เจ้านางน่อย ขั้นเทพยิ่งกว่าเรยา บัวระวงศ์ หลายเท่านัก
|
 |
โอ๊ะ พุทโธ ธัมโม สังโฆ นางเอกละครไทยยุคใหม่(ในละครย้อนยุค)
เกยหันแต่ป้อจายได้แม่ญิงแล้วต้องคอยปลอบจนกว่าแม่ญิงจะหยุดไห้
ป๊าดดดด เจ้านางน่อยเหนือชั้นขนาด เป่นฝ่ายนั่งยื้มระรื่น ปลอบโยนป้อจายเหียเอง
เจ้าน่อยฮู้สึกผิด กังวลใจ๋นัก แต่เจ้านางน่อยกลับอู้ปลอบหื้อ ป้อจายหายกังวลซะแหม
ถ้าจะแปลความนัยของเจ้านางน่อย เป่นคำสมัยใหม่ก่อต้องอู้ว่า "อย่าได้แคร์"
แทนที่พระเอกจะกอดปลอบ ยืนยันว่ารักมั่น ไม่ทิ้งขว้าง
แล้วนางเอกน่าจะเป็นฝ่ายนอนหนุนแขน น้ำตาไหลถามว่าเราทำผิดใช่มั้ย เสียใจไรงี้
กลายเป็นนางเอกนั่งตัวตรงยิ้มรื่น พูดปลอบและหว่านล้อมจนพระเอกสบายใจขึ้น
เหมือนฝ่ายชายรู้สึกผิดและกังวลใจ แต่ฝ่ายหญิงปลอบใจคล้ายๆจะบอกว่าอย่าคิดมากนะเค้าไม่ทิ้งตัวหรอก
ปล.ขอบอกว่า มณีรินทร์เฮาล่ะปลื้มตั๋วนักขนาดดดดดดดดดด
แก้ไขเมื่อ 13 ต.ค. 54 20:47:06
แก้ไขเมื่อ 12 ต.ค. 54 02:10:38
แก้ไขเมื่อ 12 ต.ค. 54 02:08:56
| จากคุณ |
:
+ฟ้างามยามค่ำ+   
|
| เขียนเมื่อ |
:
วันออกพรรษา 54 02:08:05
|
|
|
| 
กันจัง ^______^