ถึง แบร์รี่ลูกรัก (สุภาพบุรษซามูไร ....เลือดไม่ใช่ แต่ใจเกินร้อย)
ตัวแม่นี้ ไม่มีทอง มากองให้ มีแต่ กำลังใจ ดวงนี้หนา
ยามทุกข์เยือน ทำเจ้าเจ็บ ในอุรา แม่นั้นหนา เจ็บกว่าเจ้า ร้าวดวงใจ
คำพูดคน อาจฆ่าเรา ได้เสมอ หากเจ้าพลั้ง เจ้าเผลอ เก็บมันไว้
เลือกเก็บสิ่ง ดีดี ไว้เตือนใจ แล้วเริ่มต้น กับวันใหม่ สดใสเทอญ
------------------------------------
เรื่องของน้อง เจ้าไม่ต้อง มาขอโทษ พวกแม่แม่ ไม่เคยโกรธ ไม่ต้องเขิน
ญาญ่านั้น น่ามันเขี้ยว เซี้ยวเหลือเกิน อาจมีบ้าง ทำเจ้าเขิน สะเทิ้นอุรา
แต่ข้องใจ ว่าทำไม เวลาจูบ หูของลูก มันต้องแดง ด้วยเล่าหนา
จะเขินอาย ไปทำไม เจ้าลูกยา แม่เข้าใจ แก้มน้องญ่า น่าหอมจริง
****************************************
แค่เห็นเจ้า ดูแลน้อง ไม่ขาดตก พวกแม่แม่ น้ำตาตก ไหลหยดติ๋ง
ด้วยปลื้มใจ เจ้ารักน้อง ด้วยใจจริง จากนี้ไป คงต้องทิ้ง สิ่งคาใจ
ปล่อยให้วันเวลา ได้พิสูจน์ ทุกคำพูด ของเจ้า จริงแค่ไหน
เป็นแค่น้อง หรือเพียงแค่ อยากลองใจ ว่าแม่แม่ คิดเช่นไร ใช่ไหมเออ
.................................................................
แม่คิดว่า ตัวเจ้านั้น อาจคิดผิด ถึงอย่างไร พวกแม่คิด จิ้นได้เสมอ
อย่ามาบอก คิดแค่น้อง เท่านั้นเออ อาการลูก นั้นมันเผลอ บอกทุกที
ยอมรับมาเสียเถิด แบร์ลูกรัก พวกแม่แม่ จะได้หักใจ คิดหนี
แล้วไปตัด กล้วย อ้อย กันเสียที รำจากขอนแก่น ถึงชลบุรี แฮปปี้เอย
55555++++++
ปล. รักดอก จึงหยอกเล่นนะจ๊ะแบร์จ๋า