ต่อจากตอนที่แล้ว กินโทกิ ชินปาจิ คางุระ มาพบปะคุยกันกับ คอนโด้ ฮิจิคาตะ โอคิตะ ท่ามกลางวันฟ้าคึกคะนอง ทั้งสองฝ่ายต่างก็นั่งร่วมโต๊ะกันเป็นที่เรียบร้อย ทางฮิจิคาตะเป็นผู้เอ่ยพูดก่อนบอกขอถามอะไรสักอย่าง ทางกินก็ยินดีและถามว่าคำถามนั้นคือ...
ฮิจิคาตะ: ไหงกลายเป็นแบบนี้ไปได้ กินโทกิ: ไม่รู้เฟ้ย ฮิจิคาตะ: อย่ามาเจือกบอกว่า "ไม่รู้" เดะ! ทำไมพวกตูถึงต้องมาเจรจาสู่ขอกับคนอย่างแกด้วยฟะ กินโทกิ: คำพูดนั้นทางเราต่างหากที่ต้องพูด ทำไมพวกเราต้องทำทำเรื่องบ้าๆบอๆคุยเรื่องข้อตกลงการแต่งงานกับคนอย่างแกด้วย
งานนี้ฮิจิคาตะเลยต้องถามโอคิตะที่เป็นตัวต้นเหตุที่ทำให้การการสู่ของานนี้ว่ามันเรื่องอะไรกันทั้งๆที่เขาบอกแล้วว่าเขาไม่สนเรื่องความรักของยามาซากิ โอคิตะบอกเขาเองก็ไม่รู้เรื่องเท่าไรแค่พาทุกคนมารวมตัวกันตามที่ยามาซากิขอร้อง ยิ่งกว่านั้นถ้ายามาซากิได้หญิงเข้าบ้านก็น่าจะแฮปปี้เอ็นไม่ใช่เหรอ แต่ฮิจิคาตะบอกจะแฮปปี้เอ็นได้ไงฟะแบบนี้มันจะกลายเป็นว่ายามาซากิไปเป็นสมาชิกในครอบครัวที่ตัวยามาซากิเองเฝ้าจับตานะเฟ้ย คอนโด้เลยบอกให้ใจเย็นๆกันก่อนพูดไปตอนนี้พวกกินก็ได้ยินหมดและบอกแบบนี้ฝ่ายเราก็จะได้ข้อมูลอาชญากรรมจริงๆหากพวกกินมีส่วนเกี่ยวข้องด้วย งานข้อมูลก็จะกลายเป็นเรื่องกล้วยๆไปเลยนอกจากนั้น...
คอนโด้: อย่าห่วงเลย ฉันเคยเข้าไปในอกของคุณโอทาเอะมาแล้วครั้งหนึ่ง แล้วฉันจะเป็นคนพามันกลับมาเอง ฮิจิคาตะ: อกของคุณนั้นแหละที่จะเจอปัญหาที่นี่เลย!!
ทางกินที่ขี้เกียจทนฟังแล้วเลยถามพวกคอนโด้ซุบซิบอะไรกันอยู่แล้วเขายังไม่เห็นอาหารและเหล้าขึ้นโต๊ะเลยด้วย บอกผู้หญิงของทางเขาเองก็ต้องเสียเวลามาที่นี่เหมือนกันนะจนถึงตอนนี้ก็ยังไม่เห็นจะมีอะไรเลยพวกเขาเลย
ยังไม่พอกินยังเล่นบทพ่อพูดกับแม่(คางุระ)ว่าแบบนี้เห็นทีจะยกลูกสาวให้กับคนหยาบคายไม่ได้แล้ว คางุระก็เสื่อมว่าใช่ป่าเถื่อนสิ้นดี แสดงตัวเป็นข้าราชการแต่ดูหน้าแล้วเห็นชัดเลยว่าพยายามจะรวบหัวรวบหางลูกสาวเธอชัดๆ เจอดูถูกแบบนี้ฮิจิคาตะก็บอกเลยว่าต่อให้เป็นล้านปีเขาก็ไม่อยากจะได้ยินพวกกินพูดแบบนี้เข้าหู แล้วก็ลืมเรื่องข้าราชการไปด้วยใจจดจ่อกับการสู่ขอหน่อย แต่คางุระยังไม่สะใจบอกพ่อ(กิน)ว่าดูเหมือนคนพวกนี้จะเอาแต่พูดแย่ๆคงเพราะเจอแต่เรื่องพวกคนทำผิดกฎหมายจนต้องแสดงถึงอำนาจ กินเองก็บอกเหมือนใครบางคนจะพูดเป็น "มาเฟียจีน" จนบอกว่าอยากได้คนมาแปลแล้วสิ ฮิจิคาตะทนไม่ไหวเลยพูดเลยว่าใครเป็นมาเฟียจีนกัน กินก็ยังใส่ไฟเข้าไปอีกในฐานะผู้เหนือกว่าในเวลานี้ ฮิจิคาตะก็โมโหขึ้นทุกทีๆ ทางยามาซากิที่รออยู่ที่ระเบียงก็คิดเลยว่า...
ยามาซากิ: (ว่าแล้วเชียว...) ยามาซากิ: (ให้พวกนั้นมาจนกลายเป็นแบบนี้ไปจนได้...)
ทางยามาซากิแค่ฟังอยู่ข้างนอกก็คิดแล้วว่าแบบนี้การเจรจาสัญญาคง Ban End แน่ สุดท้ายแล้วเขาก็คงกลายเป็นทาสของโอคิตะที่ไม่มีโอกาสแม้แต่ให้นิ้วตัวเองรอดไปได้ เขาไว้ใจใครไม่ได้เลยมีแต่ต้องเชื่อตัวเองไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็จะไม่ยอมหันหลังกลับเด็ดขาด ยามาซากิที่คิดไปโดยมีทามะอยู่ภายในใจเต็มเปี่ยมเป็นเหมือนแรงใจที่ไม่มีทางจะพังทลายได้
จากคุณ |
:
neozero
|
เขียนเมื่อ |
:
21 ม.ค. 55 15:14:44
|
|
|
|