 |
วิถีนักเขียนบท นักเขียนตอนนี้ จะมี 2 แบบ คือ เขียนคนเดียว กับทำเป็นทีม ข้อดีของทำงานเป็นทีมคือได้แชร์ความคิดกัน แต่ที่ผ่านมาคือ ปุ๋ยเขียนงานคนเดียวแต่ก็จะคุยกับผู้กำกับ พี่นุช (ปรียานุช) ตลอดถึงลักษณะทิศทาง แต่ปัญหาที่ต้องระวังในการทำเป็นทีมก็คือ การทำงานเป็นทีมมันจะคุมคาแร็กเตอร์ไม่ได้ ด้วยภาษา ด้วยประสบการณ์ที่อาจจะแตกต่างกันไป
พยายามจะทำ (เขียน) ให้ได้ทุกแนว แต่ถ้าคนนึกถึงงานดราม่า คุณต้องนึกถึงเรา อย่างเรื่องนี้ (มุกเหลี่ยมเพชร) มีตลกด้วย เพื่อนถามแกเขียนได้ด้วยเหรอ มันเป็นความจำเป็นทางอาชีพค่ะ คือเรื่องไหนไม่ต้องทำกับเป่าจินจง ก็จะไปทำให้กับที่อื่น ไปเจอเพื่อน ไปรวมกลุ่มได้วิธีคิดใหม่ๆบ้าง
กว่าจะมาเป็น...พัญสร ปุ๋ยจบนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มาสมัครงานทำงานกับอาตู่ตั้งแต่ดอกไม้ในป่าหนาว สมัยยูม่า ปุ๋ยยังจำได้ ตอนที่ตั้งเป่าจินจง อาตู่ถามว่าอยากทำอะไร ปุ๋ยบอกอยากเป็นคนเขียนบท อาตู่ถามว่าไม่อยากเป็นผู้ช่วยเหรอ ไม่อยาก ปุ๋ยเริ่มเข้ามาทำงานตั้งแต่แบกราวผ้า ไม่ใช่ฝ่ายเสื้อผ้าที่เป็นสไตลิสต์ด้วยนะ เปลี่ยนรองเท้าให้นักแสดง เริ่มมาตั้งแต่ดอกไม้ในป่าหนาว จอย ศิริลักษณ์ - อู๋ ธนากร (ปี 2539 / ยูม่า / ช่อง5/ กำกับการแสดงโดย นพพล โกมารชุน) ก็มาลองเขียนบทจากเรื่องคุณชายกับพี่หนึ่ง (คฑาหัสต์ บุษปะเกศ) เขียนมาเรื่อยๆ เป็นฟรีแลนด์ประจำ
จากนั้นก็พัฒนามาเขียนเดี่ยว อย่าง แม่ยายสะอื้น, เมืองดาหลา และก็มีไปรับงานข้างนอก เจอกับคณะอื่นบ้าง ค่ายโพลีพลัสบ้าง ของอาจิ๋มบ้าง ของดาราวิดีโอนิดหน่อย ปุ๋ยเป็นคนทำงานช้า ได้ปีละเรื่อง 2 เรื่องอย่างเก่ง ที่ทำมาประมาณ 15-16 เรื่องเอง อายุงานยาวนาน แต่ผลงานน้อย .......................................
^
^
อ่านแล้วเข้าใจอะไรขึ้นเยอะเลยเอามาแชร์ค่ะ
เข้าใจเลยว่าทำไมตัวเองถึงชอบละครเรื่องนี้ อันที่จริง จขกท. ชอบอ่านนวนิยายสืบสวนสอบสวน - ลึกลับ - คอมเมดี้ สัญชาติญี่ปุ่น/ไต้หวัน มาก ๆ คือมันมีทุกแนวที่ว่ามาอยู่ในเรื่องเดียวกันจริง ๆ ค่ะ (ของอาจารย์ อาคากะว่า จิโร่ หรือ คุณหู้เสวียน เป็นต้น)
ใครเคยอ่านน่าจะพอทราบ แล้วเรื่องมุกเหลี่ยมเพชรนี่ บทโทรทัศน์ก็มาแบบนั้นเด๊ะ โอ้โห..เจิดมาก ยิ่งได้นักแสดงทีมนี้ด้วยแล้วเป็นอะไรที่สุดยอดมาก ๆ ชื่นชมจากใจค่ะ^^
จากคุณ |
:
ลูกตาลน้ำมะลิ
|
เขียนเมื่อ |
:
15 ก.พ. 55 12:13:59
|
|
|
|
 |