Luther กับสหาย กำลังเสวนาภาษาเด็กเนิร์ดกันอยู่
Luther: ไม่อยากจะเชื่อว่ามันจะส่งให้จริงๆนะเนี่ย
สหาย A: นายว่านั่นมันจะช่วยจริงๆเหรอวะ?
Luther: ไม่รู้ว่ะ แต่ชั้นต้องทำอะไรซักอย่าง
สหาย A: ว้าว ทนรอเห็นนายเตะก้นกับไอ้ Jacobson ม่ายหวายแล้วนะเนี่ย!!!
Luther: ชั้นจะเจรจากับมันต่างหากล่ะครัฟ ไม่ใช่ให้มันมาเตะก้นชั้นนะว้อย
Luther: โดนเตะมาหลายรอบจนอิ่มก้นแล้วเฟร้ย
สหาย A: ยังไงก็เหอะ อัตต้า!
สหาย A: คงจะดี ถ้าได้เห็นไอ้พวกง่าวนั่นโดนตื้บซักทีสองทีนะ
ทั้งคู่เดินมาถึงหน้าห้องของ Luther
ก๊อกๆๆ
Luther: แม่คร้าบ ผมกลับมาบ้านแล้วคร้าบ
สหาย A: แม่แกออกไปข้างนอกนึเปล่า?
Luther: ม่ายอ่ะ อย่าพูดอะไรง่าวๆออกมาก็แล้วกัน
สหาย A: ช้านเนี่ยนะ? โอ้ว เจ็บนะเนี่ย แต่นายก็เจ็บตัวด้วยนะเหวย
(ท่าทางพี่ Luther จะโดนรังแกมาแน่ๆเลย จึงไม่อยากให้แม่รู้)
คุณแม่: อ้าวไงจ๊ะลูก ไง Pete รอเดี๋ยวนะ
แก้ไขเมื่อ 09 ต.ค. 54 02:05:23