ความคิดเห็นที่ 1 บทที่ 1 ฮารุรัมมัง (แปลว่าอะไรหว่า) - เปิดฉากมาก็แนะนำตัวผู้บรรยาย ใช้มุมมองบุรุษที่ 1 (เข้าไปนั่งในใจ) คือโดเรมี - ย้อนความหลังเล็กน้อย แล้วก็ตัดกลับมาที่ปัจจุบัน (ประมาณเดือนมีนา-เมษา 2006) โดเรมีกำลังจะไปงานชุมนุมศิษย์เก่า - ในครอบครัว พ่องานน้อยลง แม่จึงเปิดสอนเปียโนที่บ้าน ป๊อบที่ผลการเรียนพอๆ กับพี่สาว (ได้ไงฟะ!) กำลังพยายามจะเข้าโรงเรียนสตรีคาเรน  - ครูประจำชั้น ป.5-6 ของป๊อบคือครูเซกิ - โดเรมีได้ฮาซึกิติวจนสอบเข้าโรงเรียนของรัฐฯ ได้ - ที่งานชุมนุม เกิดประเด็นโนบุโกะกับมิโฮะมิโฮะเชิดใส่กัน (ทั้งสองคนสมัยม. ต้นเป็นคู่หูที่พยายามส่งผลงานไปลงนิตยสาร แต่ยังไม่ได้ลง) - หลังเลิกงาน ทุกคนไปต่อกันที่คาราโอเกะ  - ไอโกะประกาศว่าจะกลับมาอยู่มิโซระ    - คุณตาของไอโกะเสียชีวิตแล้ว จากที่อ่านๆ ดู รู้สึกจะเป็นช่วง 3-4 เดือนแรกของปี 2005    - สมัยม.ต้น ไอโกะได้อันดับ 3 ของประเทศในการแข่งขันวิ่งร้อยเมตร  - ฮาซึกิคบกับยาดะอยู่  - โดเรมีส่งจดหมายสารภาพรักถึงโคตาเกะ (ที่ตอนนี้สูงเกิน 180 ไปแล้ว) ไม่มีการตอบรับมาปีครึ่ง  - อมปุขาดการติดต่อกับทุกคนตั้งแต่ปลายปี  - ครูนิชิซาวะมีลูกแล้ว  - ครูเซกิแต่งงานแล้ว (ไม่ได้บอกว่าแต่งกับใคร! ว่าแต่ใครยังจำคุณคิตะงาวะได้ยกมือขึ้น)  - ไม่มีใคร (รวมถึงผู้บรรยายคือโดเรมีด้วย) พูดถึงครูยูกิเลย สันนิษฐานว่าคงลาออกไปทำงานที่ตัวเองถนัดแล้ว  - ทุกคนนัดเจอกันใหม่อีก 5 ปี (2011) - เดินกลับบ้าน สามคนคุยกันไปมา มาโผล่ที่บ้านเวทมนตร์ - เจอะมาจอริกา (ให้ตายสิ ระหว่างอ่านชอบลืมว่าคุณเธอกลับเป็นคนแล้วทุกที) และลาล่า รูป: Ojamajo Doremi # ตอนที่ 30 แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 55 21:46:32 แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 55 21:45:10 แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 55 16:17:19 แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 55 13:30:34 แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 55 10:18:46 แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 55 10:16:17 แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 55 10:14:47 แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 55 10:07:59 จากคุณ : หญิงหน้าเศร้า เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 55 10:03:18

ความคิดเห็นที่ 2 บทที่ 2 บ้านเวทมนตร์เปิดทำการ - มาจอริกาเล่าว่ามีเรื่องทะเลาะกับฮานะ (อะไรซักอย่าง?) จึงกลับมาเปิดร้านใหม่  - ฮานะถึงกับฉีกดอกไม้ที่เคยให้มาจอริกาในวันแม่  - มาจอริกาโมโหเลยตีฮานะ  - ฮานะไปขอองค์ราชินีให้ปลดมาจอริกาจากตำแหน่งผู้ดูแล โดยขู่ว่าตนจะไม่สืบทอดตำแหน่งราชินีถ้าไม่ได้ตามที่ขอ องค์ราชินีที่ทรงโปรดฮานะอยู่แล้วยอมตาม และตั้งมาจอรึกาเป็นผู้ดูแลแทน * ประเด็นนี้ไม่เอ่ยถึงอีกเลยในเล่มนี้ - พวกโดเรมีกลับมาทำงานที่ร้าน (โดเรมีต้องกล้ำกลืนฝืนทนเล็กน้อย เพราะกำลังจะเริ่มงานพิเศษที่ร้านสเต็กของครอบครัวอีดะ คานาเอะ จึงต้องเลิกไป)  - บอกล่วงหน้าเลยก็ได้ เล่มนี้โดเรมียังไม่ได้กินสเต็กเหมือนเดิม (อา น่าสงสาร) - เดรามีบทออกนิดหน่อยตอนจะซื้อของเข้าร้าน - เปิดเทอม ม.4 (ม.ปลายปี 1) โดเรมีอยู่ 1-A (มี A-F)  - เพื่อนใน 1-A ที่เคยเรียนประถมและม.ต้นมาด้วยกัน รวมโดเรมีแล้ว 10 คน!    - ยาดะ (อยากเป็นนักเป่าทรัมเป็ตแนวแจ๊ส)    - ฮาเซะเบะ (แม่สวย)    - ซางาวะ (SOS)    - โอตะ (SOS)    - มิยามาเอะ (สร้างเครื่องบินกันเองกับเพื่อนๆ)    - ชิมากุระ (อยากเป็นตากล้อง)    - โอคุยามะ (ตัวสูง อยู่ห้องเดียวกับโดเรมีมา 10 ปีแล้ว)    - นางาโตะ คาโยโกะ (สมัยม.ต้น รู้สึกจะได้รางวัลอะไรซักอย่าง)    - โยโกกาวะ โนบุโกะ  - ไอโกะก็อยู่ 1-A  - เพื่อนอีก 19 คนใน 1-A มาจากโรงเรียนม.ต้นในเมืองมิโซระ 15 คน เขตการศึกษาอื่น 4 คน  * โดเรมีบอกว่าจะแนะนำโดยละเอียดอีกครั้ง แต่ก็ไม่กล่าวถึงอีกเลยในเล่มนี้  - ตัวละครใหม่คนแรก! ยามากิ โรคุโร (อาจารย์ประจำชั้น) ออกแนว...ตาลุง ล่ะมั้ง - สามคนไปบ้านอมปุ พบว่าย้ายออกไปแล้ว มีนักข่าวนิตยสารดาราแบบเดียวกับเมืองไทยมาด้อมๆ มองๆ ไอโกะกับฮาซึกิรีบตีชิ่งก่อนโดเรมีจะพูดอะไรไม่เข้าท่า - ทั้งหมดตัดสินใจตามหาอมปุ โดยไปหาคุณพ่อที่ขับรถไฟ  - ไปหาที่บริษัท ได้รู้ว่าย้ายสาขาไปซัปโปโรแล้ว - เคลียร์ประเด็นโนบุโกะ-มิโฮะมิโฮะ (จบลงด้วยดี ส่วนรายละเอียดอยากให้อ่านเองจะซึ้งกว่า) รูป: Mo~tto! Ojamajo Doremi ตอนที่ 8 แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 55 16:32:37 แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 55 16:27:11 แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 55 11:02:41 จากคุณ : หญิงหน้าเศร้า เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 55 10:28:03

ความคิดเห็นที่ 3 เป็นอนิเมเถอะ - -* จากคุณ : นักกวีจากเงามืด เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 55 10:41:29

ความคิดเห็นที่ 4 อยากให้เรื่องนี้ได้ LC ในไทยตั้งแต่ภาค 1 จัง "นุ่มนิ่มจัง" จากคุณ : supatpit เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 55 10:42:13

ความคิดเห็นที่ 5 บทที่ 3 มุ่งหน้าสู่ฮอกไกโด - พวกโดเรมีเบิกค่าทำงานพิเศษล่วงหน้า ขึ้นเครื่องบินไปฮอกไกโด เป้าหมายแรกคือบริษัทของคุณพ่ออมปุ - เจอะโอยาจี้ (R.I.P. มัตซึโอะ กินโสะ ผู้พากย์เสียงโอยาจิเด้ถึงภาค Mo~tto! 26 ธ.ค. 1951-25 ส.ค. 2001) - เข้าบริษัทรอบแรก โอยาจี้ที่ท่าทีไม่น่าไว้ใจ (คิดถึงท่าเดินพี่แกสิ) โดนจับ แต่ใช้เวทมนตร์หนีออกมาได้ - รอบสอง โอยาจี้ปลอมตัวเข้าไปถามขบวนรถที่คุณพ่ออมปุขับอยู่ได้สำเร็จ แต่ต้องกลับไปโลกพ่อมด เพราะปัจจุบันมีเด็กเกิดใหม่ (จากที่เคยมีแค่ 30 คน!) คนดูแลจึงไม่ค่อยพอ - ได้พบคุณพ่ออมปุ และรู้ว่าอมปุกับคุณแม่อยู่วักกาไน (ประมาณว่าเชียงราย) - พวกโดเรมีกลับมา เห็น "จันทราหัวเราะ" (ผมตั้งชื่อเอง) - เพราะอยากเจออมปุก่อนพวกนักข่าว ทั้งหมดตัดสินใจไปพบองค์ราชินีเพื่อขอกลับมาเป็นแม่มดฝึกหัด (กลับไปเป็นแม่มดเต็มตัวไม่ได้เพราะมอบลูกแก้วประจำตัวให้ฮานะไปแล้ว) - มาจอริกาเหาะล่วงหน้าไปพูดให้ก่อน เลยคุยกันง่าย - พวกโดเรมีตั้งกติกากันเองว่า จะไม่ใช้เวทมนตร์เพื่อตัวเอง องค์ราชินีเห็นสมควรจึงล็อกตลับแปลงร่างไว้ว่า ถ้าใครคนใดคนหนึ่งใช้เวทมนตร์เพื่อตัวเอง ตลับของทั้งสามคนจะหายไป - ฉากแปลงร่าง เขียนในสไตล์อนิเมะ สุดยอด! อธิบายไม่ถูกอะ แต่เหมือนดูอนิเมะอยู่เลย (ท่าโพสต์ 3 คนวาดได้งามมาก)  - แฟนเซอร์วิสครั้งแรกในรอบ 12 ปี! แต่เสียใจด้วย ไม่มีรูปประกอบในเล่ม สาเหตุคือ โดเรมีไม่ได้คิดถึงชุดแม่มดขนาดที่เหมาะกับตัวเอง เลยได้สวมชุดแม่มดขนาดเด็กประถมแทน - โปลอนของทั้งสามคนเปลี่ยนเป็นแบบคุลุลุ (ระดับ 6 ขึ้นไป) ไว้ก่อนแล้ว - วันต่อมา ทั้งสามคนบินไปวักกาไน - เมจิคัลสเตจ เขียนในสไตล์อนิเมะ ตามหาอมปุสำเร็จ (ภาพวาดสวยมากเหมือนกัน) - อมปุเล่าเรื่องของตัวเอง  - หลังมาจอรึกาได้กลับเป็นคนและกลับโลกแม่มด คุณแม่ของอมปุเปิดบริษัทเอง แต่เครียดมากจนเป็นโรคอะไรซักอย่าง (เห็นตัวคันจิสมองอยู่ในชื่อด้วย) แต่ก็ไม่ใหญ่โตอะไร ตอนนี้ถ้ามีไม้เท้าก็กลับมาเดินเองได้แล้ว - แลกเบอร์โทร.กันเรียบร้อย รูป: แฟนอาร์ตตอนแปลงร่างครั้งแรก จริงๆ ไม่มีอะไรหรอก แต่เพื่อให้เกียรติโดเรมีจัง จึงขอตัดออกเล็กน้อย แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 55 16:36:20 จากคุณ : หญิงหน้าเศร้า เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 55 10:55:11

ความคิดเห็นที่ 6 ขอพักครึ่งเล่มก่อน ยังไม่สะดวกจะโพสต์ต่อ อาจจะเป็นบ่ายนี้หรือวันมะรืน จะมาต่อให้จบแน่นอน รูป: จุดเริ่มต้นของตำนาน จากคุณ : หญิงหน้าเศร้า เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 55 11:00:18

ความคิดเห็นที่ 7 คิดถึงจังเลยแฮะ จากคุณ : phichai2002 เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 55 11:11:49

ความคิดเห็นที่ 8 โอมมะลึกกึ๊กกึ๋ย มะลึกกึ๊กกึ๋ย จงทำเป็นอนิเมะ!! จากคุณ : เพื่อนคาคาชิ เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 55 11:22:03

ความคิดเห็นที่ 9 อยากเห็นเป็นอนิเมะจังเลยแหะ จากคุณ : Patiotindy เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 55 11:35:58

ความคิดเห็นที่ 10 บทที่ 4 หน้าร้อน คิราริ (?) - ฮาซึกิถูกผู้ไม่หวังดีป้ายข่าวลือเสียๆ หายๆ สุดท้ายใช้เมจิคัลสเตจลบข้อเขียนพวกนั้นออกไปได้ คนร้าย (ขอไม่บอกละกัน) โดนสะท้อนความทุกข์ทรมานของฮาซึกิทั้งหมดกลับไปด้วย แต่ตอนหลังพอได้พูดคุยกันก็เคลียร์กันได้ด้วยดี (ตามฟอร์ม) - ทามากิตกหลุมรักรุ่นพี่! (!!!!!)  - ชื่อ: ทาจิบานะ เคียวเฮ  - ตาดุๆ ตัวสูงๆ แต่...  - รับลูกแมวผู้น่าสงสารมาจากเพื่อน แต่ที่แมนชันเลี้ยงไม่ได้ เลยต้องเปลี่ยนไปเลี้ยงในสวนสาธารณะ ลูกแมวโดนเด็กแกล้งบาดเจ็บ ทามากิผ่านมาพอดีเลยพาไปหาหมอ (นึกถึงริวจิ ณ โทระโดระ ขึ้นมาเลย)  - ต่อมาได้รู้ว่าเคยอยู่กับกลุ่มเด็กเกเรมาก่อน แต่เพราะอาจารย์ยามากิ (อาจารย์ประจำชั้นของโดเรมี ผู้เป็นสามีของลูกพี่ลูกน้องของแม่ของทาจิบานะ)จึงกลับตัวได้  - เรื่องทามากิรั่วไปถึงกลุ่มเด็กเกเร เลยเกิดปัญหาอะไรซักอย่าง ทาจิบานะเลยจะไป "ตัดสิน" กับกลุ่มนั้นเอง  - ทุกคนตามทาจิบานะไป  - มีอยู่ตอนหนึ่ง ทามากิออกไปขวาง ("...ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับฉันล่ะก็ กลุ่มบริษัททามากิไม่อยู่เฉยๆ แน่!") แล้วโดเรมีก็ออกไปขวางทามากิอีกที (เท่ห์ทั้งคู่เลย)  - ยามากิเผยตัวว่าเคยเป็นหัวหน้ารุ่นที่สามของอะไรซักอย่างมาก่อน เรื่องเลยจบในแวบเดียว  - ทาจิบานะตั้งใจเรียนเพื่อเป็นหมอ...? (เดาว่าสัตวแพทย์) เลยไม่ค่อยได้เจอทามากิ ส่วนทามากิก็ตั้งใจเรียนเหมือนกัน ถึงจะยังไม่แน่ว่าจะเข้ามหาวิทยาลัยเดียวกันหรือเปล่าก็ตาม (จบแบบอาดาจิชัดๆ)  - โดเรมีตั้งใจว่าต้องหาแฟนให้ได้บ้าง (ครั้งที่เท่าไหร่แล้วหนอ) แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 55 21:31:37 จากคุณ : หญิงหน้าเศร้า เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 55 16:59:08

ความคิดเห็นที่ 11 แบบว่าจำหน้าตัวละครไม่ได้แล้ว -  - จากคุณ : KC_CRUSH เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 55 21:36:37

ความคิดเห็นที่ 12 บทที่ 5 จงเชื่อในความฝัน - พวกโดเรมีไปบ้านคุณปู่คุณย่า อมปุตั้งใจว่าจะคิดเรื่องอนาคตให้เรียบร้อยในการเดินทางนี้ - พ่อของโดเรมีพาโดเรมีกับอมปุไปตกปลา ได้โชว์เทพความรู้เรื่องปลาด้วย - อมปุที่เริ่มหาทางออกให้ชีวิตไปดูคุณปู่ทำงาน (งานพวกป้ายๆ ทาๆ อะไรซักอย่าง ปู่แกบอกทำมากว่า 60 ปีแล้ว ก่อนจะเจอกับย่าซะอีก) - เพราะประทับใจกับวีถีชีวิตของพ่อลูกฮารุคาเซ่ อมปุเลยตัดสินใจว่าจะเอาดีทางงานแสดง - หลังจากกลับมาแล้ว อมปุแวะมาที่ร้านในวันที่ไอโกะไปแข่งอินเตอร์ไฮ  - พออมปุกลับมาก็หาบริษัทลงยาก สุดท้ายได้คิริโนะ คาเรนจังช่วยแนะนำให้ (เอ้า ใครยังจำเธอได้ ยกมือ!) - ลาล่าชวนอมปุมาเป็นแม่มดฝึกหัด แต่ถูกปฏิเสธอย่างหนักแน่น (เหตุผลที่คุณก็รู้ว่าเพราะอะไร) - ไอโกะได้อันดับสองแบบฉิวเฉียด (อย่าลืมว่าเป็นเด็ก ม.4 แข่งรวมกับม.5-6 จากทั่วประเทศนะ) - โดเรมีเห็นชีวิตเพื่อนเริ่มเข้าที่เข้าทางก็หวนคิดถึงตัวเอง ตัดสินใจเริ่มเดินหน้าโดยไปเคลียร์กับโคตาเกะ  - โคตาเกะอยู่ม.4 แต่ก็ได้เป็นตัวจริงในทีมแล้ว - ระหว่างรอตามนัด โดเรมีล้างหน้า หาผ้าเช็ดไม่ได้ สุดท้ายได้ผ้าขนหนูของโคตาเกะบวกกลิ่นเหงื่อเป็นของแถม (อั๊ย) - โคตาเกะขอโทษแบบลูกผู้ชายที่ไม่ได้ตอบจดหมาย และสัญญาว่าจะตอบแน่ๆ - คำตอบของโคตาเกะสรุปง่ายๆ คือ "จะพาเธอไปเวิลด์คัพ" (เหมือนชื่อเพลงเลย) - โดเรมีที่ไม่ประสาฟุตบอลเลย ตั้งใจว่าจะเรียนกติกา จะได้ดูรู้เรื่อง เพื่อแบ่งบันความสุขความทุกข์ด้วยกัน จากคุณ : หญิงหน้าเศร้า เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 55 21:56:55

ความคิดเห็นที่ 13 บทที่ 6 (จบ) มุ่งหน้าสู่อนาคตแล้ววิ่งซะ! - ไอโกะได้รับเลือกเป็นตัวแทนของ (ถ้าอ่านถูก) prefecture (เป็นเขตการปกครองชนิดหนึ่ง) ไปแข่งระดับประเทศ (แข่งกับนักกีฬาทั่วไป ไม่ใช่แค่เด็กมัธยมแล้ว)  - ถ้าผลงานคราวนี้ดีก็จะมีมหาวิทยาลัยดึงไปเข้าเรียน มีโอกาสไปไกลถึงโอลิมปิกเลย! - มีคุณตา (ชื่อ: อียามะ) ที่เคยมีโอกาสแข่งคัดตัวไปโอลิมปิกมาฝึกสอนให้ด้วย คุณตาบอกว่าไอโกะไปโอลิมปิกได้แน่  - ในอดีต คุณพ่อของคุณตาเสียชีวิตกะทันหัน คุณตาจึงต้องถอนตัวจากการคัดตัวกลับมาดูแลครอบครัว กลายเป็นปมฝังใจมาจนทุกวันนี้  - ด้วยเมจิคัลสเตจ คุณตาได้ลงแข่งคัดตัว (ในฝัน) เข้าเป็นอันดับสอง แต่ก็ทำให้หมดเรื่องคาใจได้ และได้คืนดีกับหลานๆ - ไอโกะชนะเลิศการแข่งระดับประเทศ (ช่วงประมาณปลายเดือนกันยายน 2006) ด้วยกำลังใจจากคุณตา ทำเวลา 11.52 วินาที เป็นสถิติใหม่ในระดับมัธยมด้วย เรียกได้ว่าแจ้งเกิดอย่างเป็นทางการ  - ต้องชมผู้เขียนว่าหาข้อมูลได้ดีมาก เพราะสถิติรุ่นจูเนียร์หญิง (ไม่เกิน 20 ปี) ของญี่ปุ่นในปัจจุบันคือ 11.54 วินาที โดยคุณทาคาฮาชิ โมโมโกะ เมื่อวันที่ 10 กันยายน 2006! (อ้างอิงจาก Wikipedia ของญี่ปุ่น)    - คันจิชื่อของคุณโมโมโกะ ขึ้นต้นด้วยตัว "Moe" (บุชุหญ้า+สว่าง) ด้วยล่ะเอ้อ - อมปุเลือกที่จะกลับมาเปิดตัวบนเวที ไม่ใช่ในโทรทัศน์ แต่ก็ออดิชันไม่ผ่านสองครั้งแล้ว  - อมปุเรียนร้องเพลงและเปียโนกับแม่ของโดเรมีอยู่ด้วย โดยใช้ห้องเก็บเสียงที่บ้านฮาซึกิ คุณแม่ของโดเรมีชมว่าอมปุร้องเพลงเก่งขึ้นมาก - โดเรมีเห็นความพยายามของเพื่อนๆ แล้วก็จิตตกอีก - ระหว่างที่ไอโกะปลอบใจโดเรมี... - โมโมโกะ (ของพวกเรา) ก็โผล่มา... - ในชุดแม่มดฝึกหัด (จบเล่ม 1) จากคุณ : หญิงหน้าเศร้า เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 55 22:47:01

ความคิดเห็นที่ 14 ขอบคุณมากค่ะ ถ้าเล่มสองออกแล้ววมาโพสให้อ่านอีกนะคะ คิดถึงจัง อยากดูอีกครั้ง จะมีโอกาสซื้อลิขสิทธิ์มาทำขายใหม่เหมือนเซเลอร์มูนไหมนะ จากคุณ : Trigueiros เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 55 23:52:23

ความคิดเห็นที่ 15 เอ๋ เอ๋ คุณหญิงหน้าเศร้าครับ ผมตกข่าวอย่างแรงครับ มีแม่มดน้อยโดเรมีภาคต่อออกมาหรือครับ เป็นนิยายหรือการ์ตูน และที่สำคัญ ภาษาไทยหรือเปล่าครับ เพราะภาษาญี่ปุ่นไม่แข็งแรง (ไม่ได้เลยต่างหาก แฮะๆ) อยากให้ไทยได้ลิขสิทธิ์ทุกภาค เพลง และคงการพากย์ของช่องเก้าการ์ตูนไว้ด้วยครับ จากคุณ : Hoy Hoy เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 55 14:09:39

ความคิดเห็นที่ 16 ไลท์โนเวลครับ เพิ่งออก 2 ธ.ค. ที่ญี่ปุ่น คนแต่งเรื่องและคนวาดคนเดิม ถ้าช่วยกันเรียกร้องก็อาจจะมีค่ายไลท์โนเวลไทยซื้อมาก็ได้นา (อยากให้เป็นบงกช) จากคุณ : หญิงหน้าเศร้า เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 55 21:13:38