะ เราก็มักจะก้าวข้ามเรื่องร้ายๆต่างๆไปได้ไม่ว่ามันจะหนักหนาสาหัสแค่ไหน
ก็เหมือนชรัณอ่ะค่ะ ที่เป็นคนแบบนั้น ถ้าใครอ่านหนังสือไม้เมืองด้วย ก็คงเห็นวิธีคิดของชรัณทึ่ต่างจากเกลียวไหม แต่คนบางคน โดยเฉพาะวัยรุ่น ไม้อ่อน บางครั้งอาจไม่ได้เป็นคนมองโลกในแง่ร้าย แต่มนุษย์มีเมล็ดพันธุ์แห่งความชั่วร้ายบ่มเพาะอยู่ในสันดอนสันดานของเรามาตั้งแต่เกิดอยู่แล้ว เมื่อเราเกิดมา เราจึงต้องการการอบรมบ่มนิสัย ขัดเกลาจิตใจ แต่เด็กคนไหนถ้าโชคร้ายไม่มีผู้ใหญ่คอยช่วยขัดช่วยเกลา คอยรดน้ำดีๆเข้าไปในจิตใจ เด็กคนนั้นก็ย่อมไหลไปตามกิเลสที่อยู่ในใจปุถุชนทุกคนอยู่แล้วตั้งแต่เกิด เหมือนอย่างที่เกลียวไหมเป็น
เนี่ยแหละค่ะ เลยชอบชรัณ อิอิ
++บ้านเลขที่ 103++ [[{{เคหาสน์คนรักแอนดริว}}]]......ว่าด้วยแขนงวิชาต่าง ๆ ....{แตกประเด็นจาก A11113353}
แม่นกหยุดอีก 1 วัน งั้นพาพวกยกขบวนมารอก็แล้วกัน
ชอบตาจอร์จอีกแล้ว
เด๋วเย็นๆมาใหม่
นี้ไม่ธรรมดาทั้งนั้น มีความสามารถรอบด้าน จิตใจดี รักความสงบ สายลม แสงแดด ที่สำคัญมีความรักให้แก่กันและกัน แบ่งปันกันแถมเราก็หื่นใส่กันเป็นบางครั้ง ที่มาทั้งหมดมันก็เป็นการแสดงออกอย่างหนึ่งจากพวกเรากันเอง มิตรภาพนั้นหายากขึ้นทุกวัน จงถนอมไว้ให้กันนานนนนนน.....
