ความคิดเห็นที่ 1 ในอดีตเมื่อนานมาแล้ว Thomas Curry ได้มายืนดูพระอาทิตย์ตกดินอยู่ที่ริมทะเล Thomas : ผมอยากให้คุณได้มาเห็นเขาจริงๆ เขาโตขึ้นมากเลยล่ะ ขณะที่ Thomas รำลึกถึงภรรยาผู้ถูกพรากไปของเขา น้ำตาของเขาก็หลั่งไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว Thomas : และเขาก็เป็นเด็กดีมากด้วยนะ แอตแลนน่า เขาเป็นเด็กดีมากจริงๆ ทันใดนั้นเองเสียงเรียกของลูกชายก็ดึงความสนใจของเขากลับมา Arthur : พ่อครับ! ครั้งนี้พ่อเห็นมันไหมครับ? พ่อเห็นปลาวาฬไหมครับ? Thomas : ยังไม่เห็นเลยนะอาเธอร์ Arthur : พ่อก็ไม่เคยเห็นสักทีน่ะแหละ! Thomas : พ่อเคยสัญญาว่าจะมาที่นี่ทุกครั้งที่พระอาทิตย์ขึ้นเผื่อว่า "เธอ" จะกลับมาน่ะ Arthur : แล้วพ่อแน่ใจหรือครับว่าเธออยู่ข้างนอกนั่นน่ะครับ? Thomas : มหาสมุทรมันกว้างใหญ่มากนะลูก จากคุณ : NetNN เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 54 23:44:03

ความคิดเห็นที่ 2 "ข้างใต้นั่นมีสิ่งต่างๆอีกมากมายเกินกว่าที่ลูกจะจินตนาการได้เลยล่ะ" ตัดมาที่ปัจจุบัน Aquaman (Arthur Curry) กำลังรับมืออยู่กับฝูงสัตว์ประหลาดจากท้องทะเลที่แม้แต่เขาก็ไม่เคยเห็นพวกมันมาก่อน! จากคุณ : NetNN เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 54 23:44:33

ความคิดเห็นที่ 3 แต่ตอนนี้เขากำลังตกที่นั่งลำบากจากการที่เจ้าตัวจ่าฝูงได้เลือกให้เขาเป็น "อาหาร" ของมันเข้าแล้ว {อาหารของข้า!} {และจากนั้นก็จะเป็นอาหารของนาง} ขณะที่มันกำลังย่างสามขุมเข้าหาเขา Arthur ก็ใช้พลังโทรจิตของเขาใส่มัน ซึ่งมันก็มีท่าทางเจ็บปวดออกมาให้เห็น แต่ทันใดนั้นมันก็โถมตัวใส่เขาแล้วกัดเขาจมเขี้ยวจนเลือดทะลัก! จากคุณ : NetNN เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 54 23:45:08

ความคิดเห็นที่ 4 ที่อีกด้านหนึ่ง Mera ภรรยาของเขาก็ใช้พลังควบคุมน้ำของเธอรับมือพวกลูกฝูงตัวอื่นๆร่วมกับพวกตำรวจน้ำ จากคุณ : NetNN เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 54 23:45:27

ความคิดเห็นที่ 5 ตัดกลับมาทางด้าน Arthur เขาซัดเจ้าตัวจ่าฝูงจนมันเซถอยออกไป Arthur : แกมันตัวอะไรกันแน่? เจ้าตัวจ่าฝูงที่โดนชกจนมึนก็ถามสิ่งเดียวกันกับเขาออกมา {แกมันตัวอะไรกันแน่?} แล้วมันก็เข้าสู้กับเขาต่อ แต่ครั้งนี้ Arthur ที่รู้ว่าแม้พละกำลังของเขากับมันนั้นนับว่าสูสีกัน แต่มันมีทั้งเขี้ยวและเล็บที่เขาไม่มี จึงต้องหาทางทำให้ตัวเองได้เปรียบขึ้น จากคุณ : NetNN เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 54 23:46:54

ความคิดเห็นที่ 6 Arthur หยิบตรีศูรอาวุธประจำตัวของเขาขึ้นมาแล้วฟาดใส่มัน แต่เมื่อเขาต้องหันไปจัดการพวกลิ่วล้อที่เข้ามาข้างหลัง เจ้าจ่าฝูงก็เข้าคว้าตัวเขาไว้! {เจ้าอาหารเลว} ว่าแล้วมันก็เหวี่ยงเขาลอยละลิ่วไป จากคุณ : NetNN เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 54 23:47:36

ความคิดเห็นที่ 7 แล้วเจ้าตัวจ่าฝูงก็สั่งการลูกน้องของมัน {เอาอาหารกลับไปที่บ้านของเรา} เมื่อสิ้นคำสั่งของจ่าฝูง พวกที่เหลือต่างก็รีบคว้าซากศพที่อยู่ใกล้มือแล้ววิ่งกระโดดลงทะเลไป {บ้าน} {บ้าน} เมื่อลูกน้องมันลงทะเลไปหมดแล้ว เจ้าตัวจ่าฝูงจึงตามลงไปเป็นตัวสุดท้าย {ช่วยเราด้วย} จากคุณ : NetNN เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 54 23:48:53

ความคิดเห็นที่ 8 Mera : พวกมันไปแล้ว Arthur : ใช่ แต่พวกมันจะไปไหนกันล่ะ? ทหาร1 : ใครจะสนล่ะว่าพวกมันไปไหน? อย่างน้อยพวกมันก็ไปแล้ว ตำรวจ1 : ฉันสาบานได้นะเนี่ยว่าฉันยิงพวกมันไปหลายตัวเลย ตำรวจ2 : ฉันเห็นพวกมันกินซากของพวกเดียวกันที่ตายด้วย นายเห็นหรือเปล่าล่ะ? ตำรวจ1 : นายได้ยินเสียงของพวกมันไหม? เสียงมันเหมือนกับแมวน้ำเลย ขณะที่ Arthur กำลังยินดูทิศทางที่พวกมันไปอยู่ นายอำเภอก็เข้ามาถามเขา นายอำเภอ : พวกมันคืออะไรกันน่ะอควอแมน? Arthur : ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน จากคุณ : NetNN เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 54 23:49:37

ความคิดเห็นที่ 9 พวกตำรวจกับทหารต้องการจะจัดหน่วยเฝ้าระวังที่จะยิงทุกอย่างที่น่าสงสัยที่อยู่ใต้น้ำ แต่ Aquaman ไม่เห็นด้วย ซึ่งเขาก็มีเหตุผลอยู่... เขาเดินไปหาสิ่งที่คล้ายดักแด้ที่พวกสัตว์ประหลาดทิ้งไว้ และทำการเปิดมันออก ซึ่งเหล่าตำรวจ ทหาร และจนท.สำนักงานนายอำเภอก็รีบชักปืนขึ้นมาเตรียมพร้อมทันที! จากคุณ : NetNN เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 54 23:49:59

ความคิดเห็นที่ 10 แต่สิ่งที่อยู่ข้างในนั้นกลับเป็นเพียงหมาตัวหนึ่ง? ทหาร1 : หมาเนี่ยนะ? Mera : ไม่ว่าจะมนุษย์หรือหมา พวกมันก็มองว่าเป็นแค่เนื้อเหมือนๆกันนั่นแหละ แต่ทันใดนั้นเจ้าหมาก็เห่าขึ้นเหมือนมันเห็นอะไรบางอย่าง จากคุณ : NetNN เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 54 23:50:23

ความคิดเห็นที่ 11 ซึ่งสิ่งที่มันเห่าก็คือเจ้าสัตว์ประหลาดตัวหนึ่งที่โดนพรรคพวกทิ้งไว้เบื้องหลัง {อาหาร} แต่ก่อนที่มันจะทันทำอะไรมันก็โดนส่องหัวตายไปเสียก่อน ทหาร1 : เราต้องเอาเจ้าตัวนี้กลับไปให้พวกนักวิจัยที่ฐานตรวจสอบ บางทีพวกนั้นอาจบอกได้ว่าพวกเรากำลังเจอกับอะไรอยู่ Arthur : พวกมันมีสารเรืองแสงชีวภาพเหมือนกับพวกปลาตกเบ็ดทะเลลึก บางทีพวกมันอาจมาจากใต้ทะเลที่ลึกมากๆ ผม... ทหาร1 : เราจัดการเรื่องนี้เองได้นะอควอแมน ผมแน่ใจว่าคุณหวังดีแต่... Arthur : แต่อะไรงั้นรึ? ทหาร1 : คุณไม่รู้ว่าเจ้าสัตว์ประหลาดพวกนี้คืออะไร และคุณก็หยุดมันไม่ได้ด้วย แต่คุณได้พยายามอย่างมากที่จะช่วยเหลือ และผมก็ซาบซึ้งมาก พวกเราต่างก็รู้สึกขอบคุณคุณ และเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม ผมจะให้แน่ใจว่านักข่าวรู้ว่าคุณช่วยเหลือพวกเรา โอเคไหม? เราจะให้คุณได้ออกข่าวในแง่ดีบ้างสักครั้งไง Arthur ไม่ตอบ แต่เขากลับยกซากของเจ้าสัตว์ประหลาดมาหอบเอาไว้ Arthur : ไปกันเถอะเมร่า ทหาร1 : เฮ้ๆ หยุดอยู่ตรงนั้นเลยนะ! ทหาร1 : นั่นมันเป็นสมบัติของรัฐแล้วนะ! แต่ทั้งสองคนก็ไม่ได้สนใจเสียงโวยของทหาร1 และกระโดดหายลับไปในทันที Mera : อย่าเอาสิ่งที่พวกนั้นพูดมาคิดมากเลยนะ จากคุณ : NetNN เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 54 23:51:25

ความคิดเห็นที่ 12 Arthur : ผมไม่ได้สนใจสิ่งที่พวกนั้นพูดหรือคิดหรอก Mera : ถ้าตามปกติก็ใช่อยู่ แต่คุณไม่พูดไม่จามาตั้งแต่ตอนที่เราออกจากที่นั่นแล้วนะ Arthur : ไม่เกี่ยวกับพวกนั้นหรอก ผมแค่ไม่อยากจะกลับมาที่นี่อีกเท่านั้นเอง Mera : แล้วที่นี่คือที่ไหนกัน? Arthur : คุณเคยถามผมว่าผู้ชายที่อยู่ในภาพถ่ายคู่กับผมกับพ่อของผมที่เราดูก่อนหน้านี้เป็นใครสินะ เขาเป็นเพื่อนของพ่อผม เป็นนักชีววิทยาทางทะเลชื่อสตีเฟ่น ฉิน พ่อของผมพาผมมาหาเขาเมื่อตอนที่ความสามารถของผมเริ่มปรากฎออกมา คุณฉินสอนให้ผมรู้วิธีใช้พลังของผม Arthur : แล้วหลังจากนั้นเขาก็พยายามจะฆ่าผม Mera : อะไรนะ? ทำไมกันล่ะ? Arthur : เพราะผมไม่ยอมพาเขาไปยังแอตแลนติส จากคุณ : NetNN เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 54 23:52:15

ความคิดเห็นที่ 13 ที่ภายในบ้าน Mr.Shin ได้ยินเสียงกดออดก็เดินมาเปิด (สังเกตุว่าบนผนังมีคอลัมน์ข่าวของ Aquaman แปะไว้ที่ผนังด้วย) จากคุณ : NetNN เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 54 23:53:38

ความคิดเห็นที่ 14 Shin : ใครกันน่ะ? ต้องการอะไร? แล้วเมื่อเขาเปิดประตูออกมาพบกับผู้มาเยือน Shin : อาเธอร์? Shin : ส่วนคุณก็...เมร่าสินะ? Arthur : ผมไม่ได้อยากจะรำลึกเรื่องราวในอดีตของเราหรอกนะคุณฉิน Arthur : ผมเพียงอยากให้คุณบอกเราหน่อยว่าเจ้านี่มันมาจากไหน เมื่อ Shin เห็นซากสัตว์ประหลาดเขาก็ผงะไปเล็กน้อย แต่ความเป็นนักวิจัยก็ทำให้เขาคุมสติอย่างรวดเร็ว Shin : เอามันเข้ามาข้างในเลย จากคุณ : NetNN เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 54 23:54:10

ความคิดเห็นที่ 15 Shin : ถูกยิงที่หัว และก่อนหน้านั้นก็ได้รับแผลรุนแรงที่หัวใจ จนทะลุเป็นรู แต่ทันใดนั้น Shin ก็เปลี่ยนเรื่อง Shin : เธอยังเก็บตรีศูรนั่นไว้แม้มันจะนำปัญหามาให้เธองั้นสินะ Shin : "เขา"จะต้องตามมาหามันแน่ Arthur : แค่บอกเรื่องของเจ้าสัตว์ตัวนี้มาก็พอแล้ว จากคุณ : NetNN เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 54 23:54:48

ความคิดเห็นที่ 16 Shin : พลังงานที่มันต้องกินเข้าไปเพื่อสร้างสารเรืองแสงชีวภาพนี้มันต้องมากมายมหาศาลแน่ มันต้องกินอาหารปริมาณมากกว่าน้ำหนักตัวของมัน 20-30 เท่าต่อวันเพียงเพื่อผลิตสารเรืองแสงนี้ของมันให้ทำงานได้ Shin : ซึ่งปริมาณขนาดนั้นนี่เล่นเอาฉันคาดเดาไม่ถูกเลยว่าปกติแล้วมันกินอะไรเป็นอาหาร เมื่อ Shin เอามือของเขาสัมผัสที่เขี้ยวของเจ้าสัตว์ประหลาด ก็มีเมือกเรืองแสงแบบเดียวกับที่เจ้าตัวจ่าฝูงพ่นใส่ Arthur ติดมือเขามาด้วย Shin : เพียงแค่สัมผัสของเหลวนี่ นิ้วของฉันก็ชักเริ่มรู้สึกชาๆแล้ว มันเป็นพิษที่ทำให้เหยื่อเป็นอัมพาต แล้ว Shin ก็หันไปมองแผลของ Arthur ที่ตอนนี้เลือดหยุดไหลแล้ว Shin : ถ้าคนธรรมดาโดนเข้าเต็มๆนี่ต้องขยับไปไหนไม่ได้เป็นแน่ แต่เธอไม่รู้สึกอะไรเลยสินะ Arthur : ไม่เลยครับ Shin : ส่วนเจ้าสิ่งนี้... Arthur : มันคือเปลือกของ "ดักแด้" อะไรบางอย่าง Shin : มันเป็นเปลือกที่สร้างขึ้นจากของเหลวที่หลั่งออกมาจากต่อมที่อยู่ใต้ลิ้นของมัน เธอเห็นไหม? และเจ้าเปลือกนี้ก็มีโครงสร้างที่คล้ายกับวัสดุที่ใช้สร้างชุดดำน้ำสำหรับน้ำลึกเลย ถูกแล้วเจ้าพวกนี้มันกัดกินผู้คนแต่พวกมันก็เก็บรักษาบางคนเอาไว้ด้วย ด้วยการใช้พิษและเปลือกนี่พวกมันก็สามารถเอาอาหารกลับไปที่บ้านของมันได้เหมือนๆกับพวกมด Arthur : แล้ว "บ้าน" ของพวกมันจะอยู่ที่ไหนกันล่ะครับ? จากคุณ : NetNN เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 54 23:56:19

ความคิดเห็นที่ 17 Shin : เหงือกของมันมีคราบของน้ำแร่ซัลไฟด์ติดอยู่ เป็นแบบเดียวกับที่ออกมาจากปากปล่องน้ำพุร้อนใต้ทะเล ที่ถูกขนานนามว่า "ปล่องควันดำใต้สมุทร" ฉันคาดว่าพวกมันมาจากใต้มหาสมุทรแอตแลนติกตอนกลาง Shin : พวกมันออกมาจากหุบเหวใต้ทะเล Mera : ถ้างั้นเราก็จะไปหาพวกมันที่นั่น Shin : ดูจากจำนวนอาหารที่พวกมันต้องกิน...บางทีแหล่งอาหารของพวกมันอาจหมดลง บางทีพวกมันอาจออกมาตระเวณหาแหล่งใหม่ เจ้าสัตว์พวกนี้มันน่าทึ่งมากเลยล่ะอาเธอร์...มันไม่ใช่ของประเภท "ห่วงโซ่ที่หายไป" แล้วนะนี่ Shin : แต่มันเป็นรูปแบบการวิวัฒนาการที่ต่างออกไปอย่างสิ้นเชิงเลย (Missing Link : ในการศึกษาการวิวัฒนาการของสิ่งมีชีวิต บางครั้งแม้จะมีทฤษฎีว่าสัตว์ชนิดไหนมีวิวัฒนาการมาจากอะไร และแต่ละชนิดเกี่ยวข้องกันอย่างไร แต่บางครั้งก็ไม่สามารถค้นหาสิ่งที่จะพิสูจน์ได้ อย่างเช่นเราคาดกันว่ามนุษย์กับลิงนั้นมีบรรพบุรุษร่วมกัน แต่เมื่อถึงจุดหนึ่งสายพันธ์ของมนุษย์กับลิงก็แยกกันเป็นสองสายและวิวัฒนาการเป็นเผ่าพันธ์ที่แตกต่างกัน แต่จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่สามารถหาสัตว์ที่เป็นตัวกลางระหว่างมนุษย์กับลิงเพื่อพิสูจน์ทฤษฎีนี้ได้ และกรณีเช่นนี้ก็จะถูกเรียกว่า Missing Link หรือ "ห่วงโซ่ที่หายไป") Shin : เธอรู้ไหมว่ามันจะทำอะไรให้ฉันได้บ้าง? ฉันสามารถกู้ชื่อเสียงของฉันกลับคืนมาได้เลย แม้ Mr.Shin จะตื่นเต้นกับประโยชน์ที่เจ้าสิ่งนี้จะนำมาให้เขา แต่ Arthur ดูจะคิดอีกอย่างหนึ่ง Arthur : ผมคงให้คุณเก็บมันเอาไว้ไม่ได้หรอก จากคุณ : NetNN เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 54 23:57:21

ความคิดเห็นที่ 18 Shin : อะไรนะ? เธอจะเอามันไปไม่ได้นะ Arthur : คุณก็รู้ว่าผมจะทำอะไร ผมต้องขอโทษด้วย Shin : ขอโทษเนี่ยนะ!?! Shin : ฉัน...ฉันช่วยเธอตามที่เธอขอแล้วนะอาเธอร์ เธอจะไม่ทำอะไรให้ฉันบ้างเลยเหรอ? คิดถึงฉันบ้างสิ?! เดี๋ยวสิ! ได้โปรดเถอะ! ครั้งนี้ขอให้เธอช่วยบอกฉันมาทีเถอะ! Shin : แอตแลนติสมันอยู่ที่ไหนกัน?! แต่คำตอบของ Arthur คือ... Arthur : ลาก่อนคุณฉิน แล้วทั้ง Arthur และ Mera ก็กระโดดเหิญร่างจากไป Mera : เขาเป็นใครกันแน่น่ะอาเธอร์? Arthur : เขาอาจเป็นคนที่อันตรายมากได้ แต่ตอนนี้...เขาเป็นแค่ชายแก่ที่เศร้าสร้อยคนหนึ่งเท่านั้น จากคุณ : NetNN เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 54 23:59:00

ความคิดเห็นที่ 19 เมื่อจัดการเรื่องซากของตัวประหลาดแล้ว ทั้ง Arthur และ Mera ก็ดิ่งลงไปใต้พื้นน้ำ Mera : ฉันรู้ว่าเรากะจะไปดูว่าพวกคนที่พวกมันเอาตัวไปนั้นยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า แต่หลังจากนั้นเราจะทำอะไรกันล่ะ? จากคุณ : NetNN เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 54 23:59:27

ความคิดเห็นที่ 20 Mera : พวกมันเป็นสัตว์ร้ายนะอาเธอร์ Arthur : เรายังไม่รู้แน่ชัดว่าพวกมันคืออะไรนะเมร่า Mera : หากพวกมันต้องการอาหารอย่างมากขนาดนี้ พวกมันน่าจะตายไปมากแล้ว Arthur : เป็นไปได้ Mera : พวกมันอาจอยู่ในสภาวะใกล้จะสูญพันธ์แล้วด้วยซ้ำ Arthur : ถ้างั้นพวกมันก็เพียงแค่พยายามดิ้นรนที่จะมีชีวิตรอด Arthur : เหมือนกับพวกเรา แล้วร่างของราชาและราชินีแห่งท้องทะเลก็ดำดิ่งสู่ความมืดมิดของก้นทะเล จะมีอะไรรอเขาอยู่ในความมืดมิดสุดลึกล้ำนั้นกันแน่? โปรดติดตามตอนต่อไปใน : สู่หุบเหวใต้ทะเล จากคุณ : NetNN เขียนเมื่อ : 26 พ.ย. 54 23:59:55

ความคิดเห็นที่ 21 ถ้าหากอยากอ่านสปอย และข่าวสาร Comic ให้มากกว่านี้ เชิญได้ที่ http://www.comics66.com และ หากต้องการพูดคุยสอบถามเรื่องคอมมิค เชิญได้ที่ http://thaicomicsfan.freeforums.org/index.php จากคุณ : NetNN เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 54 00:00:12

ความคิดเห็นที่ 22 อควอแมนนิ่งจริงๆ เจอปากเสียใส่แล้วไม่มีออกอาการเลยอ่ะ จากคุณ : sleeper_j เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 54 00:30:31

ความคิดเห็นที่ 23 ชีวิตที่ต้องระมัดระวังกะสื่อทุคนเลยหลังreboot จากคุณ : น้ำหมึกกลับด้าน เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 54 02:22:52

ความคิดเห็นที่ 24 ชีวิตลำเค็ญจริงๆเลยพับผ่าสิ  พึ่งเคยเห็นซุปเปอร์ฮีโร่ที่คนธรรมดามาเห็นอกเห็นใจ จากคุณ : Munch เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 54 03:48:49

ความคิดเห็นที่ 25 ไปกันสองคนจะไหวเรอะ ว่าแต่จ่าฝูงบอกว่า save us แปลว่าศัตรูที่แท้จริงอาจเป็นอย่างอื่นสินะ จากคุณ : paramedian เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 54 05:09:26

ความคิดเห็นที่ 26 โถ ..... อุตส่าห์มาช่วย แต่สุดท้ายก็ไม่มีใครเห็นฟามดี จากคุณ : Good night my dearest เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 54 07:42:14

ความคิดเห็นที่ 27 ทำไมผมรู้สึกสงสารตาฉินอยู่นิด ๆ แฮะ จากคุณ : ton_ck เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 54 11:29:56

ความคิดเห็นที่ 28 SAVE US น่าจะประมาณว่าที่กำลังทำอยู่อย่างการกินมนุษย์และเอาเสบียงกลับไปนี่ละครับคือการดิ้นรนเพื่อเผ่าพันธ์อย่างที่อควาแมนกับเมร่าเดาไว้ สนุกไปอีกแบบครับกับการ์ตูนฮีโร่แนวนี้ขอบคุณมากๆครับ จากคุณ : Gundam_A เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 54 13:22:29

ความคิดเห็นที่ 29 DC Comic : Aquaman 04 : อวสานหุบเหวใต้ทะเล จากคุณ : NetNN เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 23:08:57