ความคิดเห็นที่ 1 จอร์จ วาเลนติน เป็นตัวแทนของภาพความยิ่งใหญ่ของนักแสดงในยุคหนังเงียบ ซึ่งต้องต่อสู้ครั้งยิ่งใหญ่กับการเข้ามาของหนังเสียง วิธีคิดและแนวทางการแสดงที่เขาเคยคิดว่ายิ่งใหญ่และจะหากินไปตลอดชีวิตนั้นมีอันต้องจบลง เขาต้องเริ่มต้นไม่ต่างจากนักแสดงหน้าใหม่ นี่คงเป็นเหตุผลสำคัญที่ทำให้เขายังยึดติดกรอบเดิมๆ เพราะเขาไม่อยากเริ่มต้นครั้งใหม่ ซึ่งยังไม่แน่ใจว่าจะขึ้นไปเทียบเท่ากับสิ่งที่เขาทำไว้อย่างยิ่งใหญ่เหมือนยุคหนังเงียบอีกหรือเปล่า นอกจากการเคารพคารวะต่อยุคหนังเงียบ ทั้งการแสดง การถ่ายทำ และเทคนิคต่างๆ รวมทั้งการฉายด้วยขนาดภาพ 1.37 : 1 ซึ่งเป็นขนาดเดียวกับยุคหนังสมัยก่อน การใช้เสียงดนตรีที่เป็นจุดสำคัญของอารมณ์ผู้ชม อีกทั้งยังแสดงภาพให้เห็นถึงการฉายหนังเงียบยุคก่อนนั้นต้องจ้างวงดนตรีมาเล่นกันสดๆ ทำให้ผู้ชมยุคปัจจุบันที่เกิดทันและไม่ทันในยุคหนังเงียบ ได้เกิดความรู้สึกถวิลหาอดีต ของวิวัฒนาการที่สำคัญ จนอาจทำให้สามารถกลับไปดูหนังเงียบด้วยความรู้สึกที่ประทับใจขึ้นได้อีกครั้งหนึ่ง The Artist แสดงความเป็นหนังยุคเก่าได้อย่างชัดเจน ผสมผสานไปกับเสน่ห์เย้ายวนใจของนักแสดง โดยเฉพาะ ฌอง ดูจาร์แด็ง (Jean Dujardin) ที่ใช้เสน่ห์การแสดงสไตล์หนังเงียบออกมาได้อย่างหมดจด คู่ควรกับหลากหลายหลายต่อหลายรางวัลที่เขาได้รับในฐานะนักแสดงนำฝ่ายชายยอดเยี่ยม รวมทั้ง เป็ปปี้ มิลเลอร์ (Bérénice Bejo) ที่มีเสน่ห์รอยยิ้มที่ดึงดูดใจแม้จะไม่ใช้เสียงพูดเข้ามาช่วยเลยก็ตาม จึงกล่าวได้ว่า The Artist มีคุณสมบัติดีพร้อม ที่เป็นหนังที่ควรได้รับการจดจำประจำปี 2011 และเป็นทิศทางใหม่ แห่งภาพยนตร์ที่ไม่ยึดติดแต่หนทางข้างหน้าแต่กลับมาพักผ่อนและเล่าเรื่องราวอดีตให้ฟังอย่างน่าหลงใหล และน่าจดจำ --มีต่อ-- จากคุณ : A-Bellamy เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 55 17:30:42

ความคิดเห็นที่ 2 สุดท้ายข้อคิดของ The Artist ที่ให้ผู้ชมคงไม่ต่างความคิดที่ จอร์จ วาเลนติน ได้เริ่มเข้าใจในวิวัฒนาการที่เปลี่ยนไป บางครั้งการเปลี่ยนแปลงอาจทำให้รู้สึกไม่มั่นคง จนเราไม่กล้าที่จะเปลี่ยนแปลงตามไป แต่หากเราลองปรับทัศนะคติ เปลี่ยนมุมมองชีวิตไปทางด้านบวก เราอาจจะพบความเปลี่ยนแปลบางครั้งก็ไม่ใช้เรื่องน่ากลัวตลอดไป แต่อาจเป็นความท้าทายครั้งใหม่ที่เป็นบททดสอบให้เราก้าวผ่านไปให้จงได้ และความเท่ของการใช้ชีวิต ไม่ใช่อยู่ที่การใช่ชีวิตในแบบเดิมๆให้ยาวนานตลอดไป แต่มันเป็นการเดินตามข้อจำกัดของชีวิตที่เราไม่สามารควบคุม ให้ยืนหยัดอยู่อย่างสง่าผ่าเผยท่ามกลางการยอมรับของผู้คน นั่นคงที่จะเรียกว่าความเท่ของจริง และบางที การนับถอยหลังในภาพยนตร์ จึงไม่ใช่การนับถอยหลังที่แท้จริง แต่มันเป็นการนับถอยหลังเพื่อให้นักแสดงพร้อมในการที่จะเริ่มต้นใหม่อีกครั้งหนึ่ง ซึ่งก็คงไม่ต่างจากชีวิตถ้าเราลองถอยหลังเพื่อลองกลับมาทบทวนกับชีวิตอีกสักครั้งหนึ่ง และเมื่อเราพร้อม เราก็จะมีแรงเดินไปสู่จุดหมายได้ดังใจฝัน “กล้องพร้อม นักแสดงพร้อม” 5 4 3 2 1 ... แอคชั่น คะแนน 9.5/10 เกรด A+++ ติดตามบล็อกของผมที่ : http://a-bellamy.bloggang.com เฟสบุค: http://www.facebook.com/surrealism.man จากคุณ : A-Bellamy เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 55 17:32:08

ความคิดเห็นที่ 3 Jean Dujardin หน้าตาก็อารมณ์ประมาณพระเอกหนังยุคเก่า ทำให้เวลาดู เหมือนได้ดูหนังเงียบ คลาสสิคขาวดำ จริงๆ ต้องให้เครดิตแกจริงๆ เพราะน้ำหนักของหนังเกือบทั้งหมดจะไปอยู่ที่ บท George Valentin และ Jean Dujardin สามารถดึงคนดูได้ตลอดทั้งเรื่อง อีกทั้ง บท Screenplay เป็นอะไรที่เข้าใจง่าย ไม่ซับซ้อนแอบแฝงอะไรมากมาย แต่การเล่าเรื่องที่เฉียบคม ทำให้หนังออกมาสุดยอดมาก ประเด็นหลักของหนัง ชี้ให้เห็นถึงความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ของอุตสาหกรรมหนัง จากหนังเงียบกลายเป็นหนังมีเสียง-บันทึกเสียง และความทรนงตัวของพระเอก ที่เป็นตัวแทนของหนังเงียบ ที่สุดท้ายหนังเงียบได้ตายลงไปจากวงการหนัง มีเพียงพระเอกที่ต้องยอมรับความเปลี่ยนแปลงนั้น ถึงอยู่รอดได้ และก็ชอบ Bérénice Bejo ในบท Peppy Miller กับหมา the god ด้วย เห็นแล้วอยากมีหมาฉลาดๆ แบบนั้นบ้างจริงๆ เหอๆ จากคุณ : Amadeuz Wolfgang เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 55 17:50:00

ความคิดเห็นที่ 4 ^ ^ บ๊อกๆ...อู๊ฟๆ...( ขอบคุณครับที่ชอบป๋ม...ป๋มชื่อ อั๊กกี้ คับ....อิ อิ ) . จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 55 18:57:45

ความคิดเห็นที่ 5 ผมชอบหนังเงียบเพราะว่า มันไม่ต้องแปลภาษานี่แล่ะ คือ เข้าใจในความเป็นมนุษย์ ธรรมชาติ มันสุดยอด ถ้าจะทำให้คนต่างภาษา สามารถเข้าใจได้ นี่คือสากล  ของจริง จากคุณ : dokya_pladuk เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 55 18:58:34

ความคิดเห็นที่ 6 ใครที่ไหนจะทำแบบนี้ได้ถ้าไม่ใช่คนฝรั่งเศส (ขอแสดงความชื่นชม และประชดในความ"อาร์ต"ของคนฝรั่งเศสไปพร้อมๆกัน) จากคุณ : เฮียมี่ เขียนเมื่อ : 27 ก.พ. 55 20:15:18

ความคิดเห็นที่ 7 เข้ามาชื่นชมด้วยคนครับ จากคุณ : tawatch1829 เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 55 15:01:27

ความคิดเห็นที่ 8 อยากจะหุบปากเงียบ (เหมือนหนัง) แต่อ่าน จขกท.แล้ว อดเขียน(ชื่นชม)ไม่ได้ ซึ้งใจจัง อ่านแล้วอินตามเลย (หนังยังไม่ได้ดู) จากคุณ : lungkhun เขียนเมื่อ : 28 ก.พ. 55 23:42:15