นั่งมองน้ำไหลมาน้ำตานอง ถูกจำจองด้วยคงคามหานที
ซ้ำร้ายพระพิรุณยังพิโรธ อย่างกับโกรธใครมาแต่คราไหน
หลั่งลงมารดผืนดินแทบสิ้นใจ ไม่เหลือไว้ซึ่งพสุธาให้พาเพลิน
ชั่วพริบตากลืนกินแผ่นดินเดิน ใจสะเทิ้นอกสะท้อนตรอมตรม
ทุกข์ระทมจมน้ำตาคราน้ำหลาก บ้างพลัดพรากจากที่อยู่อู่เคยนอน
ย้อนดูภาพแล้วไม่แคล้วน้ำตาริน สูญสิ้นหมดทั้งรถ บ้าน ไร่ นา สวน
เหลือแต่ใจที่ปริ่มว่าจะเซซวน ก็คงจวนจะแดดิ้นสิ้นชีวี
มีอย่างหนึ่งซึ่งพอจะช่วยได้ อันน้ำใจของคนไทยที่ล้นเหลือ
ต่างช่วยกันแบ่งปันและจุนเจือ บ้างเอื้อเฟื้อทั้งข้าวของและเงินตรา
สละเวลาทั้งแรงกายและแรงใจ เพื่อเพื่อนไทยทุกคนพ้นภิบัติ
จะลำบากยากแค้นแสนสาหัส ช่วยขจัดให้หลุดพ้นทุกคนเอย