อ่านกระทู้นี้แล้ว ทำให้นึกถึงความหลัง ช่วงนั้นติดหนังจีนเหมือนกัน
จำได้ว่า ตอนนั้นเรียนภาษาจีนภาคค่ำเสร็จ กลับมาบ้านต้องรีบมาดู เจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้ ตอนที่สี่เหวินเฉียงโดนฆ่าตาย มีคำถามทั้งบ้านทั้งเมืองว่า ใครฆ่าสี่เหวินเฉียง
ตอนที่ฮุ้นปวยเฮี้ยงตาย สมัยเด็กยังคิดว่า ทำไมถึงตายง่ายหยั่งงี้ พอกลับมาดูใหม่ตอนหลัง ถึงได้ซึ้งถึงประโยคที่ว่า The hell for hero
นึกถึงเฉินเจิน ฉากสุดท้ายสู้กับพวกญี่ปุ่นนับร้อย ขนาดโดนเด็กแคระแทงเอา ยังชนะพวกญี่ปุ่นทั้งหมด
นึกถึง เลสลี่ จาง เอากระบี่ปักหัวซามูไรญี่ปุ่น ในนักสู้ผู้พิชิต ตอนนั้น เลสลี่ จางมาเปิดคอนเสริต์ที่โรงแรมแมนดารินด้วย
ตอนผมเด็กๆ ดาราฮ่องกงชอบมาเปิด concert ที่เมืองไทย ผมยังจำ เหวินเซียะเอ๋อได้ ถ่ายรูปไว้ด้วย ที่สวนสนุก ถ้าจำไม่ผิด น่าจะเป็นแฮปปี้แลนด์ โจวเหวินฟ่ะ ก็มี ใส่เสื้อขาวเหมือนในเรื่องเจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้ อีกคนก็อู่เหว่ยกัวะ
เคยไปดูเจิ้งเส้าชิวที่แกแล็คซี่ภัตตาคาร กินไปดูไป ตอนนั้นรู้สึกว่า เป็นอะไรที่เลิศหรูอลังการมาก 
ล่าสุด แต่นานแล้วเหมือนกัน นักแสดงเรื่อง คู่แค้นสายโลหิต มาเปิดคอนเสริต์ที่มาบุญครอง ผมก็ไปดู 
เปิดกรุหนังจีนคลาสสิกในดวงใจ ว่าด้วยความเท่แบบยุคก่อน ทำไมยังสร้างความประทับใจมาจนทุกวันนี้{แตกประเด็นจาก A11742994}
