ความคิดเห็นที่ 1 7ปีเป็นค่าเฉลี่ยของเวลาที่ผู้ชายจะตายก่อนผู้หญิง 7ปีเป็นช่วงเวลาอาถรรพ์ของคนที่คบกัน ถ้าไม่แต่งก็เลิก อาจเพราะมันเป็นช่วงเวลาที่นานพอ พอที่คนเราจะรู้ความต้องการของหัวใจตัวเอง 7ปีเป็นช่วงเวลาที่นภกับจ๋าคบกัน ในวันเกิดปีที่30ของจ๋า จ๋าพูดถึงการแต่งงาน แต่นภพูดถึงการจากลา นภขอห่างกันสักพักกับจ๋า เพื่อทบทวนสิ่งที่ผ่านมา เพราะนภยังไม่พร้อมที่จะแต่งงาน 7ปีเป็นช่วงเวลาที่จ๋าลืมตามาดูโลกก่อนปอ 7ปีเป็นช่วงเวลาที่ปอรักเธอคนนั้นมาตลอด แม้ไม่รู้ว่าเธอชื่ออะไร ไม่รู้ว่าเธอเป็นใครอยู่ที่ไหน หรือแม้แต่จะได้เจอเธออีกไหม แต่แล้วในปีที่7 ปอก็ได้เจอเธออีกครั้ง  ที่หน้าบ้านของเธอ ในวันเกิดครบรอบปีที่31ของเธอ มันคงเป็นความรัก ที่เปลี่ยนคำว่าชีวิต ให้ฟังดูมีความหมาย มันคงเป็นความรัก ที่ทำให้การรอคอย เป็นเรื่องง่ายดาย แม้ว่ามันไม่มีโอกาส แม้ว่าฉันต้องพลาดอะไรมากมาย แต่ว่าการรอคอยนี้ก็คุ้ม เพราะมีเธอเป็นจุดหมาย... เพลงตีมของเด็กพญาธิ นายปอ(ราศิต) ของพวกเรา เนื้อเพลงแสดงสิ่งที่ปอทำได้ตรงมาก ปอหลงรักเธอคนนั้นตั้งแต่แรกเห็นแล้ว และเมื่อได้เจอเธออีกครั้งปอก็ไม่ยอมให้โอกาสมันผ่านไปอีก "ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับพี่สาวของผม" จากคุณ : cacashi เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 04:47:31

ความคิดเห็นที่ 2 ความรักของปอคงจะง่ายกว่านี้ ถ้าจ๋าไม่มีกำแพงที่ชื่ออายุ(ทั้งของตัวเอง+ของปอ)และความเหมาะสม จ๋าไม่ชอบเด็ก ผู้หญิงที่ไม่ชอบเด็ก ส่วนใหญ่ก็เพราะเด็กพึ่งพาไม่ได้ ง๊องแง๊ง พูดไม่รู้เรื่องไม่มีเหตุผล ชอบทำตัวไร้สาระ และวิธีที่ปอจีบจ๋าก็แนวนั้นเลย เป็นวิธีจีบแบบเด็กๆ(ก็คนมันไม่เคยจีบใครนี่นา) แบบที่จ๋าไม่น่าจะชอบ แต่จ๋ากลับไม่โกรธ แอบเขินบ่อยๆด้วยซ้ำ จ๋าก็ชอบปอเหมือนกัน ตัวจ๋าเองก็รู้ตัวเองดี แต่เพราะกำแพงที่ตัวจ๋าสร้างขึ้นมาเอง ทำให้จ๋าปฎิเสธความรักของปอ หรือถ้าจะมองอีกมุมนึง สิ่งที่ปอทำ มันอาจยังไม่ดีพอที่จะทำลายกำแพงนั้นลงมา (เอ้า... สู้ๆนะปอ ผมเอาใจช่วยอยู่) ด้วยความพยายามของปอ ทุกอย่างกำลังจะไปได้ดี จ๋าเริ่มเปิดใจรับปอมากขึ้น เพื่อนๆของจ๋าก็เชียร์เด็กพญาธิคนนี้เต็มที่ วันที่จ๋าพาปอไปเลี้ยงขอบคุณที่ช่วยงาน ก็เหมือนพาไปเปิดตัวกับเพื่อนๆ มันเป็นงานที่มีแต่กลุ่มเพื่อนสนิทของจ๋า แล้วเพื่อนๆของจ๋าทุกคนก็พาแฟนตัวเองไปเหมือนกัน แต่ถึงยังไงจ๋าก็ยังมีความคิดฝังหัวเรื่องอายุของตัวเองอยู่ดี "ยิ้มแบบนี้ทำไม จะบอกว่าพี่มันไม่เจียมสังขารใช่ไหม ใช่สิ พี่มันแก่แล้วนี่" "ผมไม่เคยคิดอย่างนั้นเลยนะ" "สำหรับผม พี่เป็นคนพิเศษที่ไม่มีอายุ และผมก็อยากให้พี่คิดว่า ผมเป็นคนพิเศษที่ไม่มีอายุสำหรับพี่เหมือนกัน" "ผมหมายความตามนั้นจริงๆนะ" "พอแล้ว กลับบ้านเถอะ" "ผมขอจับมือพี่เดินนะครับ" ("เพราะถ้าเราจับมือกันเดิน เวลาของเราก็จะหมุนไปพร้อมๆกัน") ทั้งคู่เดินจูงมือกันกลับบ้าน ตอนนี้ก็เหมือนทั้งคู่เป็นแฟนกันแล้ว โดยที่ไม่ต้องพูดออกมา แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 54 16:20:26 จากคุณ : cacashi เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 04:48:12

ความคิดเห็นที่ 3 แต่เพราะคำพูดของต๋ง ทำให้จ๋ากลับไปหลบอยู่หลังกำแพงอีกครั้ง "จะดีหรอพี่ แก่นะ" จ๋าปล่อยมือปอ แล้วเดินหนีไป จ๋าคงทั้งโกรธและอาย "หยุดก่อนพี่เรามีเรื่องต้องคุยกันนะ" "พี่ไม่มีอะไรจะคุย" "เรามีเรื่องต้องคุยกันนะจ๋า" "เธอเรียกพี่ว่าอะไรนะนายปรสิต เธอเรียกพี่ว่าจ๋าเฉยๆงั้นหรอ" "แล้วจะให้เรียกว่าอะไร ที่รักหรอ" "พี่จะกลับบ้าน" "พี่น่ะขี้ขลาด" "เธอพูดเรื่องอะไรน่ะ" "พี่ปล่อยมือผมทำไม" "เพราะเราไม่เหมาะสมกันน่ะสิ" "ไม่เหมาะสมกันยังไง" "เธอไม่มีวันเข้าใจหรอก เธอมันยังเด็ก" "คำก็เด็ก 2คำก็เด็ก เด็กกว่าแล้วไง เด็กมันไม่มีหัวใจ รักใครไม่เป็นหรือไง" คำพูดที่ระบายความอัดอั้นดันใจของปอ แต่ในตอนนี้มันคงส่งไปไม่ถึงจ๋า แล้วนภก็กลับมา นภยืนรอจ๋าอยู่หน้าบ้าน "ใครอ่ะจ๋า" "น้องข้างบ้านน่ะ" คำพูดง่ายๆที่รุนแรงเหมือนระเบิดปรมณู รุนแรงจนเด็กจรจัดข้างบ้านคนนี้ ไม่มีเรี่ยวแรงแม้จะพูดตอบโต้สักคำ ทำได้เพียงก้มหน้าเดินผ่านไป นภกลับมาขอโอกาสเริ่มใหม่กับจ๋าอีกครั้ง โทรศัพท์ของจ๋ามีสายเข้า เป็นปอที่โทรเข้ามา จ๋ากดตัดสาย ปอก็โทรเข้ามาใหม่ กดตัด ก็โทรเข้ามาใหม่ จนในที่สุดจ๋าก็ปิดเครื่อง มันแสดงให้เห็นว่าจ๋ายังรักนภอยู่ แล้วก็พร้อมที่จะให้โอกาสกับนภอีกครั้ง ปอยังกดโทรศัพท์หาจ๋าอยู่ แม้จะได้ยินแต่เสียงฝากข้อความกับเสียงสะอื้นของตัวเอง กดไปร้องไห้ไป ปอคงแค่ทำไปตามที่ใจตัวเองอยากทำ หลายคนคงเคยมั๊งครับ รู้ทั้งรู้ว่าเธอคงไม่รับแต่ก็ยังโทร เพราะมันอยากโทร หรืออาจเพราะเราไม่สามารถทำอะไรได้อีกแล้ว นอกจากโทรไปหา ฉันยังอยู่ตรงนี้นะ เธอเห็นฉันบ้างหรือเปล่า ได้ยินฉันบ้างไหม ผมก็รู้ว่าโทรไปพี่คงไม่รับ แต่นี่เป็นสิ่งเดียวที่ผมทำได้ในตอนนี้ แม้มันจะดูไร้ประโยชน์และอาจทำให้พี่รำคาญผม แต่อย่างน้อย ผมก็พยายามโทร ผมยังรักพี่อยู่นะ ถึงพี่จะไปกับเค้า ถึงผมจะเป็นได้แค่ "น้องข้างบ้าน" ของพี่ก็ตาม แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 54 16:28:45 จากคุณ : cacashi เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 04:48:49

ความคิดเห็นที่ 4 เหตุการณ์ครั้งนั้น รวมถึงปอต้องไปฝึกที่ต่างจังหวัด ทำให้ทั้งคู่ห่างกัน เวลาอยู่คนเดียว จ๋ายังคงมองไปที่ๆปอเคยนั่งบ่อยๆ ไม่ว่าจะตอนเจอกันครั้งแรก หรือตอนมาอ้อนขอกินข้าว แล้วตั้งชื่อเมนู "มัสมั่นจ๋า" ให้เธอ ตัวเล็ก หมาที่จ๋ามักเอาลูกชิ้นไปให้กินเสมอโดนวางยาเบื่อ จ๋านั่งร้องไห้ ปอผ่านมาเห็นเข้า "ผมบอกพี่แล้วใช่ไหมให้พี่ซื้อปลอกคอให้มัน ตั้งชื่อให้มัน มันจะได้ไม่ต้องถูกใครวางยาแบบนี้" "พี่ให้อาหารมันทุกวัน มันก็รักพี่ คิดว่าพี่เป็นเจ้าของมันไปแล้ว" "ทุกวันมันก็เฝ้ารอว่าเมื่อไหร่ เจ้าของมันจะมาหา มาเล่นกับมัน มาลูบหัวมัน" "ผมก็เหมือนกัน ผมไม่ใช่หมาข้างถนนที่พี่จะมาเล่น มาลูบหัวเมื่อไหร่ก็ได้นะ" "แต่สุดท้าย ผมก็เป็นได้แค่เด็กจรจัดข้างบ้านพี่เท่านั้น" ตัวเล็ก เป็นหมาข้างถนนที่จ๋ารัก เอาลูกชิ้นมาให้กินเสมอ แต่กลับไม่เคยคิดจะเอามันไปเลี้ยงดูจริงๆ เพราะอะไร เพราะสมองของจ๋าบอกว่ามัน ไม่ใช่ อย่างนั้นหรอ? "ถ้าไม่ใช่เด็กข้างบ้าน แล้วจะเป็นอะไรล่ะ" ปอจูบจ๋า "พอใจแล้วใช่ไหม" "งั้นก็เลิกฝันลมๆแล้งๆได้แล้ว คิดซะว่าเรื่องระหว่างเรามันไม่เคยเกิดขึ้น" "ใครจะลืมก็ลืมไปเหอะ ผมไม่ลืมหรอก" "มันก็เหมือน i หมาตัวนี้ ที่มันคงไม่มีวันลืมพี่ได้เหมือนกัน" "เธอไม่ใช่สำหรับพี่ ยังไงเธอก็ไม่ใช่สำหรับพี่" "แล้วคนนั้นมันใช่สำหรับพี่งั้นหรอ" "พี่อายุมากแล้ว พี่ต้องหาคนที่ใช่และเหมาะสมสำหรับพี่เท่านั้น" "พี่ตอบไม่ตรงคำถามผม ผมจะให้โอกาสพี่ตอบใหม่อีกครั้ง" "พอได้แล้ว พี่ไม่อยากเห็นหน้าเธอ ไปซะเด็กบ้า ไป" ส่วนนภก็ยังเป็นเหมือนเดิม เป็นแฟนกันแต่ไม่ค่อยได้เจอกัน งานยุ่งไม่ว่างตลอด สำหรับผม เรื่องเหล่านี้ล้วนเป็นสัญญานของการหมดใจ เป็นแค่ข้ออ้างของการเอาใจออกห่างเท่านั้น ถ้าเป็นตอนคบกันใหม่ๆ เหนื่อยแค่ไหน ยุ่งแค่ไหน ก็หาเวลาไปเจอหน้าคนที่เรารักได้ ไม่ใช่หรือครับ? ปอมาเคาะประตูเรียกจ๋าในสภาพที่เมามาย "จ๋าเปิดประตูหน่อย ผมมีเรื่องอยากจะพูดกับจ๋า" "ผมจะมาบอกจ๋าว่า พรุ่งนี้ผมจะไปฝึกแล้ว" "อีก10วันผมจะกลับมาถามจ๋าอีก" "ถ้าจ๋ายังตอบแบบเดิม ผมจะไม่กลับมาหาจ๋าอีก" "ได้ยินมั๊ยจ๋า ผมจะไม่กลับมาหาจ๋าอีก" "จ๋า ผม....." "ผม..รักจ๋านะ" "จ๋าได้ยินผมมั๊ย" "ผมรักจ๋านะ" แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 54 16:49:07 จากคุณ : cacashi เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 04:49:25

ความคิดเห็นที่ 5 จ๋าตัดสินใจลองใจนภ ว่ายังอยากที่จะแต่งงานกับเธออยู่ไหม นภไม่มาตามเวลานัด ทั้งคู่ได้คุยกัน นภยังไม่พร้อมที่จะแต่งงาน นภยังรักอาชีพ ยังสนุกกับการได้เดินทางไปในที่ต่างๆ ได้เจอผู้คนใหม่ๆ "และผู้หญิงหน้าใหม่ๆ" จ๋าพูดในสิ่งที่ตัวเองคิดมาตลอด แต่ไม่เคยพูดมันออกมา "ผมขอโทษนะ ที่ทำให้จ๋าเจ็บ" "ขอบใจนะ ที่พูดความจริงกัน" "เรายังเป็นเพื่อนกันได้ใช่ไหม" แล้วความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็กลับไปเป็นเพื่อนกัน ปอขอให้จ๋าขับรถไปส่งที่ officeที่ต่างจังหวัด "ผมกำลังจะไปแล้ว พี่มีอะไรจะพูดกับผมไหม" "ตามสถิติที่สำรวจมา ผู้ชายจะตายก่อนผู้หญิง 7 ปี และพี่ก็อายุมากกว่าผม 7 ปี" "ถ้าเราแต่งงานกัน และถ้ามันเป็นไปตามนั้น เราก็จะตายไปพร้อมๆกัน" "ไม่ดีเหรอพี่ เราจะได้ไม่ต้องปล่อยให้คนที่เหลือร้องไห้อยู่คนเดียว.." "ไม่ต้องมาทำโรแมนติคเลย มันไม่ซึ้งสักเท่าไหร่หรอก" "ทนอีกนิดนะพี่ เดี๋ยวผมก็ต้องไปแล้ว" "ผมอยากจะพูดในสิ่งที่ผมอยากจะพูดกับพี่" "พี่ไม่ต้องมองหน้าผม" "ไม่ต้องมองตัวผม" "แต่พี่มองที่ข้างในของผม" "แล้วให้พี่เชื่อผม" "ให้พี่คิดว่าผมเป็นคนพิเศษของพี่" "แล้วพี่ก็จะลืมว่าผมอายุเท่าไหร่" "จ๋าเป็นแฟนกับผมนะ" . . . "พี่ขอโทษ" อีกครั้งแล้วที่ความหวังพังทลาย และทุกครั้งที่มันพังลงจะต้องใช้พลังสักเท่าไหร่นะ ที่จะสร้างมันขึ้นมาได้ใหม่อีกครั้ง "ปอ" "ขอบคุณนะที่ดูแลพี่มาตลอด" จ๋ายังไม่กล้ายอมรับหัวใจตัวเอง กำแพงยังทำหน้าที่ของมันได้เป็นอย่างดี แต่สำหรับปอ มันคงเป็นการเจ็บซ้ำเข้าไปอีก เพราะความหวังที่เกิดจากการที่จ๋าเรียก มันก็ทำให้อดคิดไม่ได้ว่า จ๋าจะรับรักเขาแล้ว แต่มันไม่ใช่ แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 54 16:55:25 แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 54 16:54:42 จากคุณ : cacashi เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 04:50:08

ความคิดเห็นที่ 6 ในวันเกิดปีที่32 ของจ๋า เพื่อนๆพาจ๋าไปฉลองที่ร้านอาหาร แล้วก็นึกย้อนกันไปถึงปีที่แล้ว ที่อยู่ๆ เด็กพยาธิ ก็โผล่มา "iปรสิตมันกลับมาแล้วนะเจ๊ กลับมาได้ 2-3วันแล้ว เจ๊ไม่รู้หรอ" จ๋าอึ้งไป ไม่คิดว่าปอกลับมากรุงเทพแล้วจะไม่มาหาเธอ เพื่อนจ๋าก็เลยสรรเสริญปอกัน "เด็กนี่ทำเนียลความจำเสื่อมเลยนะ กลับมาไม่มาทักทาย" "เด็กก็อย่างนี้ละ พอได้ของเล่นใหม่ก็เห่อไง เล่นเบื่อแล้วก็ทิ้ง" "เจ๊เค้ากินยาถ่ายพยาธิไปแล้ว เค้าลืมiปรสิตไปตั้งนานแล้ว ใช่ไหมเจ๊" จ๋าเดินออกไประเบียงบ้านชั้น2 หวังว่าจะได้เจอปอ ไฟห้องปอยังเปิดอยู่ สักพักก็ดับไป ปอไม่ได้ออกมาหาจ๋า ไม่ได้รอเซอร์ไพร์วันเกิด ไม่มีอะไรทั้งนั้น อาจเป็นเพราะเรื่องคราวนั้น "ถ้าจ๋ายังตอบแบบเดิม ผมจะไม่กลับมาหาจ๋าอีก" รุ่งเช้า จ๋าลงมาข้างล่างแล้วได้ยินเสียงคุ้นเคยจากข้างบ้าน เป็นปอกำลังลายายเพื่อไปทำงาน จ๋าแง้มประตูออกดู ปอกำลังจะไป โดยที่ไม่มองมาทางเธอสักนิด จ๋ากลับเข้ามาในบ้านรู้สึกผิดหวัง พญาธิที่เคยตามติดเธอคงหายไปแล้วจริงๆ มีmailส่งมาหาจ๋า เป็นmailจากปอ "Happy Birthday ย้อนหลังนะครับพี่สาว" ปอส่งlinkไฟล์วีดิโอมาให้จ๋า "Happy Birthday อายุ32นะครับ" "ผม นายปรสิตมารายงานตัวแล้วครับ" "อายุ32เนี้ย เป็นสาวใหญ่แล้วนะ ล้อเล่นครับ ผมจะบอกว่า สวยใหญ่แล้วนะ" "ไม่เอาละๆ ผมจะไม่พูดเล่นแล้ว" "ต่อจากนี้ ผมนายปรสิตจะพูดอย่างจริงจังแล้ว" "ผมอยากรู้ว่า ผมเป็นคนที่ใช่สำหรับพี่หรือยัง" "พี่ยังไม่ต้องรีบตอบผมก็ได้ ผมอยากรู้อีกเรื่อง" "พี่เคยสงสัยมั๊ย ทำไมผมถึงไม่เคยคิดว่าพี่อายุมากเกินไปสำหรับผมเลย ผมจะเล่าให้ฟัง" "ตอนผมไปค่ายอาสา ผมได้เจอกับเธอคนนี้" "เธออายุ24 ตอนนั้นผมแค่17 เธอเป็นคนที่สวยและใจดีมาก" "ผมก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรทำให้ผมไปอยู่ที่นั่น แล้วก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรทำให้ผมไปอยู่หน้าบ้านเธอ" "และทำให้ผมต้องบอกรักเธอ พี่จำครั้งแรกได้ไหม" "ครั้งที่2 ผมบอกรักพี่ใต้น้ำ ผมรู้นะว่าพี่เขิน" "ครั้งนี้ผมมีความสุขมากที่สุด ครั้งต่อมาผมเจ็บที่สุด" "ทุกครั้งผมหวังว่าพี่จะตอบว่า ใช่ " "แต่พี่ไม่เคยตอบผมเลย" "พี่เป็นคนพิเศษสำหรับผมนะ จนผมลืมไปแล้วว่าพี่อายุเท่าไหร่" "โลกของผมมันหยุดหมุนไปตั้งแต่ได้เจอพี่ จากนี้ไปโลกของพี่ก็คงจะหมุนต่อไปโดยไม่มีผม" "ถ้าคราวนี้พี่ยังตอบว่า ไม่ใช่ ผมคงจะหยุด.." แล้ววีดิโอก็หยุดเล่น แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 54 20:05:26 แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 54 17:24:37 แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 54 17:21:02 แก้ไขเมื่อ 08 พ.ย. 54 05:59:18 จากคุณ : cacashi เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 04:50:45

ความคิดเห็นที่ 7 จ๋ายังคงคิดวุ่นวายอยู่ในสมอง แล้วก็นึกถึงคำพูดของป้า เกจิประจำแก็งค์ "หยุดใช้สมองของมรึงคิดได้แล้วอิจ๋า นั้นมรึงเก็บเอาไว้คิดงานอย่างเดียวพอ" "ใช้ความรู้สึก ลองถามหัวใจตัวเองดู ว่าหัวใจมันตอบว่ายังไง" จ๋าวิ่งออกไป ไม่มีอะไรต้องคิดอีกแล้ว ความรักไม่ขึ้นกับอายุ ระยะทาง เวลา หรืออะไรทั้งนั้น แต่ความรักขึ้นอยู่กับหัวใจ "ปอ" "นี่จะมาบอกว่า ไม่ใช่ อีกแล้วใช่ไหม" "เธอยังไม่บอกพี่เลยว่า ถ้าพี่ตอบว่า ไม่ใช่ เธอจะบอกว่าอะไร" "ผมก็จะเริ่มใหม่อีกครั้งไงครับ" "แล้วถ้าตอบว่า ใช่ ล่ะ" "ผมก็จะทิ้งหัวใจของผมไว้ที่พี่ แล้วไปทำงาน" "พี่ไม่ต้องกลัวว่าผมจะทิ้งพี่นะ" "ขนาดนี้แล้ว ยังต้องกลัวอะไรอีกหรอ" ความรักเป็นสิ่งที่เติมเต็มได้ทุกอย่าง ไม่ว่าเขาหรือเธอคนนั้นจะเป็นอย่างไร มีข้อเสียแค่ไหน แค่มีความรักให้แก่กัน เรื่องเหล่านั้นก็จะไม่สำคัญอีกต่อไป ข้อเสียของเขาหรือเธอ กลับจะกลายเป็นเรื่องน่ารักสำหรับเราด้วยซ้ำ ถ้าเรารักใครสักคนจริงๆ รักที่เค้าเป็นเค้า เค้าจะเป็นคนพิเศษของเรา คนพิเศษที่เวลาไม่สามารถพรากความน่ารักไปจากเค้าได้เลย และจะให้เธอจนกว่าเธอจะรับ บอกรักเธอจนกว่าเธอนั้นจะยอม เธอคือความสุขของฉัน ถ้าเธอไม่รับมัน ให้ฉันเริ่มต้นอีกกี่ครั้งก็พร้อม หากสุดท้ายเธอไม่เปลี่ยนใจ ไม่เป็นไรใจฉันก็ไม่ยอม ถ้ารอให้ฉันหยุดหัวใจ ถ้ารอให้ฉันหันหลังเดินลับหายไป ได้ยินไหม คงต้องรอให้โลกหยุดหมุนไปก่อน มันคงเป็นความรัก แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 54 17:57:30 แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 54 17:29:11 จากคุณ : cacashi เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 04:51:17

ความคิดเห็นที่ 8 ขอบคุณค่ะ น่าสนใจ จากคุณ : เลขานินทานาย เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 06:01:28

ความคิดเห็นที่ 9 10 10 10 !!! สปอยด์มาโลดค่ะ ยังงัยเราก็จะไปดู ตามไปให้กำลังใจนายปอ จากคุณ : Pntmob เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 09:25:06

ความคิดเห็นที่ 10 เคลิ้มมมมม >///< จากคุณ : Thesalior เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 10:07:43

ความคิดเห็นที่ 11 อ่านจบแล้วอยากไปดูอีกรอบ แอร๊ยยยยยยยย ไปด้วยกันมั้ยคะ 5555555 จากคุณ : ถุงนอนสองปี เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 10:33:52

ความคิดเห็นที่ 12 ให้กิ๊ฟไม่ถูกเลยวุ้ย เขียนดีทุกตอนถอดไดอะล็อกมาเสริมได้ดีมากๆ จากคุณ : Cookiefish เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 10:43:35

ความคิดเห็นที่ 13 อยากดูอีกรอบจัง แต่ไม่มีคนไปด้วยอ่ะ จากคุณ : เจ้าแม่รูท66 เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 11:37:54

ความคิดเห็นที่ 14 คุณ cacashi  ครับ คุณทำผมเพ้อขึ้นมาอย่างหนักหน่วงเลยนะครับ T^T กิ๊ฟก็หมด เอาใจไปแล้วกันครับ จากคุณ : เส้นใหญ่ใส่ซีอิ๊ว เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 11:44:08

ความคิดเห็นที่ 15 เขียนได้เยี่ยมเลยค่ะ....ทำให้ยิ่งอยากไปดูขึ้นเรื่อย ๆ ยิ่งไปดูไม่ได้อยู่ เดี๋ยวอกแตกตายพอดี T_T จขกท. เขียนได้น่ารัก อ่านจนเพลินเลยอ่ะ บทสำคัญ ๆ   ของเรื่องที่จขกท.ยกมาก แค่อ่านก็ยิ้มแก้มแตกแล้วค่ะ อ๊ายยยยยยยยยอยากดูแล้วอ่ะ จากคุณ : zelimony เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 11:59:36

ความคิดเห็นที่ 16 อยากไปดูอีกรอบจัง...ชอบความรักของทั้งคู่.....แต่ไม่มีคนไปดูเป็นเพื่อน....มีใครอยากไปด้วยป่าวคับ... จากคุณ : คนที่แอบเหงา เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 12:17:27

ความคิดเห็นที่ 17 โหวตโลดดดดดดดดด จากคุณ : zelimony เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 12:43:14

ความคิดเห็นที่ 18 เป็นหนังที่ดูแล้วอารมณ์ดีค่ะ ^-^ จากคุณ : Japansainlook เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 12:50:04

ความคิดเห็นที่ 19 ดีใจที่ชอบนะครับ #14 ครับ กิ๊ฟหมดไม่เป็นไรครับ ไม่อยากได้กิ๊ฟ ขอเป็นพี่จ๋าแทนได้ไหมครับ ^_^ จากคุณ : cacashi เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 13:22:21

ความคิดเห็นที่ 20 อ่านแล้วน้ำตาซึมจะไหลตาม ยิ่งกว่าในหนังอีก5555 จากคุณ : kanoonnoi22 เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 13:23:14

ความคิดเห็นที่ 21 แอร๊ยยยยยย จากคุณ : SUMMER.ROBERTS เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 13:49:26

ความคิดเห็นที่ 22 อยากดูอีก !!! ไปดูอีกรอบ แน่นอน :D จากคุณ : poraroyz เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 14:25:19

ความคิดเห็นที่ 23 ดูรอบแรก ชอบ รอบสอง ยิ่งชอบ รอบสาม ชอบมากกกกก จากคุณ : pokki-pikko เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 14:58:09

ความคิดเห็นที่ 24 นั่งอ่านแล้วก็น้ำตาไหลอีกแร่ะ เห้อ....! คิดถึงพี่จ๋า จากคุณ : เส้นใหญ่ใส่ซีอิ๊ว เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 15:29:58

ความคิดเห็นที่ 25 เก็บทุกเม้ด มันส์ทุกเม็ดจริงๆ 55 จากคุณ : moshita เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 15:39:51

ความคิดเห็นที่ 26 เวิ่นเว้อออออ..อีกแล้ววว จากคุณ : rakna_eiei เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 15:48:09

ความคิดเห็นที่ 27 อยากดูอีกจังเลยค่ะ^^ จากคุณ : ด็อกเตอร์เจ. (นักจิตวิทยา) เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 16:05:34

ความคิดเห็นที่ 28 เจ้าของกระทู้ดูกี่รอบคะเนี่ย ทำไมจำได้เยอะขนาดนี้ จากคุณ : ~\MINKU/~ เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 16:27:27

ความคิดเห็นที่ 29 #28 2รอบครับ เห็นคนจะไปดูอีกรอบเยอะ ไปดูด้วยกันเลยดีมั๊ยเนี้ย ฮะ ฮะ ^_^ จากคุณ : cacashi เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 16:44:44

ความคิดเห็นที่ 30 โห เราไปดูตั้ง 3 รอบแล้วยังจำไม่ได้เท่า จขกท เลย จากคุณ : peawlife เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 17:55:26

ความคิดเห็นที่ 31 จริงๆแล้ว จขกท คือ ปอระสิต ครับ 55+ จากคุณ : เส้นใหญ่ใส่ซีอิ๊ว เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 20:12:00

ความคิดเห็นที่ 32 #31 วร๊ายยยยยยย จขกท ไม่ใช่น้องปรสิตของหนู แน่นอน 55555 จากคุณ : ถุงนอนสองปี เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 20:48:55

ความคิดเห็นที่ 33 #31 เป็นคำชมใช่มั๊ยครับ ไม่ใช่ความหมายแฝงนะ ฮะ ฮะ #32 หรออออออออออออออออครับ ^_^ จากคุณ : cacashi เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 22:12:16

ความคิดเห็นที่ 34 พอมาอ่านแล้วก็อยากไปดูอีกรอบ แอร๊ย..... > < จากคุณ : puppyyo เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 22:17:11

ความคิดเห็นที่ 35 ชอบรายละเอียดของหนังมากๆค่ะ คุณเจ้าของกระทู้ ดูแค่ สองรอบจำได้ขนาดนี้เก่งมากค่ะ ดูฉากน้องหมาตายแล้วเศร้าใจมากค่ะ จ๋ากับปอโต้ตอบกัน เราดันลุ้นว่าน้องหมาตายจริงๆหรือเปล่าสุดท้ายก้อตายจริงๆ แต่ที่เซอร์ไพล์กว่านั้นก้อคือ ปออุ้มน้องหมาไปฝังนี่สิ อึ้งกว่า เพราะไม่คิดว่าคนเขียนบทจะใส่ใจชีวิตเล็กๆ หรือแม้ตอนฉากสุดท้าย ทำให้เรารู้สึกน้อยใจแทนจ๋าที่ปอทำเป็นไม่สนใจ แต่แอบส่งเมล์ จริงๆ ลุ้นตอนจ๋าไปส่งปอที่ทะเลแล้ว แต่จ๋าไม่รับรักปอซะที จนตอนจบนั้นแหล่ะ ที่ทำลายกำแพงนั้นออกไป ปล่อยให้หัวใจดำเนินไปตามความรู้สึก ยังไงก้อชอบมากๆค่ะ ขอบคุณบทความที่นำมาให้อ่านชอบมากๆ ของเซพไว้อ่านนะค่ะ จากคุณ : anuratchanee เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 23:09:21

ความคิดเห็นที่ 36 คิดเหมือน ความคิดเห็นที่ 34 เลยค่ะ พรุ่งนี้จัดไป!!!!!!!!!!!!!!! จากคุณ : mmmsaka เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 23:32:37

ความคิดเห็นที่ 37 คุณ anuratchanee ต้องเป็นคนรักน้องหมามากแน่ๆเลย ตอนน้องหมาผมก็ลุ้นเหมือนกันครับ ตอนที่ปอเหมือนไปจับเพื่อเช็คว่าตัวเล็กตายหรือยัง ยังหวังว่าจะยังไม่ตายแล้วพาไปหาหมอทัน สำหรับปอ ตัวเล็กก็เหมือนหัวอกเดียวกับเค้าล่ะครับ เฝ้ารอและรักคนๆเดียวกัน ผมชอบที่ปออุ้มตัวเล็กไปฝังมากเลยครับ ตอนแรกที่พี่จ๋าวางลูกชิ้นแล้วลุกขึ้นจะไป ยังแอบคิดอยู่เลย ว่าน่าจะเอาตังเล็กไปฝังนะ มันเป็นทริคจีบสาวน่ะครับ ผมเชื่อว่าตอนปอกลับมาถึงกรุงเทพก็คงอยากเจอพี่จ๋าใจจะขาด ต้องมีแอบมาต้อมๆมองๆแน่ๆ และก็อาจจะเป็นที่ปอบอกไว้น่ะครับ "ถ้าคราวนี้คำตอบจ๋ายังเหมือนเดิม ผมจะไม่กลับมาหาจ๋าอีก" ฉากชายทะเลเจ็บมากอ่ะครับ ตอนที่จ๋าเรียกปอแล้วเข้าไปกอดกัน ปอคงคิดว่าจ๋าเปลี่ยนใจรับรักเค้าแล้ว แต่สุดท้ายจ๋าก็ยังไม่ยอมรับหัวใจตัวเอง มันมีความหวังเกิดขึ้นหลังจากโดนปฎิเสธในครั้งแรก แล้วมันก็พังลงไปอีกที T^T ชอบตอนพี่จ๋าบ๊าย บาย ส่งปอมากๆครับ สีหน้าพี่จ๋าดูมีความสุขมาก ^_^ #36 พรุ่งนี้คนท่าจะไปดูเยอะครับ วันดูหนังแห่งชาติ ^_^ แก้ไขเมื่อ 08 พ.ย. 54 23:56:18 จากคุณ : cacashi เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 23:53:18

ความคิดเห็นที่ 38 โดนตลอดคะ!! คุณ cacashi /me น้ำตาไหลพราก จากคุณ : แฟนน้องโฟร์ เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 54 01:05:41

ความคิดเห็นที่ 39 #38 ให้น้องปรสิตมาซับให้ไหมครับคุณแฟนน้องโฟร์ แต่ต้องแย่งกับคุณถุงนอนสองพันปีนะครับ ^_^ แก้ไขเมื่อ 09 พ.ย. 54 02:42:52 จากคุณ : cacashi เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 54 01:53:44

ความคิดเห็นที่ 40 เราไปดูมาแล้ว 2 รอบ ยังอยากดูอีกเลยอ่ะ กำลังอิน ^___o จากคุณ : เพื่อนคนสุดท้าย เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 54 08:30:26

ความคิดเห็นที่ 41 จขกท แอบอัดเสียงในโรงหนังใช่ไหม บอกมานะ  อิอิ จากคุณ : Victory_Secret เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 54 14:21:00

ความคิดเห็นที่ 42 ไปดูมาแล้ว..... ไม่อินกับหนังก็เพราะ "7ปีเป็นช่วงเวลาที่ปอรักเธอคนนั้นมาตลอด แม้ไม่รู้ว่าเธอชื่ออะไร ไม่รู้ว่าเธอเป็นใครอยู่ที่ไหน หรือแม้แต่จะได้เจอเธออีกไหม" คำถามผุดขึ้นราวดอกเห็ด..... แต่ก็นะ....ละความคิดจากสมอง   ใช้ใจดูแทนแระกัน  ... จากคุณ : อรุณจันทรา เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 54 17:16:04

ความคิดเห็นที่ 43 วันนี้พอดีไปดูมาอีกรอบ เลยขอแก้ไขประโยคคำพูดให้ตรงขึ้นนะครับ ^_^ #41 ฮะ ฮะ เปล่านะครับ ใช้สมองจำและใช้หัวใจดูครับ ^_^ #42 รักแรกพบอ่ะครับ หลายคนเชื่อ แต่ก็มีอีกมากที่ไม่เชื่อ ขึ้นอยู่กับประสบการณ์ส่วนบุคคลล่ะครับ ใช้ใจดูถูกที่สุด ฮะ ฮะ ดูหนังให้สนุกดีกว่า จากคุณ : cacashi เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 54 17:37:39

ความคิดเห็นที่ 44 อ่านแล้วเขิล เขิลจนน้ำตาไหล จากคุณ : mikeawz เขียนเมื่อ : 9 พ.ย. 54 20:57:14

ความคิดเห็นที่ 45 เคลิ้มมมมมมมมมมมมมากกกก ครับบ บ จากคุณ : toomzuke เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 54 08:27:07

ความคิดเห็นที่ 46 เพิ่งไปดูเรื่องนี้มาเมื่อวาน อยากบอกว่าหนังโอเคเลยชอบๆ นักแสดงทุกคนโดยเฉพาะอั้มเล่นเก่งมาก............ แต่ที่เก่งที่สุดแต่ยังไม่ค่อยมีใครชม คือ "ตัวเล็ก"............นี่มันซุปตาร์ชัดๆ แสดงออกทางสีหน้า แววตาได้ด้วย ขนาดซีนให้ตาย ท้องยังไม่ขยับเลย เก่งโคตรๆอะ จากคุณ : พี่คุณหมาต๊อด (muchchanook) เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 54 12:17:57

ความคิดเห็นที่ 47 ชอบมากจริงๆกับหนังเรื่องนี้ จากคุณ : MOOPIN เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 54 19:32:55

ความคิดเห็นที่ 48 อยากรู้ว่าลิงค์วีดีโอ มีชื่อลิงว่าไรหรอ เห้นแวปๆว่า google ไรสักอย่าง จากคุณ : la_sable เขียนเมื่อ : 18 พ.ย. 54 09:18:10

ความคิดเห็นที่ 49 อยากได้คำพูดของเกจิ เพื่อนจ๋าอะค่ะ ที่พูดหลังคลอดลูกอะค่ะ ประมาณว่า เลือกคนที่ "เค้าไม่เรียกร้อง แก้ปัญหาเฉพาะหน้าให้แกได้.... " แล้วอะไรอีกน๊อออออ จากคุณ : ซุ่มซ่ามซอยสิบสอง เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 21:15:54

ความคิดเห็นที่ 50 #42 แหะ ๆ ไม่อยากจะบอกเลยว่าเรามีประสบการณ์ประมาณนี้ ไม่รู้ชื่อ ไม่รุ้จัก ไม่เคยคุยกัน แต่แค่มันยังไม่ลืม แต่ของเรา 13 จะ 14 ปีแล้วล่ะ แหะ ๆ ตอนนี้อารมณ์มันคล้าย ๆ เพลงลึกสุดใจอ่ะ ยอมรับว่าคงไม่เจอ แต่ยังคงไม่ลืม และนึกถึงทุกครั้งที่ความเหงาเข้ามาแวะเวียน จากคุณ : i_am_mori เขียนเมื่อ : 23 พ.ย. 54 21:40:05