Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
วิจารณ์ Midnight in Paris (2011) ติดต่อทีมงาน

“มนุษย์มักนิยมชมชอบความหอมหวานในอดีต และประเมินค่าปัจจุบันเป็นสิ่งไร้ค่าที่แสนทรมาน” ประโยคข้างต้นคงตอบคาแรคเตอร์ตัวละคร กิล เพ็นเดอร์ (Owen Wilson) ได้เป็นอย่างดี

กิลมีโอกาสไปเที่ยวกับคู่หมั้น อิเนซ(Rachel McAdams)พร้อมพ่อแม่ของเธอ ที่ปารีส ซึ่งมีแต่ กิล เท่านั้นที่หลงใหลในนครปารีสและอยากจะใช้ชีวิตอยู่ที่นี่เพื่อหันเหจากคนเขียนบทฮอลลีวู้ด มาสู่อาชีพเขียนนิยายที่เขารัก แต่ช่างแตกต่างกับ อิเนซ เธออยากใช้ชีวิตอยู่ที่มาลิบู (ชานเมืองในฝันของผู้มีอันจะกิน ในอเมริกา ดาราฮอลีวู้ดมักนิยมมาซื้อบ้านอยู่ที่นี่) ที่สำคัญเธอมีความแตกต่าง จากแนวความคิดกับ กิลไปในทุกๆอย่าง ทำให้ กิล ต้องทบทวนในชีวิตของเขา

หนังใช้ความเชื่อมต่อระหว่างโลกแห่งความจริงและฝัน ได้อย่างน่าอัศจรรย์ การใช้อารมณ์ความเบื่อหน่ายของกิล ในโลกแห่งความจริง นำไปสู่ปารีสในยุค 1920 ที่เขาอยากจะไปนั้นมันทำให้ชีวิตเขาค้นพบสิ่งต่างๆ อย่างมากมายและที่สำคัญ มันทำให้เขามีความสุขอย่างที่สุดที่ขาได้พบกับนักเขียนไอดอลของเขา ทั้งเออร์เนสต์ เฮมมิงเวย์ และ สกอตต์ ฟิตซ์เจอรัลด์ และศิลปินร่วมยุคนั้นอีกมากมาย เช่น ปิกัสโซ่ ดาลี บุนเยล ฯลฯ

ไม่ว่าผู้ชมจะรู้จักศิลปิน เหล่านั้นมากน้อยแค่ไหน ไม่สำคัญ เพราะการใช้อารมณ์ของ กิล เป็นแก่นดำเนินเรื่องนั้น ทำให้เราได้ปลื้มปิติ ไปพร้อมกิล ในทุกๆเมื่อ เมื่อเขาได้เจอบุคคลที่ยิ่งใหญ่ และความหอมหวาน ในยุคนั้น ทำให้บรรยากาศของความโหยหาอดีตตลบอบอวลเขาไปสู่จิตใจอย่างไม่รู้ลืม ทุกๆคำพูดทุกๆคำเจรจาของบุคคลผู้ยิ่งใหญ่ การแสดงออกหรือกิริยาต่างๆ มันทำให้ผู้ชมรู้สึกอิ่มเอมไปตลอดทั้งเรื่อง เสมือนกับเราได้หลุดไปสู่โลกแห่งจินตนาการเหล่านั้นได้อย่างเสมือนจริง

เมืองปารีส ที่ถูกถ่ายทอดด้วยภาพเคลื่อนไหวมาตั้งแต่เริ่มเรื่อง คลอไปกับบทเพลงคลาสสิคในยุคสมัยแห่งแจ๊ส ในช่วงเริ่มต้นนั้นและดำเนินไปตลอดทั้งเรื่องนั้น เชื่อเหลือเกินว่า ผู้ชมจะถูกมนต์เสน่ห์ของเมืองปารีส สะกดเข้าอย่างจัง และยากที่เกินจะพรรณนานอกจากจะนั่งอิ่มเอมต่อภาพเหล่านั้นอย่างจำยอม และปล่อยอารมณ์ไปสู่โลกแห่งจินตนาการ แกมเพ้อฝันอย่างโดยดี

อดไม่ได้ที่จะชื่นชม Woody Allen ผู้กำกับหนัง โรแมนติก-คอเมดี้ ผู้ยิ่งใหญ่ ผู้ซึ่งทำให้ผู้ชม มีความสุขกับการโหยหาอดีต ภายในระยะเวลา 94 นาทีในภาพยนตร์เรื่อง Midnight in Paris และเขาเองก็ไม่ใจร้ายต่อผู้ชมมากนักในการปล่อยให้ภาพยนตร์จบลงขณะผู้ชมยังคงหลุดสู่โลกจินตนาการ ในปารีสยุคทองศิลปิน แต่ Woody Allen ยังอาสาพาผู้ชมมาส่งคืน ณ โลกแห่งความจริง แล้วทิ้งข้อคิดเตือนใจให้ขบคิดอีกด้วยว่า

ที่ผ่านมานั้นชีวิตคนเรามักหลบเข้าสู่อดีตที่แสนงดงามที่แต่ละคนอยากสัมผัสหรือเข้าไป จนลืมคิดไปว่า ณ ปัจจุบัน อาจเป็นช่วงเวลาที่งดงามที่สุด ที่เราสามารถจะได้เป็นบุคคลที่น่ายกย่องหรือยุคสมัยที่น่าจดจำที่ ใครๆต่างเฝ้าฝันถึง

ดังนั้นอดีตที่งดงาม อาจเป็นแค่แรงบันดาลใจอันหอมหวล ที่เรียนรู้ให้เราได้เข้าใจ ก่อนที่จะประยุกต์ใช้ปฏิบัติในโลกแห่งความเป็นจริง และคอยเตือนตัวเองไว้ว่า ไม่ว่าปารีสยุคทองหรือจะเป็นปารีสยุคใดๆ ความเป็นปารีสยังคงมนต์ขลังงดงามไม่เคยเสื่อมคลายไปจากยุคสมัยใดๆเลย

คะแนน 8.75/10

ฝากบล็อกด้วยครับ : http://a-bellamy.bloggang.com

แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 55 16:11:15

 
 

จากคุณ : A-Bellamy
เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 55 15:59:35




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com