สถานที่เกิดเหตุนักข่าว : รถไฟขบวน 1085 ที่ออกจากสถานีบอสตันได้มาถึงตามกำหนดการตามปกติ แต่ในวันนี้ ครั้นเมื่อคนเข้าไปตรวจดูข้างในกับไม่พบอะไรเลย แต่ทว่ากล้องรักษาความปลอดภัยก็ได้จับภาพความรุนแรงที่แสนทารุณ แต่ก็ไม่มีร่องรอยผู้จู่โจมแต่อย่างไรืซึ่งคล้ายคลึงกับเหตุการณ์ความรุนแรง ที่เกิดเมื่อสองวันก่อน ที่เมืองบอสตัน สตาร์ซิตี้ ลอสแองเจลิส และ....
ตำรวจสองนายซุบซิบกัน
ตำรวจนาย ก : บอกนายแล้ว นี่มันไม่ใช่เรื่องปกติธรรมดาเลยนะ
ตำรวจนาย ข : ไม่เอาน่า
ตำรวจนาย ก : ชั้นพูดจริงนะ ตายเถอะว่ะแถมชั้นก็ได้ยินเป็นฝีมือของพวกลัทธิบ้าแวมไพร์น่ะ
ตำรวจนาย ข : แวมไพร์? จริงๆรึ ที่นายว่ามา? แกนี่มันประสาทเพี้ยนไปแล้ว
"เห้ย ช่วยกันสักแรงสองแรงสิฟะ ช่วยกันคนพวกนี้ออกไปได้แล้ว! มาช่วยกันหน่อยเร็ว!
หลังจากที่พวกแอนดริวมาถึงที่เกิดเหตุ แอนดริวก็ขอตัวไปดูสถานที่เกิดเหตุก่อนโดยแปลงเป็นหมอกเข้าไป
Andrew : อยู่ตรงนี้นะ เดี๋ยวขอตัวไปตรวจดูก่อน
Tig : แบบนี้หรือที่ทำให้รู้สึกขยะแขยงน้อยลง?
Professor John : เปล่า เปล่าหรอก มันไม่ลดลงเลย
Professor John : ฟังนะ ชั้นรู้ดีว่าเรื่องแบบนี้มันเกินไปสำหรับตัวเธอ
Tig : เปล่า ไม่ใช่แบบนั้นซะหน่อย
Professor John : เขาเป็นคนดีนะ
Tig : อย่างเขาไม่ได้เรียกว่าคนแล้ว ไม่เลย
Professor John : เขาเป็นน่ะสิ ถึงแม้ ชั้นหมายถึง ว่าเป็นการยากสำหรับตัวเขาเอง ที่ต้องยืนเคียงข้างทั้งสองฝั่ง
Tig : ก็ตราบเท่าที่ยังยืนให้พวกมันอยู่ ก็ขอให้เท้าที่ยืนเคียงข้างพวกมันเน่าจมดินไปเลย เขาไม่ใช่คนเลยนะ