ความคิดเห็นที่ 1 ขอเอาที่ตัวเองเคยวิเคราะห์มาแปะได้ไหมคะ (เล่นง่ายๆเลย 555+) ฝ้าย :”ผู้หญิงอ่อนไหว แพ้ภัยความใกล้ชิด”      แม้ภายนอกฝ้ายจะดูเหมือนคนเข้มแข็ง แต่จริงๆเธอก็ยังเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาที่อ่อนไหวง่ายๆไปกับความใกล้ชิดสนิทสนม แม้จะรู้อยู่แก่ใจว่าเธอกำลังจะเข้าไปแทรกตรงกลางระหว่างความรักของคนสองคน แต่ฝ้ายก็ยังยอมให้ความรักก่อตัวขึ้นโดยไม่ยับยั้งและฟังคำทัดทานจากใคร ภายใต้คำยืนยันว่าไม่คิดอะไรและบริสุทธิ์ใจจะคบกันแบบเพื่อน แต่เชื่อขนมกินได้เลยว่าทุกครั้งที่เธอบอกว่าไม่คิดน่ะ ใจเธอเตลิดไปไกลแล้ว ทั้งๆที่มีเสียงเตือนจากแอ๊วมาเรียกสติ แต่เธอกลับปฏิเสธที่จะยอมรับความรู้สึกของตัวเอง ฝ้ายเรียกวัชระว่า “เพื่อน” เพื่อเป็นเกราะป้องกันที่ช่วยยืนยันความสัมพันธ์ระหว่างเธอและเขา แต่สุดท้ายเมื่อฤทธิ์น้ำเมาเข้าไปทำลายเกราะป้องกันนั้นเสียแล้ว ไม่ว่าฝ้ายจะเต็มใจหรือไม่ก็ตาม ตำแหน่ง “มือที่สาม” ก็ตกเป็นของเธออยู่ดี ลำเภา : “ผู้หญิงหัวดื้อที่เห็นความรักเป็นเรื่องตลก”      ลำเภาเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆที่ยอมกัดลิ้นตัวเองตายดีกว่ายอมรับว่าตัวเองผิด เพราะในพจนานุกรมของเธอ ถือว่าความคิดของตัวเองนั้นถูกต้องที่สุดเสมอ ด้วยความอ่อนวัยและไร้ประสบการณ์ด้านความรัก ลำเภายอมเสี่ยงเอาตัวเองไปพัวพันกับคนเจ้าชู้อย่างธีธัช แค่เพราะว่าเธออยากเอาชนะ แม้ตอนแรกเธออาจจะเห็นเป็นเรื่องสนุก แต่ความสนุกเกินขอบเขตนั้นก็กลายเป็นเรื่องใหญ่ เมื่อผู้ชายคนนั้นเลือกเธอเข้าจริงๆและผู้หญิงอีกคนยอมหลีกทางให้โดยไม่มี ข้อแม้ เรื่องเล่นๆของผู้หญิงอ่อนต่อโลกอย่างลำเภาจึงกลายเป็นต้นตอให้ความรักของคน คู่หนึ่งจบลง และแม้เธอจะไม่ได้ตั้งใจให้ความรักของธีธัชและกรกนกลงเอยอย่างนี้ แต่อย่างไรลำเภาก็หนีไม่พ้นตำแหน่ง “มือที่สาม” ไปได้อยู่ดี และเมื่อเรื่องนี้เป็นแค่ละครที่มีฉากจบแค่การแต่งงาน เราก็คงเชื่อได้ว่าลำเภาคงเป็นผู้หญิงที่มีความสุขกับความรัก แต่ถ้าหากเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงทื่ความรักไม่ได้จบแค่การแต่งงานล่ะ ลำเภาจะมั่นใจได้แค่ไหนกันว่าหลังแต่งงาน นายธีธัชจะไม่ “ออกลาย” ถ้ามีหนูตะเภาตัวใหม่มาหยอกเย้านายหมาใหญ่อย่างที่เธอเคยทำ อรุณศรี : "ผู้หญิงที่ใช้สติควบคุมการทำงานของหัวใจ"     อรุณศรีหญิงสาวผู้โชคดีที่ได้ชื่อว่าเป็นนางในฝันของผู้ชายไร้มลทิน อย่างกริชชัย ผู้ชายที่สักร้อยปีแสงจะหาคนที่ดีพร้อมครบถ้วนบริบูรณ์ขนาดนี้ได้สักคนหนึ่ง (เวอร์ได้อีก ) แต่เธอกลับได้พบผู้ชายคนนั้นในวันที่เธอมีคนรักอยู่แล้ว อรุณศรีมีทางให้เลือกสองทางระหว่างการทนอยู่กับ”คนรัก”ที่ไม่ดี หรือ เลือกทิ้งคนไม่ดีเพื่อไปอยู่กับ “คนดี” ที่เธอยังไม่ได้รัก ในขณะที่ทุกคนรอบกายหว่านล้อมให้อรุณศรีเลือกคนดีที่เหมือนฟ้าประทาน อรุณศรีกลับเลือกจะซื่อสัตย์ต่อความรัก เธอเลือกที่จะให้โอกาสกับคนที่เธอรักซ้ำแล้วซ้ำเล่า เธอยอมเสียน้ำตาแต่กลับไม่ยอมปล่อยให้ตัวเองกลายเป็นคนหลายใจ และแม้สุดท้ายเธอจะต้องเสียใจที่ถูกผู้ชายที่เธอรักหักหลังก็ตาม แต่การที่อรุณศรีเลือกรักษาศักดิ์ศรีของตัวเองเอาไว้นั้น กลับยิ่งทำให้คุณค่าในตัวของเธอเพิ่มทวีคูณมากขึ้นกว่าเดิม แถม คุณกร กรกนก : “ผู้หญิงที่ยอมเดินตามเกมแม้จะต้องเสียใจก็ตาม”      กรกนกเป็นผู้หญิงที่อดทนกับความเจ็บปวดได้ทุกอย่างเพื่อแลกกับการอยู่กับคนที่เธอรัก หลายต่อหลายครั้งที่เธอต้องเสียใจกับความเจ้าชู้หลายใจของธีธัช แต่เธอก็เลือกที่จะอยู่อย่างสงบนิ่ง และหวังในใจลึกๆว่าความรักที่เธอมีให้เขานั้น อาจทำให้ผู้ชายที่ไม่เคยคิดจะมีความรักยอมหยุดอยู่ที่เธอสักวัน กรกนกรู้ตัวดีว่าเธอกำลังหลอกตัวเอง เพราะทุกครั้งที่ธีธัชกลับมาหาเธอ เขาไม่ได้กลับมาเพราะความรัก แต่เขากลับมาเพราะเธอคือคนเดียวที่ทำให้เขาสบายใจ และเมื่อเกมแห่งความรักระหว่างธีธัชและลำเภาเริ่มต้นขึ้น กรกนกก็รู้ในทันทีว่าความรักของเธอใกล้จะมาถึงปลายทางแล้ว กรกนกเลือกที่จะเดินตามเกมแห่งความเจ็บปวดอย่างเงียบๆ มากกว่าจะฟูมฟายพร่ำรำพันว่าเธอถูกคนที่เธอรักทำร้ายจิตใจ สุดท้ายเมื่อเกมจบ กรกนกกลายเป็นผู้แพ้ที่ไม่อาจเอาชนะใจคนที่เธอรักได้ แต่ในความจริงแล้ว กรกนกนี่แหล่ะคือผู้ชนะอย่างแท้จริง เพราะเธอสามารถทำลายความลุ่มหลงในความรักที่มีต่อผู้ชายคนหนึ่งลงได้ และเข้มแข็งพอที่ทิ้งอดีตเพื่อก้าวต่อไปข้างหน้าพร้อมกับคนที่รักเธอจากใจ จริง โดยไม่จำเป็นต้องผูกใจเจ็บกับใครแม้แต่คนเดียว มีวิเคราะห์ตัวละครอื่นด้วย ลองอ่านดูนะคะ แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A11558783/A11558783.html จากคุณ : ก้อนหินที่มีหัวใจ เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 55 23:48:41