ชะรอยเห็น สีชมพู ฟุ้งเคหาสน์
รอยยิ้มสาด ส่องแสง ทุกแห่งหน
เพราะไปเจอ อูฐอู้ดเสก ด้วยเล่ห์กล
แม่หน้ามล กลับมาเพ้อ ถึงเธอกัน
แล้วอูฐเล่า มีอาการ เช่นใดหนอ
คงเฝ้ารอ อาทิตย์หน้า จะมาไหม
คราวที่แล้ว ช่างแสบตรูด แสนสุดใจ
คราวนี้เล่า จะส่งไร มาให้ชิม 
โอ้แคปหมู ของฝาก จากเมืองแพร่
ตะละแม่ มีเครื่องจิ้ม มาด้วยไหม
น้ำพริกหนุ่ม แบบเผ็ดน้อย น่าสนใจ
กินเข้าไป ช่างเป็นสุข ทุกทุกคำ
ครั้นอูฐเห็น ผ้าขาวม้า อันสรรค์สร้าง
วางอยู่ข้าง ปริ๊กลี่ฮีท กระป๋องใหญ่
หากใส่เดิน อยู่ในบ้าน คงสุขใจ
ว่าแล้วไซร้ ผลัดมาใส่ ชะเอิงเอย 






