PANTIP.COM : A11169836 ++ถามเกี่ยวกับรอยมารภาคนี้ค่ะ...สปอยด์ นะคะ++ [บันเทิงวิทยุ-โทรทัศน์]

ความคิดเห็นที่ 13

เวอร์ชั่นก่อนนางเอกก็สมยอมนา แบบขัดขืนๆก่อนแต่สุดท้ายก็นะ ..คริๆ

สปอยล์มหาศาลนะคะ พอดีว่านั่งอ่านเรื่องย่อจากเมเนเจอร์อยู่พอดี
ละเอียดมากกก กรี๊ดดดดดดดดดด

ถ้าออนแอร์จริงไม่เหมือนกับที่อ่านละก็ ฮึ่มๆๆ น่าดูช่อง3 ฮ่าฮ่าฮ่า

...

....

.

ค่ำคืนนั้น...
สไบนางในชุดนอน เก็บเสื้อผ้าพับใส่กระเป๋า เหลือบตามองตุ๊กตาหมาแล้วค้อนใส่
“เดี๋ยวก็ทิ้งไว้ที่นี่ซะเลย”
เสียงเคาะประตูดังขัดจังหวะ สงสัย เดินไปดูตาแมวก็ไม่เห็น สไบนางตะโกนถาม
“ใครน่ะ”
ไม่มีเสียงตอบ สไบนางหันมองซ้ายขวา หาอาวุธติดมือป้องกันตัว
สไบนางไปฉวยร่ม ที่เสียบกระบอกอยู่ข้างประตูขึ้นมาถือกระชับ จากนั้นจึงเปิดประตูออก จึงเห็นอุปมาที่ยืนเศร้าๆ ซึมๆ ยืนอยู่หน้าห้อง สไบนางอึ้งไป
อุปมาเดินเข้ามาสวมกอดสไบนางเอาไว้ อย่างไม่ให้ทันตั้งตัว สไบนางตกใจมากแต่ก็ไม่ได้ขัดขืน
“ฉันมีเรื่องอยากบอกเธอ ก่อนที่เราจะต้องหย่ากัน”
สไบนางเหมือนถูกสาปนิ่งสงบในอ้อมกอดของอุปมา ไม่มีขัดขืน นอกจากน้ำตาที่เอ่อท่วมขึ้นมา
“ฉันคิดว่า ฉันแอบรักเธออยู่”
สไบนางน้ำตาไหลออกมาเลย ร่มที่ถืออยู่ในมือตกพื้นไป แขนขาหมดแรงที่ได้ยินคำสารภาพนี้ อุปมากอดสไบนางไว้แน่น
“ฉันอยากให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ ฉันไม่อยากหย่า ฉันไม่รู้จะทำยังไงแล้ว”
สไบนางร้องไห้ออกมา สวมกอดอุปมาเอาไว้แน่นเช่นกัน
“คืนนี้ฉันขออยู่กับเธอ อย่าไล่ฉันกลับไปเลยนะบี”
สไบนางได้แต่ร้องไห้สะอึกสะอื้น อยู่ในอ้อมกอดของอุปมา ไม่มีคำพูดใดๆจากปากสไบนาง
แต่อารมณ์ และภาษากายที่แสดงออก ก็ตอบแทนคำพูดทุกอย่างได้เป็นอย่างดี

ตุ๊กตาหมานอนอยู่ในตะกร้ากลางเตียง ด้านซ้ายเป็นสไบนางนอนเอียงข้างลืมตา เพราะนอนไม่หลับ
ด้านขวาอุปมานอนกอดอกอยู่ แต่หันหน้ามองทางสไบนางตลอดเวลา
อุปมารวมความกล้า ค่อยๆเลื่อนมือไปจับกุมมือสไบนาง ที่วางไว้ข้างลำตัวไว้เบาๆ
สไบนางน้ำตาคลอๆ ขึ้นมา อุปมาใช้มืออีกข้างยกตะกร้าน้องหมาไปไว้อีกข้างทางด้านปลายเตียง แล้วตนขยับตัวแนบชิดสไบนาง ซุกหน้ากับต้นคอเด็กสาว
สไบนางไม่ปฏิเสธ บีบมืออุปมาเอาไว้แน่น อุปมาค่อยๆเอื้อมมือไปกอดสไบนางแนบตัวเอาไว้
“ฉันไม่อยากให้เช้าเลย อยากอยู่กับเธอแบบนี้ไปทุกวัน”

สไบนางซึ้งใจ น้ำตาไหลซึมออกมา ก่อนจะขยับตัวหันมามองหน้า อุปมาเองก็น้ำตาท่วมตา มองหน้าสไบนางอย่างไม่ละสายตาทั้งคู่จ้องตากันและกัน
“ฉันรักเธอนะบี”
อุปมาน้ำตาค่อยๆไหลซึมออกมา จากความอัดอั้นตันใจ สไบนางค่อยๆ เลื่อนมือขึ้นซับน้ำตาให้
ทั้งคู่มองตากันในระยะใกล้ อุปมาค่อยๆ โน้มหน้าลงจูบปากสไบนาง ขาของอุปมาขยับเปลี่ยนที่ เพราะเลื่อนตัวไปกอดสไบนาง
พลาดไปเตะตะกร้าน้องหมาตกไปจากเตียง น้องหมาตกไปนอนหงายกับพื้นข้างเตียง อย่างไม่มีใครสนใจ...

จากคุณ : ณิ _ ณิรริน 19

เขียนเมื่อ : 8 ต.ค. 54 11:25:39