PANTIP.COM : A11527881 เหลียวหลังแลหน้า : คุยเฟื่องเรื่องละครญี่ปุ่น [บันเทิงวิทยุ-โทรทัศน์]

ความคิดเห็นที่ 3

ละครญี่ปุ่น : ความสมจริง

เมื่อ Trendy Drama เน้นที่ความสมจริง องค์ประกอบของละครจึงต้องจริงไปทุกส่วน ไม่ว่าจะเป็น ตัวละคร เนื้อเรื่อง อารมณ์ความรู้สึก และ สิ่งเล็กน้อยอื่น ๆ ซึ่งก็เป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้มีคนติดตามมาก และ มีคนบางส่วนที่คิดว่าน่าเบื่อเหมือนกัน

ตัวละคร

พูดง่าย ๆ ว่าเราจะไม่เห็นความสุดโต่งของตัวละครใน trendy drama โดยทั่วไป (แปลว่าบางเรื่องก็ยังเป็นอยู่บ้างแต่ส่วนน้อยจริง ๆ นาน ๆ หลงมาซักที) ไม่มีใ:-)สุดขีด จนสุดขีด ไม่มีใครร้ายสุดขีดดีสุดขีด ไม่มีหล่อหรือสวยสุดขีด พระเอกขับเบ๊นซ์ มีคนขับรถ มีเลขารองมือรองเท้า ตัวละครแต่งตัวงดงามราวหลุดมาจากแค็ตวอร์ค บอกกันตามตรงว่าหาได้ยากมาก ตัวละครในละครญี่ปุ่นส่วนใหญ่ คือ “คน” จริง ๆ คนเดิน (บางทีก็วิ่ง) หรือ ใช้บริการข่นส่งสาธารณะไปทำงาน หรือ ไปไหนมาไหน ตำแหน่งไม่ได้ใหญ่โตอะไรมาก ก็หนุ่มออฟฟิส หรือ สาวออฟฟิสธรรมดา นิสัยก็ไม่ได้ดีใจหายมาจากไหน มีรักโลภโกรธหลง มีนอยมีเหวี่ยง

ถ้าพูดกันภาษาหรู ๆ หน่อย คือ ตัวละครมีมิติ มีมิติทั้งทางหน้าตาเนื้อตัว (มีภาคสวยหล่อโทรมฮาตามจังหวะชีวิตประจำวัน) มีมิติทางด้านอารมณ์และการกระทำ (เปลี่ยนไปตามสถานการณ์และพื้นนิสัยที่ปูมา) ดังนั้นตัวเอกของละครไม่จำเป็นต้องมาจากตระกูลใหญ่ ไม่จำเป็นต้องรวยมาก จนมาก หล่อมาก สวยมาก ไม่ต้องเป็นประธานบริษัท เป็นหมอ เป็นทนาย เป็นคนดัง ตัวละครสามารถเป็นช่างทำผม เป็นนักกีฬาฮอกกี้ เป็นนักบิน เป็นพวกฮิคิโคะโมริ เป็นช่างทาสี เป็นคนใบ้ เป็นคนว่างงาน เป็นคนไม่เอาไหนพึ่งไม่ได้ เป็นฆาตกร เป็นคนขายดอกไม้ เป็นออทิสติก ฯลฯ ผู้ชมจะไม่ได้มองตัวละครเหมือนเป็นตัวละคร แต่มองเหมือนกับมองตัวเองที่กำลังเผชิญสถานการณ์แบบเดียวกับตัวละครในโลกใบเดียวกันนี้ไม่ใช่โลกแห่งความฝันเหมือนก่อน

เนื้อเรื่อง

อาจจะเรียกได้ว่าเป็นส่วนที่แข็งที่สุดในละครญี่ปุ่นก็เป็นได้ ละครญี่ปุ่นในยุค 10-20 ปีมานี้จะมีประเด็นหลักที่ตั้งใจจะเล่าเสมอ และ พัฒนาประเด็นรองให้เกี่ยวพันกัน แทบไม่เคยเห็นหลุดจากประเด็นที่ต้องการเล่าเลยซักครั้ง และเมื่อเน้นในเรื่องการให้ผู้ชมท้าชนกับความเป็นจริง ๆ ประเด็นของเรื่องจึงมักเกี่ยวข้องกับสิ่งที่ต้องพบเจอในชีวิตประจำวัน อาจจะเป็นปัญหาชีวิตส่วนตัวการค้นหาตัวเองไม่รู้จะไปทางไหน หรือ เป็นปัญหาอุปสรรคด้านการงานอาชีพ เช่น เป็นน้องใหม่ เป็นคนไม่เก่งแต่มุ่งมั่นพัฒนาตน หรือ เป็นประเด็นทางสังคมน่าสนใจที่เกิดในช่วงเวลานั้น ๆ เช่น อัตราการแต่งงานและอัตราการเกิดที่ลดลง การกลั่นแกล้งกันในโรงเรียน เรื่องการเมือง เรื่องการศึกษา วิกฤตของวัย Domestic Violence การทารุณกรรมทางเพศ ฯลฯ

ซึ่งในการพัฒนาเนื้อเรื่องนั้นละครญี่ปุ่นมักจะสอดแทรกคำถาม และ แนวคิดที่เป็นนามธรรมไว้ด้วย เนื้อเรื่องของละครญี่ปุ่นจึงมักเป็นเนื้อเรื่องแบบปลายเปิด ละครจบแล้วแต่คนดูอาจจะมีอะไรหนักหัวไปคิดต่อ และขอตั้งข้อสังเกตเรื่องบทที่แน่นหนานี้ว่า มันช่วยเหลือเรื่องการแสดงไปด้วย นักแสดงญี่ปุ่นไม่ได้สวยจัดหล่อจัดหล่อเป๊ะกันทุกคน มีคละเคล้ากันไปสูงต่ำดำขาว แต่ถ้าเข้าบทเล่นถึงผ่านมือผู้กำกับมาแล้ว สามารถหล่อสวยเคมีกระจายขึ้นได้ 100 % สามารถจิ้นคู่ได้ไม่เกี่ยงเพศ และ อายุ นอกจากนั้นแหล่งของเนื้อเรื่องอาจจะนำมาจากนิยายหรือมังงะที่นำมาทำเป็น Live Action แล้วก็ประสบความสำเร็จอยู่มากมายหลายเรื่อง

ไม่ว่าจะเนื้อหาของละครจะมาจากแหล่งใด จะคิดขึ้นเอง จะมาจากประเด็นทางสังคม จะมาจากนิยายหรือมังงะ ก็ตาม มักจะเป็นสิ่งที่จับต้องได้ หรือ มีส่วนที่เกี่ยวข้องกับผู้ชมโดยตรง การถ่ายทอดเนื้อหาของละครนอกจากเล่าเรื่องที่ถือเป็นแกนหลักแล้ว พฤติการณ์ของตัวละคร อาชีพการงานต่าง ๆ มักจะสมจริงสมจังเสมอ มีที่ปรึกษาในการเขียนบทละคร มีการหาข้อมูลอ้างอิงสนับสนุน เป็นต้นว่าในการเขียนบทละครเรื่อง CHANGE ที่ปรึกษาเป็นเลขานุการอดีตนายกรัฐมนตรีจุนอิจิโร่ โคอิสึมิ บทเกี่ยวกับวิธีการรักษาสัตว์ใน Juui dolittle ก็ได้รับการรับรองจากสมาคมสัตวแพทย์ว่าเป็นการรักษาที่มีอยู่จริงและทำได้จริง (ที่สำคัญเรื่องนี้เป็น Manga Live Action เสียด้วย)

ถึงแม้เราจะไม่ทราบว่าการเขียนบทนี้มีใครเป็นที่ปรึกษา แต่ความละเอียดละออของบทก็สามารถดูได้จากฉากในละครนั่นเอง อย่าง Nodame หากไม่ทำการหาข้อมูลเกี่ยวกับเพลงคลาสสิคคงไม่สามารถเขียนบทออกมาแบบนั้นได้ หรือใน Edison No Hana (คุณแม่ของเอดิสัน) ที่เล่าเรื่องเด็กที่ทำตัวแปลกในห้องเรียน เช่นถามว่าทำไม 1+1 ถึง เท่ากับ 2 ถ้าไม่เข้าใจหลักการศึกษา ไม่เข้าใจศาสตร์ในการควบคุมชั้นเรียน ไม่เข้าใจทฤษฎีและปรัชญาต่าง ๆ จะไม่สามารถถ่ายทอดออกมาได้แบบแนบเนียน

ในข้อนี้อาจจะเป็นสิ่งหนึ่งที่แสดงให้เห็นว่าผู้เขียนบทละครญี่ปุ่นรวมถึงผู้ที่เขียนมังงะ(การ์ตูน)ขาย จะต้องอ่านมากและมีความรู้ที่แตกฉานในหลายรูปแบบ และที่คิดว่าข้อสันนิษฐานนี้น่าจะจริง เพราะเวลาอ่านที่นักเขียนบท หรือ นักเขียนมังงะเขียนจดหมายคุยกับผู้อ่าน หรือ อ่านปกหลังดูงานอดิเรก มักจะเห็นลิสต์หนังสือรายชื่อที่ชอบยาวเฟื้อย ทั้งวรรณกรรมคลาสสิคของญี่ปุ่น และ ต่างประเทศ ฟังเพลงคลาสสิค และ งานอดิเรกที่เป็นวัตุดิบสำหรับเขียนงานอื่น ๆ ด้วย

อารมณ์ความรู้สึก

นอกจากประเด็นในเนื้อเรื่องที่สมจริงแล้ว อารมณ์ความรู้สึกที่ถ่ายทอดออกมาในบทละครก็จับต้องได้เช่นเดียวกัน ขอยกตัวอย่างในเรื่องของอารมณ์รักก็แล้วกัน เพราะ ละครญี่ปุ่นขึ้นชื่อว่าความโรแมนติคไม่ค่อยจะมี หรือ ถ้ามีก็มีน้อย แต่ถึงจะเป็นเช่นนั้นบทจะพูดถึงอารมณ์เหล่านี้ขึ้นมา นักเขียนบทโทรทัศน์ชาวไต้หวันท่านหนึ่งได้กล่าวเอาไว้อย่างคมคายว่า “บทละครของญี่ปุ่นนั้นถ่ายทอดอารมณ์(รัก)ได้อย่างมีชั้นเชิง ทั้งความจริง ความลวง ความผูกพัน และ พลังของรักสามารถสร้างสรรค์ หรือ ทำลายก็ได้”
นอกจากนั้นความพิเศษของความรักในละครญี่ปุ่นนั้น ไม่ได้มุ่งเน้นเล่าเรื่องความรักในแง่มุมความร้อนแรงแต่อย่างเดียว แต่ยังเลือกเล่าทุกสถานการณ์ของความรักที่อาจเกิดขึ้นได้แต่ไม่ค่อยมีใครกล่าวถึง โดยมากหากอยากจะดราม่าหน่อยในละครทั่วไปมักจะเจอความรักต่างฐานะ หรือ ความรักที่ครอบครัวเห็นว่าไม่คู่ควร

แต่ในละครญี่ปุ่นจะเจอความรักต่างในมิติที่ต่างออกไป Aishiteru to ittekure Beautiful Life Orange Day เลือกเล่าความรักของคนที่แตกต่างทางกายภาพด้านหนึ่งเป็นคนปกติด้านหนึ่งเป็นคนทุพลภาพ Majou no jouken High School Teacher เลือกเล่าความรักต้องห้ามในแง่มุมของครูนักเรียน และกล่าวถึงประเด็นทางจิตวิทยาอย่างปมอิดิปุส และ Incest ในเนื้อเรื่องด้วย ในหัวข้อ incest และความรักระคนทุกทนทรมานดำมืดในใจตอนนี้คงไม่มีเรื่องไหนเกิน One million stars falling from the sky

ส่วนการสะท้อนแง่มุมของความรักโดยทั่วไปคงต้องอ้างถึงงานคลาสสิคอย่าง Tokyo Love Story และ Love Generation ที่ถือเป็นหัวหอกของ Trendy Drama ในช่วงยุคทองของซีรีย์ญี่ปุ่น และถือเป็นตัวแทนของแนวคิดปัจเจกบุคคลของคนยุคใหม่ ที่ใช้ชีวิตแบบทันสมัยอยู่ในเมืองหลวงสถานที่ตามหาความฝันของหนุ่มสาว ที่อลเวงกับการงานและชีวิตส่วนตัว ด้วยความที่ตัวเอกของละครนั้นใกล้เคียงกับความเป็นจริงที่เกิดในชีวิตคนธรรมดา

ผู้ชมจะไม่มองตัวละครเหมือนคนนอก แต่จะนำตัวเองสวมเข้าไปในละครไม่ใช่เพราะฝันหวาน แต่เพราะรู้สึกว่าตนเองมีประสบการณ์ร่วม รู้สึกว่าสิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นในชีวิตของตนเช่นเดียวกัน เหมือนกับหนุ่มคนหนึ่งซึ่งเป็นผู้ชมละครเรื่อง Love Generation ได้กล่าวถึงละครเรื่องนี้ไว้ว่า “ละครเรื่องนี้นำเสนอเรื่องความรักที่แสนธรรมดาของหนุ่มสาว ยิ่งมันธรรมดาเท่าไหร่ก็ยิ่งเข้าถึงคนดูได้มากขึ้นเท่านั้น”

ข้อสังเกตอีกประการหนึ่งเกี่ยวกับอารมณ์ความรู้สึกนั้น ละครญี่ปุ่นจะอยู่ในโหมดที่เรียกว่า “น้อยแต่มาก” แสดงออกน้อยแต่รู้สึกมาก มีมาไม่บ่อยแต่ทำให้คนดูร่วมตื้นตันได้โดยง่าย ใน Nodame Cantabile ฉบับละครภาคแรก แค่กอดเดียวที่บ้านเกิดหนูโนะคนดูก็ใจสั่น CHANGE ในฉากที่อาซากุระดึงมือคุณริกะในตอนสุดท้ายก็แอบวี้ดอยู่ในใจ หรือ ใน Juui dolittle หนึ่งฉากจ้องตาห้านาทีสุดท้ายใน Beauty or Beast ก็สามารถทำให้คนดูบอกว่า โอเค Fin ได้ สิ่งนี้เป็นพลังการเล่าเรื่องให้เกิดความรู้สึกร่วมของละครญี่ปุ่น

จากคุณ : วรินทร์รตา

เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 10:20:22

ความคิดเห็นที่ 7

เกร็ดความรู้ประกอบซีรีย์ญี่ปุ่น

สถานีโทรทัศน์ญี่ปุ่นมีที่ไหนบ้าง ?

1. Fuji Telebi หรือ Fuji television network นั่นเอง

อยู่ที่โอไดบะ โตเกียวนี่เอง จริง ๆ ก็คงเคยเห็นกันบ่อยในละคร อย่าง Love Generation เป็นตัวอย่างที่ดีมาก เห็นสะพานสายรุ้ง(Rainbow bridge)ที่อยู่ข้างหน้าสถานีหลายฉากเหมือนกัน ละครของค่ายฟูจิหลาย ๆ เรื่องก็ใช้ลานหน้าสถานีอ่ะแหละถ่ายทำ(เล่นง่ายเนาะ)

ซึ่งสัญลักษณ์ของที่นี่ก็เป็นรูปดวงตา(คิมุเองชอบนึกถึงเรื่องผีน้อยคิทาโร่เรื่อย เคะ เคะ เคะ คิทาโร่น่ะค่ะ ใครจะเข้าใจคิมุป่าวนี่ - -'' )

ว่าด้วยเรื่องละครค่ายนี้ ไม่ต้องพูดพล่ามทำเพลงให้มากมายเยอะแยะตาแป๊ะไก่ คงคุ้นเคยกันดีค่ะ ทั้งเก่า ๆ แบบ Love Generation ใหม่ ๆ แบบ Honey and Clover ละครของฟูจิเทเลบิมีหลากหลายแนวไว้มัดใจคนดู

ดาราระดับบิ๊ก ดาวรุ่งพุ่งแรง เดินให้เกลื่อนช่อง

ป.ล. ฝากข่าวว่าเรื่อง Change เลื่อนออกอากาศเป็น 12/05/08 ค่ะ

2. TBS หรือ Tokyo Brodcasting System

อ่านะ พูดถึงฟูจิแล้วไม่พูดถึงทีบีเอสได้ไง คู่แข่งกันกลาย ๆ ล่ะค่ะ แต่ดาราเขาข้ามช่องได้นะ ไม่เป็นเหมือนของไทยเรา

TBS นี้ก็มีฐานอยู่ที่โตเกียวเหมือนกันค่ะ เริ่มออกอากาศเมื่อปี 1955 เรื่องละครนั้นก็สูสีคู่คี่กับฟูจิทีวีเลยค่ะ

ซีรีย์ต่าง ๆ ที่พูดคุยกันอยู่ในห้องนี้ ส่วนมาก(ไม่ใช่ทั้งหมดนะคะ)ไม่ของฟูจิก็ทีบีเอสแหละ นาน ๆ จะหลุดสถานีอื่นมามั่ง ค่ายนี้แนวเค้าคล้าย ๆ กัน ดาราก็ผลัดกันเดินไปเดินมาสองช่องยักษ์ใหญ่นี่แหละ

สัญลักษณ์ของสถานี ใครเห็นเหมือนกันมั่ง คิมุว่าคล้ายรูปคนเดินนะคะ

3.NHK หรือ Nippon Hoso Kyokai

ช่องสาธารณะของญี่ปุ่นเขาค่ะ(ถ้าเทียบของไทยคงประมาณช่อง 11 หรือ ช่อง TPBS) ได้เงินอุดหนุนจากรัฐบาล โดยอำนาจของ Broadcasting Act ประชาชีชาวญี่ปุ่นผูกพันต้องจ่ายเงินคิดเป็น 12 US$ ต่อปีให้กับสถานีแต่ไม่จ่ายก็ .... นั่นแหละเค้าก็ไม่ได้ลงโทษอะไร

ถึงเป็นทีวีของรัฐบาลแต่ก็ทันสมัยนะคะ รายการดึงดูดเพียบละครอะไรต่าง ๆ ก็มี ทั้งละครเช้า ละครช่วงวันหยุดเสาร์อาทิตย์ ละครพีเรียดที่เรียกว่าไทงะดราม่า สารคดีน่าสนใจ รายการโชเนนคลับถ้าจำไม่ผิดก็อยู่ช่องนี้(เด็กจอห์นนี่ไปได้ทุกช่องจริงๆ - -')

นอกจากนี้ยังมีรายการประเพณีตอนสิ้นปี งานเพลงขาวแดง อันนี้ระดับ original เลยนะคะ จัดทุกวันสิ้นปีค่ะ

ใครว่าทีวีของรัฐเชยคิดใหม่เน้อ (ละครเรื่อง kaze no haruka ก็ไม่เลวนะคะ สนุกดี asadora ของ NHK เค้าล่ะค่ะ)

ป.ล. ฝากข่าวว่าทีวีสาธารณะของไทย(TPBS)ก็จะนำ น้ำตาล้านตุ่ม(1 litre of tears)มาฉายนะคะ คาดว่าเป็นกุศลผลบุญจากช่อง ITV แต่ก่อนโน้นที่ได้สิทธิการฉายมาแต่ช่องก็ยุบไป

4. NTV หรือ Nippon Television Network

พอนึกถึงค่ายนี้ทำไมนึกถึงแต่ละครวัยรุ่นหว่า ประมาณ gokusen หรือ nobuta หรือ tatta อะไรงี้หมดเลย

NTV นี้ก็เริ่มก่อตั้งปี 1951 ค่ะ ค่อย ๆ ไต่มาเรื่อย ๆ แล้วก็ topform ตอนออกอากาศการแข่งขันชกมวยปี 1955 เรตติ้งสูงเว่อร์ 90 กว่าแน่ะ

แต่มาถึงตอนนี้อิมเมจของ NTV ในสายตาคิมุ(แง่ละคร)แบบว่าละครวัยรุ่นอ่ะ

5. TV asahi

ครือ ความรู้สึกส่วนตัวอีกล่ะ พอพูดถึง NTV มักจะมีอาซาฮีแล่นเข้ามาอยู่ในความคิด และพอนึกถึง TV asahi หน้าลุงทาโมริแห่ง Msta ก็ลอยมา(ฮา)

สำนักงานใหญ่ของ TV asahi นั้นอยู่ทางด้านใต้ของรปปงงิคอมเพลกซ์ค่ะ ฟู่ฟ่าไม่เลวเนาะ

ส่วนเรื่องละคร เฮ้ ๆๆๆ ความรู้สึกส่วนตัวอีกล่ะ สงสัยจะไม่ถูกกับแนวการทำละครของค่ายนี้แฮะ แบบว่า ๆ Haruka 17 แบบว่า ๆ regatta แบบว่า ๆ Hotelier จึ๋ย ไม่ใช่แนวเรา ...ไม่ว่าแนวตั้ง แนวตอน แนวตะแคง

6. TV tokyo

ช่องนี้ดังเรื่อง anime แฮะ จำได้ว่าสัญลักษณ์เขาเป็นปลาโลมาว่ายฉวัดเฉวียน เวลาดูการ์ตูนไปท้าย ๆ เรื่อง

แต่อย่างไรก็ดี มีละครด้วยนะเออ โดยเฉพาะ Drama 24 วันศุกร์เที่ยงคืนเป็นต้นไป วับ ๆ แวม ๆ วาบหวาม ถูกใจหนุ่ม ๆ แบบ Shimokita glory day เป็นต้น

7. Tokai Television

ลูกข่ายของฟูจิเค้าล่ะค่ะออกอากศแถบมิเอะ กิฟุ อะไรเทือกนั้น มีรายการของตัวเองด้วย เด่น ๆ คงเป็นละครบ่ายของเค้าล่ะค่ะ

8. YTV หรือ Yomiuri TV

อันนี้มาจากแถบโอซาก้าโน่นค่ะ แต่ก็มีความร่วมมืออันดีกับ NTV ละครก็มีมั่งอ่ะค่ะ แต่น้อย แถมไม่ค่อยได้ยินชื่อซะอีก

9. WOWOW

นี่น้องใหม่ทีวีแบบ pay station ค่ะ จ่ายก่อนดูเค้ามีรายการทีวีของตัวเองเลย(แบบไอทีวีสมัยก่อนละมั้ง)

ชื่อนี้ก็มาจาก Wow Wow ค่ะ ตัว "W" 3 ตัว หมายความว่า World-Wide-Watching

ซึ่งในฤดูใบไม้ผลินี้ WOWOW จะส่งละครยาวเรื่องแรกที่ทำเองออกฉาย ชื่อเรื่องว่า Pandora เป็นแนวลึกลับค่ะ

-----------------------------------------------------------

credit dramawiki และ official website ของแต่ละสถานีค่ะ

จากคุณ : วรินทร์รตา

เขียนเมื่อ : 2 ม.ค. 55 10:25:18