|
I am Sam สุภาพบุรุษปัญญานิ่ม ค่ะ ดูกี่รอบก็ร้องไห้ ประทับใจความรักของพ่อที่มีปัญหาทางสมอง เลี้ยงลูกด้วยความรัก และความรักของลูกสาวตัวน้อยที่อายุ 7 ขวบ มีต่อพ่อของเธอ... ทั้งสองคนเกือบต้องถูกพรากจากันเพราะระบบทางสังคม เนื่องจาก แซม มีสมองเท่ากับเด็กน้อย แต่ลูซี่กกำลังเติบโตขึ้น พวกนักสังคมสงเคราะห์ พวกระบบต่างๆ ก็เข้ามาจะแยกทั้งคู่ออกจากัน แซมต้องสู้คดี ลูซี่ต้องไปอยู่กับครอบครัวอุปถัมภ์ แต่ก็แอบหนีกลับมาหาแซมทุกคืน มันประทับใจมากอ่ะ สุดท้ายศาลก็เห็นใจทั้งคู่ มันเป็นความรัก สายใยระหว่างพ่อกับลูกจริงๆ ชอบมากค่ะ ...
| จากคุณ |
:
ตาว (tawtaw) 
|
| เขียนเมื่อ |
:
1 ธ.ค. 54 10:50:16
|
|
|
|
พูดถึง "พ่อ" คุณคิดถึงหนังเรื่องใดบ้าง
