เรื่องย่อ..."จำเลยรัก"
หฤษฎ์ ลูกชายคนโตของนักธุรกิจทางภาคใต้ นักเรียนนอกที่ต้องกลับมาแบกรับภาระในการเลี้ยงดูน้องชายแทนพ่อแม่ที่ตายกะทันหัน บุกเบิกธุรกิจฟาร์มมุกจนเจริญ เป็นที่พึ่งของชาวบ้าน แต่การตายของหริณน้องชายคนเดียว ทำให้หฤษฎ์โกรธแค้นหญิงสาวต้นเหตุ ถึงกับตามล่าจับตัวมาเพื่อลงโทษให้หายแค้น โดยไม่รู้ว่าที่แท้เขาจับมาผิดคน
โศรยา ลูกสาวชาวสวนกำพร้าพ่อได้รับการปุปการะจากป้าและลุงเขย ขณะเดียวกันก็รับใช้และเป็นลูกไล่ของศันสนีย์ พี่สาวมาตั้งแต่เด็กๆ เรียนจนจบคหกรรมตามบัญชาของป้า ตกเป็นเหยื่อความแค้น โดยไม่รู้อิโหน่อิเหน่ เธอจำยอมรับบทศันสนีย์ รับโทษที่หฤษฎ์ทำร้ายต่างๆ นานา ทั้งร่างกายและจิตใจ เหตุผลประการหนึ่งก็เพื่อให้พี่สาวผู้มีพระคุณรอดพ้นจากการปองร้ายของชายใจโหด
แต่ก็มิใช่จะยอมเป็นจำเลยให้พิพากษาโทษตามอำเภอใจ โศรยาฮึดสู้ตอบโต้ขึ้นมาหลายครั้ง แต่ละครั้งจะยิ่งทำให้หฤษฎ์ร้ายกับเธอมากขึ้น หฤษฎ์ส่งนายใบ้ลูกน้องผู้สัตย์ซื้อมาเฝ้าดูเธอไว้ทั้งยามหลับและตื่น คราวใดที่คิดหนี หฤษฎ์ก็ตามทันทุกครั้งเหมือนเล่นเกมหมาล่าเนื้อ แบบปล่อยแล้วล่า เล่นซ่อนหาแล้วจับกลับมาเยาะเย้ย เป็นสงครามแห่งการเอาชนะที่โศรยาเริ่มฮึดสู้มากขึ้นทุกครั้งที่แพ้
แต่บางครั้งก็เป็นสงครามเย็น หฤษฎ์แกล้งให้โศรยาทำในสิ่งที่เขาคิดว่าสาวสมัยใหม่อย่างเธอทำไม่ได้ ทว่าโศรยาก็ทำให้หฤษฎ์ทึ่งพูดไม่ออกหลายครั้ง แต่เมื่อคิดถึงน้องชายสุดที่รักความแค้นก็ปะทุขึ้นอีก จนโศรยาเจ็บตัวเจ็บใจ เธอสาบานกับตัวเองว่าเธอจะต้องเอาชนะความชิงชังที่ผู้ชายคนนี้มีต่อพี่สาวเธอให้ได้
โศรยาหาจังหวะหนีตลอดเวลา จาบสภาพเชลยต่างถิ่นผู้แทบไม่รู้จักพื้นที่ป่าเขาของเกาะ โศรยาเริ่มไปไกลมากขึ้น จนวันหนึ่งเธอได้พบบุญทายหญิงสาวปากร้าย นัยน์ตาดุ ผู้บอกว่าเป็นเมียหฤษฎ์ ซึ่งโศรยาคิดว่าช่างเหมาะกันนัก
แท้จริงหฤษฎ์เป็นที่รักของคนทั้งเกาะตระกูลของหฤษฎ์เคยทำเหมือง แต่หลังจากเศรษฐกิจล่มสลาย หฤษฎ์ก็เลี้ยงดูน้องชายและรับผิดชอบคนงานและทุ่มเทพัฒนาฟาร์มมุกจนรุ่งเรืองขึ้น
โศรยาเกิดหวาด ๆ เมื่อบุญทายเล่าว่า หฤษฎ์เคยฆ่าคนตาย ดังนั้นเมื่อบุญทายชี้ทางหนี โศรยาจึงไม่รอช้า แต่หฤษฎ์ก็กลับจากเกาะนาคามาทันเวลา เขาเฆี่ยนตีนายใบ้จนนายใบ้ก็ไม่ยอมให้บุญทายหลอกล่อไปทางไหนไกลโศรยาอีก
วันหนึ่งโศรยาเห็นกับตาว่านายใบ้กำลังจะมีอะไรกับบุญทายแทนที่หฤษฎ์จะไปจับชายชู้ กลับตามดักจับตัวเธอที่หน้าถ้ำท้ายเกาะจนหนีไม่รอด เขาหันมาทำท่าคุกคามจะปลุกปล้ำเธอ โศรยาด่าทอดิ้นรน จนหมดแรงแต่ไม่หมดฤทธิ์ ฉวยได้ท่อนไม้ฟาดหฤษฎ์จนได้เลือด
หฤษฎ์แกล้งทำเป็นป่วยนอนซม โศรยารู้ทันคอยระแวงจนไม่ได้หลับได้นอน ส่งผลให้หมดแรงจะหนีไปไหน หฤษฎ์ใจอ่อนกับความดีของโศรยาเขาคัดมุกหลายเม็ดมาร้อยสร้อยข้อมือให้ แต่ก็ดีกันไม่ได้นาน หฤษฎ์ตอกย้ำความแค้นด้วยการลากโศรยาไปเยี่ยมหลุมศพของหริณ ขากลับเครื่องเรือขัดข้องลอยเท้งเต้งกลางทะเล ฟ้าครึ้มน่ากลัวมาก โศรยาพลัดตกน้ำพลาดเหยียบหอยเม่น หฤษฎ์อุ้มมาปฐมพยาบาล เนื้อแนบเนื้อใกล้ชิดจนหฤษฎ์ห้ามใจไม่ไหว ขณะที่โศรยาก็อ่อนใจหมดแรงต้านความชังเย็นชาหายไปพร้อมกับไฟปรารถนาที่คุโชนสอดรับกัน
กลับมาที่กระท่อมโศรยาก็ไข้ขึ้น เพ้อถึงหริณ หฤษฎ์รู้สึกผิด เขาออกวิ่งและดำน้ำระบายอารมณ์ เมื่อขึ้นฝั่งที่โขดหินริมประภาคาร หฤษฎ์พบบุญทายกำลังเล่นรักกับนายใบ้อย่างหน้ามืดตามัว หฤษฎ์คว้าปืนออกมายิงขึ้นฟ้า ว่าผู้หญิงมากชู้อย่างบุญทายไปไม่เหมาะจะตายด้วยมือเขา นายใบ้ฟังเข้าใจก็แย่งปืนมาจากหฤษฎ์ยิงบุญทายร่วงตกน้ำไปต่อหน้า
ศันสนีย์จะหมั้นกับธวัชชัย นักธุรกิจเจ้าของบริษัทนำเที่ยวและนิตยสารทริปแอนด์ฮันนีมูนทั้งสองลงใต้เพื่อหาแหล่งท่อมเที่ยวใหม่ กับต้องการดูโลเกชั่นถ่ายปกหนังสือ ศันสนีย์แวะโชว์รูมเครื่องประดับมุก ติดใจมุกเม็ดงามอ้อนให้ธวัชชัยซื้อ ธวัชชัยคุยกับเจ้าของร้านถูกคอจนได้ราคาพิเศษ แถมด้วยการเจรจาขอเอากรุ๊ปทัวร์ไปลงที่ฟาร์มมุกของหฤษฎ์
หฤษฎ์สะท้านเยือกเมื่อรู้ว่าลูกค้าคนนี้ชื่อ ศันสนีย์ ศุภอรรถ หฤษฎ์บึ่งเรือเร็วกลับเกาะ ขอโทษและสัญญาจะยอมทำตาใจโศรยาทุกอย่าง ขอแต่อย่าหนีไปไหน โศรยาบอกว่าไม่หนีก็ได้ ถ้าปล่อยเธอไปดีๆ หฤษฎ์จำต้องรักษาคำพูด
โศรยาถึงบ้านปลอดภัย เมื่อศันสนีย์รู้ว่าที่โศรยาหายไปเพราะเรื่องหริณ ก็สั่งน้องให้ปิดปากเงียบ อย่าให้ธวัชชัยรู้เป็นอันขาด โศรยาจำต้องแก้ตัวแบบมีพิรุธกับแม่และลุงป้าว่าไปเบ้านเพื่อนทางภาคใต้ พอศันสนีย์เห็นสร้อยมุกของโศรยาก็ถือวิสาสะคว้าไป
หฤษฎ์ทำงานทั้งที่ฟาร์มมุกและที่ร้านอย่างคนไร้หัวใจ ฝ่ายโศรยาอยู่ที่บ้านสวน ก็เหงาเศร้าจนนุกูลเพื่อนที่โตมาด้วยกันในวัยเด็กมาชวนคุยจึงอารมณ์ดีขึ้น นุกูลเริ่มรู้สึกเกินเพื่อน ขณะที่โศรยาพยายามฝืนสนุกเพื่อตัดใจไม่คิดถึงหฤษฎ์
ศันสนีย์กับธวัชชัยลงไปดูฟาร์มมุก ศันสนีย์เข้าใจว่าหฤษฎ์สนใจตน จึงแกล้งหว่านเสน่ห์เรียกคะแนนนิยมจนธวัชชัยเริ่มหึง หฤษฎ์เห็นสร้อยข้อมือมุกที่ศันสนีย์สวมก็แค้นใจขอซื้อต่อด้วยราคาแพง
ธวัชชัยขอให้ศันสนีย์เป็นางแบบกิตติมศักดิ์ปกนิตยสารฉบับใหม่ของเขา การถ่ายทำดำเนินไปอย่างราบรื่น หากอยู่ในสายตาของบุญทายที่กลับมาอย่างคนสติไม่สมประกอบ
หฤษฎ์ผลุนผลันขึ้นเหนือจู่โจมถึงตัวโศรยา โยนคืนสร้อยมุกพ้อว่าทุบทิ้งกับมือดีกว่ายกให้คนอื่นฟรีๆ แล้วก็กลับไปอย่างเร็วจนโศรยาตั้งตัวไม่ทัน นุกูลเห็นเหตุการณ์ตลอด รู้ว่าโศรยากับหฤษฎ์มีใจให้กันแต่ไม่ว่านุกูลจะพูดอย่างไร โศรยาก็ยืนยันว่าจะไม่ยอมให้ผู้ชายคนนี้มีอำนาจเหนืออืกแล้ว
ที่เกาะระหว่างหฤษฎ์ไม่อยู่ บุญทายเข้าไปตบตีศันสนีย์จนบาดเจ็บ นายใบ้ต้องรีบมาจับแยก บุญทายอาละวาดอย่างบ้าคลั่ง นายใบ้จับส่งตำรวจ
ศันสนีย์ สำออยหฤษฎ์จนธวัชชัยบอกลา โศรยาเสียใจกลับนครสวรรค์ หฤษฎ์เทียวขึ้นไปตามตอแย หฤษฎ์คุยกับผุ้ใหญ่ทั้งสามแล้วถูกคอ ศันสนีย์ตาลุกคิดว่าหฤษฎ์จะมาขอ แต่พอเห็นสร้อยข้อมือมุกที่โศรยาสวมก็อึ้ง
ศันสนีย์คาดคั้นบังคับจนโศรยาต้องยอมรับว่าหฤษฎ์คือพี่ชายหริณ ผู้จับตัวเธอไปกักขัทรมานที่เกาะศันสนีย์กรี๊ดไม่เชื่อหาว่าน้องสวมรอยแย่งผู้ชาย
นุกูลลองใจ ขอโศรยาหมั้นแล้วชวนไปเรียนต่อต่างประเทศ โศรยาปฏิเสธทันที หฤษฎ์ถูกศันสนีย์เกาะติดแจ แถมตามไปถึงเกาะ หฤษฎ์เกือบเสียท่าศันสนีย์ถ้านายใบ้ไม่เข้ามาขัดไว้เสียก่อน
หฤษฎ์มากราบขอขมาผู้ใหญ่ในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ป้าโกรธ แต่ลุงตะเพิดไล่บอกว่าลูกผู้ชายต้องหาทางออกให้แน่วแน่ ผู้หญิงยุคไหนๆ ก็มารยาเกินครึ่งอยู่แล้ว หฤษฎ์รีบออกไป
นุกูลเห็นอาการร้อนใจของหฤษฎ์ก็ยอมพาไปหาโศรยาที่มุมลับส่วนตัว แต่ก็ไม่เจอโศรยา พบแต่โน้ตที่ทิ้งไว้ให้นุกูลว่าจะไปอยู่ในที่ที่อันตรายที่สุด เพราะนั่นคือที่ที่ปลอดภัยที่สุด หฤษฎ์คิดแว่บเดียวก็แล่นจากที่นั้นไปทันที
โศรยานั่งเล่นริมทะเลแล้วลงเดินลุย หวังจะเอาชนะอาการกลัวน้ำที่เกิดขึ้นบ่อยครั้ง นับจากที่ตกน้ำในวัยเด็ก หฤษฎ์ตามมาถึงเห็นโศรยาตะกายอยู่ในน้ำก็ออกไปลากเข้าฝั่ง โศรยาผลักออกแล้ววิ่งหนี หฤษฎ์ตามไปปรับความเข้าใจ ศันสนีย์เข้ามาขัด ให้ร้ายจนโศรยาหมดความอดทน หนำซ้ำยังได้รู้ความจริงว่าพี่สาวไม่ได้เป็นคนช่วยชีวิตจากน้ำ โศรยาจึงหันไปตอบตกลงแต่งงานกับหฤษฎ์ ทำให้ศันสนีย์กรี๊ด
ในงานแต่งงาน นุกูลมาลาไปเรียนต่อ ธวัชชัยได้รับเชิญในฐานะผู้ร่วมธุรกิจ ศันสนีย์แอบมองอย่างเจ็บปวด ธวัชชัยเลี่ยงออกไปปรับความเข้าใจกันเงียบๆ
หลังงานแต่งงาน จำเลยรักกำลังถูกลงทัณฑ์ นายหญิงคนใหม่สั่งนายใหญ่ทำงานตั้งแต่เช้าจรดค่ำ นายใบ้ได้แต่มองไม่สามารถเข้าไปช่วยอะไรได้ เพราะหฤษฎ์ยอมรับทุกคำบัญชาของโศรยาแล้ว นับจากนี้ตราบจนชั่วชีวิต ....