 |
สิ่งที่น่าจดจำอีกสิ่งหนึ่ง ก็คือ คูบริก ใช้ Peter Sellers แสดงถึง 3 บทบาท ในเรื่องนี้นั้นคือ ในบทกัปตัน Mendrake , ประธานาธิบดี และ Dr. Strangelove และหากผู้ชมไม่ได้หาข้อมูลก่อนชม ก็จะเกิดความอึ้งเล็กน้อยในความแนบเนียนของคูบริก ไม่ว่าจะเป็นแต่งหน้า แต่งตา หรือจะเป็นการหลอกมุมกล้อง ซึ่งไม่มี่ที่ติเลยจริงๆ (มีฉาก Peter Sellers คุยกันด้วย)
ทั้งหมดทั้งมวลนั้นจึงไม่น่าแปลกใจที่คนในกอง ทัพจะรู้สึกสะอึก กับสิ่งที่คูบริก สื่อออกมาในภาพยนตร์ แต่คงเป็นที่ถูกอกถูกใจต่อบุคคลทั่วไป ซึ่งเป็นเหมือนของขวัญของคูบริกแก่ประชาชน หลังการล่มสลายของสงครามเย็น หลังจากการเล่นเกมเชิงจิตวิทยามานาน
แม้หนังจะดูเป็นการวิพากษ์ และประชดประชนสงคราม แต่สาระของคูบริกยังคงเด่นชัดเหมือนเดิม ในเรื่องการตั้งคำถามว่า มนุษย์กับเครื่องกล(วัตถุนิยม) จะสามารถใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันอย่างไร การสะสมอาวุธ(ระเบิดนิเคลียร์) มันเป็นหนทางการอยู่รอดของมนุษย์เชียวหรือ
แล้วถ้าเกิดเหล่าผู้นำ ที่เราคิดว่าไว้ใจได้ มันเกิดวิกลจริต แบบในหนังหละ มนุษย์จะไปต่างอะไรกับของเล่นของผู้มีอำนาจ หรือมนุษยชาติมีค่าแค่เป็นแค่ของเล่นในอุ้งมืออุ้งตีนของผู้นำวิกลจริต คิดแล้วขำจริงๆครับ
----- จบ ------
ติดตามบล็อกของผม : http://a-bellamy.bloggang.com
| จากคุณ |
:
A-Bellamy  
|
| เขียนเมื่อ |
:
1 ธ.ค. 54 12:31:03
|
|
|
|
|
วิจารณ์ Dr. Strangelove (1964)
