|
คิจิมะ : พวกเธอเข้าใจดีอยู่แล้วใช่ไหมว่า ไม่มีที่ไหนไร้เหตุผลเท่าวงการบันเทิงแล้ว คิจิมะ : มันคือความจริง มันมีข้อจำกัด ไม่ว่าจะพยายามสักแค่ไหน ก็ไม่ได้ช่วยอะไรขึ้นมาเลย คิจิมะ : มันไม่ใช่โลกที่เหมือนในจินตนาการ เหมือนในอุดมคติ แต่ว่านะที่นี่น่ะ คิจิมะ : ไม่มีงานอะไรแม้สักอย่างเดียว ที่จะทิ้งไปได้โดยไม่ใยดีหรอกนะ คิจิมะ : นักร้องคนนึงที่ชื่อว่า อุเรนะ อินาโกะ.... ฮิโรโกะ : คนที่ขายได้ 3,000 แผ่นคนนั้นเหรอคะ คิจิมะ : อืม.. 3,000 แผ่นนั้นน่ะ ขายด้วยมือของเธอเอง เกโคคุโจ : ขายกับมืองั้นเหรอ !? คิจิมะ : เธอคนนั้นน่ะ ก็เคยทำงานก่อสร้างแบบนี้เหมือนกัน เกโคคุโจ : !! คิจิมะ : "..งานที่ผู้จัดการรับมาด้วยความเข้าใจผิด ก็เป็นหนึ่งในงานที่เธอได้รับทำเหมือนกัน" คิจิมะ : เธอแบกรับมันไว้เงียบๆ ไม่ปริปากบ่นเลยแม้สักคำเดียว คิจิมะ : ผมน่ะ ไม่อาจลืมแผ่นหลังของเธอตอนนั้นได้เลยชั่วชีวิต มิโนริ : (ตอนนั้นที่พูดว่าเข้าใจผิด.. พูดว่าตั้งใจละกัน.. นั่นเพื่อจะสอนพวกเรางั้นเหรอ...) คิจิมะ : แผ่นหลังแบบนั้นละ ที่สร้างความประทับใจให้แก่ผู้คน คิจิมะ : ไม่รู้ว่าพวกเธอจะเชื่อไหม แต่ว่าทั้งสามพันคนที่พบ อุเรนะ ทุกคนซื้อแผ่นของเธอ คิจิมะ : ทั้ง 130,000 ของพวกเธอ หรือ 3,000 แผ่นของอุเรนะ ที่จริงแล้ว ผมเองก็คิดว่ามันเหมือนกัน คิจิมะ : ผมน่ะภูมิใจมากที่ได้เป็นผู้จัดการให้เธอคนนั้น คิจิมะ : ผมอยากให้พวกเธอได้เจอคนในวงการบันเทิงแบบนี้เหมือนกัน _______________________________________________________________________________________________________
จากคุณ |
:
Haza
|
เขียนเมื่อ |
:
15 พ.ย. 54 01:34:41
|
|
|
|
|