ความคิดเห็นที่ 1 จากคุณ : pawornwan( ปุ๊ย) (Pawornwan) เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 54 20:25:35

ความคิดเห็นที่ 2 แก้ไขเมื่อ 01 ต.ค. 54 20:27:11 จากคุณ : pawornwan( ปุ๊ย) (Pawornwan) เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 54 20:26:45

ความคิดเห็นที่ 3 จากคุณ : pawornwan( ปุ๊ย) (Pawornwan) เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 54 20:27:57

ความคิดเห็นที่ 4 จากคุณ : pawornwan( ปุ๊ย) (Pawornwan) เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 54 20:28:55

ความคิดเห็นที่ 5 Blog GONG YOO-LOVEYOOHOME-THAILAND http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=gongyoo-loveyoohome-thailand บทแปลรายการ The 20:00hr Gong Yoo Waiting For http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=gongyoo-loveyoohome-thailand&group=1 All About MV Fan Made http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=gongyoo-loveyoohome-thailand กระทู้ LoveYOOHome http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=gongyoo-loveyoohome-thailand เรื่องที่คุณไม่จำเป็นต้องรู้เกี่ยวกับสาวบ้าน LoveYOOHome http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=gongyoo-loveyoohome-thailand Link Vote Gong Yoo http://kaigoya.sakura.ne.jp/ninki03/tvote.cgi?event=vote3 กระทู้เปิดบ้าน http://topicstock.pantip.com/chalermthai/topicstock/2008/01/A6243693/A6243693.html ไปศึกษาวิธีการแตกกระทู้ได้ที่นี่ค่ะ http://topicstock.pantip.com/chalermthai/topicstock/2011/03/A10302967/A10302967.html N.O.A Entertainment * บริษัทต้นสังกัด Gong YOO >> จิ๊จ๊ะให้กำลังใจได้ที่นี่ค่ะ http://noakorea.asia/ จากคุณ : pawornwan( ปุ๊ย) (Pawornwan) เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 54 20:30:54

ความคิดเห็นที่ 6 Cr. พี่DD ค่ะ [INTERVIEW] Actor Gong Yoo - Part 1 Interviewer : Beck Una/10Asia  2011.09.27 You may shed tears from how tragic the real-life story to film "The Crucibles" is and clench your fist at the sight of the corrupt faces who come together to commit evil. But what will really linger in your minds long after the movie has ended will be the eyes of one man. His eyes, which neither cold nor hot, gazed at the audience while standing on an asphalt road in the rain, showed where he currently is as an actor. 10Asia sat down with that man, Gong Yoo, who knows exactly where he is positioned instead of looking far ahead for where he should aim for in the future. Beck:  It's been a while since we've met. The first time since the wrap-up party for MBC TV series "The 1st Shop of Coffee Prince" so it's already been four years. Gong Yoo:  Well I've been reading 10Asia and I read the comment you recently left on Twitter after you watched "The Crucibles" because my fans send me clippings of good articles or words on me. Beck:  Oh, you must be talking about me having written, ‘Gong Yoo's eyes deliver powerfully without him putting any force into them which is worthy of being compared to the last close-up shot of Song Kang-ho in 'Memories of a Murder.'’ Gong Yoo:  Yes, I felt great when I read it but also got worried that whoever else sees it may give me a hard time for it. (laugh) Beck:  Well "The Crucibles" has been getting good critique in general. What have people around you said about it? Gong Yoo:  I didn't invite a lot of people to the premiere for it because I don't know a lot of people (laugh) and I was embarrassed to. But overall, maybe it was because their heart felt heavy afterwards but the people I know didn't say much except a “Good work” while giving me a pat on the shoulder. Yet it was a bit different from the “Good work” that I'd heard in the past... As if they were telling me, 'What need is there for words?' Gong Hyo-jin, who's at the same agency as me, rushed to the premiere for it although she was in the middle of shooting a movie and Jeon Do-youn came as well although her film "Countdown" is set for a release the week after mine. And she sent a text message to me saying, 'The movie was hard to watch and must've been harder to film but you hung in well till the end. I sincerely hope this movie does well.' And it made me choke up with tears. There's a different sort of feeling you get when another actor encourages you. I responded, 'I'll be looking forward to 'Countdown' as well!' (laugh) Beck:  A movie becomes uncomfortable to watch when it gets worked up before the audience does but "The Crucibles" was able to get viewers infuriated because it did the opposite. And the character In-ho that you played didn't get as worked up as he probably was from the shock of the incident. I think you would’ve had an easier time playing the character had you been allowed to get angry or scream so I think it must've been harder to maintain a uniform tone of emotion that is neither agitated nor calm. Gong:  Yes... it was hard. I think you could compare it to one thinking that someone is a good singer if he or she can reach high notes really when singing in a karaoke room. But when I'm listening to music, I like voices that tug at the heart, regardless of whether they are technically skilled. Those are the voices that I think are really good. So in a way, I had to express In-ho in the latter way which made my job more difficult and was why I was intense the whole time I was shooting the movie. I also told myself that viewers may have a hard time keeping up with my character if I went out of line or overboard so I constantly asked the director, “Am I going overboard? Is this too much?” Even when I was trying to relax my eyes, I'm only human so I had been shocked over the original story, right? So the more I’d think about it, the angrier I'd get and cry even when I wasn't trying to. That's why this was the project I said “Again” the most times. No matter how hard I tried, I was just never satisfied enough. And it was when we were shooting the scenes at school that the director told me that at that rate, he thinks I'll get tired and quit midway. He also said I shouldn't worry because I'm doing well. I think he did well at encouraging me at such moments. And I'm relieved that there are people who know [what I went through] from hearing the things they've said to me. Beck:  But the In-ho in the novel seems to be more lethargic than the one in the movie. Gong Yoo:  At first I wanted him to be more ragged too. “We should show the reality that people don't want to see, even if it may get them exhausted and make them leave the theater!” is what I said. And the director had agreed with me. But we weren't the only people that were working on the film so we were getting told that the way we want to go with things would definitely exhaust the audience. And being an actor, I said, “Who cares if people turn their back on it? Isn't it important that nothing is made up since this is about a fact based on an actual incident?” But the director probably had much more to think about than I did and I was grateful that he understood me so well that I came to compromise on the realistic aspects that I had to. Beck:  What were the compromises you made? Gong:  We came to portray on him as being dynamic to a degree because the audience needs at least a small amount of space for release. That's why we had him throw pots and break glass. But this too was actually harder to do because such setups wouldn't mean we've decided to change who In-ho is so it was rather hard for me as an actor to find that point that's midway. Beck:  Yet despite you making compromises and In-ho constantly being on the go to reveal the truth and save the children, not once was he portrayed as a hero. And I think that's what has made it possible for the audience to immerse themselves into "The Crucibles" more realistically. Gong:  This is what I told the director at our first meeting. That it’s not because I want to become a hero that I want to do this movie. And the director said he knows why I want to play In-ho. That's how I came to place my faith in him from the very first time I met him and from then on, I just clung onto him. (laugh) Beck:  The scene where the water cannons are shot is the climax yet even then, In-ho didn't make a grand speech for the people. Gong:  There were actually a lot more lines to the original script. ‘I'm sorry people. This child cannot hear nor speak. This child's name is Min-soo...’ But the moment I saw the first take, it seemed unnecessary to say any of those lines. He wouldn't be in his right mind so it would be hard for him to say everything. It just seemed like he was saying the same things over and over again as if he were a crazy person. But really, what need is there for words? So I told the director that I think so and he too said that there's no need for me to say my lines. That they're meant to be guidance. Beck:  How and when did you come across the book for "The Crucibles"? Gong Yoo:  The commander of my company gave it to me as a gift when I got promoted to sergeant. And I wondered why he gave me "The Crucibles" but he said, "Just. I think it'd suit you." He's someone who had served as an anchorman to the news program for the Ministry of National Defense but he's been dispatched to Afghanistan. I told him I'll probably talk about him a lot when I do interviews for the movie (laugh) but he's far away right now so I'd like to show it to him when he gets back. Anyway I’m not the type that looks for novels to read but it said 'shocking true story' on the front cover which suddenly drew my interest. And the more I read it, the more agitated I got, clenched my fists and immersed myself into the book. Of course, after I finished reading it I wondered whether it was a gimmick because the things that happened in it were so absurd. I thought that maybe the writer had been exaggerating. So I went through the process of reading up on the incident itself and checking on the facts myself. 10 아시아 Senior Reporter : Beck Un:-)@ 10 아시아 Editor : Jang Kyung-Jin three@ 10 아시아 Editor : Jessica Kim jesskim@ Source : http://www.asiae.co.kr/news/view.htm?idxno=2011092618540365380 จากคุณ : pawornwan( ปุ๊ย) (Pawornwan) เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 54 20:34:05

ความคิดเห็นที่ 7 CR. พี่DD [INTERVIEW] Actor Gong Yoo - Part 2 Interviewer : Beck Una/10Asia  2011.09.27 Beck:  What do you think about the original novel moved you? Gong:  At first I thought, 'What an idiot' regarding In-ho but I sl:-) started to feel sorry for him. Because I asked myself, 'How are you living your own life then?" and in a way, I came to think that he is the closest to living his life in the way that we live ours in reality. The environment I was in at the time I read it probably had an effect as well because for the first time, I was within an organization where the whole is more important than the individual and one's personal opinion doesn't get that much respect. So as an actor, I had the strong desire to express someone who can't help but agonize over a huge barrier he comes across in life. And these all came together so strongly that I immediately called the chief of our agency, asking him, "Have you read writer Gong Ji-young's 'The Crucibles'?" And that we'll talk after he reads it. Then I went straight to him, as soon as I left the military for my last leave, and he already didn't look too happy. (laugh) I mean, he must've been so confused to see me appear out of nowhere and talk about copyrights and say that the book should be turned into a movie when he had never really seen me like this although we had worked together for quite a long time. I guess it surprised him. But I also think he realized why I was wriggling the way I was so he really did his best to find out for me. Beck:  So it was because it was a movie you had wanted to do with your heart and soul that the “Good work” you got from your colleagues after its premiere sounded different. Gong:  That's right. It was different. And I was nervous. Because in a way, it was an adventure for me. I actually do think most people were in doubt. ‘Nah, Gong Yoo in "The Crucibles"?’ All I could do was to thank everyone, including writer Gong Ji-young, who believed in me. Of course, I had started on the movie overcome with passion but once we went into shoot, it felt like a coat of fog was closing over me. And once it was time to show the movie to people, I worried a lot over what I'd do if it flops after making it into such a big deal. But I felt the most happiest as an actor while working on "The Crucibles." Beck:  The child actors' acting was excellent as well. They may be young but there's an energy you got from them too, right? Gong:  Of course. They may not have a lot of experience on set and may be clumsy technically. But put aside the fact that they're actors, there's a pureness about them. And I think I received a lot of help from that vibe about them. Because my heart would hurt even when Yeon-doo glanced up at me with her big eyes. It wasn't something I had to force myself to feel but basically me just releasing the energy the children gave me. Beck:  Maybe that's why but the feeling that In-ho's eyes gave off when he looks at children in particular felt good. Gong:  In-ho is someone who feels complex emotions. From agony over reality to anger to worry over where he can return to. But I was sure that he is someone with 'courage.' Just not sure of whether he should pull out that courage or keep it inside him. And on passing, I had mentioned to the director that In-ho should look at the children with a different gaze. The problem was that it should be pure but I didn't know whether I had such eyes to. (laugh) I do think I was able to do it to the extent I did because I like children so much. My close friend [Lee] Chun-hee recently had a kid. And she's a newborn but has such defined features. In my eyes, she was the prettiest baby in the postnatal care center. But I mean, I'm already like this with my friend's kids so... Is it time for me to get married? (laugh) Beck:  There are fans of yours who have been waiting for you for a long time so shouldn't you pursue your career for a bit longer before getting married? Gong:  I had actually wanted to get married really early. Because work is important but so is my happiness. Yet there are so many things that I've wanted to come to do after coming out from the military. And it's not like you can do only the things that you want to do when you get married. It may include the project I do or going overseas to study. I also want to achieve something before I'm 35 but can't ignore my age. So I've told myself, 'Let's put marriage aside for the time being' which has made me feel more at ease. I like where I am right now. Beck:  Even if it wasn't for that special situation In-ho was in in "The Crucibles," I think you too have had concerns similar to those in the movie throughout your life. About how you should live, what you should follow, what you should turn your back on. Because I'm sure it must've been a time when you thought hard about such decisions and concerns. Gong:  I think I still live with those concerns. And it was actually when I was 29 that such thoughts were strong. The time when I wondered whether I'm going on the right path as an actor, if I've stepped off on the right foot and needlessly felt a rush of regret over my past. I was most intense right before I left for the military, before I shot "The 1st Shop of Coffee Prince." It was to the extent that producer Lee Yoon-jung said she worried over how she should film a drama with me the first time we met because she said I looked like someone who tortures myself a lot. And I troubled my manager a lot too at the time. He was trying what he could do make me popular before I go into the military but all I'd do was say no to everything. In the end, he said, "This is it!" while handing me "The 1st Shop of Coffee Prince" but I sat there telling him I'm going to do an independent film and an artistic film so imagine how hard things must've been for him. (laugh) But I was also sort of a softie so I ended up doing a lot of things I initially said I wouldn't do. And of course, they ended up serving as the foundation to my acting skills and I gained a lot too but at the time, I kept thinking I was losing. And things just burst after me having suppressed those emotions for such a long time. Beck:  But I think your life was dramatic in many ways after "The 1st Shop of Coffee Prince." You enjoyed an extreme amount of popularity and love, you went to the military, the public came to think differently of you and your attitude toward your work changed too. What do you think the past few years were like? Gong:  To give it to you straightforward, "The 1st Shop of Coffee Prince" was definitely the time during which I regained my name as an actor. A drama which cured me who was harsh on and hurt myself. I don't think I ever had so much fun in front of the camera. I was so excited and realized my passion hadn't died out, that I was starting all over again. I do pride myself in the fact that I was drawn to "The Crucibles" instinctively but I also do think that was possible because the soundness of my heart served as the foundation to it. And on top of that, there was the time I spent in the military regaining who I was as a human being named Gong Ji-chul. Beck:  I heard that you still keep in touch with producer Lee Yoon-jung and the rest of the crew that worked on "The 1st Shop of Coffee Prince." In a way, it's still quite hard to believe that Lee Eon passed away. Gong:  What happened to Sang-min (Lee Eon)... It was the first time I lost someone close to me. I still don't talk about him unless I'm asked about him like this...... Beck:  Like Mr. Kim Chang-wan had said, "The 1st Shop of Coffee Prince" is not just a TV series but definitely like a memory of the entire of the summer of 2007 yet even before I knew it, I somehow thought of someone who is no longer here. Gong:  I was receiving training in the mountains the day it happened but I was so out of it that they didn't even let me hold a gun. And then I begged to be let out to at least get to see his coffin get borne out...... Yet I still don't want to accept the fact that he's gone. It's as if he's still alive and maybe that's why I'm so idiotically still clinging onto him. Instead though, I've become very close with the friend that Sang-min was closest to. He told me to think of him as Sang-min and he will follow me like Sang-min did. And that's how I came to gain a younger brother who has blind faith in me. Beck:  Another new ten years are starting now. Gong:  Yes. I'm actually looking forward to the ten years. I think they'll be quite a lot of fun. And of course, my filmography for when I'm in my thirties will look different from when I'm in my twenties. Not that it'll be greater but just different. And I'm looking forward to the projects that'll fill up the list. Yet I feel like I'll be able to enjoy them more on a personal level as well instead of deciding on the genre I'll be in or the character I'll play in advance. I also feel that I need to become more flexible although I won't be able to do what I hate and at times should know how to go in the direction that the public wants me to although not get carried away by them. I feel that I need to be responsible for the people who like me and support me. Because thinking that I'm getting something that's mine taken away from me and doing something willingly are very different things. When I was young I used to think used up but I think I've come to let go of that mentality that I'm a victim. I've come to teach myself not to be so harsh on me anymore and as both an actor and human being, I now hope I'll be able to age well. 10 아시아 Senior Reporter : Beck Un:-)@ 10 아시아 Editor : Jang Kyung-Jin three@ 10 아시아 Editor : Jessica Kim jesskim@ Source : http://www.asiae.co.kr/news/view.htm?idxno=2011092700202580950 จากคุณ : pawornwan( ปุ๊ย) (Pawornwan) เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 54 20:36:36

ความคิดเห็นที่ 8 CR. พี่นิตต้าค่ะ INTERVIEW] Actor Gong Yoo - Part 1 Interviewer : Beck Una/10Asia  2011.09.27 บทสัมภาษณ์กงยูโดย เบค อุนนา You may shed tears from how tragic the real-life story to film "The Crucibles" is and clench your fist at the sight of the corrupt faces who come together to commit evil. But what will really linger in your minds long after the movie has ended will be the eyes of one man. His eyes, which neither cold nor hot, gazed at the audience while standing on an asphalt road in the rain, showed where he currently is as an actor. 10Asia sat down with that man, Gong Yoo, who knows exactly where he is positioned instead of looking far ahead for where he should aim for in the future. คุณคงเสียน้ำตาและเศร้าสะเทือนใจกับบทภาพยนต์ที่สร้างขึ้นจากเรื่องจริงในเรื่อง "The Crucibles" และคงกำหมัดแน่นเหมือนอยากจะชกใคร เมื่อได้เห็นหน้าไอ้พวกตัวร้ายทั้งหลาย ที่เลวเหมือนไม่ใช่คน  แต่ในใจคุณยังคงอ้อยอิ่งอยู่อีกนานถึงหนังจะจบไปแล้วกับสายตาของคนๆหนึ่งสายตาที่ไม่รู้ร้อนรู้หนาว จ้องมองมาที่ผู้ชมท่ามกลางสายฝนที่กระหน่ำบนถนนลาดยางนั้น 10 Asia นั่งอยู่กับผู้ชายคนนี้ “กงยู” ผู้ซึ่งไม่ต้องแสวงหาจุดหมายที่จะมุ่งไปในอนาคตเลย  เพราะเขารู้แน่นอนว่า...ตัวเขาเองกำลังทำอะไร  จากคุณ : pawornwan( ปุ๊ย) (Pawornwan) เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 54 20:39:13

ความคิดเห็นที่ 9 CR.ป้าน้อยค่ะ Film sparks call for revision of laws Source | 2011/09/29 | 88 views | Permalink | The entrance of Gwangju Inhwa School for deaf students is closed, Thursday. A film based on the sexual assaults that took place at the special school for the disabled students is igniting a fury that the punishment of the offenders was insufficient. / Yonhap By Kim Rahn A movie currently running in cinemas is sparking a growing call for the revision of laws governing sexual crimes against the disabled and minors. "The Crucible", a film based on the true story about school staff sexually assaulting hearing impaired students, is adding mounting pressure on policymakers and politicians to change the laws on sexual assaults on children and welfare foundations. Amid hectic public and media attention on the film with the Korean title "Dogani", depicts how teachers at Gwangju Inhwa School, a special school for the deaf, sexually assaulted or harassed the students for years. The case didn't draw much attention when it was disclosed in 2005, but now the public says the loose legal system gave the perpetrators light penalties that don't properly fit their crimes. Civic groups and bloggers are organizing a campaign to abolish the statute of limitations for sexual crimes against children, as some of the accused teachers weren't even punished at all as the legal time line expired. An online petition for the abolishment began Tuesday by the father of a female victim who has suffered from serious physical and mental agony after being raped three years ago. According to the relevant law revised in April last year, the statute of limitations for child victims begins when the victim becomes an adult, the Ministry of Gender Equality and Family said. The limitations differ according to each crime. "Sexual assault on a child is like murdering a soul. The physical or mental wound remains forever, but the offender can avoid punishment after a certain period. The statute of limitation for such assaults should be abolished", the father said. With the goal to collect 1 million signatures for the petition, about 10,000 have already signed. Rep. Park Min-shik of the Grand National Party (GNP) also submitted a revision bill Wednesday. The second legal issue is a clause about "inability to resist". The clause was originally meant to punish sexual assaulters on people who are in a physical or mental state unable to resist normally. But civic groups claimed the law is rather unfavorable for the disabled. In the Inhwa school case, a local court cleared two of the perpetrators of the charges, ruling that two hearing-impaired victims, 13 and 14, were "not in a situation that they were unable to resist". Prosecutors appealed and claimed that the victims were unable to resist because they had not only hearing but also mental problems and could express only simple opinions in sign language. They added the students were afraid of the teachers who had frequently beaten them, and the victims couldn't resist by shouting. But the high court also acquitted the teachers. Civic groups for the disabled have demanded the removal of the clause from the Special Law on Sexual Crimes. Rep. Choi Young-hee of the opposition Democratic Party has submitted a revision bill, designed to remove the controversial clause, to the National Assembly, but it is still pending at parliament. Another legal loophole in the Inhwa case is the clause that an investigation into a sexual assault could be launched only when the victim files a petition. At that time, one of the offenders received suspended terms as he came to an agreement with the victim on compensation and the victim dropped the petition. The law was changed last year, so that a probe into sexual crimes on children can be launched without a victim's petitions. On top of the legal hurdles, government and lawmakers are moving to address moral problems surrounding welfare foundations and institutions for the disabled. The Ministry of Health and Welfare said Thursday that it will inspect through the 119 service to check on such facilities nationwide to probe possible human rights infringement. Rep. Chin Soo-hee of the GNP plans to propose a bill to secure transparency and prevent "nepotism" at welfare foundations. At Inhwa, relatives of the foundation's founder have taken almost all of the high-ranking positions at the school and the board of directors, hushing up the illegalities. According to Chin's proposal, welfare foundations must report their accounting and donation lists in detail to the relevant authorities and amend the director appointment system, while the central and local authorities will have to strengthen inspections on them. ผลพวงจากภาพยนตร์ "Crucible" จุดประกายให้หลายหน่วยงานตระหนักถึงเรื่องผู้พิการและเด็กๆ ที่ถูกกระทำทารุณกรรมทางเพศ ได้กดดันและเสนอนโยบายและเปลี่ยนแปลงกฎหมายเกี่ยวกับการข่มขืนทางเพศในเด็ก รวมถึงตรวจสอบ มูลนิธิ และหน่วยงานสวัสดิการที่เกี่ยวข้อง ทั่วประเทศ ด้วย เอาเป็นว่า  หนังเรื่องนี้ได้กล่องแน่ๆ  ยูคงไม่ผิดหวังที่เลือกหนังเรื่องนี้ด้วยตนเอง ความลึกซึ้งที่มีต่อเรื่องนี้มากน้อยแค่ไหน ก็รออ่านบทแปลสัมภาษณ์จากน้องนิตตา ด้วย จากคุณ : pawornwan( ปุ๊ย) (Pawornwan) เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 54 20:42:37

ความคิดเห็นที่ 10 CR.ป้าน้อยค่ะ ไม่ได้อวยหลานชายนะ  แต่ไม่ว่าจะมีโพลอะไรก็ตาม  ทั้งๆ ที่ก็เงียบหายจากวงการ โดยเฉพาะซีรีส์ ออกจากกรมสองปี แสดงหนังปีละเรื่อง แล้วก็เก็บตัวเงียบ แต่ยูยู่ก็จะติดโผกับเขาตลอด... ล่าสุด Music specialist site Monkey 3 held a poll from September 22nd to the 28th with the question, “What star would you like to be with on a sleepless autumn night?“. Doojoon won 1st, followed by Ji Sung and Gong Yoo, respectively. Yoon Doojoon placed 1st with 131 votes, 29% of the overall votes. The reasoning behind his popularity was found in the netizens’ reactions, which varied from, “Of course, because he’s the boyfriend idol” to “I want to be link our arms together affectionately~ He’s the perfect date for an autumn stroll.” Ji Sung, who stars in SBS‘s ‘Protect the Boss‘, won 2nd with 18% of the votes, while Gong Yoo, who’s gaining much popularity with his movie ‘Crucible‘, won 3rd with 15% of the votes. ติดโผอันดับสามดาราชายที่คุณอยากจะใช้เวลาด้วยตลอดค่ำคืนของฤดูใบไม้ร่วง... จะไปแจกลายเซ็นที่พูซานอีกแล้ว...ได้กลับไปเยี่ยมบ้านด้วยกระมัง? จากคุณ : pawornwan( ปุ๊ย) (Pawornwan) เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 54 20:44:46

ความคิดเห็นที่ 11 หมดแล้วค้ามาได้แล้ว  หลับกันหรือยังค่ะ   ตื่นๆๆๆๆๆๆได้แล้ว จากคุณ : pawornwan( ปุ๊ย) (Pawornwan) เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 54 20:50:53

ความคิดเห็นที่ 12 ตามไปให้กิฟท์ทู้แรก...แล้วก็รออยู่ว่าคุณปุ๊ยจะทำต่อ เลยเข้าไปหาคลิปคอนเสิร์ทดูไปเรื่อย ๆกลับมาอีกที เอ๊ะ!..ยังไม่ไปไหนก็นึกว่าคุณปุ๊ยกำลังขนของอยู่...รอ....กลับมาอีกที ยังไม่ไปไหนเลยตามเข้ามาดู ช้าไปแล้ว...คุณปุ๊ยแตกทู้เสร็จพอดี ไม่เป็นไรต้องทำซ้ำไม่งั้นลืมจริง ๆ ป้ากิ๊กทำไปสองสามครั้งก็ยังผิดอยู่เลย ลืมนั่นลืมนี่ตลอด มันไม่ยากแต่มันเยอะน่ะค่ะ...เลยลืม.... จากคุณ : yoogy เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 54 21:22:02

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณค่ะคุณปุ๊ยสำหรับบ้านหลังใหม่    DD ไปเจอยูยู่พอดีค่ะ 2011.09.29 [15:00]  กงยูให้สัมภาษณ์ในรายการ People Inside ที่ร้าน MONTE CRISTO     Credit :  baidu.com จากคุณ : DD_meeYOO เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 54 21:41:18

ความคิดเห็นที่ 14 จากคุณ : DD_meeYOO เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 54 21:41:53

ความคิดเห็นที่ 15 จากคุณ : DD_meeYOO เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 54 21:42:39

ความคิดเห็นที่ 16 ทำบ้านพังสองทู้ค่ะ ป้ากิ๊ก ทู้แรก  ไม่มี LOVE  YOO  HOME  และเลขที่ข้างหน้าค่ะ ทู้สอง  มีครบทุกอย่างแต่ลืมโพสต์รูปค่ะเลยดูสั้นๆกุดไม่สวยอ่ะ พี่DD สงสัยค่ะเลยต้องสายตรงจากเชียงใหม่มายังกทม.ถามเกิดอะไรขึ้น และให้คำแนะนำวิธีพาสมาชิกมาบ้านหลังใหม่แบบทางลัดค่ะ ขอบคุณค่ะพี่DD  แก้ไขเมื่อ 01 ต.ค. 54 21:47:50 จากคุณ : pawornwan( ปุ๊ย) (Pawornwan) เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 54 21:43:13

ความคิดเห็นที่ 17 จากคุณ : DD_meeYOO เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 54 21:43:56

ความคิดเห็นที่ 18     # 15  ยูรูปนี้หล่อค่ะอยากตัดผู้หญิงออกแล้วใส่ตัวเราไปยืนแทนจังเลย จากคุณ : pawornwan( ปุ๊ย) (Pawornwan) เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 54 21:53:18

ความคิดเห็นที่ 19 โฟโต้เฉาะเลยค่ะคุณปุ้ย   ..55..  ตกหล่นไปหนึ่งรูป จากคุณ : DD_meeYOO เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 54 22:05:19

ความคิดเห็นที่ 20 ทำไม่เป็นค่ะพี่DD ถ้าทำเป็นนะค่ะทำเสร็จเอาไปขยายใหญ่ใส่กรอบตั้งโชว์เลยค่ะ มีคนเห็นแล้วถามว่าใครบอกเลยว่า  แควนอยู่โคเลีย   จากคุณ : pawornwan( ปุ๊ย) (Pawornwan) เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 54 22:14:24

ความคิดเห็นที่ 21 พี่ดีใจ  ทรูช่อง 64  ช่องซีรีย์  เอาหนังป๋ายะตอนวัยละอ่อน มาฉายด้วยค่ะ เรื่อง  ยุ่งนักรักซะเลย  หนูก็เพิ่งเคยดูวันนี้เป็นวันแรก ง่วงนอนมากๆเมื่อเช้าตื่นเช้าเกินค่ะ ขอลาไปนอนก่อน  พรุ่งนี้เช้าจะตื่น มาหัดทำรูปแต่เช้าเลยค่ะ        ราตรีสวัสดิ์   ฝันดีนะค่ะ  ป้ากิ๊ก  พี่ดีใจ  พี่DD แก้ไขเมื่อ 01 ต.ค. 54 22:36:11 แก้ไขเมื่อ 01 ต.ค. 54 22:32:17 จากคุณ : pawornwan( ปุ๊ย) (Pawornwan) เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 54 22:31:23

ความคิดเห็นที่ 22 คุณปุ๊ย...ไปนอนแล้วเหรอค่ะ แตกทู้ซะหมดแรงเลย... ทู้ต่อไปลองอีกทีนะ ทำซ้ำอีกจะได้ไม่ลืมน่ะค่ะ... จากคุณ : yoogy เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 54 22:54:41

ความคิดเห็นที่ 23 คุณนิตคะ..คิดถึงนะ ยังไม่ได้คุยกันเลย แอบไปลาที่รักซะแล้ว.. 2011/10/02 01:13:07 コン・ユ　공유　GongYoo (101.109.190.55) ...คิดถึงนะจ๊ะ Pa Kik...LYH...THAILAND 2011/10/02 01:08:25 コン・ユ　공유　GongYoo (ppp-110-168-104-245.revip5.asianet.co.th) ............★ (*^。^*) มา * ลา *ไป * นอน (-^。^-) ★ ........ จากคุณ : yoogy เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 54 23:20:50

ความคิดเห็นที่ 24 ไปนอนมั่งดีกว่า นอนหลับฝันดีทุกคนนะคะ.. จากคุณ : yoogy เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 54 23:26:53

ความคิดเห็นที่ 25  หลงค่ะ เข้าไม่ถูก เดี๋ยวพวกเราตามไปลบกระทู้ด้วยนะคะ        เย้    เย้  ดีใจจังยูให้สัมภาษณ์อีกแล้ว มีงานให้ทำอีกแล้ว เอามาเร็วๆค่ะ เค้าอยากแปล จากคุณ : Nittathai เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 54 23:33:53

ความคิดเห็นที่ 26 ..55..  พี่นิตต้าไม่ต้องกลัว เดี๋ยว DD จัดให้ค่ะ   คุณปุ๊ย ป้ากิ๊ก หมดแรง & ไปหลับซะแล้ว   ฝันดีค่ะ กงยูยังไม่หยุดเดินสายเลย แถมหล่อซะด้วย   ทำงานทุกวัน ไม่เหน็ดไม่เหนื่อยเลยพ่อคู๊ณ!! 2011.10.01  CGV Myeong Stage Greeting      Credit :  DCinside จากคุณ : DD_meeYOO เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 54 23:37:11

ความคิดเห็นที่ 27 จากคุณ : DD_meeYOO เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 54 23:37:41

ความคิดเห็นที่ 28  พี่ดีใจ  ทรูช่อง 64  ช่องซีรีย์  เอาหนังป๋ายะตอนวัยละอ่อน มาฉายด้วยค่ะ เรื่อง  ยุ่งนักรักซะเลย  หนูก็เพิ่งเคยดูวันนี้เป็นวันแรก พี่เปิดไปเจอเมื่อวันพฤหัสค่ะ ป๋ายะพูดไทย ไม่กล้าดูต่อ เรื่องนี้กางเกงเอวสูง...นึกถึง Three Bothers ที่ป๋าแจงเล่น เอวสูงเหมือนกันเลยค่ะ เรื่องนี้มีเก็บไว้ในสต็อคนานมากแล้ว เป็น 1 ใน 3 ของป๋าที่ยังไม่ได้ดูค่ะ...รอวันว่างอยู่ แล้วจาดูซักที  จากคุณ : ดีใจ (deejai&GY) เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 00:16:32

ความคิดเห็นที่ 29 น้อง DD เสื้อไหมพรมสีน้ำตาล ซ้วยสวย ดูนุ้มนุ่ม สงสัยคงอุ่นน่าดูเลยเนอะ...อิอิ น่ากอดจัง เสาร์นี้ไม่ได้ออกไปเล่นน้ำ วิ่งล่ายู มาเผื่อพี่ ดีจังค่ะ เดี๋ยวพี่นั่งดู Sign เป็นเพื่อนน้อง DD ไปเรื่อยๆ นะคะ เพิ่งจบตอน 9 ไปเอง...แม๊! สนุกจังค่ะ ตื่นเต้นดีจัง...พี่นิตต้าคะ นาท ภูวนัย ของพี่นิตต้า แสดงเรื่องนี้ได้สุดยอดอีกแล้วค่ะ  จากคุณ : ดีใจ (deejai&GY) เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 00:26:57

ความคิดเห็นที่ 30 สวัสดีทุกๆคนค่าาาาาา วันนี้ไปตลาดนัดมาค่ะ สำรวจตลาดว่ามีอะไรใหม่ๆบ้าง ผ่านร้านขายแผ่น   คนขายกำลังบ่นๆ ว่าทำไม๊ ทำไม มีเฉพาะปกไม่มีแผ่นซีดีด้านในโดนขโมย ถามไปถามมาปกหนังที่หายคือหนังกงยูค่ะ หายหลายหนแระ  หนังเรื่องใหม่ฮิตมากมีแต่คนถามหา   แม่ค้าบอกว่าถ้าเป็นแควนคลับกงยู จะอายุประมาณอย่างพี่ (หมายฟามว่าไงย่ะ) ถ้าเป็นแม่ยกซีวอน จะอายุประมาณวัยรุ่นๆ จากคุณ : junior-tarzan เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 00:27:08

ความคิดเห็นที่ 31 น้องเอ๋คะ...ดีจัง วันนี้แวะมากะดึกได้ ไม่ค่อยเจอกันเลยนะคะ พี่ได้แต่ไปฝากความคิดถึงไว้ที่ห้องโหวต ซีวอนไม่ใช่มีแต่วัยรุ่นหรอกค่ะ วัยป้าๆ ก็มีเหมือนกัน แล้วยูจ๋าน่ะ...หลานตัวเล็กของพี่ยังชอบเลยค่ะ เค้าบอกว่า ตัวซู้งสูง หุ่นดี๊ดี มือก็ซ้วยสวย (ป้าช่วยชี้นำค่ะ) จากคุณ : ดีใจ (deejai&GY) เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 00:40:47

ความคิดเห็นที่ 32 สวัสดีจ้าคุณเอ๋*** มาดึกเชียว เพิ่งกลับจากจ่ายตลาดเหรอคะ   แล้วมันตลาดที่ไหนล่ะคะนั่น  กงยูหายอยู่เรื่อย     ~ >,.<~~~  อ้อ.. ดีนะคะที่คุณเอ๋คุยกับแม่ค้าในฐานะแควนคลับกงยู ถ้าบอกแควนคลับน้องบอม > แม่ค้าอาจจะแซวให้ปวดใจกว่านี้ค่ะ พี่ดีใจคะ***  เสื้อไหมพรมสีน้ำตาล ซ้วยสวย ดูนุ้มนุ่ม สงสัยคงอุ่นน่าดูเลยเนอะ...อิอิ น่ากอดจัง  คิดเหมือนกันเลยค่ะ  เห็นตอนแรก DD ก็คิดอยากกอดอยู่เหมือนกัน  จะเอาตะหมูกไปสูสีขนฟูๆ ให้จามเล่นน่ะค่ะ  จากคุณ : DD_meeYOO เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 00:46:15

ความคิดเห็นที่ 33 น้อง DD คะ เริ่มง่วงหรือยัง เราไปนอนกันดีกว่าเนอะ เสื้อไหมพรมนั่นน่าไปซุกจัง เราไปซุกกันดีกว่า... ฝันดีนะคะ จากคุณ : ดีใจ (deejai&GY) เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 01:29:43

ความคิดเห็นที่ 34 อ๊า... DD ลืมดูเวลาอีกแล้ว.. มิน่า ง่วงจัง พี่ดีใจไปนอนแล้ว DD ไปมั่งดีกว่า แต่ก่อนไป เอาพรีเซ็นเตอร์กระเป๋ากับสร้อยข้อมือมาเฝ้าบ้านต่อค่ะ https://shop.emimusic.jp/sp/gongyoo-goods/ จากคุณ : DD_meeYOO เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 03:27:26

ความคิดเห็นที่ 35 จากคุณ : DD_meeYOO เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 03:28:40

ความคิดเห็นที่ 36 ...lulla.. lulla.. ((((*^‿^*)✿))) Sleep well my Dear ~❤~ dd จากคุณ : DD_meeYOO เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 03:31:43

ความคิดเห็นที่ 37    อรุณสวัสดิ์ค่ะสาวกะดึก ป้ากิ๊ก พี่นิต พี่ดีใจ พี่DD คุณเอ๋ ป้าน้อยที่กำลัง จะตามมาและทุ๊กกกท่านค่ะ จากคุณ : pawornwan(ปุ๊ย) (Pawornwan) เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 07:15:26

ความคิดเห็นที่ 38   เสื้อไหมพรมสีน้ำตาล ซ้วยสวย ดูนุ้มนุ่ม สงสัยคงอุ่นน่าดูเลยเนอะ...อิอิ น่ากอดจัง พี่ดีใจขรา......อิอิ  น่ากอดจัง  นั้นคนหรือเสื้อค่ะ แต่หนูทาย ว่าาาา....เป็นเสื้อแน่ๆเลยค่ะ    จากคุณ : pawornwan(ปุ๊ย) (Pawornwan) เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 07:24:16

ความคิดเห็นที่ 39 จากคุณ : pawornwan(ปุ๊ย) (Pawornwan) เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 07:34:55

ความคิดเห็นที่ 40 นู๋เฮ..... แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 54 08:05:40 จากคุณ : pawornwan(ปุ๊ย) (Pawornwan) เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 08:05:04

ความคิดเห็นที่ 41 ขอลองอีกทีค่ะถ้าไม่ได้เลิกๆแล้วค่ะโพสต์รูปไมได้   จากคุณ : pawornwan(ปุ๊ย) (Pawornwan) เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 08:13:17

ความคิดเห็นที่ 42 Morning ค่ะคุณปุ๊ย และทุกท่านที่คุยกันจนดึกจนดื่น และทุกท่านที่กำลังตามมาตอนสายๆ เดี๋ยวพี่นั่งดู Sign เป็นเพื่อนน้อง DD ไปเรื่อยๆ นะคะ เพิ่งจบตอน 9 ไปเอง...แม๊! สนุกจังค่ะ ตื่นเต้นดีจัง...พี่นิตต้าคะ นาท ภูวนัย ของพี่นิตต้า แสดงเรื่องนี้ได้สุดยอดอีกแล้วค่ะ   พี่อยากดูค่ะ ดูไปแค่ตอนเดียวเอง เรื่องนี้เป็นแนวหนังที่พี่ชอบมาก สืบสวน-สอบสวน ไขปริศนาแถมยังมีเด็กใหม่พี่เล่นด้วย (อ๊ะ อ๊ะ อย่าทำหน้าอย่างน๊านนนนนนน เป็นเด็กจริงๆนะ ไม่ได้คิดอย่างยูเลย จริงๆ) แล้วก็มีนาท ภูวนัย (พ่อพี่เล่นด้วย 555 ก็ชอบแกในฐานะพ่อจริงๆนะ) แต่ไม่กล้าดูเป็นห่วงยูยู่ งานแปลอันนี้แสนสาหัส หรือใครภาษาอังกฤษดีดี จะช่วยก็ไม่รังเกียจนะคะ ยังไงจะพยายามให้เสร็จวันนี้ (ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด ) พี่ก็ยับยั้งชั่งใจแล้วนะ แวะดูหนังก็รู้สึกไม่ดี ยูยู่มากอดที เร็ว...หอมแก้มทีด้วย   จากคุณ : Nittathai เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 08:18:00

ความคิดเห็นที่ 43 สวัสดีค่ะพี่นิต  ชอบหนุ่มในเครื่องแบบหรือค่ะ งั้นเอามาฝากพี่นิตโดยเฉพาะเลยนะค่ะ จากคุณ : pawornwan(ปุ๊ย) (Pawornwan) เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 08:39:14

ความคิดเห็นที่ 44 สวัสดีค่ะ คุณปุ๊ย พี่นิตต้า น้อง DD น้องเอ๋ พี่กิ๊ก พี่น้อย...และสาวๆ ที่จะแวะมาซุกเสื้อไหมพรมสีน้ำตาลด้วยค่ะ  อิอิ  น่ากอดจัง  นั้นคนหรือเสื้อค่ะ แต่หนูทาย ว่าาาา....เป็นเสื้อแน่ๆเลยค่ะ  คุณปุ๊ยคะ พี่หมายถึงเสื้อไหมพรมจริงๆ ค่ะ ที่น่ากอด...ก็เสื้อเวลาที่ยู่ใส่อยู่น่ะดูน่ากอดมากเลยค่ะ (ต้องมีคนแถวนี้บอกว่า เวลายู่ไม่ใส่ก็น่ากอดมากเหมือนกันแน่ๆ เลย) ดูไปแค่ตอนเดียวเอง เรื่องนี้เป็นแนวหนังที่พี่ชอบมาก สืบสวน-สอบสวน ไขปริศนาแถมยังมีเด็กใหม่พี่เล่นด้วย (อ๊ะ อ๊ะ อย่าทำหน้าอย่างน๊านนนนนนน เป็นเด็กจริงๆนะ ไม่ได้คิดอย่างยูเลย จริงๆ) แล้วก็มีนาท ภูวนัย (พ่อพี่เล่นด้วย 555 ก็ชอบแกในฐานะพ่อจริงๆนะ) แต่ไม่กล้าดูเป็นห่วงยูยู่ งานแปลอันนี้แสนสาหัส หรือใครภาษาอังกฤษดีดี จะช่วยก็ไม่รังเกียจนะคะ ยังไงจะพยายามให้เสร็จวันนี้ (ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด ) พี่ก็ยับยั้งชั่งใจแล้วนะ แวะดูหนังก็รู้สึกไม่ดี ยูยู่มากอดที เร็ว...หอมแก้มทีด้วย พี่นิตต้าคะ...ขอบคุณจังเลยค่ะ ที่ยอมทุ่มเทให้ยู่กับพวกเราขนาดนี้ ยู่ไปให้กอดแล้วใช่มั๊ยคะ... เดี๋ยวเสร็จแล้ว ค่อยตามดู Sign ก็ได้นะค๊า...ทั้งเด็กใหม่ ทั้งคุณพ่อ (ทัคกูน่ารักขนาดนั้น น่าเรียกคุณนาทเป็นคุณพ่อจริงๆ ค่ะ)  ทั้ง 2 คน รอพี่นิตต้าได้ทั้งคู่อยู่แล้วค่ะ งัวเงียตื่นขึ้นมา ยังไม่ได้ทำอะไรเลยค่ะ เดี๋ยวกลับมาใหม่นะคะ   แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 54 13:45:16 แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 54 10:03:43 จากคุณ : ดีใจ (deejai&GY) เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 09:54:52

ความคิดเห็นที่ 45 สวัสดียามสายจ๊ะ สาวๆ ทุกคน น้องนิตตา  เท่าที่เหลืออยู่ตอนนี้คงไม่มีใครเชี่ยวชาญภาษาเท่าหนูแล้วละจ๊ะ ไม่ต้องซีเรียสมาก  ตรงไหนไม่แน่ใจ ก็เอาเป็นภาพรวม ไม่ต้องลงลึกถึงความหมายของแต่ละคำก็ได้จ๊ะ  สังเกตดูแต่ละคนน้ำลายหก รอคอย ให้ความสำคัญมาก จนตั้งเป็นชื่อกระทู้แล้ว... จากคุณ : GONG YOO - LYH เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 10:18:13

ความคิดเห็นที่ 46 สวัสดีตอนเที่ยงค่ะ  ทานข้าวกันหรือยังค่ะ เดี๋ยวส่งหนุ่มไปทำให้ทานเป็นเพื่อนนะค่ะ จากคุณ : pawornwan( ปุ๊ย) (Pawornwan) เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 12:41:43

ความคิดเห็นที่ 47  เมื่อเช้าพอส่งหนุ่มในเครื่องแบบให้พี่นิตเสร็จก็ไปทานกาแฟค่ะ พอหมดแก้วแล้วง่วงมากเลยไปนอนอีกรอบนึง เพิ่งตื่นรอบสองค่ะ จากคุณ : pawornwan( ปุ๊ย) (Pawornwan) เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 12:49:05

ความคิดเห็นที่ 48 สวัสดีรอบบ่ายค่ะพี่น้อย คุณปุ๊ย นั่งดูอะไรต่ออะไรเรื่อยเปื่อย แป๊บเดียวเกือบบ่าย 2 แล้ว...เบื่อที่พรุ่งนี้ต้องไปทำงานอีกน่ะค่ะ วันนี้อากาศร้อนจังนะคะ...ฝนทำท่าจะตกอีกแล้ว กลัวน้ำจะท่วมประเทศจังเลยค่ะ...แค่นี้ก็ลำบากกันเหลือเกิน...   จากคุณ : ดีใจ (deejai&GY) เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 13:51:43

ความคิดเห็นที่ 49 ตรงไหนไม่แน่ใจ ก็เอาเป็นภาพรวม ไม่ต้องลงลึกถึงความหมายของแต่ละคำก็ได้จ๊ะ    พี่น้อยคะ ที่แปลยากก็ตรงนี้แหล่ะค่ะ มันเป็นข้อมูลของยู ถ้าเราแปลผิดไปจะเกิดความเข้าใจยูผิดได้ อย่างเรื่องวันเกิดของยูเป็นต้น หลายๆคนก็เชื่อว่ายูไม่กล้าพูดเช่นนั้นแน่ อย่างประโยคนี้นะคะ ขอยกตัวอย่าง I think I've come to let go of that mentality that I'm a victim   จะแปลว่า " ผมคิดว่าตอนนี้ผมจะปลดปล่อยความรู้สึกนึกคิดนั้นไป ความคิดที่ผมเป็นเชลยของมันมาตลอด " ดี หรือจะแปลว่า.... "ผมคิดว่าตอนนี้ผมจะปลดปล่อยความรู้สึกนึกคิดนั้นไป ความคิดที่ว่าผมเป็นผู้เคราะห์ร้ายมาตลอด" เห็นความแตกต่างจากศัพท์คำเดียวไหมคะ แล้วยู่ปลดปล่อยอะไรล่ะที่รักจ๋า อย่าบอกนะว่าก็ปลดปล่อยป้าไปน่ะสิ จากคุณ : Nittathai เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 14:25:24

ความคิดเห็นที่ 50 จะปลดปล่อยความโฉด เอ๊ย! ความโสดค่ะพี่นิต ตอนนี้จะเป็นพระสังข์ทองเลือกคู่เสี่ยงพวงมาลัยค่ะ   จากคุณ : pawornwan( ปุ๊ย) (Pawornwan) เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 14:43:36

ความคิดเห็นที่ 51 สวัสดีตอนบ่ายค่ะสาว ๆ รอบบ้านเลยนะ.. คุณปุ๊ยคะ..พี่นิตกำลังทำงาน (หนัก) มาทำให้เขว..ป้ากิ๊กอุตส่าห์ไม่กวนแล้วนะ..  จากคุณ : yoogy เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 15:06:30

ความคิดเห็นที่ 52 สวัสดีค่ะป้ากิ๊ก   คิดว่าไปเที่ยวซะอีกค่ะเห็นไม่เข้าบ้าน หนูไม่ด้ายยยกวนแต่เห็นพี่นิตเครียดเลยหาเรื่องคลายเครียดมาให้ค่ะ  จากคุณ : pawornwan( ปุ๊ย) (Pawornwan) เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 15:12:18

ความคิดเห็นที่ 53 แต่ตอนนี้กำลังจะเข้ามากวนคุณปุ๊ย..  ป้ากิ๊กกำลังดูเรื่อง แทมุล สนุกรึเปล่าก็ไม่รู้ ไม่ทราบว่าบ้านเรามีใครได้ดูไปแล้วมั่ง (เค้าเอาแผ่นมาให้ดูไปก่อน)  คุณปุ๊ยดูรึยังคะ.. จากคุณ : yoogy เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 15:19:09

ความคิดเห็นที่ 54 ป้ากิ๊กใช่เรื่องที่นางเอกจะสมัครเป็นประธานาธิบดีหรือป่าวค่ะ พระเอกควอนซังวูถ้าใช่หนูยังไม่ได้ดูเลยค่ะมีแผ่นแล้วเก็บดองยังไม่ได้ดูเลย จากคุณ : pawornwan( ปุ๊ย) (Pawornwan) เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 15:42:11

ความคิดเห็นที่ 55 ใช่ค่ะคุณปุ๊ย...ดูไปสองตอนแล้วท่าทางจะสนุกเหมือนกัน.. จากคุณ : yoogy เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 15:45:22

ความคิดเห็นที่ 56 สรุปว่าวันนี้คงไม่เสร็จค่ะ เพราะพักเดี๋ยวนะ "อิคิวซัง"  จากคุณ : Nittathai เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 17:43:14

ความคิดเห็นที่ 57 เน็ตหรือพี่พันเป็นอะไรไปค่ะพอกดส่งก็ขึ้นแบบนี้มา หกครั้งแล้วนะ Error 503 Service Unavailable  จากคุณ : pawornwan( ปุ๊ย) (Pawornwan) เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 17:46:40

ความคิดเห็นที่ 58 พี่นิตเป็น " อิกคิงซัง  " งั้นหนูเป็น " เจ้าหนูจำไม " แล้วกันค่ะ จำไมยังไม่เสร็จ  จำไมต้องพัก  เจ้อหนูนี้ในเรื่องอิกคิวซัง ถามจนอิกคิวต้องเกาหัวและจนคำตอบเลยค่ะ  พี่นิตรู้จักไม๊ จากคุณ : pawornwan( ปุ๊ย) (Pawornwan) เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 17:52:39

ความคิดเห็นที่ 59 คุณปุ๊ยคะ..อิกคิวซังเจอเจ้าหนูจำไมถามบ่อย ๆจนเวียนหัวก็ต้องทำอย่างนี้ค่ะ    จะได้หยุดถาม    คุณนิตคะ...ไม่ต้องรีบค่ะ เดี๋ยวดวงตาจะไม่จบายละยุ่งเลยนะ... จากคุณ : yoogy เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 19:59:30

ความคิดเห็นที่ 60 I think I've come to let go of that mentality that I'm a victim   จะแปลว่า " ผมคิดว่าตอนนี้ผมจะปลดปล่อยความรู้สึกนึกคิดนั้นไป ความคิดที่ผมเป็นเชลยของมันมาตลอด " ดี หรือจะแปลว่า.... "ผมคิดว่าตอนนี้ผมจะปลดปล่อยความรู้สึกนึกคิดนั้นไป ความคิดที่ว่าผมเป็นผู้เคราะห์ร้ายมาตลอด" เห็นความแตกต่างจากศัพท์คำเดียวไหมคะ อืม..มันก็น่าคิดเนอะ  พี่น้อยก็ตาลาย จะย้อนไปอ่านข้อความก่อนหน้านี้ ก็ไม่รู้ว่าอยู่ช่วงไหน อีกอย่างนะ ภาษาอังกฤษ ก็แปลจากเกาหลีอีกที  ซึ่งเราก็ไม่แน่ใจร้อยเปอร์เซ็นต์นะว่าเขาใช้ศัพท์ได้ถูกหรือเปล่า  ถ้าถูกต้องก็รู้สึกได้ว่า ยูยู่อยู่ภายใต้ความกดดันอย่างมาก.. กระนั้นหรือ?..แค่คิดก็เครียดแทนแล้วล่ะ... จากคุณ : GONG YOO - LYH เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 20:16:07

ความคิดเห็นที่ 61 ตอนแรกว่าจะรวมภาพบ้าง แต่ดูไปภาพไหนก็หล่อน่ารัก เผื่อจะเก็บเอาไว้ดูชัดๆ Cr. As Tag and Angelie จากคุณ : GONG YOO - LYH เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 21:01:58

ความคิดเห็นที่ 62 2. จากคุณ : GONG YOO - LYH เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 21:02:31

ความคิดเห็นที่ 63 3. จากคุณ : GONG YOO - LYH เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 21:10:33

ความคิดเห็นที่ 64 4. จากคุณ : GONG YOO - LYH เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 21:11:10

ความคิดเห็นที่ 65 5. จากคุณ : GONG YOO - LYH เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 21:11:43

ความคิดเห็นที่ 66 6. จากคุณ : GONG YOO - LYH เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 21:12:13

ความคิดเห็นที่ 67 7. จากคุณ : GONG YOO - LYH เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 21:12:54

ความคิดเห็นที่ 68 8. จากคุณ : GONG YOO - LYH เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 21:20:38

ความคิดเห็นที่ 69 9. จากคุณ : GONG YOO - LYH เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 21:22:09

ความคิดเห็นที่ 70 10. จากคุณ : GONG YOO - LYH เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 21:22:36

ความคิดเห็นที่ 71 11. จากคุณ : GONG YOO - LYH เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 21:23:09

ความคิดเห็นที่ 72 12. จากคุณ : GONG YOO - LYH เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 21:24:32

ความคิดเห็นที่ 73 13. จากคุณ : GONG YOO - LYH เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 21:25:12

ความคิดเห็นที่ 74 14. จากคุณ : GONG YOO - LYH เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 21:25:43

ความคิดเห็นที่ 75 15. จากคุณ : GONG YOO - LYH เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 21:26:25

ความคิดเห็นที่ 76 16. จากคุณ : GONG YOO - LYH เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 21:27:10

ความคิดเห็นที่ 77 17. จากคุณ : GONG YOO - LYH เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 21:27:35

ความคิดเห็นที่ 78 18. จากคุณ : GONG YOO - LYH เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 21:28:16

ความคิดเห็นที่ 79 19. จากคุณ : GONG YOO - LYH เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 21:28:45

ความคิดเห็นที่ 80 พักครึ่งเวลา..ครึ่งทาง.. 20. จากคุณ : GONG YOO - LYH เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 21:29:20

ความคิดเห็นที่ 81 พี่นิตต้าคะ วันนี้ดูจบไปถึงตอนที่ 11 ตาไม่แห้งเป็นทะเลทรายแล้วค่ะ...วันนี้น้ำตาไหลพร่างพรู   ดีจังมีเสื้อไหมพรมสีน้ำตาลมาให้ซุกก่อนนอนอีกแล้ว...ขอบคุณค่ะพี่น้อย ฝันดีกันทุกคนแน่นอนเลยค่ะ ได้ซุกเสื้อที่อกอุ๊นอุ่น ไปส่งยู่เข้านอนก่อนนะค๊า...กู๊ดไนท์ค่ะ   จากคุณ : ดีใจ (deejai&GY) เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 22:07:53

ความคิดเห็นที่ 82 จากคุณ : ดีใจ (deejai&GY) เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 22:38:33

ความคิดเห็นที่ 83 ง่วงแล้วไปนอนก่อนนะ นอนหลับฝันดีนะคะป้าน้อย คุณนิต คุณปุ๊ย... จากคุณ : yoogy เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 54 23:07:28

ความคิดเห็นที่ 84           เย้ เสร็จแล้วยูจ๋า มาฟัดทีเร็ววววววว    [INTERVIEW] Actor Gong Yoo - Part 1 Interviewer : Beck Una/10Asia  2011.09.27 บทสัมภาษณ์กงยูโดย เบค อุนนา /10 Asia You may shed tears from how tragic the real-life story to film "The Crucibles" is and clench your fist at the sight of the corrupt faces who come together to commit evil. But what will really linger in your minds long after the movie has ended will be the eyes of one man. His eyes, which neither cold nor hot, gazed at the audience while standing on an asphalt road in the rain, showed where he currently is as an actor. 10Asia sat down with that man, Gong Yoo, who knows exactly where he is positioned instead of looking far ahead for where he should aim for in the future. คุณคงเสียน้ำตาและเศร้าสะเทือนใจกับบทภาพยนต์ที่สร้างขึ้นจากเรื่องจริงในเรื่อง "The Crucibles" และคงกำหมัดแน่นเหมือนอยากจะชกใคร เมื่อได้เห็นหน้าไอ้พวกตัวร้ายทั้งหลายที่ดูเหมือนไม่มีความเป็นคน แต่ในใจคุณยังคงอ้อยอิ่งอยู่อีกนานกับสายตาของคนๆหนึ่งถึงแม้หนังจะจบไปแล้ว สายตาที่ไม่รู้ร้อนรู้หนาว จ้องมองมาที่ผู้ชมท่ามกลางสายฝนที่กระหน่ำบนถนนลาดยางนั้น และ 10 Asia นั่งอยู่กับผู้ชายคนนี้ “กงยู” ผู้ซึ่งไม่ต้องแสวงหาจุดหมายที่จะมุ่งไปในอนาคตเลย เพราะเขารู้แน่นอนว่าตัวเขาเองกำลังทำอะไร Beck:  It's been a while since we've met. The first time since the wrap-up party for MBC TV series "The 1st Shop of Coffee Prince" so it's already been four years. เบค : เราไม่ได้พบกันตั้งนาน ตั้งแต่งานปิดกล้อง Coffee Prince  ของ MBC นี่ก็สี่ปีมาแล้ว Gong Yoo:  Well I've been reading 10Asia and I read the comment you recently left on Twitter after you watched "The Crucibles" because my fans send me clippings of good articles or words on me. กงยู : อ้า..ครับผมก็อ่าน 10 Asia อยู่ และก็มีแฟนส่งข้อเขียนวิจารณ์ “The Crucible” ของคุณใน Twitter หลังจากที่คุณได้ชมภาพยนต์แล้วมาให้อ่าน เวลามีข่าวอะไรดีดี แฟนๆก็จะส่งมาให้ดูครับ   Beck:  Oh, you must be talking about me having written, ‘Gong Yoo's eyes deliver powerfully without him putting any force into them which is worthy of being compared to the last close-up shot of Song Kang-ho in 'Memories of a Murder.'’ เบค : โอ๊ะ ! งั้นพวกคุณก็คงคุยกันถึงเรื่องที่ฉันเขียนว่า “ตาของกงยู ส่งพลังออกมาโดยไม่ต้องฝืนเค้น” มันเยี่ยมจนเอามาเปรียบกับฉากของ ซองคังโฮ ใน  'Memories of a Murder.' ได้เลย Gong Yoo:  Yes, I felt great when I read it but also got worried that whoever else sees it may give me a hard time for it. (laugh)  กงยู:  ครับรู้สึกดีมากเลยตอนที่อ่าน แต่กังวลว่าคนอื่นที่เข้ามาเห็นจะทำให้ผมลำบากน่ะสิครับ (หัวเราะ)   Beck:  Well "The Crucibles" has been getting good critique in general. What have people around you said about it? เบค :  โดยทั่วไป "The Crucibles" ได้รับเสียงวิจารณ์ไปในทางที่ดี           คนรอบข้างคุณว่าอย่างไรบ้าง Gong Yoo:  I didn't invite a lot of people to the premiere for it because I don't know a lot of people (laugh) and I was embarrassed to. But overall, maybe it was because their hearts felt heavy afterwards but the people I know didn't say much except a “Good work” while giving me a pat on the shoulder. Yet it was a bit different from the “Good work” that I'd heard in the past... As if they were telling me, 'What need is there for words?' Gong Hyo-jin, who's at the same agency as me, rushed to the premiere for it although she was in the middle of shooting a movie and Jeon Do-youn came as well although her film "Countdown" is set for a release the week after mine. And she sent a text message to me saying, 'The movie was hard to watch and must've been harder to film but you hung in well till the end. I sincerely hope this movie does well.' And it made me choke up with tears. There's a different sort of feeling you get when another actor encourages you. I responded, 'I'll be looking forward to 'Countdown' as well!' (laugh) Gong Yoo:  ผมไม่ได้เชิญคนมาดูมากนัก เพราะผมไม่ค่อยรู้จักใคร (หัวเราะ)  และก็อายด้วย แต่โดยรวมแล้วพอหนังจบพวกเขาคงยังคงรู้สึกเศร้าอยู่  ส่วนคนที่สนิทๆไม่ได้พูดอะไรมากนัก ก็จะเข้ามาตบไหล่และก็พูดว่า “ทำได้ดี”  ถึงมันจะฟังดูไม่ค่อยเหมือนคำว่า “ทำได้ดี” อย่างที่เคยได้ยิน บางคนจะบอกว่า “ไม่รู้จะหาคำอะไรมาพูด” กงเฮียวจิน เพื่อนร่วมเอเยนซี่เดียวกันรีบมาชมรอบพรีเมี่ยร์ถึงเธอจะอยู่ในระหว่างการถ่ายทำภาพยนต์และจอนโดยอนก็มาด้วย ภาพยนต์ของเธอเรื่อง “Countdown” จะฉายต่อจากนี้อีกหนึ่งสัปดาห์ เธอส่งข้อความมาหาผมบอกว่า “ภาพยนต์เรื่องนี้ดูยาก และการถ่ายทำก็คงยิ่งลำบากกว่ามาก แต่คุณเล่นได้ดีตั้งแต่ต้นจนจบ  หวังจริงๆว่าภาพยนต์เรื่องนี้จะประสบความสำเร็จ” มันทำให้น้ำตาผมไหลเลยทีเดียว มีหลายความรู้สึกนะ เมื่อศิลปินให้กำลังใจซึ่งกันและกัน ผมเลยตอบไปว่าหวังว่า “Countdown”ก็คงไปได้สวยเช่นกัน (หัวเราะ)  แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 54 08:40:27 แก้ไขเมื่อ 03 ต.ค. 54 01:10:05 จากคุณ : Nittathai เขียนเมื่อ : 3 ต.ค. 54 01:06:51

ความคิดเห็นที่ 85 แก้ไขหนังของจอนโดยอนชื่อเรื่ง Countdown นะคะ ข้างบนตกตัว t แต่ช่างเหอะใครจะไปสน Beck:  A movie becomes uncomfortable to watch when it gets worked up before the audience does but "The Crucibles" was able to get viewers infuriated because it did the opposite. And the character In-ho that you played didn't get as worked up as he probably was from the shock of the incident. I think you would’ve had an easier time playing the character had you been allowed to get angry or scream so I think it must've been harder to maintain a uniform tone of emotion that is neither agitated  nor calm. เบค : ภาพยนต์เวลาดูนานๆเข้าก็เริ่มอึดอัด เพราะมันตื่นเต้นขึ้น คนดูก็จะโมโหขึ้น แต่ “The Crucible” ทำตรงกันข้าม  และบทบาทของอินโฮที่คุณแสดงก็หนักหนาสาหัสเช่นกันจากเหตุสะเทือนขวัญที่เกิดขึ้น ฉันคิดว่าคุณคงมีเวลาทำใจในการเล่นบทต่างๆทั้งโกรธทั้งกรีดร้อง มันคงยากที่จะกระหน่ำอารมณ์เหล่านั้น ซึ่งทั้งตื่นเต้นระทึกใจทั้งสงบเคร่งขรึม Gong Yoo:  Yes... it was hard. I think you could compare it to one thinking that someone is a good singer if he or she can reach high notes really when singing in a karaoke room. But when I'm listening to music, I like voices that tug at the heart, regardless of whether they are technically skilled. Those are the voices that I think are really good. So in a way, I had to express In-ho in the latter way which made my job more difficult and was why I was intense the whole time I was shooting the movie. I also told myself that viewers may have a hard time keeping up with my character if I went out of line or overboard so I constantly asked the director, “Am I going overboard? Is this too much?” Even when I was trying to relax my eyes, I'm only human so I had been shocked over the original story, right? So the more I’d think about it, the angrier I'd get and cry even when I wasn't trying to. That's why this was the project I said “Again” the most times. No matter how hard I tried, I was just never satisfied enough. And it was when we were shooting the scenes at school that the director told me that at that rate, he thinks I'll get tired and quit midway. He also said I shouldn't worry because I'm doing well. I think he did well at encouraging me at such moments. And I'm relieved that there are people who know [what I went through] from hearing the things they've said to me. กงยู : ใช่ครับ มันไม่ง่ายเลย คุณลองนึกภาพคนๆหนึ่งซึ่งร้องเพลงดีและสามารถร้องเสียงสูงถึงตัวโน๊ตสูงสุดได้ในห้องคาราโอเกะ แต่สำหรับผม ผมชอบเสียงที่มันเข้าถึงอารมณ์มากกว่าโดยไม่ต้องคำนึงถึงเทคนิคหรูหราใดๆ นั่นเป็นเสียงที่ผมคิดว่าดีมาก ดังนั้นบางทีผมจะแสดงบทอินโฮไปอีกทาง (อาจจะไร้ซึ่งเทคนิค แต่เข้าถึงอารมณ์) ซึ่งมันทำให้ยากขึ้น เพราะฉะนั้นผมจะเครียดตลอดในช่วงที่แสดง  ผมบอกกับตัวเองว่าคนดูอาจจะตามไม่ทันบทบาทของผม ถ้าผมออกนอกบทจนเกินไป เพราะงั้นผมเลยคอยถามผู้กำกับอยู่ตลอดเลยว่า “นอกบทไปไหม” หรือ “เว่อร์ไปหรือเปล่า” ถึงแม้ตอนที่ต้องผ่อนสายตาอ่อนลงก็ตาม ผมเป็นคนที่ตื่นตกใจกับเรื่องจริงที่ได้อ่านใช่ไหม ผมเป็นมนุษย์ปุถุชนคนหนึ่ง ยิ่งคิดถึงมันผมก็ยิ่งโกรธตัวเองที่ทำไม่ได้อย่างที่เรารู้สึกเวลาที่อ่าน นี่เลยเป็นอะไรที่ต้องขอเทคใหม่กันตลอด ไม่ว่าจะพยายามซักเท่าไหร่ ผมก็ไม่เคยพอใจกับมันเลย แล้วพอมาถึงฉากที่ถ่ายกันในโรงเรียนซึ่งในสภาพนั้นผู้กำกับคิดว่าผมคงเหนื่อยเกินไปและจะเลิกแสดงซะแล้ว เขายังพูดว่าไม่ต้องห่วง คุณเล่นดีแล้ว ทำได้ดีแล้ว (ไม่ต้องเทคแล้วโว้ย) ผมว่าเขาทำดีทีเดียวที่ให้กำลังใจกับผมในตอนนั้น แล้วผมก็โล่งใจมากเลยเมื่อได้ยินพวกเขาพูดกัน เมื่อรู้ว่าผมต้องผ่านอะไรมาบ้าง Beck:  But the In-ho in the novel seems to be more lethargic than the one in the movie. เบค : แต่อินโฮในบทประพันธ์นั้นดูเหมือนจะเซื่องซึมมากกว่าคนที่อยู่ในหนัง Gong Yoo:  At first I wanted him to be more ragged too. “We should show the reality that people don't want to see, even if it may get them exhausted and make them leave the theater!” is what I said. And the director had agreed with me. But we weren't the only people that were working on the film so we were getting told that the way we want to go with things would definitely exhaust the audience. And being an actor, I said, “Who cares if people turn their back on it? Isn't it important that nothing is made up since this is about a fact based on an actual incident?” But the director probably had much more to think about than I did and I was grateful that he understood me so well that I came to compromise on the realistic aspects that I had to. กงยู : ตอนแรกผมต้องการให้เขาดูมอซอยิ่งกว่านี้ ผมบอก “เราน่าจะแสดงเสมือนจริงให้คนดูได้เห็น ถึงมันจะทำให้คนดูแทบจะทนไม่ไหวถึงกับเดินออกจากโรงหนังไป” ผู้กำกับเห็นด้วยกับความคิดนี้ แต่เราไม่ได้ทำงานกันแค่สองคน มีคนบอกเรื่องที่เราคิดกันมันทรมานคนดูเกินไป ในฐานะนักแสดงผมบอกว่า “ใครจะไปสน ถ้าคนดูจะไม่ดูต่อ” เราไม่ควรจะไปบิดเบือนความจริง เพราะนี่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงไม่ใช่หรือ แต่ผู้กำกับดูเหมือนจะได้คิดอะไรมากกว่าที่ผมคิด ดีใจที่เขาเข้าใจผมเป็นอย่างดี แล้วผมก็รอมชอมทำให้มันสมจริงเท่าที่ควรจะทำ Beck:  What were the compromises you made? เบค :   คุณยอมประนีประนอมอะไรไปบ้าง Gong:  We came to portray on him as being dynamic to a degree because the audience needs at least a small amount of space for release. That's why we had him throw pots and break glass. But this too was actually harder to do because such setups wouldn't mean we've decided to change who In-ho is so it was rather hard for me as an actor to find that point that's midway. กงยู : เราลดความแรงของตัวอินโฮลง เพราะคนดูคงอยากจะมีเวลาได้ผ่อนคลายบ้าง เราจึงแค่ให้เขาปาถ้วยชาม แต่นี่ก็ทำให้ยิ่งยากขึ้นไปอีก การจัดฉากแบบนั้นไม่ใช่ว่าเราตัดสินใจจะเปลี่ยนบุคลิกของอินโฮ ดังนั้นจึงเป็นการยากสำหรับผมซึ่งเป็นนักแสดงที่จะหาจุดที่พอดี Beck:  Yet despite you making compromises and In-ho constantly being on the go to reveal the truth and save the children, not once was he portrayed as a hero. And I think that's what has made it possible for the audience to immerse themselves into "The Crucibles" more realistically. เบค : แต่ถึงคุณจะยอมผ่อนปรนยังไง อินโฮในเรื่องก็ยังคงเดินหน้าแฉความจริงเพื่อช่วยเหลือพวกเด็กๆ เขาไม่ได้แสดงตนว่าเป็นฮีโร่สักครั้ง ฉันคิดว่านั่นแหล่ะที่ทำให้คนดูเข้าถึง “The Crucible”  อย่างสมจริงยิ่งขึ้น Gong:  This is what I told the director at our first meeting. That it’s not because I want to become a hero that I want to do this movie. And the director said he knows why I want to play In-ho. That's how I came to place my faith in him from the very first time I met him and from then on, I just clung onto him. (laugh) กงยู : นี่คือสิ่งที่ผมเคยบอกกับผู้กำกับตั้งแต่ครั้งแรกที่เราคุยกัน ผมอยากเล่นหนังเรื่องนี้ไม่ใช่เพราะผมอยากจะเป็นฮีโร่  และผู้กำกับก็บอก เขารู้ว่าทำไมผมถึงอยากจะเป็นอินโฮ ผมเลยฝากชะตาไว้กับเขาตั้งแต่นั้นมาและจนถึงเดี๋ยวนี้ผมยังยึดเขาแน่นเลย (หัวเราะ)  Beck:  The scene where the water cannons are shot is the climax yet even then, In-ho didn't make a grand speech for the people. เบค : ฉากที่ฝนกระหน่ำลงมาเป็นฉากที่สุดของเรื่องแล้ว ถึงอินโฮจะไม่ได้พูดอะไร Gong:  There were actually a lot more lines to the original script. ‘I'm sorry people. This child cannot hear nor speak. This child's name is Min-soo...’ But the moment I saw the first take, it seemed unnecessary to say any of those lines. He wouldn't be in his right mind so it would be hard for him to say everything. It just seemed like he was saying the same things over and over again as if he were a crazy person. But really, what need is there for words? So I told the director that I think so and he too said that there's no need for me to say my lines. That they're meant to be guidance. กงยู : จริงๆแล้วในสคริปส์นั้นมีท่อนพูดครับ “ประชาชนครับ ผมขอโทษ เด็กไม่สามารถพูดหรือได้ยิน เด็กคนนี้ชื่อ มินโฮ....” แต่เมื่อผมเห็นเทคแรก ผมก็รู้แล้วว่าไม่จำเป็นต้องมีคำพูดใดๆเลยในฉากนี้  เขาไม่มีแก่ใจจะพูดอะไรออกมาทั้งนั้น แต่มันกลับเหมือนว่าเขาพูดประโยคนั้นซ้ำแล้วซ้ำอีกเหมือนคนบ้า แต่จริงๆบทพูดไม่จำเป็นเลย แล้วผมก็บอกผู้กำกับถึงความคิดนี้ เขาเห็นด้วยกับผมว่าให้ภาพมันสื่อความหมายเอง Beck:  How and when did you come across the book for "The Crucibles"? เบค :  คุณไปได้หนังสือเรื่อง “The Crucible” มาอย่างไร และเมื่อไหร่ Gong Yoo:  The commander of my company gave it to me as a gift when I got promoted to sergeant. And I wondered why he gave me "The Crucibles" but he said, "Just. I think it'd suit you." He's someone who had served as an anchorman to the news program for the Ministry of National Defense but he's been dispatched to Afghanistan. I told him I'll probably talk about him a lot when I do interviews for the movie (laugh) but he's far away right now so I'd like to show it to him when he gets back. Anyway I’m not the type that looks for novels to read but it said 'shocking true story' on the front cover which suddenly drew my interest. And the more I read it, the more agitated I got, clenched my fists and immersed myself into the book. Of course, after I finished reading it I wondered whether it was a gimmick because the things that happened in it were so absurd. I thought that maybe the writer had been exaggerating. So I went through the process of reading up on the incident itself and checking on the facts myself. กงยู:  ผู้บังคับบัญชาให้เป็นของขวัญกับผม ตอนที่ได้เลื่อนยศเป็นสิบเอก แล้วผมก็สงสัยว่าทำไมถึงให้เรื่องนี้มา เขาก็บอกว่า “คิดว่ามันเหมาะกับคุณ” เขาเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงของหน่วยข่าวกรองของกระทรวงกลาโหม แต่ตอนนี้ถูกส่งตัวไปยังอัฟกานิสถาน ผมบอกเขาว่าผมคงต้องพูดถึงเขาบ่อยๆเวลาถูกนักข่าวสัมภาษณ์ (หัวเราะ) แต่ตอนนี้เขาไม่อยู่เดี๋ยวจะบอกอีกทีตอนเขากลับมา ยังไงผมก็ไม่ใช่คนที่จะเที่ยวหานิยายอ่าน แต่หน้าปกบอกว่ามันเป็นเรื่องจริงที่น่าตกใจ ทำให้ผมสนใจขึ้นมาทันที แต่ยิ่งอ่านผมก็ยิ่งตื่นเต้น ผมกำหมัดแน่นแล้วก็จมดิ่งลงสู่เรื่องราวนั้น แน่นอนตอนที่อ่านจบผมคิดว่ามันเป็นเรื่องที่กุขึ้น เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นมันดูไร้เหตุผลสิ้นดี ผมคิดว่านักเขียนน่าจะเขียนให้เกินจริง ดังนั้นผมจึงเริ่มอ่านอย่างจับผิดอีกครั้ง อ่านซ้ำตอนที่จะอาจเกิดเหตุการณ์ขึ้นได้ และตรวจสอบความจริงด้วยตัวผมเอง  จากคุณ : Nittathai เขียนเมื่อ : 3 ต.ค. 54 01:31:48

ความคิดเห็นที่ 86   [INTERVIEW] Actor Gong Yoo - Part 2 Interviewer : Beck Una/10Asia  2011.09.27 บทสัมภาษณ์กงยู ตอน 2 โดยเบค อุนน่าแห่ง 10 Asia Beck:  What do you think about the original novel moved you? เบค:  คุณคิดยังไงเกี่ยวกับนวนิยายต้นฉบับ Gong:  At first I thought, 'What an idiot' regarding In-ho but I sl:-) started to feel sorry for him. Because I asked myself, 'How are you living your own life then?" and in a way, I came to think that he is the closest to living his life in the way that we live ours in reality. The environment I was in at the time I read it probably had an effect as well because for the first time, I was within an organization where the whole is more important than the individual and one's personal opinion doesn't get that much respect. So as an actor, I had the strong desire to express someone who can't help but agonize over a huge barrier he comes across in life. And these all came together so strongly that I immediately called the chief of our agency, asking him, "Have you read writer Gong Ji-young's 'The Crucibles'?" And that we'll talk after he reads it. Then I went straight to him, as soon as I left the military for my last leave, and he already didn't look too happy. (laugh) I mean, he must've been so confused to see me appear out of nowhere and talk about copyrights and say that the book should be turned into a movie when he had never really seen me like this although we had worked together for quite a long time. I guess it surprised him. But I also think he realized why I was wriggling the way I was so he really did his best to find out for me. กงยู : ตอนแรกผมคิดในฐานะของ “อินโฮ” ว่างี่เง่าอะไรอย่างนี้ ตอนหลังเริ่มเสียใจไปกับเขา เพราะผมถามตัวเองว่า “แล้วคุณใช้ชีวิตของคุณอย่างไร” เลยกลับมาคิดได้ว่าเขาก็ใช้ชีวิตเหมือนอย่างกับเราๆนี่แหล่ะ บางทีสิ่งแวดล้อมตอนที่อ่านคงมีผลด้วย ตั้งแต่แรกที่ผมได้เข้าไปอยู่ในองค์กรที่ส่วนรวมมีความสำคัญมากกว่าเรื่องส่วนตัว และความคิดของคนๆหนึ่ง ไม่เป็นที่ยอมรับ ดังนั้นในฐานะที่เป็นนักแสดง ผมมีความต้องการอย่างแรงกล้าที่จะแสดงออกถึงความรู้สึกของคนที่ทำอะไรไม่ได้ ที่ได้แต่ปวดร้าวกับปัญหาอุปสรรคอันมากมายที่ถาโถมเข้ามาในชีวิต และด้วยความรู้สึกทั้งหมดนี้ ทำให้ผมต้องเรียกหัวหน้าเอเย่นซี่ของเรามาพบทันที Beck:  So it was because it was a movie you had wanted to do with your heart and soul that the “Good work” you got from your colleagues after its premiere sounded different. เบค: ถ้างั้นมันคงเป็นภาพยนต์ที่คุณอยากแสดงด้วยหัวใจและจิตวิญญาณของคุณ และคำว่า “ทำได้ดี” ที่ได้รับจากเพื่อนๆหลังรอบสื่อมวลชนก็ฟังแตกต่างไป Gong:  That's right. It was different. And I was nervous. Because in a way, it was an adventure for me. I actually do think most people were in doubt. ‘Nah, Gong Yoo in "The Crucibles"?’ All I could do was to thank everyone, including writer Gong Ji-young, who believed in me. Of course, I had started on the movie overcome with passion but once we went into shoot, it felt like a coat of fog was closing over me. And once it was time to show the movie to people, I worried a lot over what I'd do if it flops after making it into such a big deal. But I felt the most happiest as an actor while working on "The Crucibles." กงยู : ถูกต้องครับมันฟังไม่เหมือนเคยและผมก็กังวล เพราะว่าบางทีมันก็เป็นสิ่งท้าทายสำหรับผม ผมว่าคนส่วนใหญ่ก็คงสงสัยว่า “กงยูเนี่ยนะเล่น The Crucible” ทั้งหมดที่ทำได้คือผมอยากขอบคุณทุกๆคน รวมถึงนักเขียน กงจียองที่เชื่อในตัวผม แน่นอนหนังเรื่องนี้เกิดขึ้นได้เพราะผมอยากที่จะเล่นก่อน แต่พอเอาเข้าจริงๆ ผมรู้สึกเหมือนมีหมอกหนาปกคลุมอยู่รอบตัว และพอถึงเวลาที่ภาพยนต์จะออกสู่สายตาผู้คน ผมยิ่งกังวลมากขึ้นไปอีกว่าจะทำอย่างไร ถ้าผลตอบรับกลับมาไม่ดี แต่ผมก็มีความสุขที่สุดในฐานะนักแสดงที่ได้มาเล่นเรื่อง The Crucible   Beck:  The child actors' acting was excellent as well. They may be young but there's an energy you got from them too, right? เบค: เด็กๆที่ร่วมแสดงก็เก่งๆกันด้วย ถึงพวกเขาจะยังเด็ก แต่ดูเหมือนจะสามารถสร้างพลังให้กับคุณได้ใช่ไหม Gong:  Of course. They may not have a lot of experience on set and may be clumsy technically. But put aside the fact that they're actors, there's a pureness about them. And I think I received a lot of help from that vibe about them. Because my heart would hurt even when Yeon-doo glanced up at me with her big eyes. It wasn't something I had to force myself to feel but basically me just releasing the energy the children gave me. กงยู :  แน่นอน พวกเขาอาจไม่มีประสบการณ์กันมากนัก และบางทีก็มีอะไรผิดพลาดไปบ้าง แต่ถ้าไม่คำนึงว่าพวกเขาเป็นนักแสดงแล้ว มันมีความบริสุทธิ์อยู่ในตัว ผมคิดว่าความสดใสและประกายของพวกเขาช่วยผมได้มากทีเดียว เพราะหัวใจผมจะปวดร้าวมากเมื่อ “ยุนโด” จ้องมาด้วยดวงตาโตคู่นั้น ผมไม่ต้องฝืนความรู้สึกใดๆเลย แค่ปล่อยให้อารมณ์มันพาไปกับพลังที่พวกเขาให้มา Beck:  Maybe that's why but the feeling that In-ho's eyes gave off when he looks at children in particular felt good. เบค: อาจเป็นด้วยเหตุนี้ อารมณ์ที่ออกมาจากสายตาของ “อินโฮ” เวลาที่เขามองเด็กๆ ถึงสื่อได้ดีมากๆ Gong:  In-ho is someone who feels complex emotions. From agony over reality to anger to worry over where he can return to. But I was sure that he is someone with 'courage.' Just not sure of whether he should pull out that courage or keep it inside him. And on passing, I had mentioned to the director that In-ho should look at the children with a different gaze. The problem was that it should be pure but I didn't know whether I had such eyes to. (laugh) I do think I was able to do it to the extent I did because I like children so much. My close friend [Lee] Chun-hee recently had a kid. And she's a newborn but has such defined features. In my eyes, she was the prettiest baby in the postnatal care center. But I mean, I'm already like this with my friend's kids so... Is it time for me to get married? (laugh) กงยู : อินโฮเป็นคนที่อารมณ์ซับซ้อน สับสน จากความรู้สึกผิดชอบชั่วดี จากความปวดร้าวจนกลายเป็นความโกรธแค้น ความกังวลในสภาพที่เขาต้องเผชิญ แต่ผมเชื่อว่าเขาเป็นคนที่มีความกล้า ถึงจะไม่มั่นใจว่าเขาควรจะแสดงมันออกมาหรือควรเก็บความกล้านั้นเอาไว้ และที่ผ่านมาผมเคยบอกกับผู้กำกับ อินโฮควรมองเด็กๆด้วยสายตาอีกอย่าง ปัญหามีอยู่ว่ามันควรจะเป็นตามจริง แต่ผมไม่รู้ว่าผมจะมีสายตาแบบนั้นหรือเปล่า (หัวเราะ) ผมคิดว่าน่าจะทำได้ดีกว่านี้ เพราะผมชอบเด็กๆมาก เพื่อนสนิทของผม อีชุนฮีเพิ่งได้ลูกสาว เธอเพิ่งเกิดแต่มีลักษณะที่โดดเด่นมาก ในสายตาของผมเธอเป็นเด็กที่สวยที่สุดในห้องพยาบาลเด็กอ่อนเลย ผมหมายถึงผมเป็นอย่างนั้นไปซะแล้วเห็นลูกของเพื่อนแล้วทำให้ผมต้องมาคิดว่า “ถึงเวลาแต่งงานแล้วมั๊ง” (หัวเราะ) Beck:  There are fans of yours who have been waiting for you for a long time so shouldn't you pursue your career for a bit longer before getting married? เบค: แฟนๆมากมายที่ตั้งตารอการกลับมาของคุณ คุณไม่คิดจะยืดเวลาให้แฟนๆได้ชื่นใจอีกสักหน่อยหรือ Gong:  I had actually wanted to get married really early. Because work is important but so is my happiness. Yet there are so many things that I've wanted to come to do after coming out from the military. And it's not like you can do only the things that you want to do when you get married. It may include the project I do or going overseas to study. I also want to achieve something before I'm 35 but can't ignore my age. So I've told myself, 'Let's put marriage aside for the time being' which has made me feel more at ease. I like where I am right now. กงยู : ที่จริงก็อยากแต่งเร็วๆเหมือนกันนะ....(แต่นิตต้าเค้าไม่พร้อม) ถึงแม้ว่างานจะสำคัญแต่มันก็เป็นความสุขของผมด้วย ยังมีอีกหลายอย่างที่ผมอยากจะทำหลังปลดประจำการ และไม่ใช่ว่าคุณอยากจะทำอะไรที่อยากทำก็ได้หลังการแต่งงานรวมถึงแผนงานต่างๆ และอีกหลายๆสิ่ง อีกทั้งผมยังอยากไปเรียนต่อต่างประเทศด้วย ยังอยากจะทำบางเรื่องให้สำเร็จก่อนจะอายุ 35 แต่ก็ไม่ลืมว่าจะแก่ไปนะ ดังนั้นผมเลยต้องบอกตัวเองว่า  “ตอนนี้เรื่องแต่งงานเอาไว้ก่อน” ให้ผมรู้สึกผ่อนคลายสบายๆกว่านี้ ผมชอบที่เป็นอยู่ในขณะนี้นะ    Beck:  Even if it wasn't for that special situation In-ho was in in "The Crucibles," I think you too have had concerns similar to those in the movie throughout your life. About how you should live, what you should follow, what you should turn your back on. Because I'm sure it must've been a time when you thought hard about such decisions and concerns. เบค:  ถึงจะไม่ได้อยู่ในสถานะการณ์แบบ “อินโฮ” ในThe Crucibles ฉันคิดว่าคุณเองก็คงมีหลายสิ่งในชีวิตที่ต้องให้ความสำคัญหรือกังวล ซึ่งคล้ายคลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้นในภาพยนตร์ว่าคุณจะดำเนินชีวิตต่อไปอย่างไร แบบอย่างเช่นไรที่คุณอยากจะปฏิบัติตามหรือคุณอยากจะปฏิเสธอะไรบ้าง ฉันแน่ใจว่ามันคงมีช่วงเวลาที่คุณต้องใคร่ครวญอย่างหนักและตัดสินใจเรื่องดังกล่าว Gong:  I think I still live with those concerns. And it was actually when I was 29 that such thoughts were strong. The time when I wondered whether I'm going on the right path as an actor, if I've stepped off on the right foot and needlessly felt a rush of regret over my past. I was most intense right before I left for the military, before I shot "The 1st Shop of Coffee Prince." It was to the extent that producer Lee Yoon-jung said she worried over how she should film a drama with me the first time we met because she said I looked like someone who tortures myself a lot. And I troubled my manager a lot too at the time. He was trying what he could do make me popular before I go into the military but all I'd do was say no to everything. In the end, he said, "This is it!" while handing me "The 1st Shop of Coffee Prince" but I sat there telling him I'm going to do an independent film and an artistic film so imagine how hard things must've been for him. (laugh) But I was also sort of a softie so I ended up doing a lot of things I initially said I wouldn't do. And of course, they ended up serving as the foundation to my acting skills and I gained a lot too but at the time, I kept thinking I was losing. And things just burst after me having suppressed those emotions for such a long time. กงยู :  คิดว่าผมยังคงกังวลอยู่ตลอด ความจริงเมื่อตอนอายุ 29 ปีผมคิดมากกว่านี้อีก เป็นช่วงเวลาที่ผมสงสัยว่าผมมาถูกทางหรือไม่ในอาชีพนักแสดง ผมเริ่มต้นถูกต้องหรือเปล่าและไม่อยากที่จะต้องมาเสียใจภายหลัง ผมเครียดมากตอนก่อนที่จะไปเป็นทหาร ก่อนที่จะแสดงเรื่อง. .Coffee Prince.เครียดมากถึงขนาดว่าผู้กำกับลียูนจุงปรารภในครั้งแรกที่เราพบกันว่า เป็นห่วงว่าจะร่วมงานกับผมได้อย่างไร เพราะผมดูเหมือนกับคนที่กำลังทำร้ายตัวเองอย่างรุนแรงอยู่ และตอนนั้นผมได้สร้างปัญหาอย่างมากมายให้แก่ผู้จัดการของผม ผู้ซึ่งพยายามทำทุกอย่างที่จะให้ผมเป็นที่นิยมก่อนที่จะไปเป็นทหาร แต่สิ่งที่ผมทำก็คือ “ไม่เอาอะไรทั้งนั้น” ในที่สุดเขายื่นบทเรื่อง Coffee Prince พร้อมกับพูดว่า “เรื่องนี้แหละ”ผมได้แต่นั่งนิ่งตอบไปว่าผมอยากจะแสดงภาพยนตร์อิสระและภาพยนตร์ที่แสดงออกถึงศิลปะอย่างแท้จริง (หนังอินดี้และหนังศิลป์) คุณคงนึกภาพออกกว่ามันเป็นเรื่องที่สร้างปัญหาให้เขามากขนาดไหน (หัวเราะ) [ทีนี้คงรู้แล้วสินะ ว่าทำไมออกจากกรมมาตั้งนาน ยังไม่เล่น series อะไรซ๊ากเรื่องเลย Nittathai] แต่จริงๆแล้วผมเป็นคนที่ค่อนข้างใจอ่อนเพราะในที่สุดผมก็ยอมทำสิ่งที่ตอนแรกผมปฏิเสธว่าจะไม่ทำ แน่นอนว่าบทบาทต่างๆ เหล่านั้นคือพื้นฐานแห่งทักษะการแสดงของผม ผมได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆมากมาย แต่ในตอนนั้นผมได้แต่คิดว่าผมเป็นผู้แพ้ ในที่สุดทุกสิ่งก็ระเบิดออกมาหลังจากที่ผมสั่งสมเก็บกดอารมณ์ต่างๆ ไว้เป็นเวลานาน Beck:  But I think your life was dramatic in many ways after "The 1st Shop of Coffee Prince." You enjoyed an extreme amount of popularity and love, you went to the military, the public came to think differently of you and your attitude toward your work changed too. What do you think the past few years were like? เบค: แต่ไม่ว่าจะยังไง ฉันว่าชีวิตคุณก็น่าทึ่งทีเดียว หลังจากละคร Coffee Prince แล้วคุณได้รับทั้งความรักและความนิยมอย่างล้นหลาม คุณไปเป็นทหาร ความคิดของผู้คนต่อคุณก็ต่างออกไป และทัศนะคติของคุณต่องานก็เปลี่ยนไปด้วย คุณคิดว่าเวลาสองสามปีที่ผ่านมานี้ เป็นอย่างไรบ้าง Gong:  To give it to you straightforward, "The 1st Shop of Coffee Prince" was definitely the time during which I regained my name as an actor. A drama which cured me who was harsh on and hurt myself. I don't think I ever had so much fun in front of the camera. I was so excited and realized my passion hadn't died out, that I was starting all over again. I do pride myself in the fact that I was drawn to "The Crucibles" instinctively but I also do think that was possible because the soundness of my heart served as the foundation to it. And on top of that, there was the time I spent in the military regaining who I was as a human being named Gong Ji-chul. กงยู : ขอบอกตามตรงว่า “Coffee Prince" แน่นอนว่าได้เข้ามากู้ชื่อเสียงของผมในฐานะนักแสดง ละครซึ่งเข้ามาเยียวยาคนอย่างผมที่เป็นคนหัวรุนแรงและชอบทำให้ตัวเองเจ็บปวด    เอาไป...จัดให้.. ผมไม่คิดมาก่อนว่าตัวเองจะเคยมีความสุขแบบนี้เมื่ออยู่ต่อหน้ากล้อง ผมตื่นเต้นและรู้ว่าผมยังไม่หมดไฟ แล้วผมก็เริ่มต้นกับมันใหม่อีกครั้ง ผมภูมิใจในตัวเองต่อความจริงที่ว่าผมถูกจูงไปที่ “The Crucible” โดยสัญชาติญาณ แต่ก็คิดว่ามันต้องเป็นไปได้ด้วย เพราะเสียงของหัวใจผมรับรู้ถึงมัน สำคัญที่สุดตอนที่อยู่ในกรมทหารมันมีเวลาที่ผมได้กลับมาสู่ตัวตนที่แท้จริง ผมก็แค่มนุษย์คนหนึ่งที่ชื่อ  “กงจีชอล” Beck:  I heard that you still keep in touch with producer Lee Yoon-jung and the rest of the crew that worked on "The 1st Shop of Coffee Prince." In a way, it's still quite hard to believe that Lee Eon passed away. เบค: ได้ยินมาว่าคุณยังคงติดต่อกับโปรดิวเซอร์ “ลียุนจุง” และพรรคพวกที่เคยเล่น Coffee Prince ด้วยกัน อีกอย่างฉันยังไม่อยากจะเชื่อเลยว่า อีออนได้จากพวกเราไปแล้ว Gong:  What happened to Sang-min (Lee Eon)... It was the first time I lost someone close to me. I still don't talk about him unless I'm asked about him like this...... กงยู : เรื่องที่เกิดกับ ซางมิน (ชื่อจริงของ อีออน) นี่เป็นครั้งแรกที่ผมสูญเสียเพื่อนสนิทไป ผมไม่อยากพูดถึงเขาเลย   นอกเสียจากว่าจะถูกถามอย่างวันนี้ Beck:  Like Mr. Kim Chang-wan had said, "The 1st Shop of Coffee Prince" is not just a TV series but definitely like a memory of the entire of the summer of 2007 yet even before I knew it, I somehow thought of someone who is no longer here. เบค : อย่างที่คุณคิมชางวานเคยกล่าวไว้ว่า Coffee Prince ไม่ได้เป็นแค่ซีรี่ส์ แต่ยังเป็นความทรงจำทั้งหมดของฤดูร้อนแห่งปี 2007 ก่อนที่ฉันจะได้รู้เรื่องนี้ซะอีก อย่างไรก็ดีมันทำให้อดคิดถึงคนที่ไม่ได้อยู่ที่นี่อีกแล้ว Gong:  I was receiving training in the mountains the day it happened but I was so out of it that they didn't even let me hold a gun. And then I begged to be let out to at least get to see his coffin get borne out...... Yet I still don't want to accept the fact that he's gone. It's as if he's still alive and maybe that's why I'm so idiotically still clinging onto him. Instead though, I've become very close with the friend that Sang-min was closest to. He told me to think of him as Sang-min and he will follow me like Sang-min did. And that's how I came to gain a younger brother who has blind faith in me. กงยู : ในวันเกิดเหตุ ผมกำลังฝึกอยู่บนภูเขา แต่ผมหมดสภาพเลย พวกเขาไม่ให้ผมถือปืนด้วยซ้ำ และเมื่อผมขออนุญาตออกไปงานศพ อย่างน้อยขอให้ได้แค่เห็นเขาแบกโลงศพออกไป ถึงผมจะไม่อยากยอมรับว่าเขาได้จากไปแล้ว คิดว่าเขายังอยู่เหมือนคนโง่ที่ยังคงยึดติดอยู่กับคนตาย สุดท้ายผมเลยกลายมาเป็นเพื่อนสนิทของเพื่อนชางมินอีกที และเขาก็ติดตามผมเหมือนที่ชางมินเคยทำ ด้วยเหตุนี้ผมเลยได้น้องชายมาอีกคน ติดกันแจเลย Beck:  Another new ten years are starting now. เบค: ทศวรรษใหม่เริ่มขึ้นแล้ว Gong:  Yes. I'm actually looking forward to the ten years. I think they'll be quite a lot of fun. And of course, my filmography (ผลงาน) for when I'm in my thirties will look different from when I'm in my twenties. Not that it'll be greater but just different. And I'm looking forward to the projects that'll fill up the list. Yet I feel like I'll be able to enjoy them more on a personal level as well instead of deciding on the genre I'll be in or the character I'll play in advance. I also feel that I need to become more flexible although I won't be able to do what I hate and at times บางครั้ง should know how to go in the direction that the public wants me to although not get carried away by them. I feel that I need to be responsible for the people who like me and support me. Because thinking that I'm getting something that's mine taken away from me and doing something willingly are very different things. When I was young I used to think used up but I think I've come to let go of that mentality that I'm a victim. I've come to teach myself not to be so harsh on me anymore and as both an actor and human being, I now hope I'll be able to age well. กงยู : ครับ อันที่จริงผมหวังกับอีกสิบปีที่จะมาถึง ผมว่ามันคงสนุกมากทีเดียว และแน่นอนว่าผลงานของผมในวัย 30 คงจะแตกต่างจากตอนที่ยู่ในช่วงวัย 20 ไม่ใช่ว่ามันยิ่งใหญ่กว่าหรืออย่างไร  แต่แค่แตกต่าง และผมก็หวังกับโครงการข้างหน้าที่จะเข้ามาเติมเต็มผลงาน ผมยังรู้สึกว่าผมคงจะสามารถสนุกกับมันได้ในระดับหนึ่งแทนที่จะตัดสินกันด้วยประเภท ผมจะพัฒนาฝีมือและบทบาทการแสดง ผมยังรู้สึกว่าผมควรต้องยืดหยุ่นกว่านี้ ถึงแม้จะไม่สามารถทำในสิ่งที่ผมเกลียด และบางครั้งก็ควรรู้ว่าจะต้องไปในทิศทางที่ผู้คนอยากให้ผมไป ถึงแม้มันจะไม่ได้รับการตอบรับที่ดี ผมรู้สึกว่าผมควรต้องรับผิดชอบต่อผู้คนที่ชื่นชอบและสนับสนุนผม เพราะคิดว่าผมกำลังได้บางอย่างที่สูญเสียไปกลับคืนมา การทำอะไรด้วยความเต็มใจมันแตกต่างมากเลย เมื่อตอนที่ผมเล็กๆ ผมเคยคิดแบบไร้สาระ แต่ตอนนี้ผมว่าผมสามารถปลดปล่อยความคิดแบบนั้นได้ ความคิดที่ผมเป็นเชลยของมันมาตลอด และบอกตัวเองว่าอย่าทรมานตัวเองอีกเลย และไม่ว่าจะในฐานะนักแสดงหรือมนุษย์คนหนึ่ง ตอนนี้ผมได้แต่หวังว่าผมจะสามารถใช้ชีวิตอยู่แบบคนที่มีคุณภาพ    จากคุณ : Nittathai เขียนเมื่อ : 3 ต.ค. 54 01:56:55