ความคิดเห็นที่ 1 รูปของเจ๊เสื้อแดงคนที่ว่าครับ จากคุณ : นายต้นปาล์ม เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 10:31:50

ความคิดเห็นที่ 2 ภาพยนตร์ทั้ง 2 เวอร์ชั่นเปิดตัวมาคล้ายๆ กัน คือ "ฝาไห่" ตามปราบปีศาจ... แต่ที่งงคือ นางมารเสื้อแดงเวอร์ชั่นนี้ หล่อนเป็นใครกัน  หล่อนได้ขึ้นโปสเตอร์หนังด้วย ภาพหล่อนใหญ่กว่านางงูขาวอีกในบางโปสเตอร์  ... รู้สึกว่า พรีเซ็นต์นักแสดงมากไปหน่อย โดยไม่ลำดับความสำคัญตัวละครในเรื่อง  ตรงจุดนี้รู้สึกแปลกๆ หน่อย แต่ก็โอเคครับ มันคงไปเปลี่ยนไปตามยุคสมัย อีกเรื่องคือ เนื่องจากเจ๊ท ลี เป็นผู้แสดงในบทของ "ฝาไห่" ทำให้ บทถูกปรับให้เบาลง "ฝาไห่" ในเวอร์ชั่นนี้จึงออกมาในแนวอบอุ่น  และ "ไป่ซู่เจิน" นางเอกของเราเลยดูร้ายกาจไปโดยปริยาย ซึ่งจริงๆ แล้ว วรรณกรรมเรื่องนี้แต่เดิม  "ฝาไห่" เป็นตัวร้ายนะครับ  ไม่ซอฟต์ขนาดนี้ และไม่ได้มีความเมตตากับนางเอกและพระเอกของเรื่องขนาดนี้ เนื่องจากฝาไห่กับนางเอก เคยมีคดีบาดหมางกันตั้งแต่สมัยนางเอกยังบำเพ็ญตบะอยู่ในทะเลสาปซีหู (ตรงจุดนี้ขอข้ามนะครับ  เพราะเล่าย้อนไปจะยาวไปหน่อย  เอาเนื้อๆ แล้วกันเนอะ) สำหรับผม  ภาพยนตร์ "ตำนานเดชนางพญางูขาว 2011" นี้  ถ้าจะให้บอกว่า ภาพยนตร์ช่วยขายเจ๊ท ลี  ก็ได้ หรือถ้ามองในมุมกลับ เจ๊ท ลี ช่วยขายภาพยนตร์ ก็ได้อีกเหมือนกัน แบบนี้ถือว่า วิน-วิน  แต่ความเห็นผม การที่เพิ่มเติมบทในส่วนของ "ฝาไห่" ทำให้ การดำเนินเรื่องของพระ-นางดูอ่อนไป และการปรับบทให้ "ฝาไห่" ดูเป็นฝ่ายธรรมมะ ทำให้คะแนนความน่าสงสารของนางเอกจึงด้อยตาม  หนังเลยกระชากอารมณ์คนดูได้ไม่มาก จนมีคนรุ่นใหม่ที่เพิ่งเคยชม ถึงกับเอ่ยปากว่า  ที่จริงก็สมน้ำหน้านางเอกนะ ฆ่าพระทั้งวัด  แถมเห็นแก่ตัว ... แต่ตามท้องเรื่องเดิมนั้นไม่ใช่นะครับ  ซึ่งเดี๋ยวผมขออนุญาตเล่าให้ฟัง โดยย่อนะครับ .... จากคุณ : นายต้นปาล์ม เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 10:33:02

ความคิดเห็นที่ 3 เนื้อเรื่องต่อไปนี้ คือเนื้อเรื่องที่ผมได้อ่านมาจากวรรณกรรมเล่มนึงเมื่อนานมาแล้วนะครับ วรรณกรรมแต่ละเล่มจะมีรายละเอียดที่แตกต่างกันออกไป ในรายละเอียด แต่จุดหลักๆ แล้วจะคล้ายๆ กัน "ไป่ซู่เจิน" เป็นงูขาวที่มีความมุ่งมั่นอยากบรรลุธรรมเป็นเซียน  จึงบำเพ็ญเพียร เมื่อ 1,000 ปีก่อนเคย ถูกหมองูจับตัวจะไปฆ่าแหวะเอาดีขาย และสี่เซียน (ชาติก่อน) ได้มาช่วยเอาไว้  หลังจากบำเพ็ญตบะนับ 1,000 ปี จนมีอิทธิฤทธิ์แก่กล้า  นางแปลงกายเป็นอิสตรีรูปร่างหน้าตางดงาม สวมอาภรณ์สีขาวทั้งชุด และตั้งชื่อให้ตัวเองว่า ไป๋ซู่เจิน นางได้ช่วยเหลือ เสี่ยวชิง ซึ่งเป็นงูเขียวตัวหนึ่งไว้ และนับถือกันเป็นพี่น้อง แล้วโชคชะตาก็พาให้เธอได้มาพบ กับสี่เซียนที่กลับชาติมาเกิดอีกครั้ง ที่ริมทะเลสาปซีหู  ได้อาศัยเรือลำเดียวกันเพื่อข้ามฟาก และเกิดจิตปฏิพัทธ์ รักใคร่ชอบพอกันจนพัฒนาความสัมพันธ์ และแต่งงานอยู่กินกันฉันท์สามีภรรยาใน ที่สุด โดยหลังจากแต่งงาน สี่เซียนได้ย้ายออกจากบ้านพี่สาวที่ชิงโปเหมินมาอยู่ที่เจ้อเจียง กับไป๋ซู่ เจิน และเปิดร้านขายยาชื่อว่า เป่าเหอถัง ขึ้น โดยรับรักษาโรคทั่วไปโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย ตามท้องเรื่องในการปูเรื่อง  จะเห็นได้ว่า... เวอร์ชั่น 1993  จะใกล้เคียงกับวรรณกรรมมากกว่า ตรงที่พระเอกกับนางเอกเจอกันที่ริมทะเลสาปและอาศัยเรือข้ามฟากด้วยกัน และพระเอกเป็นบัณฑิต  ซึ่งตามท้องเรื่อง "นางพญางูขาว" เป็นเรื่องราวของบัณฑิตหนุ่มที่ตกหลุมรักสตรีผู้โสภานางหนึ่ง สตรีผู้นี้แท้จริงแล้วเป็นปิศาจงูขาวที่แปลงกายมา  ดังนั้นในเวอร์นี้ น่าจะใกล้เคียงกว่า แต่ก็มีการเติมแต่งให้นางเอกเป็นหมอเทวดา (ไปซะงั้น) รับรักษาสาระพัดโรค  ซึ่งจริงๆ ตามวรรณกรรมเดิม สี่เซียนแค่เปิดร้านยาครับ เวอร์ชั่น 2011 การพบกันของพระ - นาง ไม่ตรงกับวรรณกรรม  และพระเอกถูกปรับบทให้เป็นคนเก็บสมุนไพร ไม่ใช่บัณฑิต (จนต๊อกต๋อยลงไปอีก) แต่ถ้าถามถึงความโรแมนติก  จขกท. ว่าเวอร์นี้ เปิดฉากการพบกันของพระ - นาง ได้โรแมนติกกว่า ประทับใจกว่า ถึงแม้มีการปรับบทไปบ้าง แต่ก็ซึ้งดี จขกท. ให้อภัย 555+ จากคุณ : นายต้นปาล์ม เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 10:35:06

ความคิดเห็นที่ 4 "ในวัน เทศกาลตวงโหงว (เทศกาลไหว้บ๊ะจ่าง ในวันนี้จะมีการแข่งเรือมังกร และตีฆ้องไล่สัตว์มีพิษ จะมีการทานขนมบ๊ะจ่าง และดื่มเหล้ายาหรดาล) ไป๋ซู่เจินเป็นงู จึงเก็บตัว เพราะหรดาลมีฤทธิ์ต่อต้านกันกับร่างกาย แต่ไป๋ซู่เจินก็เผลอดื่มเหล้าเข้าไปตามคำเชิญชวนของสี่เซียน นางหลับไหลไป และคืนร่างเดิมกลายเป็นงูไปโดยไม่รู้ตัว สี่เซียนมาพบงูขาวตัวใหญ่นอนขดบนเตียงก็ตกใจกลัวจนช็อคตายไป เมื่อไป๋ซู่เจินตื่นขึ้นมารู้ว่าสามีตาย จึงรีบเหาะไปที่เขาคุนหลุนเพื่อ นำเอายาทิพย์กลับมาช่วยจนสี่เซียนฟื้นขึ้นมา สี่เซียนหวาดกลัวมาก คิดว่าไป๋ซู่เจินเป็นงู แต่ในที่สุด ไป๋ซู่เจินก็สามารถแก้ไขสถานการณ์ได้ ทำให้สี่เซียนเลิกหวาดกลัว เชื่อว่านางไม่ใช่ปิศาจ และกลับมารักกันเหมือนเดิมอีกครั้ง" ตรงนี้ จะบอกว่า ผิดเพี้ยนจากวรรณกรรมเดิมทั้ง 2 เวอร์ชั่นนะครับ เวอร์ชั่น 1993  ทั้งเรื่องนางงูขาวตบะแก่กล้ามาก ไม่มีการคืนร่างเดิมเลยตลอดเรื่อง  เลยแก้บทเป็น "เสี่ยวชิง" นางงูเขียวเป็นผู้คืนร่างเดิมแทน แล้วพระเอกมาเห็นเลยช็อคตาย  สองศรีพี่น้องเลยบุกเขาคุนลุ้น ต่อสู้กับกระเรียนของเทพทักษินเพื่อขโมยเห็ดสวรรค์มาชุบชีวิตให้กับ "สี่เซียน"   พอ สี่เซียนฟื้นนางเอกขอเราก็ปั้นน้ำเป็นตัว (ออกอุบาย) ว่า กินเหล้า เลยหลอนเห็นช้างตัวใหญ่ แล้วโน้มน้าวให้พระเอกเชื่อว่าตัวเองเห็นภาพหลอนไปเอง (ซึ่งตรงนี้ใกล้เคียงกับท้องเรื่องเดิม) เวอร์ชั่น 2011  เวอร์ชั่นนี้ จะเหมือนของเดิมตรงที่นางเอกดื่มเหล้าเข้าไป แล้วคืนร่างเดิมเป็นงู  แต่พระเอกตกใจเลยเอากริช 1000 ปีแทงนางเอก (กริช 1000 ปีมาจากหนาย !!!) ตรงนี้เริ่มเพี้ยนแล้ว แต่ก็ซึ้งนะ โดนคนที่เรารักแทง  แต่แบบโทษพระเอกก็ไม่ได้ พระเอกคิดว่างูขาวยักษ์ กินเมียตัวเองเข้าไป (เวงกำ)  เลยกลายเป็นนางเอกที่สาหัสปางตาย  พระเอกเลยบุกเจดีย์เหลยฟง เพื่อขโมย หญ้าเซียน มารักษานางเอก (ไปกันใหญ่) แต่คนเขียนบทก็เก่งนะครับ  มันก็ทำให้เรื่องราวดูมีอะไรมากขึ้น สนุกขึ้น แต่มันก็ยังไม่ซึ้งจนสุด เพราะดันไปเทเรื่องให้กับ "ฝาไห่" มากไป ------------------------------------------------------------------ จากคุณ : นายต้นปาล์ม เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 10:36:41

ความคิดเห็นที่ 5 วันหนึ่ง ฝาไห่ บิณฑบาตรมาพบร้านยาเป่าเหอ และได้พบงูขาว ก็จำได้ว่าเป็นงูขาวตัวเดียวกับที่เคยมีกรณีพิพาทกัน (สมัยนางเอกบำเพ็ญตบะอยู่ในทะเลสาปซีหู) จึงสบโอกาสล้างแค้น เขาเคาะเกราะไม้เดินเข้าไปในร้าน พร้อมกับบอกสี่เซียนว่าภรรยาของสี่เซียนเป็นปิศาจงูจำแลงกายมา เป็นอันตรายต่อมนุษย์ และชักชวนให้เขาทิ้งภรรยาไปบวชที่วัดจินซาน แต่สี่เซียนรักไป๋ซู่เจินมาก ถึงเป็นปิศาจก็จะไม่ทำร้ายตนแน่ๆ จึงยืนกรานที่จะปฏิเสธคำเชิญชวนของฝาไห่ ฝาไห่จึงเปลี่ยนแผน เชิญสี่เซียนไปทำบุญที่วัดแทน สี่เซียนหลงกล ถูกฝาไห่ขังไว้ในวัด เวอร์ชั่น 1993 ...ใกล้เคียงวรรณกรรมเดิมมากกว่าอีกแล้ว  แต่เพิ่มตรงที่ สี่เซียนไม่ได้ถูกหลอกไป แต่โดนฝาไห่จับตัวไปบวชเลย เวอร์ชั่น 2011 ... เพราะพระเอก ไปขโมยหญ้าเซียน เลยโดนปีศาจที่หญ้าเซียนสะกดไว้เข้าสิง  "ฝาไห่" เลยต้องจับตัวขังไว้ในวัด เพื่อล้างอาถรรพ์ ตรงนี้แหล่ะ ที่ผมมองว่าทำให้เนื้อเรื่องนี้ส่งผลให้นางเอกดูหน้าสงสารน้อยลง  แล้วฝาไห่ก็ดูมีคุณธรรมขึ้นมาทันที (ถ้าใครไม่เคยดูเวอร์เก่า  ก็จะเข้าใจผิด) จากคุณ : นายต้นปาล์ม เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 10:38:16

ความคิดเห็นที่ 6 ไป๋ซู่เจินเมื่อรู้ความ จึงตามมาขอร้องให้ฝาไห่คืนสามีให้ตน แต่ฝาไห่ไม่ยอม จึงเกิดการต่อสู้ขึ้น ไป๋ซู่เจินใช้คาถาเรียกลมเรียกฝนมาต่อสู้กับฝาไห่ จนน้ำท่วมวัดจินซาน ทำให้ผู้คนล้มตายมากมาย เป็นเหตุให้ถูกสวรรค์ลงโทษต้องโดนจองจำอยู่ใน เจดีย์เหลยเฟิง (ฟ้าคำรณ) ส่วนเสี่ยวชิงหลบหนีขึ้นเขาไปบำเพ็ญตบะ รอเวลาล้างแค้น ตรงนี้ วรรณกรรมบางเล่มบอกว่า นางเอกตั้งครรภ์ และคลอดลูกระหว่างการต่อสู้ทำให้อิทธิฤทธิ์อ่อนลง ควบคุมน้ำไม่ได้ น้ำจึงไหลเข้าท่วมเมืองมนุษย์ ราษฎรล้มตาย บ้านเมืองเสียหาย นางเอกจึงโดนสวรรค์ลงโทษ ด้วยการจองจำ บางเล่มบอกว่า พระเอกไม่ตาย  พอลูกนางเอกโต ไปสอบจอมหงวนได้ แล้วมาอ้อนวอนต่อสวรรค์ให้ลดโทษให้มารดา บางเล่มบอกว่า นางเอกไม่ได้มีลูก และ พระเอกมากวาดลานเจดีย์ เพราะคิดถึงนางเอก  จนตัวเองหมดสิ้นอายุขัย ดังนั้น บทสรุปของเรื่อง เวอร์ชั่น 1993 ตรงนี้เพี้ยน ตรงที่นางเอกคลอดลูกแล้วจมน้ำตาย ฝาไห่ ช่วยลูกนางเอกไว้ ส่วนนางงูเขียวบุกเข้าวัด สังหารพระเอก เพราะต้องการให้พระเอกไปอยู่กับพี่สาวของตนในปรโลก (แต่วรรณกรรมเล่มที่บอกว่านางเอกมีลูก บอกไว้ว่า  นางงูเขียวเป็นคนช่วยลูกนางเอกไว้ได้ แล้วเอาไปให้พี่สาวพระเอกเลี้ยง- ซึ่งไม่ตรงกัน) เวอร์ชั่น 2011 เวอร์นี้ตรงกับวรรณกรรมหลายๆ เล่มมากกว่า ตรงที่นางเอกถูกสวรรค์พิพากษา เพราะทำให้น้ำท่วม ผู้คนล้มตายมากมาย จึงถูกจองจำไว้ในเจอดีเหลยฟงชั่วนิรันดร์  ซึ่งตอนจบ เวอร์ชั่น 2011 ทำได้คลาสสิคกว่าครับ นอกจากนี้  ยังมีเนื้อเรื่องต่อเป็นภาค 2 ต่อไปอีกว่า นางงูเขียว หนีกลับขึ้นเขาเพื่อบำเพ็ญตบะรอเวลาล้างแค้นฝาไห่ โดยสู้กันยาวนานถึง 7 วัน 7 คืน ... ซึ่งตรงนี้ผมไม่แน่ใจว่าละครโทรทัศน์มีสร้างมาบ้างหรือยัง  แต่ในส่วนภาพยนตร์เท่าที่ผมทราบยังไม่มีนะครับ ผมไม่ขอกล่าวถึงแล้วกัน เพราะผมเคยชมแต่เวอร์ชั่นภาพยนตร์ทั้ง 2 เวอร์ชั่นนี้ครับ จากคุณ : นายต้นปาล์ม เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 10:40:45

ความคิดเห็นที่ 7 ไป๋ซู่เจิน งูขาวอายุ 1,000 ปี เป็นงูขาวที่ได้รับการช่วยเหลือจากสี่เซียนเมื่อ 1,000 ปีที่แล้ว ครั้งที่ยังบำเพ็ญตบะ ถูกหมองูจับตัวจะไปฆ่าแหวะเอาดีขาย มีความมุ่งมั่นที่จะบรรลุธรรมเป็นเซียน ต้องการตอบแทนบุญคุณของสี่เซียน แต่สุดท้ายกลับตกหลุมรักจนถอนตัวไม่ขึ้น ก่อกรรมหนักจนต้องถูกจองจำไว้ในเจดีย์ มักแต่งกายด้วยชุดสีขาวหรือสีชมพู เวอร์ชั่น 1993  ไป๋ซู่เจินจะดูอ่อนหวานกว่า  และดูยั่วยวนกว่า  เห็นหลายๆ คนบอกว่า ดูๆ แล้วงง ทำไมนางเอกจ้องจับพระเอกทำปั๋วขนาดนั้น ตามวรรณกรรม นางเอกเป็นงูนะครับ ไม่มีสำนึกผิดชอบเยี่ยงมนุษย์ ไม่เคยเรียนรู้การอยู่อย่างมนุษย์ ทำตามความรู้สึก และสัญชาติญาณของงูล้วนๆ  เวอร์ 1993 นี้ นางเอกจะเรียกฝาไห่ว่าท่านไต้ซือทุกคำ  ส่วนมากคนมุทะลุจะเป็นนางงูเขียวเสียมากกว่า เวอร์ชั่น 2011 ซู่ ซู่  งูขาวในเวอร์นี้ ถูกนำเสนอในมุมที่ดุร้ายกว่า สมเป็นนางพญางู 1000 ปี แต่ที่ทั้ง 2 เวอร์ชั่นมีเหมือนกันคือ นำเสนอความรักที่มั่นคงของนาง  ด้วยว่าเวอร์ชั่นนี้นำเสนอ "ฝาไห่" ให้ดูซอฟต์ๆ ทำให้นางงูขาวเลยดูก้าวร้าวไปในบางตอน แต่ต้องบอกตรงๆ ว่าผมชอบการนำเสนอนางงูขาวในเวอร์ชั่นนี้มากกว่า (ไม่เกี่ยวกับฝีมือนักแสดงนะครับ ทั้ง 2 รุ่นเจ๋งทั้งคู่) เพราะดูดุร้าย สมเป็นพญางู  แล้วเมื่อโดนพรากของรักไป สัญชาตญาณของอสรพิษ  ย่อมต้องดุร้ายเป็นธรรมดา บางท่านอาจจะไม่ชอบ แต่ผมว่า  ดูจับต้องได้ในเชิงความรู้สึกดีนะครับ วลีเด็ดของ "ไป๋ซู่เจิน" มีมาให้ผมประทับใจทั้ง 2 เวอร์ชั่น เวอร์ชั่น 1993 ... นางงูเขียวถามพี่สาวว่า  "ท่านพี่  ท่านพี่บำเพ็ญเพียรมานับ 1,000 ปี กลับมาแลกชีวิตกับมนุษย์ผู้ชายคนเดียวมันคุ้มเหรอเจ้าคะ" นางงูขาวก็ตอบไปว่า "ข้าไม่เคยคิดเรื่องคุ้มหรือไม่คุ้ม  ข้ารู้เพียงว่า ข้าเป็นภรรยา หน้าที่ของข้าคือต้องช่วยสามีข้า" เวอร์ชั่น 2011 ...ก่อนถูกจองจำในเจดีย์เหลยฟงชั่วนิรันดร์ นางงูขาวได้พูดกับสามีว่า.. "ข้าบำเพ็ญเพียรมา 1000 ปี แต่ช่วงเวลาอันยาวนานนั้น มันมีค่าน้อยกว่าช่วงเวลาที่ข้าได้อยู่กับท่าน" T_T. จากคุณ : นายต้นปาล์ม เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 10:42:06

ความคิดเห็นที่ 8 "เสี่ยวชิง" งูเขียวอายุ 500 ปี เป็นน้องสาวร่วมสาบานกับไป๋ซู่เจิน มีนิสัยมุทะลุ แต่ว่าร่าเริงและมองโลกในแง่ดี เมื่อเทียบกับไป๋ซู่เจินแล้ว เสียวชิงจะแลดูเหมือนเด็กหญิงที่ซุกซน และยังไม่โตเต็มที่ มักแต่งกายด้วยชุดสีเขียวหรือสีฟ้า เวอร์ชั่น 1993 ...เสี่ยวชิงถูกนำเสนอในลักษณะสดใส แกมเซ็กซี่เล็กๆ  บทที่ได้จะเด่นกว่าเวอร์ชั่นปัจจุบัน เนื่องจาก นางเอกเป็นตัวเดินเรื่อง และนางงูเขียว อยู่กับนางเอกตลอดเวลา เลยได้เห็นความซุกซน และความขี้เกียจไม่เอาไหนแกมน่ารักของนางงูเขียว แต่สิ่งที่เหมือนกันทั้ง 2 เวอร์ชั่นก็คือ นางงูเขียวแสดงให้เห็นว่าเป็นคนรักพี่มาก  เวอร์ชั่น 1993 นางงูเขียวจะดูมุทะลุกว่า บางครั้งเป็นคนตะลุยก่อนด้วยซ้ำ เวอร์ชั่น 2011 ...ชิง ชิง  เวอร์ชั่นนี้ ไม่มีมุมเซ็กซี่มานำเสนอ แต่นำเสนอความน่ารัก ซุกซนเหมือนเดิม บทงูเขียวในเวอร์ชั่นนี้น้อยไปหน่อย แถมจู่ๆ มาลดตบะงูเขียวของผมให้เหลือ 100 ปีเอง ได้ไงๆๆๆ(ส่วนตัวแล้วผมชอบตัวละครตัวนี้นะ  น่ารัก แล้วก็ดูรักพี่สาวมากเลย) คงเพราะเวอร์ชั่นนี้มีปีศาจอะไรไม่รู้ มากันเยอะแยะ  เพื่อพรีเซ้นต์วิทยายุทธฝาไห่ บทของ "ชิง ชิง" จึงถูกตัดทอนลงอย่างน่าเสียดาย   และความมุทะลุก็ลดลง  แต่ก็มีเพิ่มเติมมาในส่วนของปีศาจค้างคาว ทำให้นางงูเขียวเวอร์ชั่นนี้ มีความรักกุ๊กกิ๊ก พอให้ยิ้มได้ ผมชอบทั้งสองเวอร์ชั่นนะครับ  กับการนำเสนอนางงูเขียว ทั้งในแบบเซ็กซี่ของเวอร์ชั่น 1993 และแบบเด็กสาวน่ารักในเวอร์ชั่น 2011 วลีโดนใจนางงูเขียว เวอร์ชั่น 1993... "พี่บอกว่าข้าเป็นงู ไม่รู้จักความรัก ไม่มีวันเข้าใจ  แล้วเราสองพี่น้องอยู่ด้วยกันมา 500 ปี  พี่เคยรักข้าอย่างที่รักมนุษย์มั้ย" เวอร์ชั่น 2011... "ทำไมทุกครั้งที่ข้าลืมตา  ข้าจะต้องมีเจ้าอยู่เคียงข้าง  ... ยังไงซะ ชาตินี้ข้าคงไม่มีวันรักใครได้อย่างที่นางรัก" จากคุณ : นายต้นปาล์ม เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 10:43:10

ความคิดเห็นที่ 9 "สี่เซียน" บัณฑิตหนุ่มจิตใจดี เป็นคนสุภาพ อ่อนน้อม เคยช่วยเหลืองูขาวตัวหนึ่งไว้เมื่อชาติที่แล้ว ชาตินี้มาเกิดใหม่ งูขาวจึงตามมาทดแทนบุญคุณ เวอร์ชั่น 1993 เวอร์ชั่นนี้จะตรงตามเค้าโครงวรรณกรรมเดิมตรงที่ สี่เซียนเป็นบัณฑิต แต่ส่วนตัวแล้ว ไม่ชอบสี่เซียนในเวอร์ชั่นนี้เท่าไหร่ ดูมักมากในกามยังไงไม่รู้ 555+  สี่เซียนในเวอร์ชั่นนี้ตอนจบโดนนางงูเขียวฆ่าตายซะ เวอร์ชั่น 2011 เวอร์ชั่นนี้ถูกปรับบทให้สี่เซียนเป็นคนเก็บสมุนไพร  แถมเป็นผู้ช่วยชีวิตนางเอกอีก  ถึงแม้รู้ทั้งรู้ว่าถูกปรับบทประพันธ์ แต่ผมกลับชอบสี่เซียนในเวอร์ชั่นนี้มากกว่า  ดูรักนางเอกมากกว่า  แล้วก็ดูไม่ซื่อบื้อเท่าเวอร์ชั่นก่อนครับ จากคุณ : นายต้นปาล์ม เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 10:44:26

ความคิดเห็นที่ 10 "ฝาไห่" เป็นพระเถระผู้มีอาคมสูง เถรตรง ทุกอย่างต้องเป็นไปตามกฎ มีความต้องการจะแยกสี่เซียนและไป๋ซู่เจินออกจากกัน เพราะคนกับปิศาจมีความแตกต่างกันเกินไป มิอาจเดินร่วมทาง เพราะผิดกฎสวรรค์ ส่วนตัวแล้วชอบฝาไห่ในเวอร์ชั่น 1993 มากกว่า เพราะฝาไห่ตามวรรณกรรมเดิมจะปราบปีศาจโดยไม่ปราณี ปราบด้วยความชิงชัง  โดยไม่ละเว้น จึงทำให้นางเอกจะดูน่าสงสารจนวรรณกรรมเรื่องนี้กลายเป็นวรรณกรรมแห่งโศกนาฎกรรมความรักที่อมตะ แต่ฝาไห่ในเวอร์ชั่น 2011  กลับกลายเป็นพระผู้มีคุณธรรม  เลยส่งผลให้ความคลาสสิคและความอมตะของเนื้อเรื่อง ดูขาดมนต์ขลังไปในทันที  อีกทั้งยังนำเสนอฝาไห่ ในมุมของการต่อสู้มากขึ้น ซึ่งจริงๆ แล้วไม่ใช่ใจความสำคัญของท้องเรื่อง เลยทำให้เนื้อหาสำคัญถูกตัดไปมาก  โดยรวม ผมจึงชอบฝาไห่ในเวอร์ชั่น 1993  มากกว่าครับ จากคุณ : นายต้นปาล์ม เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 10:45:29

ความคิดเห็นที่ 11 จบแล้วนะครับ ผมแค่อยากแสดงความคิดเห็นในมุมของคนที่เคยอ่าน แล้วก็ดูเวอร์ชั่นเก่ามาบ้าง ผิดพลาดประการใด ผมก็ขออภัยด้วยครับ  ^_^  ยังคงรักวรรณกรรมและบทประพันธ์เรื่องนี้เสมอ สร้างอีกกี่รอบก็จะตามดูครับ  ขอบคุณครับ จากคุณ : นายต้นปาล์ม เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 10:46:35

ความคิดเห็นที่ 12 เป็นอย่างนี้บ่อย ๆ นะคะกับวรรณกรรมจีนที่ถูกทำเป็นหนัง แต่ละเวอร์ชั่นมักถูกตีความใหม่ตามความคิดเห็นของผู้สร้าง ซึ่งทำให้คนที่เคยดูของเก่า หรืออ่านวรรณกรรมต้นฉบับ จะมีอาการมึน ๆ หลงทิศหลงทางพอควร หากแต่ถ้าเราเสพไปโดยไม่อคติกับมันจนเกินงาม ก็จะเห็นมุมแบบ จขกท. นี่ล่ะค่ะ มีทั้งส่วนที่ของเก่าดี ของเก่าไม่ดี ของใหม่ดีกว่า ของใหม่มีบางส่วนไม่ดี ของเก่าดีกว่า มันเปิดมุมมองความเห็นดีนะคะ จากคุณ : joyka เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 10:49:58

ความคิดเห็นที่ 13 ผิดหวังกับเวอร์นี้มากมาย เหมือนไปดูเกมส์คอมพิวเตอร์ ตัวละครเนื้อหาก็แทรกเพิ่มมาจนอึดอัดเหมือนหนังฝรั่ง คิดถึงเวอร์ของหวังจู่เสียนมาก นางเอกสวยสุดยอด บท ฉาก กระฉากอารมณ์แบบเนียนสุดๆไม่ตั้งใจมากเหมือนเวอร์นี้ เปลียนบท ตัวละครหลายตัวเหลือเกิน สรุป ...ผิดหวังๆๆๆ จากคุณ : ฟ้าเมืองไทย เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 10:58:17

ความคิดเห็นที่ 14 ป้าผมชวนไปดูเรื่องนี้เพราะตาเจ็ทลีล้วนๆเลย มีผลในการโปรโมตจริงๆนะเนี่ย เว่อร์ชั่น 2011 นี่ฝาไห่ดูเป็นคนดีกว่าที่เคยจำได้จากนิยายเยอะเลย จากคุณ : Houdini เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 10:58:43

ความคิดเห็นที่ 15 สุดยอดเลยครับ  ปรบมือให้ดังๆๆเลยครับ  การเล่าเรื่อง  การนำเสนอ  เยี่ยมจริงๆๆ จากคุณ : chenwei เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 11:04:53

ความคิดเห็นที่ 16 ขอบคุณ ทุกๆ คนที่มอบ give ให้นะครับ ^_^ จริงๆ ตั้งใจจะคลอดกระทู้มาหลายวันแล้ว แต่งานสุม  ไปดูมาตั้งแต่เข้าโรงวันแรกเลยครับ  จ้องไว้นาน 555+ บทประพันธ์เปลี่ยนไปเยอะ  เราก็คงต้องทำใจครับ ส่วนตัวชอบอ่านจากหนังสือมากกว่า มันบรรยายเห็นภาพ และเรายังเพิ่มเติมจินตนาการของเราเองได้ด้วยครับ ^_^ จากคุณ : นายต้นปาล์ม เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 11:06:02

ความคิดเห็นที่ 17 อันนี้ เป็นเพลงประกอบ เวอร์ชั่น 1993 ของหวังจู่เสียน นะครับ เพลงเพราะมากครับ ... ผมชอบ ^_^ จากคุณ : นายต้นปาล์ม เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 11:07:29

ความคิดเห็นที่ 18 ส่วนอันนี้ เป็น MV. เวอร์ชั่น 2011  เพลงเพราะมากอีกเหมือนกันครับ ผมชอบชมภาพยนตร์จีน ก็เพราะเพลงและดนตรีประกอบไพเราะครับ มีส่วนในการส่งเสริม อรรถรสของหนังเป็นอย่างมาก จากคุณ : นายต้นปาล์ม เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 11:09:27

ความคิดเห็นที่ 19 จขกท เป็นตัวอย่างของผู้เสพสื่อจากหนังหรือละครได้เป็นอย่างดี... ไม่มีอคติ รับได้ทั้งข้อดี ข้อเสียของการรีเมค ไม่ยึดติด.. ดูอย่างมีความสุข .. รับได้กับการเปลี่ยแปลง... จากคุณ : ข้าวขาวดั่งดอกบัว เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 11:09:29

ความคิดเห็นที่ 20 เวอร์ชัน 93 ของฉีเคอะ ตีความ THEME ออกมาในรูปแบบของ "แขก" และ "งู" ค่ะ เราจึงได้เห็นฉากระบำแขก รวมไปถึงเต้าหยินที่เขียนสัญลักษณ์ดวงตาที่ 3 ของพระศิวะเอาไว้บนหน้าผาก ส่วนดนตรีประกอบนั้น ได้ "หวงจัน" มาเป็นผู้ประพันธ์ เวอร์ชันนี้จึงออกมางดงามทั้งภาพและเสียงค่ะ จากคุณ : Pranapee Network เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 13:32:53

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณครับ คุณ Pranapee Network ผมเองไม่ค่อยทราบรายละเอียดเกี่ยวกับภาพยนตร์จีนมากนัก เพราะไม่ได้ดูบ่อย เพียงแค่บ้านิยายเรื่องนี้เท่านั้นเอง แหะแหะ   ขอบคุณที่ีนำความรู้มาแบ่งปันครับผม ^_^ จากคุณ : นายต้นปาล์ม เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 13:44:56

ความคิดเห็นที่ 22 แต่ถ้าจะเอาแบบที่เนื้อเรื่องสมบูรณ์มากๆ ก็ต้องเวอร์ชันนี้ค่ะ ของปี 93 ที่ฉายทางช่อง 3 เป็นเวอร์ชันที่ได้รับความนิยมอยู่ตลอดกาล มีครบ ทั้งบุญคุณ ความแค้น ความรัก โศกนาฏกรรม และ HAPPY ENDING จากคุณ : Pranapee Network เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 13:50:57

ความคิดเห็นที่ 23 จำได้ลาง ๆ ว่าชอบนางพญางูขาวที่หลินปอเล่น ไม่รู้มีใครเคยดูรึเปล่า เข้ามาเพิ่มเติม หลินปอ เล่นเป็น งูขาว หลินไต้ เล่นเป็น งูเขียว ไปดูที่ โรงหนัง แถวเยาวราช แก้ไขเมื่อ 12 ต.ค. 54 15:45:57 จากคุณ : pen_ปากกา เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 15:27:18

ความคิดเห็นที่ 24 มีด้วยเหรอคะ? เวอร์ชันหลินปอ เคยเห็นแต่เวอร์ชัน "หลินไต้ + เจ้าหลุย" นะคะ เวอร์ชันนี้เป็นเวอร์ชันที่จบเศร้าแบบเคล้าสุขค่ะ ตอนจบไป๋ซู่เจินตาย สี่เซียนตายตาม แต่สุดท้ายก็ได้ขึ้นไปอยู่บนสวรรค์ด้วยกัน ส่วน "หลินปอ" น่าจะเป็นเรื่อง "ม่านประเพณี" ที่เล่นคู่กับ "เล่อตี้" มากกว่ามั้งคะ? จากคุณ : Pranapee Network เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 16:00:14

ความคิดเห็นที่ 25 ขอบคุณคะ  อยากให้จบแบบคู่กันจัง จากคุณ : ผึ้งน้อยafet เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 16:51:59

ความคิดเห็นที่ 26 #25 เวอร์ชันโทรทัศน์ ปี 93 ไงคะ จบแบบ HAPPY สุดพลัง ทุกคนได้ขึ้นสวรรค์หมด จากคุณ : Pranapee Network เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 17:06:13

ความคิดเห็นที่ 27 เวอร์ชันโทรทัศน์ ปี 93 ตอนจบ จากคุณ : Pranapee Network เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 17:19:53

ความคิดเห็นที่ 28 ชอบเวอร์ชั่น 93 มากค่ะ เสียอยู่อย่างเอาผู้หญิงมาเล่นเป็นพระเอกนี่แหล่ะ เลยทำให้เราดูยังไงก็ไม่อิน ไม่อินเลยจริงๆ แต่เนื้อเรื่องสนุกมากๆๆๆๆๆ จากคุณ : ปืนใหญ่ที่ไฮบิวรี่ เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 18:21:22

ความคิดเห็นที่ 29 ยังไม่ได้ดูของ 2011 เลย ดูแต่ปี 93 ซึ่งผมว่าตอนนั้น ฝ่าไห้ จะไปยุ่งกะผัวเมียเขาทำไม ปล. สาวชุดแดงคือ วิเวียน ชู ไงครับ ตอนเด็กๆเคยดูหนังอาร์ของเขาด้วยน่ะ จากคุณ : Good night my dearest เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 20:46:10

ความคิดเห็นที่ 30 ^ ^ #29  เอ่อ  เก็ทแล้วครับ  55+ เพิ่มเติม  ขอชื่นชม จขกท. ครับ  เก็บรายละเอียด และไม่ยึดติดใดๆ  ผมเป็นคนนึงที่เคยดูหนังเวอร์ชั่น 93 ครับ   ชอบ หวังจู่เสียน เป็นการส่วนตัว  อิอิ แก้ไขเมื่อ 12 ต.ค. 54 20:54:19 จากคุณ : อยากให้รู้ว่าคิดถึง เขียนเมื่อ : วันออกพรรษา 54 20:49:35

ความคิดเห็นที่ 31 ตอบ คห.ที่ 4 ก่อนนะคะ กริชที่พระเอกใช้แทงนางเอกตอนกลายร่างเป็นงู ก็ได้มาจากพระฟาไห่ตอนที่หลวงพี่แกเดินมาเห็นพระเอกให้ยาชาวบ้านไงคะ สำหรับตัวเราแล้ว บทภาพยนตร์เป็นสิ่งที่ทำให้นางพญางูขาวทั้ง 2 เวอร์ชั่นให้ความรู้สึกที่ต่างกันค่ะ เพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ เราที่เป็นเก้งกวางล้วนแล้วแต่เทิดทูนเวอร์ชั่น 1993 นะคะ เท่าที่เราพอจำได้ ภาพยนตร์ของฉีเคอะในช่วงนั้น ต่อให้เป็นการนำบทประพันธ์มาสร้าง ก็จะมีการตัดตอนและตีความให้เห็นในแง่มุมที่แปลกใหม่ นางพญางูขาวก็เช่นกัน เวอร์ชั่นนั้นเล่นกับเรื่องความรู้สึกรัก โลภ โกรธ หลง ในใจของมนุษย์ ไม่ว่าจะเป็นตัวไป๋ซู่เจินที่รักและต้องการครอบครองสี่เซียนจนใช้เล่ห์เหลี่ยมต่าง ๆ สี่เซียนที่จริง ๆ รักเสี่ยวชิงแต่ก็มักมากในตัวไป๋ซู่เจินด้วย ฟาไห่ที่มีอัตตาสูงยึดมั่นถือมั่น จนโมหะจริตครอบงำจิตใจตัวเอง   รวมถึงเสี่ยวชิงที่พยายามจะทำตัวทาบรอยพี่สาวอยู่เสมอ ส่วนนางพญางูขาว 2011 ก็มีการตีความที่ต่างออกไปเหมือนกัน คือพยายามจะให้มองเห็นอีกด้านของตัวละครที่เราติดภาพและชินตา เช่น ตีความให้ฟาไห่เป็นพระที่มีเมตตา มีเหตุผล และยึดมั่นซื่อตรงกับหน้าที่และกฏเกณฑ์ ให้สี่เซียนเปลี่ยนจากบัณฑิตมาเป็นคนเก็บยาที่หวังจะเป็นหมอ เพื่อให้เห็นถึงความต่ำต้อยแต่ก็มีมานะ คิดดี ทำดี ไม่ขี้ขลาด เสี่ยวไป๋เป็นปีศาจงูที่มีความรักและทุ่มเท  เป็นต้น แต่จุดที่ต่างกันในแง่ของบทคือ เวอร์ชั่น 1993 มีการผูกเรื่องได้ลงตัวมากกว่า มันเลยทำให้เรื่องราวในหนังดำเนินไปได้อย่างสมเหตุสมผลและไหลลื่น แม้ว่าส่วนตัว เราจะรู้สึกว่าบรรยากาศของหนังมันดูอึมครึมไปหมดก็ตาม แต่มันก็เหมาะเจาะกับการตีความในแบบนั้นดี ในขณะที่เวอร์ชั่น 2011 นั้น ทุกอย่างดูเบาและไม่มีเหตุผลไปหมด เพราะฟาไห่มีเหตุผลและสุภาพจนเกินไป ซึ่งในความเป็นจริง คนเราจะทะเลาะกัน ถ้าอีกฝ่ายมีเหตุผล อีกฝ่ายก็ต้องรั้นมาก ๆ พอพูดคุยตกลงกันไม่ได้ มันถึงเป็นเรื่อง แต่นี่เสี่ยวไป๋ก็ไม่ได้รั้นมาก คือมีความรั้น แต่มันก็ไม่ได้แบบสุด ๆ น่ะ ดูไปแล้วแบบ จะเรียกน้ำมาถล่มวัดให้เหนื่อยทำไม คุยกันดี ๆ ก็ได้ป่ะ? แล้วเสี่ยวไป๋รักและผูกพันกับสี่เซียนง่ายและเร็วเวอร์ไปหน่อยค่ะ เพราะปกติธรรมชาติของสัตว์จะต้องอาศัยความผูกพันในการที่จะเสียสละให้กัน แต่นี่แบบ เห็นครั้งแรกนางก็จุ๊บถ่ายลมปราณให้พระเอกเสียแล้ว แถมก็ไปตามหาพระเอก หาทางเอาเค้ามาทำผอสระอัวเสียอีก แรดเกิ๊น! เหตุผลที่ทำให้เสี่ยวไป๋กับสี่เซียนรักกันปานนั้นมันเลยเบาไปมากในความรู้สึกเราน่ะค่ะ เรื่องของชิงชิง เหนิงเหริน และเจ๊ชุดแดง (เปลี่ยนแปลงทุกอย่าง) นั้น เราถือเป็นน้ำจิ้ม เพราะเวอร์ชั่นนี้ จะมีหรือไม่มีก็ไม่ทำให้เรื่องราวขาดความสมบูรณ์ งั้นจะไม่พูดถึงนะคะ  แต่เรื่องแคสติ้ง เราเฉย ๆ กับตัวละครทุกตัว ยกเว้นหวงเซิ่งอี้ ที่เล่นเป็นเสี่ยวไป๋ เราชอบมาก เธอเป็นผู้หญิงที่สวย น่ารัก และเซ็กซี เป็นงูขาวที่เราชอบมากที่สุดตั้งแต่เคยดูนางพญางูขาวมาทุกเวอร์ชั่นเลย แนะนำเพิ่มเติมสำหรับใครที่อยากดูเวอร์ชั่นที่เป็นซีรีส์บ้าง ส่วนตัวเราชอบนางพญางูขาวเวอร์ชั่น 2001 มากที่สุดเลยค่ะ เพราะบทละครที่ถูกแต่งเติมนั้นมีเหตุผล มีที่มาที่ไป และสนุกสนานมาก ฟั่นเหวินฟาง เล่นเป็น ไป๋ซู่เจิน และจางอี้เยี่ยน เล่นเป็น จางชิง สวยทั้งคู่และเล่นได้ดีมาก หลี่หมิงซุ่นที่เล่นเป็นสี่เซียน และเจียวเอินจวิ้น ที่เล่นเป็นฟาไห่ก็เล่นดีค่ะ หล่อทั้งคู่ด้วย ใครสนใจ ลองหามาดูกันได้นะคะ จากคุณ : HeaVeN BeLL เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 54 04:36:41

ความคิดเห็นที่ 32 ภาค 2001 มีการดึงเอาเรื่องของไซซีมาผสมกันด้วย ลองสังเกตดู เวอร์ชันนี้ เป็นเวอร์ชันละครชุดเวอร์ชันแรก ที่ทำโดยอิงจากเวอร์ชัน 93 ของฉีเคอะ โดยเฉพาะดนตรี ที่หยิบเอาดนตรีประกอบของหวงจันมาใช้เกือบทั้งหมด เป็นอีกเวอร์ชันที่ชอบเหมือนกันค่ะ ตอนจบก็คล้ายๆ กับเวอร์ชันละครชุด ปี 93 (เจ้าหย่าจือ) แต่แตกต่างกันเล็กน้อย เวอร์ชันนี้ งูเขียวค่อนข้างแหวกไปเลย เหมือนเป็นนางเอกอีกคนหนึ่ง ค่อนข้างโตเกินวัยตามบทประพันธ์เดิมไปเยอะเชียว จากคุณ : Pranapee Network เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 54 11:24:19

ความคิดเห็นที่ 33 เวอร์ชั่นปี 93 เกลียด ฝ่าไห่ มาก ผัวเมีย เค้าอยู่กันดี ๆ ก็มายุ่งให้เค้าพลัดพรากกันซะงั้น จากคุณ : golove2 เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 54 12:46:45

ความคิดเห็นที่ 34 เข้ามาโหวตเวอร์ชั่นสิงคโปร์เหมือนกันคับ จากคุณ : Shirongane เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 54 22:04:12

ความคิดเห็นที่ 35 ชอบ 1993 มากครับ ชอบการตีความบท ที่เน้นเรื่อง อารมณ์ รัก โลภ โกรธ หลง และการตั้งคำถามของชิงๆ เรื่อง ความรัก น้ำตา ความรักที่มีต่อพี่สาว พยายามเลียนแบบทุกอย่าง ผมว่าบทของเวอชั่นนี้เลยมีน้ำหนักมาก ถ้าหากไม่อ้างอิงความเหมือนต้นฉบับ จากคุณ : เล้งก้วย เขียนเมื่อ : 14 ต.ค. 54 17:20:51

ความคิดเห็นที่ 36 ในฐานะที่เป็นคนอายุ 28 +  ผมชอบเวอร์ัชั่นละครทีวี 1993  มากทีุ่สุด ^_^ จากคุณ : chohokun เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 54 00:28:38

ความคิดเห็นที่ 38 เราไม่เคยดู เดชพญางูขาวมาก่อน แต่พอเห็นเวอร์ชั่น 2011 เห็น หวงเซิ่งอี้  แล้วแบบไม่ดูไม่ได้แล้ว สวยมากจริงๆ โดยส่วนตัว เราก็ว่ามันซึ้งนะเราร้องไห้เลยตอนนางเอกโดยดูดเข้าเจดีย์ แต่ไม่ชอบตรงบางทีนางเอกดูไร้เหตุผลเกินไปเช่นตอนเรียกน้ำเข้าวัดทั้งๆที่ฟาไห่กำลังช่วยพระเอกอยู่ เป็นเรารึจะให้ฟาไห่รักษาพระเอกก่อนแล้วแอบมาหาพระเอกทีหลัง แต่เราก็คิดว่า คงเพราะนางเอกเนปีศาจเลยใช้อารมณ์มากกว่าเหตุผล ประมาณว่าห่วงสี่เซียนจนลืมเหตุผลไป ที่เราประทับใจสุดๆคืองูขาวสวยเซ็กซี่มาก พระเอกรักงูขาวสุดๆ แล้วคู่งูเขียวกับค้างคาวก็น่ารักดี จากคุณ : เคะโรโระ กบต่างดาว เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 54 16:16:36