 |
||| >>> ความเห็นหลังชม : THE DESCENDANTS.....โอ้พระเจ้า "จอร์จจจจ !!!...คลูนี่ย์" >>> |||
|
 |
ไม่เปิดเผยเนื้อหาสำคัญของเรื่อง
สำหรับใครทีพฤหัสนี้ยังไม่มีโปรแกรม
ผมขอแนะนำหนังเรื่องนี้เลยครับ เฉพาะเครือเอเพ็กซ์ และเอสเอฟ เวิลด์
หนังดราม่าครอบครัวที่เข้าชิงออสการ์ถึง 5 สาขา
(สาขาภาพยนตร์, ผู้กำกับ, นำชาย, ตัดต่อ, บทภาพยนตร์)
นับเป็นความสำเร็จอีกครั้งของหนังที่มาจากยอดฝีมือ "อเล็กซานเดอร์ เพย์น"
ผู้กำกับที่ถนัดเล่าเรื่องสไตล์ค้นหาความหมายของชีวิตท่ามกลางบริบทขบขันปนขมขื่น
เน้นเรื่องราววิกฤตในชีวิต กับแคแรกเตอร์ชายวัยกลางคน
ไม่ว่าจะเป็น About Schmidt หรือ Sideways เพย์นสามารถกลั่นกรองมุมมอง
ตัวละครที่ซุกซ่อนไปด้วยความเป็นเจ็บปวดลึกๆได้อย่างอยู่หมัด
พร้อมด้วยการเยียวยาจากมิตรภาพรอบข้าง หรือการค้นหาความสุขที่แท้จริง
มาถึง The Descendants พูดได้ว่าแนวทางในการเล่าเรื่องแทบจะถอดแบบกันมา
หนังเคาะเอาสังคมจริงของอเมริกันชนออกมาได้อย่างลุ่มลึก
ตัวละครนำของเรื่อง คือหัวหน้าครอบครัวที่ครั้งหนึ่งในช่วงชีวิต
การแบกรับสภาพความเป็นไป นำมาซึ่งการสูญเสีย และการเริ่มต้นในเวลาเดียวกัน
เขาเป็นพ่อที่ไม่เอาไหน เขาไม่มีความเหมาะสมในการเป็นหัวหน้าครอบครัว
ชีวิตในช่วงนี้ที่หนังหยิบมาเล่า คือความล้มเหลว และเหลวแหลกแบบเต็มอัตรา
ของหน้าที่ที่เขาต้องยอมรับและแบกรับ ภาวะการเป็นผู้ใหญ่ที่เขาอาจจะไม่พร้อม
หนังได้ใช้เวลานำเสนอให้เห็นการพัฒนาตัวละคร จิตใจ และหนทางสู่จุดเริ่มต้น
แม้บริบทจะชวนขื่นขมมากแค่ไหนก็ตาม ชีวิตตัวละครจะเข้าขั้นปวดร้าวมากแค่ไหน
แต่สิ่งที่หนังเรื่องนี้มีและแตกต่างจากเรื่องอื่นก็คือ
การมองหายนะในชีวิต ในมุมมองขบขัน และฟีลกู้ด
เหมือนเป็นการปลอบประโลมชีวิตที่บอบช้ำ พร้อมกับบอกโลกว่า "กูไม่เป็นไรหรอก"
แคแรกเตอร์พ่อของ "จอร์จ คลูนี่ย์" กระเทาะความเป็นพ่อที่เต็มไปด้วยปัญหา
กลั่นกรองมิติทางตัวละครออกมาได้อย่างยอดเยี่ยมและสมบูรณ์แบบ
สิ่งที่ตัวละคร "แมต คิง" เผชิญหน้า ดูเป็นความซับซ้อน และซ่อนปมหลากหลายเอาไว้
ทั้งช่วงเวลาที่เขาต้องพบเจอกับปัญหาเกี่ยวกับเมียที่ล้มป่วย
การรับมือเพียงผู้เดียวกับครอบครัวที่ค่อนข้างห่างไกลอุดมคติ
การรับมือกับความลับที่ยากจะเยียวยาและฟื้นฟูภายในเวลาอันรวดเร็ว
การพบปะกับผู้คนที่เข้ามาสั่นสะเทือนอารมณ์ส่วนลึกของเขา
คลูนี่ย์ ถ่ายทอดทุกองศาความเป็นไปในตัวละครได้อย่างอยู่หมัด !!!
ถือว่าไม่ใช่เรื่องง่ายๆที่จะแสดงสีหน้า แววตา ท่าทาง อารมณ์
ที่ประดังประเดิดอยู่ในใจ และไร้การควบคุม ออกมาให้คงเส้นคงวา
และไม่หลุดกรอบตัวละครให้ได้มากที่สุด
แต่ คลูนี่ย์ ทำได้ !!!!!!
นักแสดงรายอื่นก็ทำหน้าที่ของตัวเองได้ดี
บทลูกสาวหัวขบถ ดำรงชีพอยู่ในครอบครัวแตกหักทั้งสอง
ไม่ว่าจะเป็น เชย์ลีน วู้ดลี่ย์ หรือตัวเล็กอย่าง อามาร่า มิลเลอร์
ก็แสดงมุมมองตัวละคร ในด้านที่หลากหลายออกมาได้อย่างดีเยี่ยม
ส่วนตัวแล้ว ผมว่า วู้ดลี่ย์ ผ่านฉลุยกับบทลูกสาวบนจอเงินครั้งแรก
หนังเล่าเรื่องอย่างธรรมดาเพราะนี่คือชีวิตมนุษย์
ปัจเจกมนุษย์ ผู้ซึ่งสถานะทางครอบครัวที่แตกต่างกัน
ไม่ใช่เรื่องแฟนตาซี เกินจริง เหนือฝัน
แต่มีความเป็น Realistic บนโลกแห่งความจริง !!
แต่ถ้าเป็นในชีวิตจริง เรื่องราวที่เห็นอาจจะไม่ได้ฟีลกู้ดได้ในระดับนี้
หนังเลือกที่จะปรับมุมมองให้ดูซอฟท์ สะกิดความล้มเหลวให้ขึ้นมามีลู่ทาง
การทำใจยอมรับ และพัฒนาตัวเอง เป็นสาระสำคัญที่หนังต้องการสื่อ
และประสบความสำเร็จ กับการทำให้หนังเป็นงานครอบครัวเหลวแหลก
ที่มีบทสรุปเต็มเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้ม และความประทับใจ น่าจดจำ
หนังมีบทสนทนาที่ชวนอึ้ง ทึ่ง เสียวได้เป็นพักๆ
เป็นเรื่องจริงในสังคมที่มนุษย์ทั้งหลายต้องยอมรับว่ามันเกิดขึ้นจริง
ส่วนมุมประทับใจก็มีมาบีบคั้นอารมณ์อยู่เรื่อยๆเช่นเดียวกัน
เช่นเดียวกับมุมเจ็บปวด แม้สิ่งที่เผชิญอาจจะเจ็บปวดเข้าถึงกระดูกดำ
แต่รับรองได้ว่า คุณจะไม่เจ็บจนร้องกรี๊ดหวีดออกมาอย่างแน่นอน
หนังมีวิธีที่ทำให้คุณรับสภาพมันได้อย่างที่ควรจะเป็น
สรุปก็คือเป็นงานดราม่าชั้นดี ที่กระเทาะเปลือกครอบครัว สังคมมนุษย์
ออกมาได้อย่างลงตัว เจ็บแสบถึงใจ แต่อย่างไรก็ยังยิ้ม....
HAPPY VALENTINE'S DAY
คุยกันต่อได้ที่ http://twitter.com/filmzlap
แก้ไขเมื่อ 14 ก.พ. 55 22:02:31
| จากคุณ |
:
Filmzlap   
|
| เขียนเมื่อ |
:
14 ก.พ. 55 22:02:13
|
|
|
| |
