ความคิดเห็นที่ 1 “แหนม วัชระ ฝ้าย : ความรักที่ต้องการเอาชนะ กลับกลายเป็นไฟกลับมาเผาใจตัวเอง" แหนม : “ผู้หญิงที่ต้องการชนะในเกมของความรัก” ในมุมมองของผู้หญิงที่มาก่อน แหนมคือผู้หญิงที่ถูกทำร้าย ที่มีวัชระเป็นผู้ชายทรยศ และฝ้ายเป็นมือที่สามทำลายความรักของเธอ แหนมเชื่อว่าตัวเองได้เสียสละและทุ่มเททำทุกอย่างเพื่อคนที่เธอรัก เธอคิดว่าการได้ครอบครองคนที่รักด้วยการแต่งงานคือความสุขที่เธอปรารถนา แหนมมองทุกอย่างในมุมของเธอเพียงคนเดียวและลืมคิดว่าสิ่งที่เธอทำ มันไม่ใช่ความรัก แต่มันเป็นแค่การฉุดรั้งให้คนที่เรียกว่าคนรักไว้ เพื่อให้ตัวเธอเองมีความสุขและไม่ต้องกลายเป็น “คนแพ้” เพียงเท่านั้น เมื่อความรักที่เธอเคยวาดฝันไว้เดินมาถึงทางตัน แหนมไม่อาจทำให้วัชระรักเธอได้อีกแล้ว เธอกล่าวโทษว่าเป็นความผิดของทุกคน และไม่ยอมทิ้งความโกรธเกลียดออกไปจากจิตใจ สุดท้ายทางออกเดียวที่เหลือสำหรับเธอคือต้องจมอยู่กับความทุกข์ ที่ทำให้เธอเสียทั้งน้ำตาและเสียสติในเวลาเดียวกัน แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 55 03:30:32 จากคุณ : ก้อนหินที่มีหัวใจ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 55 03:30:04

ความคิดเห็นที่ 2      วัชระ : “ผู้ชายที่กำลังจะตายเพราะไม่กล้าเผชิญหน้ากับความจริง”      วัชระเหมือนคนกำลังจะจมน้ำ เพราะถูกคำว่า “ความรับผิดชอบ” ผูกไว้ จากผู้หญิงคนหนึ่งที่เขาเคยมองว่าน่ารัก เมื่อเวลาผ่านไปเธอกลับกลายเป็นผู้หญิงอารมณ์ร้ายที่ไม่เหลือแม้แต่รอยยิ้ม ความรักที่ร้อนรุ่มของแหนมเป็นเหมือนห่วงผูกคอที่ทำให้เขาขาดอิสระ ยิ่งเธอเรียกร้องต้องการความรักจากเขามากเท่าไหร่ ห่วงนั้นก็ยิ่งรัดยิ่งแน่นจนเกือบหายใจไม่ออก วัชระเลือกทางออกให้ตัวเองด้วยการหนีปัญหาไปเรื่อยๆ และหวังว่าสักวันปัญหาเหล่านั้นคงจะมลายหายไปได้เองกับสายลม แล้ววันหนึ่งเมื่อเขาได้ค้นพบว่ายังมีผู้หญิงอีกคนที่ทำให้เขารู้สึกสบายใจจนเผลอใจไปกับเธอ วัชระที่เหมือนคนกำลังจะตายจึงเลือกที่จะดิ้นรนเป็นครั้งสุดท้าย เขาแก้ห่วงผูกคอตัวเองออกแล้วโยนมันทิ้ง เพื่อไปหาคนใหม่ที่ทำให้เขาความสุขได้มากกว่า ถึงจะต้องถูกใครต่อใครตราหน้าว่าเป็น “ผู้ชายไม่เอาไหน” แต่ถ้าหากนั่นทำให้เขารอดตายจากพันธนาการความรักครั้งนี้ได้แล้ว เขาก็ยอม แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 55 04:35:50 จากคุณ : ก้อนหินที่มีหัวใจ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 55 03:40:13

ความคิดเห็นที่ 3 ฝ้าย :”ผู้หญิงอ่อนไหว แพ้ภัยความใกล้ชิด”      แม้ภายนอกฝ้ายจะดูเหมือนคนเข้มแข็ง แต่จริงๆเธอก็ยังเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาที่อ่อนไหวง่ายๆไปกับความใกล้ชิดสนิทสนม แม้จะรู้อยู่แก่ใจว่าเธอกำลังจะเข้าไปแทรกตรงกลางระหว่างความรักของคนสองคน แต่ฝ้ายก็ยังยอมให้ความรักก่อตัวขึ้นโดยไม่ยับยั้งและฟังคำทัดทานจากใคร ภายใต้คำยืนยันว่าไม่คิดอะไรและบริสุทธิ์ใจจะคบกันแบบเพื่อน แต่เชื่อขนมกินได้เลยว่าทุกครั้งที่เธอบอกว่าไม่คิดน่ะ ใจเธอเตลิดไปไกลแล้ว ทั้งๆที่มีเสียงเตือนจากแอ๊วมาเรียกสติ แต่เธอกลับปฏิเสธที่จะยอมรับความรู้สึกของตัวเอง ฝ้ายเรียกวัชระว่า “เพื่อน” เพื่อเป็นเกราะป้องกันที่ช่วยยืนยันความสัมพันธ์ระหว่างเธอและเขา แต่สุดท้ายเมื่อฤทธิ์น้ำเมาเข้าไปทำลายเกราะป้องกันนั้นเสียแล้ว ไม่ว่าฝ้ายจะเต็มใจหรือไม่ก็ตาม ตำแหน่ง “มือที่สาม” ก็ตกเป็นของเธออยู่ดี จากคุณ : ก้อนหินที่มีหัวใจ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 55 03:43:08

ความคิดเห็นที่ 4 "ธีธัช กรกนก ลำเภา : ความรักไม่ใช่เรื่องล้อเล่น"      ธีธัช : “ผู้ชายเจ้าชู้ที่มองการจีบผู้หญิงเป็นแค่เรื่องสนุก”      หนุ่มเจ้าชู้ที่หลงใหลไปกับความฉาบฉวยของอารมณ์ ธีธัชไม่เคยมีความรักและไม่คิดจะมีความรัก แม้เขาจะมีผู้หญิงอย่างกรกนกอยู่ข้างกายก็ตาม แต่เขาก็มองเห็นเธอเป็นแค่ผู้หญิงที่นิ่งเหมือนน้ำที่คอยทำให้เขาเย็นใจ กรกนกอยู่กับเขาโดยไม่มีเงื่อนไข เขารู้ว่าเธอเป็นคนดี แต่เธอยังไม่ใช่คนที่เขารัก จนวันหนึ่งเขาได้เจอกับหนูตะเภาน้อยจอมแก่น ที่มากระตุกหนวดเสือ(ผู้หญิง) เมื่อถูกหนูน้อยน่ารักมาเย้าแหย่มีหรือเสือหนุ่มจะไม่สนใจ แม้จะออกปากโวยวายไปบ้าง แต่ความน่ารักร่าเริงของผู้หญิงตัวเล็กๆคนนี้กลับทำเขามีความสุข ธีธัชเชื่อว่าสาวน้อยลำเภาคือผู้หญิงที่เขาอยากจะหยุดอยู่ที่เธอ เขาจึงยอมถอดเขี้ยวเล็บและกลายมาเป็นพ่อหมาใหญ่ของหนูตะเภาน้อยแต่โดยดี แต่ละครก็คือละครที่มีฉากจบอยู่ที่การแต่งงาน ส่วนเรื่องราวหลังจากนี้ก็สุดแล้วแต่จินตนาการแต่ละคน ที่จะเชื่อสักแค่ไหนว่าคนอย่างนายธีธัช จะลบคำว่า “เสือผู้หญิง” ออกไปได้จริงๆ จากคุณ : ก้อนหินที่มีหัวใจ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 55 03:49:03

ความคิดเห็นที่ 5      ลำเภา : “ผู้หญิงหัวดื้อที่เห็นความรักเป็นเรื่องตลก”      ลำเภาเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆที่ยอมกัดลิ้นตัวเองตายดีกว่ายอมรับว่าตัวเองผิด เพราะในพจนานุกรมของเธอ ถือว่าความคิดของตัวเองนั้นถูกต้องที่สุดเสมอ ด้วยความอ่อนวัยและไร้ประสบการณ์ด้านความรัก ลำเภายอมเสี่ยงเอาตัวเองไปพัวพันกับคนเจ้าชู้อย่างธีธัช แค่เพราะว่าเธออยากเอาชนะ แม้ตอนแรกเธออาจจะเห็นเป็นเรื่องสนุก แต่ความสนุกเกินขอบเขตนั้นก็กลายเป็นเรื่องใหญ่ เมื่อผู้ชายคนนั้นเลือกเธอเข้าจริงๆและผู้หญิงอีกคนยอมหลีกทางให้โดยไม่มีข้อแม้ เรื่องเล่นๆของผู้หญิงอ่อนต่อโลกอย่างลำเภาจึงกลายเป็นต้นตอให้ความรักของคนคู่หนึ่งจบลง และแม้เธอจะไม่ได้ตั้งใจให้ความรักของธีธัชและกรกนกลงเอยอย่างนี้ แต่อย่างไรลำเภาก็หนีไม่พ้นตำแหน่ง “มือที่สาม” ไปได้อยู่ดี และเมื่อเรื่องนี้เป็นแค่ละครที่มีฉากจบแค่การแต่งงาน เราก็คงเชื่อได้ว่าลำเภาคงเป็นผู้หญิงที่มีความสุขกับความรัก แต่ถ้าหากเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงทื่ความรักไม่ได้จบแค่การแต่งงานล่ะ ลำเภาจะมั่นใจได้แค่ไหนกันว่าหลังแต่งงาน นายธีธัชจะไม่ “ออกลาย” ถ้ามีหนูตะเภาตัวใหม่มาหยอกเย้านายหมาใหญ่อย่างที่เธอเคยทำ จากคุณ : ก้อนหินที่มีหัวใจ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 55 03:53:34

ความคิดเห็นที่ 6      กรกนก : “ผู้หญิงที่ยอมเดินตามเกมแม้จะต้องเสียใจก็ตาม”      กรกนกเป็นผู้หญิงที่อดทนกับความเจ็บปวดได้ทุกอย่างเพื่อแลกกับการอยู่กับคนที่เธอรัก หลายต่อหลายครั้งที่เธอต้องเสียใจกับความเจ้าชู้หลายใจของธีธัช แต่เธอก็เลือกที่จะอยู่อย่างสงบนิ่ง และหวังในใจลึกๆว่าความรักที่เธอมีให้เขานั้น อาจทำให้ผู้ชายที่ไม่เคยคิดจะมีความรักยอมหยุดอยู่ที่เธอสักวัน กรกนกรู้ตัวดีว่าเธอกำลังหลอกตัวเอง เพราะทุกครั้งที่ธีธัชกลับมาหาเธอ เขาไม่ได้กลับมาเพราะความรัก แต่เขากลับมาเพราะเธอคือคนเดียวที่ทำให้เขาสบายใจ และเมื่อเกมแห่งความรักระหว่างธีธัชและลำเภาเริ่มต้นขึ้น กรกนกก็รู้ในทันทีว่าความรักของเธอใกล้จะมาถึงปลายทางแล้ว กรกนกเลือกที่จะเดินตามเกมแห่งความเจ็บปวดอย่างเงียบๆ มากกว่าจะฟูมฟายพร่ำรำพันว่าเธอถูกคนที่เธอรักทำร้ายจิตใจ สุดท้ายเมื่อเกมจบ กรกนกกลายเป็นผู้แพ้ที่ไม่อาจเอาชนะใจคนที่เธอรักได้ แต่ในความจริงแล้ว กรกนกนี่แหล่ะคือผู้ชนะอย่างแท้จริง เพราะเธอสามารถทำลายความลุ่มหลงในความรักที่มีต่อผู้ชายคนหนึ่งลงได้ และเข้มแข็งพอที่ทิ้งอดีตเพื่อก้าวต่อไปข้างหน้าพร้อมกับคนที่รักเธอจากใจจริง โดยไม่จำเป็นต้องผูกใจเจ็บกับใครแม้แต่คนเดียว แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 55 04:39:23 จากคุณ : ก้อนหินที่มีหัวใจ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 55 03:57:34

ความคิดเห็นที่ 7 "กริชชัย อรุณศรี ปราณต์ : ความรักจะสวยงามถ้ามาพร้อมกับสติและความเข้าใจ"      กริชชัย : "ผู้ชายที่ยอมรักหมดใจแม้ไม่อาจได้คนที่รักมาครอบครอง "      กริชชัยผู้ชายที่เพียบพร้อมไปด้วยรูปสมบัติและทรัพย์สมบัติ เป็นผู้ชายเกรดเอบวกบวกที่เป็นเหมือนชายในฝันของผู้หญิงแทบทุกคน แม้เขาจะคลุกคลีอยู่กับหนุ่มเจ้าสำราญอย่างธีธัชและผู้ชายหัวใจไม่แข็งแรงอย่างวัชระ แต่กริชชัยก็ยังคงเชื่อมั่นใน "รักแท้" โดยไม่ยอมโอนอ่อนผ่อนตามคำยั่วยุของใคร เขาเก็บรักษาความรักของตัวเองไว้เพื่อมอบให้กับผู้หญิงคนพิเศษที่เขารักจริงๆเท่านั้น      และเมื่อโชคชะตาเล่นตลกให้เขาเจอกับนางในฝันในวันที่เธอมีเจ้าของแล้ว กริชชัยก็ยังสามารถหักห้ามใจตัวเองได้ เขาไม่ยอมเข้าไปแทรกกลางระหว่างความรักของใคร แต่เลือกจะเฝ้ามองคนที่เขารักอยู่ในมุมๆหนึ่ง มุมที่อยู่เพื่อคอยให้กำลังใจในวันที่เธอเหนื่อยล้า คอยปลอบโยนในวันที่เธอมีน้ำตา แม้ว่ากริชชัยจะได้ชื่อว่าผู้ชายสมบูรณ์แบบ แต่เขากลับไม่เคยใช้ความสมบูรณ์แบบนั้นฉวยโอกาสแย่งคนรักของคนอื่นมาครอบครอง ความรักของกริชชัยจึงเป็นความรักที่สวยงาม เพราะเขาเลือกที่จะรักด้วยความเข้าใจและไม่ยอมอ่อนแอให้กับอารมณ์ จากคุณ : ก้อนหินที่มีหัวใจ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 55 04:07:27

ความคิดเห็นที่ 8     อรุณศรี : "ผู้หญิงที่ใช้สติควบคุมการทำงานหัวใจ"     อรุณศรีหญิงสาวผู้โชคดีที่ได้ชื่อว่าเป็นนางในฝันของผู้ชายไร้มลทิน อย่างกริชชัย ผู้ชายที่สักร้อยปีแสงจะหาคนที่ดีพร้อมครบถ้วนบริบูรณ์ขนาดนี้ได้สักคนหนึ่ง (เวอร์ได้อีก ) แต่เธอกลับได้พบผู้ชายคนนั้นในวันที่เธอมีคนรักอยู่แล้ว อรุณศรีมีทางให้เลือกสองทางระหว่างการทนอยู่กับ”คนรัก”ที่ไม่ดี หรือ เลือกทิ้งคนไม่ดีเพื่อไปอยู่กับ “คนดี” ที่เธอยังไม่ได้รัก ในขณะที่ทุกคนรอบกายหว่านล้อมให้อรุณศรีเลือกคนดีที่เหมือนฟ้าประทาน อรุณศรีกลับเลือกจะซื่อสัตย์ต่อความรัก เธอเลือกที่จะให้โอกาสกับคนที่เธอรักซ้ำแล้วซ้ำเล่า เธอยอมเสียน้ำตาแต่กลับไม่ยอมปล่อยให้ตัวเองกลายเป็นคนหลายใจ และแม้สุดท้ายเธอจะต้องเสียใจที่ถูกผู้ชายที่เธอรักหักหลังก็ตาม แต่การที่อรุณศรีเลือกรักษาศักดิ์ศรีของตัวเองเอาไว้นั้น กลับยิ่งทำให้คุณค่าในตัวของเธอเพิ่มทวีคูณมากขึ้นกว่าเดิม จากคุณ : ก้อนหินที่มีหัวใจ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 55 04:11:29

ความคิดเห็นที่ 9      ปราณต์ : "ผู้ชายที่รักใครไม่เป็นนอกจากตัวเขาเอง"          ปราณต์เป็นเหมือนหมากสีดำสนิทเพียงตัวเดียวในกระดานความรักครั้งนี้ เขาเป็นผู้ชายปากหวานที่พร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเขาเองมีความสุข แม้การกระทำนั้นจะต้องแลกมาด้วยการโกหก หรือการยอมทรยศต่อคนที่ตัวเองรัก เพราะปราณต์ไม่เคยมีความรัก เขาคือผู้ชายที่สามารถแสดงความเสน่หาต่อผู้หญิงได้โดยไม่ต้องกลั่นความรู้สึกนั้นออกมาจากใจแม้แต่น้อย ปราณต์เป็นมนุษย์ที่เต็มไปด้วยกิเลสผู้ไม่เคยรู้จักคำว่ายับยั้งชั่งใจ และกิเลสความอยากได้อยากมีในใจของเขานี่เองที่ทำให้เขาต้องพบจุดจบของชีวิต โดยที่ทั้งชีวิตของเขายังไม่เคยได้เรียนรู้ที่จะรักใครเลยแม้สักครั้งเดียว จากคุณ : ก้อนหินที่มีหัวใจ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 55 04:16:23

ความคิดเห็นที่ 10      ความรักของคนเก้าคน ในสถานการณ์ที่ต่างกัน แต่ละคนเลือกก็เส้นทางเดินให้กับความรักของตัวเอง บางคนได้พบกับความสุข แต่บางคนกลับยังคงต้องวนเวียนอยู่ในทุกข์ ละครเรื่องนี้อาจจะไม่ได้สมบูรณ์พร้อม แต่ยังขัดกับความรู้สึกของใครหลายๆคนอยู่มาก แต่หากเราใช้วิจารณญาณพิจารณาถึงสิ่งที่ละครถ่ายทอดให้เราได้ดูแล้ว ก็คงจะได้แง่คิดเกี่ยวกับความรักไปปรับใช้ในชีวิตจริงกันได้บ้าง เพราะหากมีสักวันที่เราต้องเปลี่ยนฐานะจากคนดู กลายไปเป็นตัวละครของเรื่องราวความรักสามเส้าสักเรื่องแล้ว จะได้มีสติเพียงพอในการเลือกทางเดินของความรักให้กับตัวเองนะคะ  จากคุณ : ก้อนหินที่มีหัวใจ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 55 04:18:08

ความคิดเห็นที่ 11 น่าจะมีรักของเจ๊เกียว ฮิๆ อยากรู้ว่าลงท้าย เจ๊จะทำไงเวลารู้ว่าโดนเด็กหลอก จากคุณ : lengafterwork เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 55 04:51:55

ความคิดเห็นที่ 12 สนุกดีครับ แต่ทำไมต้องใส่สั้นกันหมดทุกคนเลยนะเนี่ย เสียสมาธิในการชม จากคุณ : คาทาน่า เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 55 05:02:22

ความคิดเห็นที่ 13 กริชชัยเป็นคนเดียว ที่สะดุดและไม่สมจริงในโลกปัจจุบัน   ถ้านิสัยใจคอ และฐานะการเงินการงาน เปอร์เฟคขนาดนี้ต้องหาคนหน้าตาธรรมดา  ค่อนข้างไม่หล่อ และรูปร่างไม่ดี  จึงจะเชื่อว่าอยู่รอดปลอดภัย ไม่เคยเจอบรรดาสาวๆ สวย นิสัยดีๆ มาก่อนเจอแฟนชาวบ้านอย่างอรุณศรี   อีกอย่างถ้าหากจีบหญิงไม่เป็น สมัยนี้ผู้หญิงเก่งๆ  ดีๆ  สวยๆ ก็สามารถแนะนำตัวหรือทำความรู้จักกับผู้ชายดีๆ ก่อนได้เช่นกัน เพราะผู้ชายดีมีน้อย ที่จะยังโสด(ละครเรื่องอื่นๆ ยังสมจริงตรงที่มีผู้หญิงหมายปอง ห้อมล้อม หรือเป็นแฟน พระเอกสุดยอดเปอร์เฟคอยู่ก่อนแล้ว) และคนนิสัยอย่างกริชชัยนี้ เลือกคบใครแล้วก็เลิกยาก คงไม่อยู่รอดจนมาตกถึงท้องอรุณศรี   คิดว่าตัวละครกริชชัยเวอร์ชั่นนี้ปรับจนเว่อร์เกินจริง ส่วนอรุณศรีและคนอื่นพบได้ทั่วไป แต่ชอบการตีความของตัวละครทู้นี้จัง  เห็นภาพแต่ละคนเคลียร์ดี  สีเทากันเป็นส่วนใหญ่  ทุกชีวิตมีปัญหาที่ต้องการทางออกที่ดีของแต่ละคน  อาจจะต้องเจ็บตัวกันบ้าง  แต่เจ็บครั้งเดียว ดีกว่าเจ็บไปเรื่อยๆ  เพราะต้องทน (ชอบวิธีคิดของกรในเรื่องตอนบอกเลิก    แต่คิดเลิกได้ช้าไปหน่อย ผู้หญิงอื่นๆ ในชีวิตของธีก็ทำให้เจ็บได้ไม่ต่างกับลำเภาหรอก  ทำไมต้องให้อย่างลำเภาเข้ามาถึงจะรู้สึกตัวเลิกทน กับคนที่รู้อยู่ว่าเขาไม่คิดว่าเราเป็นตัวจริง)   แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 55 08:27:58 แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 55 07:48:52 แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 55 07:17:57 จากคุณ : pigka เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 55 07:07:17

ความคิดเห็นที่ 14 ชอบความเห็นจขกท.ครับ ละครเรื่องนี้พยายามจะแหวกกรอบ "ละครหลังข่าว" จนจะพ้นอยู่แล้ว กับละครไทยถือเป็นพัฒนาการที่ "บินข้ามหัว" เรื่องอื่นๆ น่าดู ขอบคุณแทนผู้จัดดีกว่า ที่สามารถเข้าใจเจตจำนงค์คนสร้างได้มากเหลือเกินครับ จากคุณ : JoJo A-Go!Go! เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 55 08:21:49

ความคิดเห็นที่ 15 ชอบที่ จขกท วิเคราะห์ และมุมมองที่มีต่อตัวละคนในเรื่องมากค่ะ "คงไม่ผิดนักที่จะบอกว่าจริงๆแล้วละครเรื่องนี้ไม่มี “พระเอก-นางเอก” เพราะทุกตัวละครล้วนแต่เป็นตัวดำเนินเรื่องราว พวกเขาเหมือนแบบจำลองของคนที่มีชีวิต มีจิตใจ และเต็มไปด้วยความรัก ความโลภ ความโกรธ และความหลง" จากคุณ : For U & I เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 55 09:22:56

ความคิดเห็นที่ 16 ในขณะที่หลายๆ คน ยอมรับในความเป็นมนุษย์  ในเรื่องนี้ ว่า มีอยู่ในสังคมปัจจุบัน และ  อย่างกริชชัย ไม่มีแล้วในสังคม ? น่าคิดนะ ว่าผู้ชายสมัยนี้ เป็นอย่างไร เราชอบการสื่อในหัวของผู้ชายคนนี้ นะ ชอบมาก ผู้ชายอย่างนี้  ยังมีอยู่จริงในโลกนี้  หมายถึงในเรื่องแนวความคิดนะ เราเคยพบเคยเจอ ผู้ชายธรรมดา  ไม่รวยไม่จน ปานกลาง   แต่เค้ายังมีความคิดแบบกริชชัย  เพียงแต่ผู้หญิงสมัยนี้   มองว่า ผู้ชายอย่างนี้เชย ชอบแนว นายธีมากกว่า จริงๆ น่าเปลี่ยนแนวความคิดสาวๆสมัยนี้มากกว่าเนอะ ปล.  บอส  กริช  ใจนายหล่อมากกกกกกกกกกกกกก จากคุณ : ไอ้นิล เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 55 09:40:10

ความคิดเห็นที่ 17 จขทก.บรรยายได้ดีมาก ปรบมือ(แปะ แปะ แปะ) จากคุณ : Living In The Blue Sky เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 55 12:47:33

ความคิดเห็นที่ 18 เห็นด้วยกะคห.ที่ 13 ในโลกแห่งความจริง จะไปหาผู้ชายอย่างกริชชัย แทบพลิกแผ่นดินกันเลยทีเดียว ถ้ารวย และดีขนาดนี้ ขี้เหร่ๆยังไม่เหลือเลย นับประสาอะไรจะหล่อน่าหยิกแบบนี้ ต่อให้สวยน่าเจี๊ยะแบบอรุณศรีก็เหอะ บ้านไม่รวย แถมเป็นแค่พนักงานธรรมดา ไฮโซไม่แลหรอก เงินต่อเงินเท่านั้น ดูไฮโซแต่ละคนดิ ที่มาจีบนางเอก น้อยมากที่จะหล่อ และส่วนมากที่คบดารา นางเอก เพราะสวย และจะได้เป็นที่รู้จักมากขึ้น ได้ออกสื่อ ได้โปรโมทธุรกิจของตัวเองไปในตัว บางคนหน้าดีหน่อยก็ได้เข้าวงการ จากคุณ : nuisukae เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 55 12:56:09

ความคิดเห็นที่ 19 จขกท เขียนได้ดีมากค่ะ ขอชื่นชม ส่วนละครเรื่องนี้ชอบที่แหวกแนวดี ว่านางเอกพระเอกไม่จำเป็นต้องแสนดี ชอบค่ะ จากคุณ : LuvYun เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 55 13:59:01

ความคิดเห็นที่ 20 ความรักเป็นเรื่องระหว่างคน2คน หัวใจ2ดวง จะโทษว่ามีใครผิดแต่เพียงผู้เดียวก็คงไม่ได้ แหนม กับ วัชระ ผมว่าแหนมรักวัชนะ และก็มากพอดูเลยละ แหนมเป็นคุณหนูอารมณ์ร้อน เอาแต่ใจ ถามว่าวัชรู้นิสัยที่แหนมเป็นมานานหรือยัง ก็คงตั้งแต่ปีแรกที่คบกัน แต่เริ่มรักอะไรๆก็ดูสวยงาม ยังไงก็รับได้ ถ้าวัชคิดจริงจังอยากแต่งงานกับแหนมจริงๆ วัชยังจะทำตัวแบบนี้ไหม วัชดูเหมือนมึนๆงงๆ จะจีบแต่ไม่กล้าออกตัว อาจเพราะฐานะและตัวตนที่ต่างกันมาก จนแหนมบอกว่าเป็นแฟนกัน ก็เลยได้คบกันมาและวัชก็เป็นตัวของตัวเองอย่างนั้นมาตลอด ไม่เคยปรับตัวเพื่อที่จะเดินร่วมทางกับแหนม คนเราถ้าคิดจะใช้ชีวิตร่วมกันต้องปรับตัวเข้าหากัน ยอมลดความเป็นตัวตนของตัวเองลงบ้าง ไม่อย่างนั้นความสัมพันธ์คงไปไม่รอด ที่แหนมต้องร้ายขนาดนั้น ต้องบงการทุกอย่าง นั่นใช่ความผิดของแหนมคนเดียวแน่หรอครับ และสิ่งที่แหนมทำไป เพื่อตัวเองคนเดียวจริงๆหรอครับ ถ้าหากแหนมจะหาผู้ชายที่ดูเพียบพร้อมและสถานะทางสังคมดูดีกว่าวัช มันก็คงไม่ใช่เรื่องยาก แต่ทำไมต้องเอาเป็นเอาตาย ยึดติดกับวัชคนเดียวด้วย คำว่าแพ้ชนะ หรือกลัวเสียหน้ามันก็อาจเป็นสาเหตุนึง แต่มันก็มีทางออกของปัญหามากมาย จะจบให้สวยๆก็ยังได้ ถึงแหนมจะไม่ได้พูดออกมา เพราะอีโก้ของตัวเอง หรือแม้แต่ตัวแหนมเองยังไม่รู้ตัว หรือลืมมันไป   แต่สิ่งที่ผลักดันจริงๆ ไม่ใช่ความรักของแหนมที่มีต่อวัชหรอครับ วัชก็รักแหนม แต่ตัววัชเองคงคิดประมาณว่า แหนมคงไม่คิดจริงจังกับตัวเอง อาจเพราะว่ามันต่างกันมากเกินไป กินข้าว ชอปปิ้ง จบที่โรงแรม ความสัมพันธ์ของทั้งคู่เป็นแฟนกัน แต่เหมือนไม่ได้คิดจริงจังถึงขั้นแต่งงาน ซึ่งวัชก็ดูพอใจกับมันด้วยซ้ำ และจากนิสัยส่วนตัวของวัช ก็ทำให้แหนมต้องคอยเจ้ากี้เจ้าการกับวัช จนวัชเหมือนถูกกดอยู่ตลอดเวลา และนั้นก็นำมาซึ่งปัญหามากมาย จนในที่สุดวัชก็ทนไม่ได้ แล้วหนีตามนิสัย แหนมไม่เข้าใจวัช วัชไม่เข้าใจแหนม ทั้งคู่ไม่ปรับตัวเข้าหากัน อยากเห็นอีกคนในแบบที่ตัวเองอยากเห็น วัชหนี แหนมตามจิก วีนเหวี่ยงไปทั่ว เพื่อนๆและคนรอบข้างเดือดร้อน วัชดูน่าสงสาร แหนมกลายเป็นนางร้าย แต่ใครอยากจะเป็นตัวร้ายละครับ ยิ่งกับคนที่เรารัก ถ้าทั้งคู่เข้าใจในกันและกันมากกว่านี้ ก็คงไม่ต้องจบแบบนี้ จากคุณ : cacashi เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 55 17:00:21

ความคิดเห็นที่ 21            ความรักของวัชระกับแหนม เป็นเรื่องที่ไม่สามารถโทษว่าเป็นความผิดของใครคนใดคนหนึ่งได้ แต่ถ้าจะต้องหาสาเหตุว่าทำไมความรักของทั้งคู่จึงต้องลงเอยแบบนี้ เรามีความคิดเห็นว่า เพราะทั้งคู่เรียนรู้ที่เอาใจใส่ความรู้สึกของอีกฝ่ายน้อยเกินไป และด้วยระยะเวลาที่คบกันมานาน นานจนทำให้ความหวานชื่นเหมือนช่วงเริ่มต้นได้จืดจางหายไปแล้วจะคงเหลือก็แต่ความผูกพันที่คนสองคนได้ใช้ร่วมกันมาตลอดระยะเวลาห้าปี                     แหนมเป็นผู้หญิงที่เพรียบพร้อมด้วยทรัพย์สินเงินทอง รูปร่างหน้าตา แต่เธอมีข้อเสียที่มีนิสัยเอาแต่ใจตัวเองชนิดยอมหักไม่ยอมงอ ถ้าอะไรที่เธอต้องการ แปลว่าเธอต้องได้มันเดี๋ยวนี้ Now! ดังนั้น การที่ผู้หญิงรูปสวยรวยทรัพย์ขนาดนี้ ถ้าจะหาผู้ชายสักคนคงไม่ใช่เรื่องยาก แต่ที่ยากสำหรับเธอคือ แหนมเป็นคนเอาใจใครไม่เป็น หมายถึงนิสัยโดยพื้นฐานนะคะ เพราะจากที่เห็นเธอเอาใจวัชระในช่วงแรก คงเป็นเพราะเธอสนใจวัชระจึงเอาอกเอาใจเพื่อให้เขาประทับใจ           แต่เมื่อระยะเวลาผ่านไปนานเข้า คนที่เคยคบแฟนนานๆน่าจะเข้าใจ เพราะนิสัยต่างๆที่เราเป็น ไม่ว่าจะดีจะร้าย มันจะแสดงออกมาหมด ยิ่งกับคนที่เราคบในฐานะแฟนด้วยแล้ว เราจะมีความรู้สึกเกรงใจคนๆนั้นน้อยลง เอาแต่ใจตัวเองมากขึ้น ดังนั้น ยิ่งแหนมคบวัชระนานเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งเห็นวัชระเป็นคนที่เธอสามารถแสดงนิสัยเอาแต่ใจได้มากเท่านั้น ส่วนวัชระเองก็มีนิสัยไม่เข้มแข็ง ไม่เคยกล้าเถียงอะไรเธออยู่แล้ว เพราะฉะนั้น ถ้าแหนมพูดอะไร วัชระก็ยอมตามเธอไปทั้งหมดตามนั้น           พิมพ์มาซะยาว ขอเข้าเรื่องที่เราต้องมองว่าความรักของแหนมเป็นความต้องการเอาชนะ เพราะตั้งแต่แรก แหนมยังไม่มีความคิดที่จะแต่งงาน จนกระทั้งเธอถูกน้องสาวตัวดีที่เป็นไม้เบื่อไม้เมากันมาตลอดข่อนคอด เอาเธอไปเปรียบเทียบกับเพื่อนในรุ่นเดียวกันที่ได้แต่งงานไปแล้วบ้าง มีลูกไปแล้วบ้าง ก็เลยจุดประเด็นให้เธอเกิดอาการอยากเอาชนะ ทั้งเอาชนะน้องสาวและเอาชนะคนอื่นๆที่เธอถูกนำไปเปรียบเทียบ แหนมยอมเสียเงินทองมากมายเพื่อให้งานของเธอดีที่สุด เพื่อในวันงาน เธอจะได้เชิดหน้าได้ว่า งานแต่งของฉันนี่แหล่ะ เริ่ดที่สุดในสามโลกแล้ว 555+           แต่พอทุกอย่างไม่เป็นอย่างที่เธอคิด ทั้งความผิดหวังที่ทุกอย่างไม่เป็นไปอย่างที่ฝันไว้ ทั้งความเสียใจที่ถูกคนรักหักหลัง มันรวมกันอัดแน่นอยู่ในอกไปหมด บวกกับนิสัยเลือดร้อนไม่ฟังใครด้วยแล้ว แหนมจึงไม่สามารถตั้งสติเพื่อพิจารณาว่าแท้จริงแล้ว ความผิดพลาดของความสัมพันธ์ครั้งนี้คืออะไรกันแน่           เพราะการแต่งงานที่น่าจะเกิดจากความรักที่สุกงอมของคนสองคน แต่กลับเกิดขึ้นเพราะเธอไม่อยากน้อยหน้าคนอื่น ผลที่ออกมาก็เลยเป็นแบบนี้นั่นเอง  เราเลยสรุปว่าความรักของแหนมถูกความรู้สึกอยากเอาชนะมาทำลายความสัมพันธ์           ส่วนเรื่องที่ว่าสองคนนี้รักกันไหม เราว่าเขาสองคนรักกันนะคะ แต่พวกเขาไม่พยายามเอาใจของอีกฝ่ายมาใส่ใจของตัวเองเลย แหนมทำทุกอย่างตามใจตัวเองและทำทุกอย่างให้คนรักโดยตามใจของเธอด้วย(เช่น วิ่งเต้นย้ายงานให้แฟนทั้งๆที่เขาไม่ต้องการ เป็นต้น) ส่วนวัชระก็คงรักแหนมมาก ไม่อย่างนั้นคงไม่ทนผู้หญิงเอาแต่ใจมาได้ตั้งห้าปี           แต่การอดทนของคนเรามันก็มีจำกัด เพราะต่อให้เขารักแหนมแค่ไหน แต่ถ้าทุกครั้งที่ได้เจอกัน ได้คุยกัน ถ้าวัชระไม่โดนบังคับให้ทำนั่นทำนี้ ก็โดนเหวี่ยงวีนแล้วแต่ว่าแหนมจะอยู่ในอารมณ์ไหน ยิ่งวัชระเป็นผู้ชายอ่อนแอด้วยแล้ว จะให้ขัดใจผู้หญิงอย่างแหนมน่ะ เขาไม่กล้าทำเด็ดขาด ก็เลยได้แต่เก็บความอึดอัดใจไว้อย่างนั้นมาเรื่อยๆ จนกระทั่งมาถึงเรื่องการแต่งงาน ความอึดอัดใจที่สะสมมาก็คงเต็มพอดี ยิ่งไปเจอสาวคนใหม่ที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจมากกว่าด้วยแล้ว วัชระจึงกล้าขัดใจแหนมเป็นครั้งแรกและครั้ง สุดท้าย นั่นคือ การบอกเลิกเธอ แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 55 22:31:48 แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 55 22:29:14 แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 55 22:27:23 จากคุณ : ก้อนหินที่มีหัวใจ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 55 22:24:21