ความคิดเห็นที่ 1 ย้อนกลับไปสมัยอุตสาหกรรมภาพยนตร์ใหม่ๆ ไล่ตั้งแต่ยุคขาวและดำ ทั้งไร้เสียงพูด แต่ทำไมจึงเป็นที่นิยม ทำไมถึงเป็นตำนาน ทำไมเป็นที่เล่าขาน ก่อนที่วงการจะหันมาใช้การนำเอาเสียงพูดมาใส่ในตัวหนัง หนังไร้เสียงพูดหรือหนังใบ้ ก็ค่อยๆหายไป ทว่าเหมือนไทม์แมชชีนอาจจะมีจริงในโลกก็เป็นได้ เมื่อจู่ๆหนังใบ้หลงยุคเรื่องหนึ่งโผล่มาในปี 2012 ซึ่งไม่น่าจะเป็นไปได้ที่จะมีหนังแบบนี้แล้ว พร้อมทั้งมากวาดรางวัลออสการ์ไปถึง 5 รางวัล ดนตรี เครื่องแต่งกาย ดารานำ ผู้กำกับ ภาพยนตร์ กวาดไปหมด ซึ่งหนังเรื่องนั้นคือ The Artist เรื่องราวของ จอร์จ วาเลนติน นักแสดงหนังเงียบสุดโด่งดังผู้มีสุนัขตัวน้อยคู่ใจ หลังจากงานฉายภาพยนตร์เรื่องล่าสุดของเขา เขาได้พบปะกับ เป็ปปี้ มิลเลอร์ ผู้ชื่นชอบ จอร์จ อย่างมาก อีกทั้งตัวเธอเองมีความฝันที่จะได้เป็นนักแสดงที่มีชื่อเสียง จนกระทั่งเธอได้รับการคัดเลือกให้ได้เล่นหนังร่วมกับ จอร์จ เขาพบว่าเธอมีพรสวรรค์มากมายจึงได้แนะนำ “อยากมีชื่อเสียงต้องมีในสิ่งที่คนอื่นไม่มี” พร้อมทั้งแต้มไฝที่มุมบนปากให้ ทำให้เธอนั้นมีความมั่นใจมากขึ้น จากคุณ : ทับแก้วสาม เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 20:54:09

ความคิดเห็นที่ 2 ทุกอย่างดูจะเป็นไปได้ด้วยดี จนกระทั่งถึงช่วงเวลาที่กล่าวได้ว่า “อุตสาหกรรมภาพยนตร์เงียบกำลังจะตายเพราะการใส่เสียงในฟิล์มกำลังมา” โรงถ่ายหนังเงียบต้องถูกปิด นายทุนได้อธิบายถึงทางตันของหนังเงียบ แต่ จอร์จ ไม่ยอม! และเขาจะทำหนังเงียบต่อไป ในขณะที่ตอนนั้น เป็ปปี้ เริ่มจะสร้างชื่อเสียงเป็นที่รู้จักแล้ว ซึ่งเธอเองก็ได้แสดงในหนังใช้เสียงแทนที่หนังเงียบ ทางด้าน จอร์จ นั้นเขาได้ลงทุนสร้างหนังเงียบของเขาขึ้นมาเองในชื่อเรื่อง Tear Of Love ซึ่งยังเป็นหนังเงียบอยู่ และบทสรุปดังในตอนจบของหนังของเขามันล้มเหลว คนดูเลือกจะไปดู Beauty Spot ของ เป็ปปี้ มิลเลอร์ ที่กลายเป็นดาราดังไปแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างหมดสิ้น งาน ชื่อเสียง ภรรยา สมบัติ หายไปเกือบจะหมด วันๆนึงเขาต้องดื่มเหล้า อาศัยอยู่กับคนขับรถผู้ซื่อสัตย์ที่ไม่ได้รับเงินค่าจ้างจาก จอร์จ มา 1 ปีเต็ม จนตัวนักแสดงผู้ตกอับรายนี้ต้องกัดฟันไล่เขาออกเพื่อให้ไปหางานทำดีกว่าจมปลักกับคนไม่มีเงินจ้าง อีกด้านหนึ่ง เป็ปปี้ โด่งดังเป็นพลุแตกกระจายสว่างสไวไปหมด จนกระทั่งการได้เจอกันอีกครั้งซึ่งมันดูไม่ดีนักเพราะเธอได้ให้สัมภาษณ์เกี่ยวกับหนังเงียบว่าเป็นแบบไหน ซึ่งผู้ที่ได้ยินที่อยู่ใกล้ๆคือ จอร์จ นั้นเอง ด้วยความรู้สึกผิดรวมถึงความหลงไหลในตัว จอร์จ เธอพยายามมาขอโทษ แต่เขาก็เฉยๆและยังจมปลักกับน้ำเมาต่อไป จนกระทั่งเพราะเมาไม่ได้สติเขาจึงเริ่มที่จะบ้าคลั่ง เขาเผาทำลายฟิล์มภาพยนตร์ของตัวเอง แต่พยายามรักษาไว้อันนึง ความทราบไปถึง เป็ปปี้ เธออาสาดูแล จอร์จ ต่อเอง จากนั้นเธอจึงพยายามต่อรองกับนายทุนเพื่อให้ตัว จอร์จ กลับมาหน้ากล้องอีกครั้ง จากคุณ : ทับแก้วสาม เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 20:56:20

ความคิดเห็นที่ 3 จบเนื้อเรื่องย่อๆคร่าวๆไปก่อน แล้วมาตั้งคำถามที่ว่าทำไม ตัวหนังมันมีอะไรดี มันเงียบไม่มีบทพูดแทบจะทั้งเรื่อง แต่การแสดง ดนตรีปรกอบ เนื้อเรื่องมันตรึงและเอาอยู่นั้นเอง ผู้กำกับอย่าง มิเกล ฮาวาซินิอัซ จากฝรั่งเศสคือผู้เล่าเรื่องราวนี้ได้ออกมาอย่างยอดเยี่ยม ฉากสถาณที่ผมยังสงสัยอยู่ว่าคนเรามันก็เก่งที่ไปหามาได้ แต่ที่ผมต้องยอมรับมากๆคือ ตัวนักแสดงทุกคนและสุนัขคู่ใจของพระเอกครับ ต้องเข้าใจน่ะครับว่า การแสดงที่ไม่ได้มีคำพูดแต่ใช้ท่าทางในการสื่อออกมาให้คนเข้าใจนั้นมันยากเย็นขนาดไหน (เอ๊ะ! หรือไม่ยาก) ฌอง ดูจาร์แด็ง ผู้รับบทเป็น จอร์จ วาเลนติน นักแสดงหนังเงียบขี้เล่น เราได้เห็นบทบาทของเขาทั้งในช่วงทีมีความสุขที่สุด จนถึงตกต่ำที่สุดผ่านการแสดงที่ไม่ได้ยินเสียงพูดซักคำ ฉากที่กินใจของผมเป็นตอนที่เขาเดินออกมาทางบันไดแล้วเจอกับ เป็ปปี้ สีหน้าและดวงตามันไปคนละทางกับการสนทนาเลย คนเรานั้นบางครั้งบอก ไม่เป็นไรแต่ความจริงแล้วอาจเห็นได้บนหน้าของคนพูดครับ ก็ไม่แปลกใจที่จะได้ออสการ์ดารานำชายไปครอง ทางด้าน เบเรไนซ์ เบโจ ในบทบาท เป็ปปี้ มิลเลอร์ ผู้คลั่งไคล้ จอร์จ จนได้เป็นนักแสดงชื่อดังนั้นก็ไม่เบาเช่นกัน เธอแสดงออกที่ว่าทั้งรัก ทั้งเชิดชู ทั้งกตัญญูต่อผู้มีพระคุณ เพราะเธอพยายามช่วยนักแสดงตกอับด้วยใจจริง นักแสดงทุกคนนอกจาก 2 คนนี้แล้ว ยอดเยี่ยมมากๆครับ แต่ๆๆที่ผมต้องชมหนักหน่อยคงเป็น สุนัข ครับ ใช่ครับ มันทำได้ มันแสดงหนังได้ โหย!!! ฉากตอนที่มันพยายามห้ามไม่ให้ จอร์จ ฆ่าตัวตายทำผมร้องไห้น่ะ แสดงให้เห็นเลยว่ามันรักเจ้าของแค่ไหน จริงๆออสการ์สมทบชายยอดเยี่ยมเจ้าตัวนี้น่าจะได้น่ะ สรุปแล้ว เป๊ะ แม้ผมไม่ค่อยจะได้ผ่านหนังเรื่องนี้ ดนตรีเป็นตัวเล่าเรื่องได้อย่างดี บีบอารมณ์ได้ทุกจังหวะ องค์ประกอบโดยรวมแล้วสมควรที่หลงยุคมาคว้าออสการ์ไปครองครับ ต้องดูให้ได้ถ้ารักหนังมากๆน่ะ จากคุณ : ทับแก้วสาม เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 20:57:19

ความคิดเห็นที่ 4 ขอบคุณครับ ตั้งใจไว้แล้วว่าจะไปดูที่โรงให้ได้ จากคุณ : yyswim เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 21:34:36

ความคิดเห็นที่ 5 หลายคนพอออกจากโรงปุ๊บ  พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ขอยกให้เป็นหนึ่งในหนังที่ยอดเยี่ยมที่สุดในปีนี้(ที่ได้ดู) คือเราอิจฉาคน กทม มากๆๆๆๆๆ ตอนแรกที่รู้ว่า เอเป็กซ์ตกลงใจซื้อหนังเรื่องนี้มาฉาย แก้ไขเมื่อ 15 มี.ค. 55 21:47:48 จากคุณ : แฟชึ่นไอค่อนตัวแม่ระดับHD เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 21:39:27

ความคิดเห็นที่ 6 เราไปดูมาสองอาทิตย์ก่อน ดูไปน้ำตาซึมไป หนังดีจริงๆ ไปดูที่สกาล่า แบบว่าได้บรรณยากาศมากๆ น่าเสียดายที่เค้าจะทุบโรงหนังทิ้งไปทำอย่างอื่น จากคุณ : หลานสาวชาวนา เขียนเมื่อ : 15 มี.ค. 55 22:53:09

ความคิดเห็นที่ 7 มากดไว้ก่อน เดี๋ยวไปดูพรุ่งนี้แล้วจะเข้ามาแจม จากคุณ : booklovers เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 55 11:23:36

ความคิดเห็นที่ 8 ผมชอบตอนที่นางเอก เล่นกับเสื้อสูทของพระเอก มันจะเป็นฉากตำนานเลยนะผมว่า จากคุณ : WACHI11 เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 55 14:26:42

ความคิดเห็นที่ 9 ลองไปคุยกับเด็กๆที่ Office ผม แล้วพวกคุณจะรู้ว่า เด็กสมัยนี้ความคิดมันแปลกมากๆ น้องๆที่ Office ผมบางคนแค่บอกว่ามันเป็นหนังขาวดำ จบเลยครับ มันไม่คิดแม้แต่จะดูด้วยซ้ำ มันบอกว่าเรื่องนี้ตรงกับผมสุดๆ เพราะผมมัน Art ***** tex ***** จากคุณ : [[[tes]]] เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 55 15:31:55

ความคิดเห็นที่ 10 ผมก็อายุ 21 ปี อยู่น่ะ แต่ผมดูหนังได้หลายๆแนว ดูหมด เพราะดูที่เนื้อหนังจริงๆ วันนี้เล่าให้เพื่อนฟัง มันยังบอกเลยว่า ไม่ไหว คงดูไม่ได้ อืม ใจเขาใจเรา แต่บอกไปว่า หนังมันดีมากๆนา จากคุณ : ทับแก้วสาม เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 55 21:40:34

ความคิดเห็นที่ 11 เพิ่งไปดูมาเมื่อตะกี้เอง  เจ้าฮักกี้น่ารักมากๆ  เปนหนังเงียบที่ทำเอาน้ำตาซึมได้หลายฉากเลยน้า จากคุณ : แฟนlinKinPark เขียนเมื่อ : 16 มี.ค. 55 23:08:17

ความคิดเห็นที่ 12 ตอนแรกก็กะว่าจะไม่ดู เพราะรู้สึกอึดอัดทุกครั้งที่ดูหนังเงียบ....... แต่เรื่องนี้สนุกจริงค่ะ จากคุณ : i love tofu เขียนเมื่อ : 17 มี.ค. 55 02:33:19

ความคิดเห็นที่ 13 ถ้าคนที่บอกว่าเป็นหนังขาวดำแล้วดูไม่ไหวเนี่ย ถ้ารักกันจริงต้องลากไปดูเลยนะ เพราะถึงแม้จะเป็นหนังขาวดำ แต่วิธีการถ่ายทำดำเนินเรื่อง เค้าทำได้รวดเร็วฉับไว ไม่ยืดเยื้อเหมือนหนังเก่าๆ ซึ่งตรงนี้เป็นสิ่งที่คนเข้าใจผิดกันอยู่ เรื่องนี้ทำเอาร้องไห้ไปหลายฉากเหมือนกัน แต่สิ่งที่ประทับใจคือนอกจากที่จะดำเนินเรื่องได้ดีแล้ว เค้ายังแฝงสัญลักษณ์อะไรไว้หลายๆอย่าง ตั้งแต่ฉากแรกที่โผล่มาเป็นหนังของพระเอกที่โดนเข้าเครื่องทรมานแล้วบังคับให้"พูด" ไปจนถึงตอนที่เป็นขาลงของพระเอก เมื่อเค้าเดินออกมาจากห้องทำงานผอ. เค้าเดินลงบันได ในขณะที่นางเอกกำลังเดินขึ้น และหลังจากนั้น เราจะเห็นแต่พระเอกเดินลงบันไดตลอด ไม่มีขึ้นเลย ตอนที่พระเอกจะสร้างหนังเงียบเอง เราก็กำลังลุ้นว่ามันจะออกมาเป็นหนังแบบไหน เพราะถ้าเป็นหนังสูตร ก็คงจะให้หนังออกมาตลกๆ แต่ the artist ทำให้เห็นว่าไม่ว่าพระเอกจะเก่งแค่ไหน ทำหนังเงียบออกมาได้ดีแค่ไหน (ซึ่ง tears of love จริงๆแล้วเป็นหนังเงียบที่ดีมาก ฉากจบพระเอกและนางเอกแสดงสีหน้าออกมาได้ตรึงอารมณ์คนดูมาก) แต่ก็ต้านกระแสคนเห่อหนังพูดหนังเพลงไม่ได้ ปล.ชอบฉากเสื้อโค้ทเช่นกัน จากคุณ : booklovers เขียนเมื่อ : 18 มี.ค. 55 00:35:36