ความคิดเห็นที่ 1 ตัดฉากไปช่วงหัวค่ำ ณ บริเวณเนินเขาหลังโรงเรียน -ยูเอะขอโทษเนกิที่ยอมร่วมมือกับคนอื่นจนทำให้เนกิต้องลำบาก... แต่เนกิก็บอกว่า"ไม่ใช่เพราะยูเอะหรอก แต่เป็นเพราะตัวเองทำนิ่งเฉยกับความรู้สึกของคนอื่นต่างหาก" ...ยูเอะถามเนกิต่อว่า"เนกิตั้งใจจะออกเดินทางเพื่อช่วยเหลือโลกตลอด 100 ปี โดยที่ไม่เฉลยว่าชอบใคร หรือบอกกับเจ้าตัวเลยเหรอ?" -เนกิสะกิดใจนิดหน่อยกับคำถามที่ยูเอะถาม ...แต่เหมือนเนกิจะไม่ได้ตอบกลับอะไร ...ยูเอะก็เลยเหมือนคิดจะพูดทำนองให้เนกิรับตัวเองไว้พิจารณาดูแต่สุดท้ายก็ไม่ได้พูดออกมา และเปลี่ยนเรื่องพูดโดยบอกเนกิไปว่า"ตนเองจะพยายามตั้งใจเรียนอย่างหนักเพื่อที่ซักวันหนึ่งตนเองจะสามารถเป็นผู้ช่วยให้เนกิในแผนการกอบกู้โลกได้"(ยูเอะพูดไปก็น้ำตาซึมประมาณว่า"คนที่เนกิชอบคงไม่ใช่ชั้นแน่") -เนกิกำลังจะบอกอะไรยูเอะ... แต่ทันใดนั้นเองก็มีเสียงอายากะตะโกนเรียกชื่อยูเอะแบบลากเสียงมาแต่ไกล+วิ่งเข้ามาหาและกระโดดเตะใส่ยูเอะเต็มแรง แต่ยูเอะก็ร่ายเวทย์ป้องกันลูกเตะเอาไว้ได้ อายากะ : คิดจะแย่งตำแหน่งของดิชั้นรึไงกันค่ะ คุณน่ะ---!? (หูนรกจริงๆอยู่ตั้งไกลยังได้ยิน) อายากะ : อยากจะเข้าร่วม"โปรเจค"ของดิชั้นงั้นรึคะ!? พูดออกมาได้เป็นแค่"บากะเรนเจอร์"แท้ๆ!! -ยูเอหยิบกระดาษคำตอบที่มี 98 คะแนนขึ้นมาโชว์ให้อายากะดู ยูเอะ : อันนี้คืนคะแนนสอบที่ชั้นทำได้ตอนอยู่ที่โลกเวทมนตร์ค่ะ อีกทั้งคะแนนสอบที่นี่ของชั้นก็เพิ่มขึ้นด้วย หลังจากที่เรียนจบชั้นก็จะไปศึกษาต่อที่โลกนู้นค่ะ -แล้วทั้งคู่ก็สู้ไปเถียงกันไปต่อ... อายากะเหน็บยูเอะประมาณว่า"แผนการนี้รวบรวมคนเก่งๆมาจากทั่วโลก อย่างยูเอะนี่นะคิดจะมาร่วมด้วย แต่ยูเอะก็ไม่สนและบอกว่าจะต้องทำให้ได้ด้วยฝีมือตัวเองโดยที่ไม่ต้องใช้เส้นของเนกิช่วย" -ระหว่างที่อายากะกับยูเอะกำลังสู้กันอยู่... คูเฟย, ชาช่ามารุ, มากิเอะ, อาโกะ ก็เดินเข้ามาหาเนกิ ...มากิเอะบอกเนกิว่า"ตนเองยังไม่ยอมแพ้หรอกนะ ถึงแม้ว่าตนเองจะไม่ใช่คนที่เนกิชอบก็ตาม" ซึ่งที่เหลืออีก 3 คนต่างก็ยิ้มออกมาเป็นการสื่อว่า"พวกตนก็ไม่ยังยอมแพ้เหมือนกัน" -อายากะที่กำลังล็อคคอยูเอะอยู่ก็บอกว่า"อย่าเมินพวกตนสิ" ...ทันใดนั้นโนโดกะก็โผล่ออกมายืนอยู่ตรงเบื้องหน้าของยูเอะ โนโดกะ(ยิ้มน่ารักมาก) : ชั้นก็.. ไม่ยอมแพ้หรอกนะ ยูเอะ ยูเอะ : โนโดกะ.. อายากะ(เหมือนจะรับรู้อะไรบางอย่างได้ด้วยสัญชาตญาณของผู้หญิง) : ...... อายากะ(ปล่อยแขนที่ล็อคยูเอะเอาไว้) : อย่างนี้นี่เอง.. ก็หมายความว่าจากนี้ไปพวกเราก็เป็น.. อายากะ : "คู่แข่ง"กันสินะคะ ยูเอะ : คุณหัวหน้าห้อง.. โนโดกะ : ....ค่ะ! มากิเอะ : อื้อ! คูเฟย : ใช่แล้วน่อ! จากคุณ : บอนตะคุง เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 15:57:56

ความคิดเห็นที่ 2 -แล้วพวกสาวๆก็ให้คำมั่นกันว่าจะสู้กันอย่างแฟร์ๆโดยที่ไม่ว่าใครจะแพ้ก็จะไม่แค้นเคืองอีกฝ่าย... และพอแตะมือให้คำมั่นกันเสร็จแล้วพวกสาวๆก็เริ่มรุกใส่เนกิทันทีโดยบอกว่า"จะทำให้เนกิตกหลุมรักตนให้ได้"จนเนกิต้องวิ่งหนีแบบสุดชีวิต โดยมี ทัตสึมิยะ, ด็อกเตอร์, เอวาฯ, สนมเอก(จิซาเมะ), มิโซระ, อาซึนะ, โคโนกะ, เซ็ตสึนะ ยืนดูอยู่ใกล้ๆ -ทัตสึมิยะเห็นเนกิเนื้อหอมแบบนี้ก็เลยพูดว่า"ชีวิตของผู้กอบกู้โลกช่างลำบากยิ่งนัก" ...ส่วนด็อกเตอร์ที่ถือ"สมุดแผงผังตระกูลเจ้า"อยู่ก็บอกว่า"สมุดเล่มนี้เป็นของปลอม จะยุติสงครามของพวกสาวๆได้ บอกแบบนี้ไปแหละเป็นวิธีดีที่สุด" -มิโซระถามสนมเอก(จิซาเมะ)ว่า"ไม่ไปแจมกับพวกสาวๆไล่จับเนกิด้วยเหรอ?" ...สนมเอก(จิซาเมะ)ได้ยินมิโซระถามแบบนี้ก็ฉุนเส้นเลือดขึ้นแล้วทำซึนฯบอกว่า"ตนเองไม่ได้ชอบมันแบบคนรักซะหน่อย" -ในที่สุดเนกิก็ถูกพวกสาวๆตามจับตัวจนได้ ...อาซึนะเห็นเนกิมีคนคอยรักคอยห่วงอยู่มากขนาดนี้ก็รู้สึกเบาใจ อาซึนะ : ถ้าเป็นแบบนี้ล่ะก็ ถึงชั้นไม่อยู่แล้ว ก็คงจะไม่เป็นไรแล้วล่ะนะ -สนมเอก(จิซาเมะ)ได้ยินอาซึนะพูดแบบนี้ก็มีทีท่าสงสัย(แสดงว่ายังไม่รู้สินะ) ส่วนเซ็ตสึนะทำสีหน้าเศร้าๆเพราะรู้อยู่แล้ว ...ขณะนั้นเองเนกิก็หันมาสบตากับอาซึนะพอดี(แถมยังยิ้มให้อีกด้วย) -โคโนกะเห็นแบบนี้ก็เลยแซวว่า"คนที่เนกิชอบจะต้องเป็นอาซึนะแน่ๆ" ...อาซึนะเจอแซวแบบนี้ก็เขินหน้าแดงและรีบพูดแก้ตัวทันที อาซึนะ(ยกแขนชี้ไปทางซ้ายมือ) : พูดอะไรน่ะ เมื่อกี้ไม่ได้มองมาที่ชั้นซะหน่อย!! สายตาของชั้นดีจะตาย เมื่อกี้หมอนั่นมองไปทางซ้ายมือนั่นต่างหาก! ใครซักคนตรงนั้น! ใครซักคนแถวนั้นแหละ ที่หมอนั่นชอบ!? เอวาจัง คุณทัตสึมิยะ หรือไม่ก็จิซาเมะจัง! โคโนกะ(ยิ้มแบบมีเลศนัย) : เอ๋--? แน่ใจเหรอ-- เอวาฯ(เขินเล็กน้อย) : หา? ทัตสึมิยะ : ไม่หรอก ไม่มีทางเป็นแบบนั้นแน่ มิโซระ(ชี้นิ้วไปที่สนมเอก) : ก็แสดงว่า~~ สนมเอก(จิซาเมะ) : เฮื้อก!! (เสร็จกัน) สนมเอก(จิซาเมะ) : จะบ้าเหรอยัยคาสุกะ(มิโซระ) เป็นไปไม่ได้หรอก! หมอนั่นเนี่ยนะชอบชั้นที่สุด! มิโซระ : หืม~~ อย่างงั้นเหรอ~~? ชั้นคิดว่าน่าจะเป็นเธอนะเนี่ย ก็เห็นใกล้ชิดกันสุดๆที่โลกนู้นกว่าใครๆเขาเลยอ่ะ สนมเอก(จิซาเมะ) : นั่นเป็นเพราะ!! -โคโนกะหันมารบเร้าให้คาโมช่วยหาวิธีทำให้รู้ว่าเนกิชอบใครที แต่คาโมก็บอกว่าไม่คิดจะหักหลังลูกพี่(เนกิ) แถมถ้ารู้ตอนจบแล้วก็คงน่าเบื่อแย่ -อายากะตั้งกฎขึ้นมาว่า"ห้ามทุกคนทำการกักขังหน่วงเหนี่ยวเนกิเด็ดขาด" คนอื่นก็บอกว่า"ใครมันจะไปทำ คนที่จะทำแบบนั้นก็เห็นมีแต่อายากะนี่แหละ" ...ส่วนเนกิพยายามจะพูดอะไรบ้างก็เจอบอกให้เงียบเอาไว้ ทางด้านมิโซระยังคงไม่ยอมจบ มิโซระ : ยังไงดีน้า~~ สายตาที่มองมาทางจิซาเมะจังมันต่างจากที่มองคนอื่นเลยน่ะ~~ สนมเอก(จิซาเมะ) : ถ้ายังไม่หยุดชั้นจะฆ่าเธอจริงๆนะ ส่วนทางด้านโคโนกะก็ยังไม่ยอมแพ้เช่นกัน จนกระทั่งโดนธนู... เอ้ย! ไม่ใช่ล่ะ... โคโนกะ : นี่คาโมคุง ใบ้ให้หน่อยไม่ได้เหรอ อาซึนะ : หากทำแบบนั้น แล้วถ้าเกิดเนกิดันชอบคุณเซ็ตสึนะขึ้นมาจะทำยังไงล่ะ โคโนกะ : หา!? แบบนั้นก็แย่สิ อาซึนะ : ฮะ ฮะ ก็น่าลองดีนะ! และแล้วงานกีฬาสีและเรื่องวุ่นๆของห้อง 3-A ก็ได้จบลง... จากคุณ : บอนตะคุง เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 15:59:46

ความคิดเห็นที่ 3 เวลาผ่านล่วงเลยมา 5 เดือน ...ซึ่งอีก 1 อาทิตย์หลังจากนี้จะมีพิธีจบการศึกษาของชั้น ม.ต้น ขึ้น -ณ ห้องเรียน 3-A ที่ไร้ผู้คน ...เนกิกำลังทำการมอบใบประกาศนียบัตรให้กับอาซึนะ โดยมีทาคามิจิยืนดูอยู่ข้างๆ -เนกิขอโทษอาซึนะที่ต้องแยกมาทำแบบนี้ ...อาซึนะก็บอกว่าทำแบบนี้ดีแล้วเพราะตนเองไม่ชอบอะไรที่มันหดหู่(คงประมาณว่าถ้าทำต่อหน้าทุกคน บรรยากาศคงเศร้าแน่ๆ) -ทาคามิจิพูดว่าถ้าสามารถเลื่อนกำหนดการไปได้อีกซัก 1 อาทิตย์ อาซึนะก็คงสามารถเข้าร่วมพิธีจบการศึกษากับทุกคนได้ (แล้วทำไมไม่เลื่อนวันพิธีจบฯเข้ามาแทนล่ะครับ? -*-) -ทาคามิจิพูดขอโทษอาซึนะด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ ทาคามิจิ : ..ขอโทษด้วยนะ อาซึนะคุง สุดท้ายแล้วพวกเราก็ช่วยอะไรเธอไม่ได้เลย อาซึนะ : อา..จารย์ แต่อาซึนะก็ยังยิ้มออกมาและพูดว่า อาซึนะ : ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะอาจารย์ทาคาฮาตะ หนูจะต้องมีความสุขในโลก 100 ปีหลังจากนี้อย่างแน่นอน และบางทีหนูอาจจะได้คบกับเหลนของอาจารย์ด้วยใช่มั้ยล่ะคะ? -ทาคามิจิได้ยินแบบนี้ก็เลยมีเขินนิดหน่อย อาซึนะ : เพราะฉะนั้นช่วยแต่งงานด้วยนะคะ เพื่อประโยชน์ของหนูในอีก 100 ปีข้างหน้า อย่าปล่อยให้"อาจารย์ชิซึนะ"(สาวแว่นโนตมเลขาของอาจารย์ใหญ่)หลุดมือไปนะคะ ทาคามิจิ : อะไรกัน.. อาซึนะคุง? -ทาคามิจิพยายามจะพูดแก้ตัวว่าไม่ใช่อย่างที่อาซึนะคิด แต่อาซึนะก็พูดต่อจนไม่มีช่องว่างให้ทาคามิจิได้พูดแก้ต่างเลย << (อาซึนะเคยเห็นทาคามิจิกับชิซึนะมีฉากสวีทกันนิดหน่อย... คือจริงๆมันไม่มีอะไรหรอกแต่ตอนนั้นอาซึนะจิตตกเข้าใจผิดไปเอง) อาซึนะ : ต้องแต่งงานและมีลูกให้ได้นะคะ -ทาคามิจิเห็นสีหน้าของอาซึนะที่พูดออกมาแล้วก็ยากที่จะปฎิเสธ ทาคามิจิ : ..ยอมแพ้เลย คงต้องตามนั้นล่ะนะ ทาคามิจิ : ยินดีด้วยที่เรียนจบนะ อาซึนะคุง -พอทาคามิจิพูดจบ อายากะก็วิ่งโผล่เข้ามาให้ห้องพอดี ...อายากะเห็นอาซึนะยังอยู่ในห้องก็โล่งใจ ส่วนอาซึนะเห็นอายากะโผล่มาก็ตกใจว่ารู้ได้ยังไง? แต่พอหันไปดูเนกิที่อยู่ข้างๆก็ถึงบางอ้อทันที (เนกิทำเป็นผิวปากเหมือนจะบอกว่าตัวเองไม่รู้เรื่อง) -อายากะบอกกับอาซึนะว่าตัวเองยอมยกโทษเรื่องที่อาซึนะไม่ยอมบอกตนครั้งนี้ให้ แต่อาซึนะจะต้องมากับตนเองเดี๋ยวนี้เลย จากคุณ : บอนตะคุง เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 16:01:50

ความคิดเห็นที่ 4 ตัดฉากมาที่ใต้ต้นไม้บริเวณเนินเขาแห่งหนึ่งรอบนอกโรงเรียน -อาซึนะเหน็บอายากะว่า"ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอจะชวนชั้นมาแทนที่จะเป็นเนกิ น้ำแข็งขั้วโลกมันละลายไปหมดแล้วสินะ" อายากะ : อยากจะพูดอะไรก็พูดไปเถอะค่ะ แล้วก็ถือ"เจ้านี่"(พลั่ว)เอาไว้หน่อย -อาซึนะถามว่าเอาพลั่วมาทำอะไร? อายากะเห็นอาซึนะนึกไม่ออกแต่ก็ยังไม่ยอมบอกอะไร...จากนั้นทั้ง 2 คนก็ช่วยกันขุดดินตรงบริเวณที่ยืนอยู่จนขุดเจอ"ไทม์แคปซูล"ที่ฝังเอาไว้ ...อาซึนะถึงได้นึกออก(ซะที) -อาซึนะดูรูปของตัวเองกับอายากะตอนเด็กๆที่อยู่ในกล่องไทม์แคปซูลด้วยความคิดถึง อายากะ : พกรูปพวกนั้นไปด้วยนะคะ อาซึนะ : เห.. อายากะ : มะ.. มันตั้ง 100 ปีใช่มั้ยล่ะคะ คงไม่มีคนคิดหรอกว่าตอนนั้นคุณยังมีชีวิตอยู่ เพราะงั้น ชะ..ชั้นอยากให้คุณเอามันไปด้วยเพื่อเป็นตัวแทนของชั้น -อาซึนะพยายามพูดติดตลกเพื่อรักษาบรรยากาศดีๆเอาไว้ว่า"อายากะชอบทำเรื่องเล็กให้กลายเป็นเรื่องใหญ่" ...ก็เลยเจออายากะตบหน้าไป 1 ฉาดเพราะ 100 ปีมันไม่ใช่เรื่องเล็กๆแล้ว อายากะ(น้ำตาซึม) : เรื่องเล็กอะไรกัน!? ตั้ง 100 ปีไม่ใช่เหรอคะ!? ไม่มีอะไรที่มันจะแย่ไปกว่านี้อีกแล้ว!! ถึงจะรู้ว่ามันเป็นการช่วยเหลือผู้คน แต่ทำไมคุณถึงต้อง.. อายากะ(ร้องไห้) : หลังจากพรุ่งนี้! ก็จะไม่ได้เจอกันอีกต่อไปแล้วใช่มั้ยล่ะคะ!? ทำไมถึงยังทำหน้าแบบสบายๆ(ไม่เครียด)ได้อยู่อีก คุณนี่ไม่ว่าเมื่อไหร่ๆก็มักจะทำเป็นไม่เอาจริง..เอาจัง...ตลอด อาซึนะ : .... หัวหน้าห้อง -อายากะโถมเข้ามากอดอาซึนะ อายากะ : ยัยต๊อง.. ยัยมหาต๊อง..! อาซึนะ : ตะ แต่ว่านะหัวหน้า มะ..มันคงทำอะไรไม่ได้แล้วล่ะ.. อายากะ : เรื่องนั้นรู้อยู่แล้วล่ะค่ะ! จากคุณ : บอนตะคุง เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 16:02:59

ความคิดเห็นที่ 5 อายากะ : ถ้าหาก.. ถ้าหากว่ายังมีอีกครึ่งเดือนล่ะก็ ก็.. ก็คงจะได้สนุกสนานและสร้างความทรงจำที่มีค่ากับทุกคนมากกว่านี้.. ถะ.. ถ้าไม่มีคุณอยู่ด้วย ชะ.. ชั้นคง.... อาซึนะ : พะ พอเถอะ ถึงเธอจะทำแบบนี้ไปชั้นก็.. อายากะ : แม้ว่า.. จะทำแบบนี้ไป ..ก็คงเปลี่ยนใจคุณไม่ได้..ใช่มั้ย อาซึนะ : อะ..อืม อายากะ : หรือจะเป็นเพราะ.. ชั้น.. ที่อยู่ในใจของคุณนั้น.. เป็นสิ่งที่ไม่มีความสำคัญเลย? อาซึนะ : มะ.. ไม่ใช่อย่างนั้น.. หรอกน่า อาซึนะ : ......อืม.. เนกิ คุณนากิ อาจารย์ทาคาฮาตะ.. โคโนกะ คุณเซ็ตสึนะ ...ตั้งแต่ตอนนั้นชั้นก็ได้พบกับคนดีๆมากมาย แต่ก็นะ..การได้มาพบกับเธอคือสิ่งที่โชคดีที่สุดที่ชั้นเคยเจอมาเลยล่ะ อาซึนะ : ขอบคุณนะ.. อาซึนะ : รักเธอที่สุดเลยล่ะ หัวหน้าห้อง ขอบคุณสำหรับรอยยิ้มเหล่านั้นที่เธอมอบให้ ----- จบตอน ปล. ตอนนี้เศร้าที่สุดตั้งแต่เริ่มเรื่องมา  T_____T จากคุณ : บอนตะคุง เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 16:05:23

ความคิดเห็นที่ 6 เศร้าว้อยยยยยยยย T T จากคุณ : TheShadow เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 16:13:57

ความคิดเห็นที่ 7 เศร้าจริง ๆ แต่ทำไมช่วงท้ายผมได้กลิ่น Y ก็ไม่รู้ จากคุณ : Isshu De Phelps เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 16:21:31

ความคิดเห็นที่ 8 แง  อยากร้องให้ตาม T^T จากคุณ : เขียนบน iPad (My_LovE_HapPyNesS) เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 16:33:03

ความคิดเห็นที่ 9 เผลอจิ้นวายอาสึนะ x อายากะ อะ... จากคุณ : แค่ใจละเมอ เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 16:34:56

ความคิดเห็นที่ 10 อ.เคน จะให้จบรูทนี้จริงๆอ่ะ ถึงไม่นิยมอาซึสะ แต่ถ้าจบแบบนี้มันเศร้าไปน่ะ จากคุณ : HaoMaRu เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 16:40:35

ความคิดเห็นที่ 11 นึกถึงเพลงนี้ขึ้นมาตะหงิดๆ จากคุณ : Ex-Sentinel เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 16:40:53

ความคิดเห็นที่ 12 ขอเพิ่มบรรยากาศท้ายตอนด้วย OST ซักเล็กน้อย จากคุณ : Autumn2reason เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 16:42:22

ความคิดเห็นที่ 13 อา จะจบแล้วฤ นี่ จากคุณ : Dr.boyze เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 16:50:30

ความคิดเห็นที่ 14 คห.2 นี่สนมเอกวินมาชัวร์ๆใช่ไหมครับ(หรือว่ามันเป็นซับบอนตะครับ) จากคุณ : Tsundere no tsukaima เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 17:30:47

ความคิดเห็นที่ 15 สนมเอกมีลุ้นเเล้ว ยินดีด้วยนะบอนตะคุง จากคุณ : Fate Linegod เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 17:32:54

ความคิดเห็นที่ 16 #14 ป่าวนรกน่อ ^^'' #15 สนมเอกมาวิน แต่พอแก่ตายไปเจ้าต้นหอมมันก็รอครบ 100 ปีแล้วก็คงแต่งอีกที จากคุณ : บอนตะคุง เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 17:42:48

ความคิดเห็นที่ 17 อย่าคิดว่าดราม่าเล้าน้ำตาแบบนี้จะหลอกลวงผมได้นะ T_T  ประเด็นหลักตอนนี้คือการที่จิซาเมะจังมีลุ้นเข้าวินต่างหากล่ะ อาซึนะน่ะไปคบกับหลาน-เหลนนายแว่น ตามแบบรุ่นพี่ร้านXXXไปซร้าาาาาาา จากคุณ : RennasS เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 17:58:24

ความคิดเห็นที่ 18 เยี่ยมมมมม จากคุณ : Chiuchanlover เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 18:09:46

ความคิดเห็นที่ 19 อะไรมันจะบิ้วได้ขนาดนี้เนี่ย T_T จากคุณ : ILoveHusky เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 18:29:54

ความคิดเห็นที่ 20 ไม่หรอก จบแบบนี้ไม่ใช่สไตล์ อ.เคนหรอก เดี๋ยวต้องมีอะไรเกิดขึ้นสักอย่างทำให้อาสึนะกลับมาทันงานสำเร็จการศึกษาแหง ๆ ตัวแปรอาจจะเป็นพ่อกับแม่ของเนกินั่นแหละ (เดาแหลก แต่คันปากอ่ะคิดแบบนี้จริง ๆ นะ) จากคุณ : Ryu_jin_maru เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 18:52:08

ความคิดเห็นที่ 21 จบเศร้าเเบบนี้ไม่น่าใช่อ.เคน อย่าลืมว่ายังมีมุขไทม์เเมชชีนเจ้าหนูเจ้าอีกนะ จากคุณ : ไล่ฮก เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 19:26:24

ความคิดเห็นที่ 22 มีเพลงเล่นแบบ auto run ด้วยอ่ะ T^T ซึ้งไปใหญ่ .. จากคุณ : น้องหนอนนุ่ม เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 19:36:42

ความคิดเห็นที่ 23 นี่มันเพลงตอนอาซึนะตายในแบบอนิเมครั้งแรกสุดนี่นา ขอบคุณมากครับหามาตั้งนานแล้ว แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 55 20:17:42 จากคุณ : wingaura เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 20:09:35

ความคิดเห็นที่ 24 ไม่ต้องซีเรียสน้อ เรื่องนี้ไม่มีทางจบเศร้าหรอกฟันธง อาจจะให้เจ้า หรือคนในอนาคตซักคนส่งตัวอาซึนะที่หลับไปร่วม 100 ปี กลับมาปัจจุบันให้ เหมือนที่เจ้าสามารถมาจากอนาคตได้ ดีไม่ดี คนที่ช่วยส่งอาซึนะ(ปัจจุบัน)กลับมา ก็พวกอาซึนะกับเนกิในอนาคต(รวมเอวา และชาช่ามารุไปด้วย ดีไม่ดีอาจมีเจ้าด้วย) ในอีก 100 ปี นั้นแหละ นอกจากนี้ยังคิดวิธีอื่นๆได้อีกเยอะ เช่นอาติแฟกเมพๆ ที่สามารถแก้ปัญหานี้ได้ หรืออาจให้ฝากจิตอาซึนะในปัจจุบันไว้กับชิโอริก็ได้ โดยอาจได้ตัวช่วยจากอาติแฟกอันใหม่ของชิโอริ จากคุณ : เชื่อผมเถอะ (Ken Akamatsu) เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 20:58:40

ความคิดเห็นที่ 25 TT^TT  ม่ายยยยยยย~ /วิ่งหนีออกนอกกระทู้ อาสึนะ... ฮือออ เศร้าอ่ะ อารมณ์เดียวกับอนิเมภาคแรกเลย (แถมมีเพลงอีกนะ) จากคุณ : Fate of the White Love เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 21:55:17

ความคิดเห็นที่ 26 ตอนที่ฮาที่สุดคือตอนที่หัวหน้าจูบกับเนกิ ตอนที่เศร้าที่สุดคือตอนที่หัวหน้าลากับอาซึนะ สรุป หัวหน้าห้องเป็นนางเอก (มั่วโคตร 55555) จากคุณ : Tharkorn THE LaTTE เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 22:37:46

ความคิดเห็นที่ 27 ...ซึ้งกับตอนของอาซึนะกับหัวหน้าห้องนะ แต่ฮากับฉากสนมเอกที่สุดละ (ฮา) จากคุณ : peTOUCHso เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 55 23:08:22

ความคิดเห็นที่ 28 ผมว่าเดียวมีหักมุม จากคุณ : NJ_kung เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 01:52:07

ความคิดเห็นที่ 29 เนื้อเรื่อง+เพลง เศร้ามาก ตั้งแต่อ่านต้นหอมมา จากคุณ : BlackTeaCat เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 04:55:56

ความคิดเห็นที่ 30 ม่ายยยน้าไม่น่าเข้ามาดูเลยม่ายยม่ายม่ายม่าย T T จากคุณ : phichai2002 เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 10:20:24

ความคิดเห็นที่ 31 มั่นใจว่า อ. เคนจะไม่ทำให้เรื่องมันกลายเป็นว่าอาซึนะหายไป 100 ปีแน่นอน ....ฟันธง!! จากคุณ : Tasky D. Palmy เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 13:38:12

ความคิดเห็นที่ 32 ใส่โค้ท &autoplay=1 ก็ได้วุ้ย T__T จากคุณ : Kul-ChaN เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 19:56:51

ความคิดเห็นที่ 33 เดา.... 100 ปีผ่านไป เนกิ หาวิธีแก้เรื่องตัวเองไม่แก่ไม่ตายได้ แต่เลือกที่จะรักษาอายุตัวเองไว้เท่าเดิมอยู่ จนอาสึนะออกมาได้ แล้วจู่ ๆ เจ้าหลิงเฉินก็เข้ามาหา พาทั้ง 2 คน ขึ้นไทม์แมชชีน กลับมายังเวลาเมื่อ 100 ปีก่อน หลังจากออกเดินทางไปแล้ว 1 สัปดาห์ ทำให้ทั้งคู่กลับมาร่วมพิธีฉลองจบการศึกษาพร้อมกับเพื่อน ๆ ห้อง 3A ได้ อวสาน..... จากคุณ : =NoIsMyName= เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 14:32:36

ความคิดเห็นที่ 34 ทำไมผมนึกถึง ฉากจบRance ภาคนึง... จากคุณ : Cursed เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 17:51:53

ความคิดเห็นที่ 35 อ่านมากำลังซึ้ง เพิ่งรู้ตัวว่าเพลงมัน auto run อยู่นี่นา อะไรจะเข้าขนาดนั้น หวังว่าตอนหน้าคงมีการหักมุมนะ แบบนี้เศร้าเกินไปอ่ะ จากคุณ : kiranoid เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 22:04:29