ความคิดเห็นที่ 1 "ธนา วงศ์ญาณณาเวช" คุยเรื่องอนิจจังของ "ลิโด-สกาลา" และมูลค่าเชิงวัฒนธรรมใน "สยามสแควร์" สัมภาษณ์โดย ฟ้ารุ่ง ศรีขาว  ต่อเนื่องจากบทสัมภาษณ์ "จับเข่าคุย ′เด็กสยาม 3 ยุค′ ข้อสังเกตต่อ ′ลิโด-สกาลา′ ที่ ′จุฬาฯ′ ต้องรับฟัง" (ตอนที่1) ที่นำเสนอทัศนะของ  "ชลิดาภรณ์ ส่งสัมพันธ์" อาจารย์ประจำคณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ผู้ซึ่งคุ้นเคยกับย่านสยามสแควร์ และ "พรรษิษฐ์ ต่อสุวรรณ" เจ้าของผลงานหนังสือ "การเมืองเรื่องสยามสแควร์"   "มติชนออนไลน์" จับเข่าพูดคุยกับอีกหนึ่งบุคคล ที่คุ้นเคยกับความเปลี่ยนแปลงย่านสยามสแควร์ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน เขาคือ "ธนา วงศ์ญาณณาเวช" คอลัมน์นิสต์วิจารณ์ภาพยนตร์ ผู้ใช้ชีวิตเกี่ยวพันกับย่านสยามสแควร์และโรงภาพยนต์มาตั้งแต่วัยเด็ก-วัย รุ่น-ถึงปัจจุบัน ทันได้เห็นยุคสมัยที่บริเวณนี้ เริ่มกลายเป็นศูนย์การค้าทันสมัยแห่งใหม่แทนที่ "เกาะรัตนโกสินทร์" พร้อมทั้งเห็นชะตากรรม ความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับโรงภาพยนตร์ต่างๆ ในกรุงเทพมหานคร และ พลาดไม่ได้!! กับประสบการณ์มันส์ๆ ในช่วงวัยรุ่นของคอลัมน์นิสต์ผู้นี้ จากคุณ : แฟชึ่นไอค่อนตัวแม่ระดับHD เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 20:04:04

ความคิดเห็นที่ 2 @อาจารย์มีความทรงจำกับหนังเรื่องไหนที่ฉายในโรงหนังย่านสยามสแควร์ อาจารย์ : ถ้าโรงหนังลิโดเปิดโรงด้วยอะไรจำไม่ได้ แต่ที่จำได้เรื่องหนึ่งก็คือฉาย"ขุมทองแมคเคนนา" เกอกอรี่ เป็ค แสดง เพลงของโฮเซ่ ฟาลิเซียโน่ ประกอบหนังก็ดังมาก  หนังเข้าฉายเป็นเวลายาวนานมาก ประมาณ 6 เดือนเห็นจะได้ ไม่แพ้ความนานของ "มนต์รักลูกทุ่ง"    ภาพยนตร์ "ขุมทองแม็คเคนนา" ทำเงินให้โรงหนังมหาศาล เฉพาะรายได้จากค่าของกิน ค่าสแนค ทำเงินได้ครึ่งล้านเลย ในสมัยนั้น มหาศาลขนาดไหน ส่วนโรงหนังสยามน่าจะเปิดโรงด้วยการฉายเรื่อง "รถถังประจัญบาน" เป็นเรื่องแรก โรเบิร์ต ชอว์แสดงเป็นนายทหารเยอรมัน แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 55 20:08:14 จากคุณ : แฟชึ่นไอค่อนตัวแม่ระดับHD เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 20:05:01

ความคิดเห็นที่ 3 @ความเปลี่ยนแปลงภายหลังไฟไหม้ลิโด เมื่อโรงหนังสแตนด์อะโลนกลายเป็นมัลติเพล็กซ์ (มีหลายโรงอยู่ในแห่งเดียวกัน) อาจารย์ : สาเหตุที่โรงหนังโรงใหญ่ เปลี่ยนเป็นมัลติเพล็กซ์ เพราะค่าใช้จ่ายมันแพง อย่างในเมืองนอก โรงหนังเล็กทั้งนั้น เพราะที่ดินราคาแพง เพราะฉะนั้น จึงสร้างมัลติเพล็กซ์ เพื่อที่จะทำให้คนเข้ามามีทางเลือกมากขึ้น ลดจำนวนที่นั่งลง   โรงหนังส่วนใหญ่ก็เล็กๆ นี่ก็เป็นเรื่องธรรมดาที่เกิดขึ้นทั่วโลก แล้วการทำลายโรงหนังนี่ก็เป็นเรื่องปกติ  คุณนั่งอยู่บนที่ดินที่:-)ราคาเป็นทองคำ คุณจะมาฉายหนัง ซึ่งไม่ได้ทำกำไรตลอดเวลาได้อย่างไร... แล้วเมื่อก่อนโรงหนังมี 2 ชั้น แล้วก็เหลือชั้นเดียว โรงแรกคือ โรงภาพยนตร์กรุงเกษม ที่อยู่บนคลองผดุงกรุงเกษม เปิดโรงหนัง หลังจากทำใหม่ด้วย The Sound of Music แล้วจากนั้นถึงจะเป็นโรงหนังชั้นเดียว ตามมาด้วย "สยามสแควร์" อะไรพวกนี้ แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 55 20:07:47 จากคุณ : แฟชึ่นไอค่อนตัวแม่ระดับHD เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 20:06:16

ความคิดเห็นที่ 4 @อาจารย์มองว่า เป็นอนิจจังหรือเปล่า ที่โรงหนังเหล่านี้ตั้งมาแต่ยุคบุกเบิก แล้วต้องจากไปเมื่อบริเวณนี้บูมสุดขีด อาจารย์ : คุณต้องเข้าใจความเป็นธุรกิจของการพัฒนาที่ดินทุบรื้อเปลี่ยนแปลงก็ เป็นเรื่องที่ใครๆ เขาก็ทำกันอย่างโรงหนังลิโดผมเพียงแต่คิดว่าในอนาคต จุฬาฯ ก็ควรจะสร้างโรงหนังเล็กๆ อันหนึ่งขึ้นมาเพื่อที่จะไว้สำหรับหนังทางเลือก แล้วก็ดีสำหรับคนที่เรียนเรื่องภาพยนตร์ด้วย     คืออย่าไปทำลายโรงหนังแบบนี้ ถ้าจะทุบก็เรื่องของเขา แต่ถ้าถามว่าทางเลือก คืออะไร คุณก็ต้องสร้างให้มีโรงภาพยนตร์แบบนี้ขึ้นมา เพราะการทุบทิ้งสร้างใหม่เมื่อถึงเวลา ก็มีทั้งนั้น แต่ในที่สุด ถ้าคุณคิดเรื่องภาพยนตร์ในฐานะวัฒนธรรมที่ขายได้ คุณก็ต้องทำให้โรงหนังแบบนี้เป็นโรงหนังที่เป็นทางเลือก สยามสแควร์ ก็สามารถที่จะสร้างเป็น cultural center (ศูนย์รวมกิจกรรมทางวัฒนธรรม) ที่มีกิจกรรมหลายๆ อย่างที่ไม่จำเป็นที่จะต้องเป็นแหล่งชอปปิ้ง หรือไฮเทค แต่เพียงอย่างเดียว อันนี้ก็แล้วแต่ จากคุณ : แฟชึ่นไอค่อนตัวแม่ระดับHD เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 20:07:22

ความคิดเห็นที่ 5 @ทำไม จุฬาฯ จะต้องเป็นฝ่ายรับผิดชอบในการสร้างโรงหนังทางเลือก  อาจารย์ : เพราะในแง่หนึ่งจุฬาฯคือสถาบันการศึกษาที่อย่างน้อยคุณต้องคิดว่าคุณจะ ต้องทำอะไรบางอย่างในแง่ culture activity (กิจกรรมทางวัฒนธรรม) ใช่ไหม โรงหนังเป็นทางเลือกที่ (ราคา) ถูกที่สุด เป็นกิจกรรมที่ (ราคา) ถูกที่สุด ที่คนได้ดูฟิล์มจริงๆ :-)ไม่ได้ดูจากโปรเจคเตอร์ ไม่ได้ดูจากหนังแผ่น  มหาวิทยาลัยควรจะคิด แล้วก็บอกนักลงทุนที่จะมาลงทุนว่านี่เป็นส่วนหนึ่งของแผน ก็ต่อรองกันไป จากคุณ : แฟชึ่นไอค่อนตัวแม่ระดับHD เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 20:09:33

ความคิดเห็นที่ 6 @ความเปลี่ยนแปลงครั้งนี้เป็นเพียงเรื่องธุรกิจระหว่าง จุฬาฯ และ เอกชนรายหนึ่งเท่านั้น หรือเปล่า  อาจารย์- คือจุฬาฯ เขาก็ทำอย่างนี้มานาน อย่างเช่น ที่เขาทำกับ "สามย่าน"   ไล่อาบอบนวด "ส.โบตั๋น" ออกไป มีใครเรียกร้องไหม?   แล้วเมื่อก่อนนี้ มีซ่องกะหรี่รอบๆ จุฬาฯ บ้านไม้ในบริเวณสยามสแควร์เขาก็ไปกันหมดจนไม่มีใครจำได้แล้ว  ซ่องกะหรี่เด็กจุฬาฯ จำนวนมากใช้ (ใช้บริการ) คุณเคยคิดไหมว่าจะต้องโหยหาเมื่อเขาจะถูกไล่ไป...  กะหรี่นี่เป็นสิ่งที่:-)มีมาทั่วโลกและเก่าอยู่แล้ว ไม่เห็นต้องคิดอนุรักษ์เลย แล้วรัฐบาลสยามทำให้กะหรี่ผิดกฎหมายก็เพราะไปเซ็นสัญญากับสันนิบาตชาติหลัง สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง  แล้วมนุษย์ยอมรับการเปลี่ยนแปลงได้หรือเปล่าล่ะ คือในที่สุดทุกอย่างบน โลกนี้มันไม่มีอะไรที่มันเที่ยง  คุณเป็นพุทธหรือเปล่า ถ้าเป็นพุทธ ทุกอย่างมันก็ต้องเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ยังไงคุณก็ต้องตาย ถามว่าต่อไปนี้จะมีคนดูหนังไหมมากน้อยแค่ไหน  ราคาของตั๋วหนังและอะไรต่างๆ มันก็ต้องสูงขึ้น พรรษิษฐ์ -  คือเรื่องนี้ มัน emotional (เป็นเรื่องอารมณ์ความรู้สึก) เพราะ ว่าหลังๆ ลิโด เขาจะไปแข่งขันไม่ได้กับเรื่องหนังกระแส หนังตลาด เขาก็เลยเปลี่ยนเป็นฉายหนังอาร์ต แล้ว คนที่ไม่มีที่จะเสพหนังอาร์ต ก็ต้องมาเสพที่นี่ คราวนี้ เพิ่งจะเสพ ไม่กี่ปี เขาก็คงรู้สึกว่า อยู่ดีๆ จะมาไล่ไปซะแล้ว อาจารย์ - ถ้าคุณไปเฮาส์ ก็ไปลำบาก   บ้านผมอยู่ใกล้ก็ยังไม่อยากไปเท่าไหร่เลย เพราะไม่มีอะไรนอกจากโรงภาพยนตร์ที่ไม่มีอะไรอื่นๆ ที่น่าสนใจ   มาสยาม ขึ้น BTS สะดวกกว่า มีอะไรอื่นๆ อีกให้ทำ พรรษิษฐ์ – ความเป็นย่านที่นี่ (สยาม) เหมาะกับความเป็นย่าน ขณะที่เฮาส์ ไม่เกิดความเป็นย่าน อาจารย์- มันอยู่ในความเป็นย่าน  เหมือนเอาไปอยู่ในไทม์สแควร์  ถนนสี่สิบสองของนิวยอร์ก  ในชินจุกุ  เอาไปอยู่ในเวสต์เอนด์ของลอนดอน  คือไม่ใช่อยู่ดีๆ คุณไปนั่งตั้งโรงหนังอยู่ที่กลางทุ่ง  เมื่อก่อน เมืองขยายตัวมาทางทิศตะวันออก มันจึงมี "สยามสแควร์" มี "ราชประสงค์" มี "ไทยไดมารู" แล้วมีศูนย์การค้า "เกสร"  ไม่ใช่เกสรแบบนี้น่ะ  มี "ร้านหนังสือนิพนธ์" มี "ลิตเติลโฮม" มี "ร้านไอติมป๊อบตราเป็ด" มี "ร้านมาริโอพิซซ่า" ที่ "บ๊อบ โฮป" ไปกิน เฮ้ย ไม่มีใครกล่าวถึงร้านพิซซ่ายุคสงครามเย็นร้านนี้อีกแล้ว  แถมก็ยังมีบาร์ชื่อดัง  ฝั่งตรงข้ามเป็นโรงแรมเอราวัณเก่าน่ะ ไม่ใช่อันที่เห็นอยู่นี่ แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 55 20:38:12 แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 55 20:13:56 จากคุณ : แฟชึ่นไอค่อนตัวแม่ระดับHD เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 20:12:30

ความคิดเห็นที่ 7 @เวลาจะมีการทุบโรงหนังในประเทศต่างๆ ย่อมมีคนโหยหาอดีต แบบนี้ใช่ไหม อาจารย์ - ก็มีเป็นเรื่องธรรมดา ที่เคมบริดจ์ ประเทศอังกฤษ เขาอยากทุบ "Art Cinema" ทั้งที่ก็อยู่มาเก่าแก่ ทุกคนบอกว่านักปรัชญาชื่อดังของโลกในศตวรรษที่ยี่สิบ "ลุดวิก วิตเกนสไตน์" :-)นั่งดูที่นี่นะโว้ย เพราะ:-)ชอบดูหนังคาวบอย สุดท้ายทุบไหม ก็ต้องทุบ แต่ในที่สุด ก็ต้องสร้างอะไรบางอย่างขึ้นมา นี่คือสิ่งที่จุฬาฯ อาจจะต้องคิดและนักพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ที่เห็นมิติทาง Cultural Economy (เศรษฐกิจเชิงวัฒนธรรม) จะต้องคิด พรรษิษฐ์- ย่านนี้ เกิดมาก่อนอีกหลายย่าน ดังนั้น ไม่จำเป็นต้องไปเดินตามย่านอื่นที่ต้องทำกำไร เพราะนอกจากการสร้างกำไรแล้วที่นี่ก็สามารถทำอะไรคืนให้แก่สังคมซึ่งทำได้ อยู่แล้ว แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 55 20:15:31 จากคุณ : แฟชึ่นไอค่อนตัวแม่ระดับHD เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 20:15:07

ความคิดเห็นที่ 8 @ตั๋วหนังสร้างรายได้สู้การขายสินค้าได้หรือไม่  อาจารย์ – โรงหนังมันกระจอกมากในแง่การทำกำไร แต่เป็นสิ่งสำคัญแบบหนึ่งของมิติทางวัฒนธรรม อันนี้ก็แล้วแต่คนจะคิดในเชิงธุรกิจน่ะ จากคุณ : แฟชึ่นไอค่อนตัวแม่ระดับHD เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 20:16:47

ความคิดเห็นที่ 9 @งั้นโรงหนัง ก็ไม่ใช่สิ่งที่ทำกำไร อาจารย์ - โรงหนังที่ฉายหนังที่คนไม่ต้องปีนบันไดดูก็กำไรเป็นธรรมดา  ไม่มีหนังของ "เบล่า ทาร์"ที่เป็นบล็อกบัสเตอร์ว่ะคุณ  คือในที่สุดแล้ว ก็ต้องยอมรับว่า กิจกรรมที่คุณเรียกว่า "ศิลปะ" มันไม่เคยมีที่ไหน :-)ทำกำไรอยู่แล้ว มันมีคนจำนวนหนึ่งเท่านั้นที่มันเสพ เพียงแต่ว่าคุณอยากให้สิ่งนี้มีอยู่ในสังคมหรือไม่ ก็อีกเรื่องหนึ่ง พูดง่ายๆ มีไม่กี่คนอยู่แล้ว แม้กระทั่งต่างประเทศ ในโลกนี้ คน:-)กี่คนเองวะ จะไปดูโอเปร่า เหมือนกับคนกี่คน :-)จะไปนั่งดูโขน .. :-) ดูไปก็ปวดกบาล ดูก็ไม่รู้เรื่อง ฟังก็ไม่รู้เรื่อง ไม่งั้นจะมีซับไตเติ้ลในโอเปร่า ทำป๊ะ อะไรวะ เป็นเรื่องปกติธรรมดา  คนไทยกี่คนดูหนังอภิชาติพงศ์ วีระเศรษฐกุล   คนจำนวนแค่ไหนและจากชนชั้นไหนในยุโรปอเมริกาที่ดูหนังผู้กำกับไทยคนนี้  ผมว่าเรื่องพวกนี้ธรรมดาที่จะต้องเป็นแบบนี้ ที่คนจำนวนมากมีรสนิยมในการบันเทิงไม่ใช่ในแบบอะไรที่ปัญญาชนเรียกว่า "ศิลปะ" ต่างคนต่างเดิน ต่างคนต่างเสพ เพียงแต่ในมหาวิทยาลัย มันก็ต้องให้ความหลากหลายกับสิ่งต่างๆ พวกนี้ด้วย  ให้พื้นที่กับสิ่งพวกนี้ดำรงอยู่ ตั้งแต่วงดนตรี ลูกทุ่ง ลำตัด ฉ่อย จนถึงสิ่งพวกนี้ นี่มันเป็นสถาบันการศึกษา ซึ่งอย่างน้อยๆ คุณน่าจะสร้างมุมพิเศษอะไรบางอย่างที่คุณคิดเกี่ยวกับสิ่งพวกนี้   ไอ้เรื่องกำไร ไม่ต้องพูดกัน เพราะยังทำธุรกิจก็ต้องมีกำไร ไม่งั้นอยู่ไม่ได้หรอก แต่ถ้าไม่มี ก็เอาจากที่อื่นๆ ที่ทำกำไรมาอุดหนุนก็ได้  คุณจะเอากำไรจากที่อื่นมาสนับสนุนสิ่งพวกนี้ที่มันไม่มีวันที่จะมีกำไรไหม ก็เป็นอีกปัญหาหนึ่ง? จากคุณ : แฟชึ่นไอค่อนตัวแม่ระดับHD เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 20:20:29

ความคิดเห็นที่ 10 พรรษิษฐ์ – จริงๆ ถึงตอนนี้ ที่ดินแปลงนี้แปลงเดียว ก็ทำกำไรได้มหาศาล เพราะว่าตอนนี้  make profit (ทำกำไร) ให้ ground floor (ชั้นล่างสุด) แต่เขาจะทำถึง 8 ชั้น   ข้างบนทำอะไรได้มหาศาล แล้วจริงๆ ธรรมชาติของ retail  ชั้น 7-8 ทำอะไรไม่ค่อยได้ เขาถึงชอบเอาติวเตอร์ขึ้นไปยัด เอาศูนย์อาหารไปยัด เพื่อให้เต็มโควต้าที่สามารถจะสร้างได้  สยามสแควร์ สามารถที่จะเลือกทำใหม่และเลือกอนุรักษ์ไว้ได้ ยกตัวอย่าง เช่น  โรงหนังสกาลา ถ้าคุณคิดว่าเป็นสถาปัตยกรรมที่สวย สะท้อนยุคสมัยหนึ่ง ซึ่งเราสามารถที่จะอนุรักษ์ เราสามารถจะเปลี่ยนโปรแกรมได้ไหม เปลี่ยนการใช้สอยใหม่ เพราะสามารถทำได้เยอะ เนื่องจากไม่ใช่บริษัทมหาชน แต่เป็นมหาวิทยาลัย มีนักวิชาการเยอะมาก ซึ่งเขาไม่ใช้นักวิชาการ ทั้งที่มีสิทธิทำได้ ทุบบางจุด ทำบางจุด เปลี่ยนแปลงสภาพที่มีอยู่เดิมบางจุด สามารถจะเปลี่ยนแปลงทำอะไรได้เยอะ  จากคุณ : แฟชึ่นไอค่อนตัวแม่ระดับHD เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 20:21:19

ความคิดเห็นที่ 11 อาจารย์ - เหมือนสถาปัตยกรรมในต่างประเทศที่เหลือแต่ facade (ด้านหน้าอาคาร) เอาไว้ก็ได้ ส่วนข้างใน คุณก็เปลี่ยน เช่น เหลือแต่ส่วนหน้าของโรงหนังสกาลา เพราะข้างในมันแทบไม่มีความหมายอะไรอยู่แล้ว คุณจะเอาไปทำอะไรก็ทำ คุณอาจจะทำเป็นโอเปร่าเฮาส์   เพราะฝั่งพาราก่อนก็คิดว่าจะทำโรงละครโอเปร่าในพื้นที่แถวโรงแรมสยามเคมปินส กี้ในปัจจุบัน และมีแบบกันมาเป็นสิบปีแล้ว  สุดท้ายก็ยังไม่ได้ไปถึงไหน  เพราะสร้างโรงแรมก็ทำเงินมากกว่าโรงละครอยู่แล้ว พรรษิษฐ์- แล้วสิ่งเหล่านี้ คือ value (มูลค่า) ที่ประเมินไม่ได้ เป็นเงินมหาศาล เลย เพราะเวลาเราไปเที่ยวเมืองนอก เราก็จะไปเที่ยวอะไรแบบนี้ เช่น โบสถ์เปลี่ยนเป็นศูนย์การค้า ก็แปลกดี เราก็ไปดู โบสถ์ 500 ปี กลายเป็นศูนย์การค้า นี่คือ value ของเขา จากคุณ : แฟชึ่นไอค่อนตัวแม่ระดับHD เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 20:21:58

ความคิดเห็นที่ 12 @ ทุกวันนี้ คนมอง Value ของ สกาลา เป็นสิ่งเก่าแก่แบบนั้นหรือเปล่า  อาจารย์ - ผม ไม่รู้ว่าเก่าแก่แค่ไหนอันนี้ขึ้นอยู่กับมาตรฐานในการตัดสินของแต่ละคนแต่ละ สังคม จุฬาฯก็เก่าแต่ถ้าเปรียบเทียบกับมหาวิทยาลัยโบโลญญ่าก็ยังไม่ได้สิบ เปอร์เซนต์ของเขา ผมรู้แต่ว่า ผมเจอ "เจเรมี่ ไอออนส์" (นักแสดงชื่อดังชาวอังกฤษ) ที่นั่น (โรงหนังสกาลา) คือผมคิดว่า ในกรุงเทพฯ ตอนนี้ ถ้าคุณจะเปิดงานฟิล์มเฟสติวัลสักที่ คุณจะใช้โรงหนังที่ไหน หรือคุณจะไปเปิดศูนย์วัฒนธรรม ซึ่งมันก็ไม่ใช่สถานที่ของภาพยนตร์นัก แต่ผมก็ไม่ได้คิดว่าจะเปลี่ยนมันไม่ได้น่ะ ทุกอย่างไม่ได้หยุดนิ่ง ผมคิดว่าคนอายุแปดสิบกว่า ตอนนี้ก็ไม่ทันสิ่งที่เรียกว่า "เบียร์ฮอลล์" น่ะ แต่มันก็หายไปแล้วใช่หรือเปล่า จอมพล ป. พิบูลสงคราม  เปลี่ยนคนไทยมหาศาลไปแล้ว ตั้งแต่การพูดจา นั่งโต๊ะ นั่งเก้าอี้ สารพัด แต่ก็ไม่มีใครโหยหามิใช่หรือ คุณโหยหาการกินหมากหรือเปล่าวะ? แต่เราก็มีอะไรใหม่ที่ถูกสร้างขึ้นมาเป็นสิ่งที่เรียกว่า "จารีตประดิษฐ์" ของที่สร้างใหม่แต่ทำราวกับว่าเป็นของเก่า คุณก็เห็นกันได้ในสำนึกของคนในปัจจุบันที่คิดว่าเก่าแก่เหลือเกิน  ในส่วน นี้ยุค พล.อ.เปรม ติณสูลานนท์ ก็สถาปนาอะไรแบบนั้นขึ้นมามากมายเช่นกัน ทีนี้ คุณจะทำไง คือ วัฒนธรรมในเมืองไทย โดยเฉพาะการท่องเที่ยว มันคือการหากินกับของอดีตทั้งนั้น คืออดีตที่ผ่านมาของคุณ ก็คืออดีตสมัยรัชกาลที่ 3 รัชกาลที่ 4 แต่ตอนนี้ คนรุ่นนี้ ได้สร้างอะไรไว้บ้างที่คุณจะถือว่าเป็นแลนด์มาร์ค รัฐสภาแบบไตรภูมิหรือไง?  จากคุณ : แฟชึ่นไอค่อนตัวแม่ระดับHD เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 20:22:54

ความคิดเห็นที่ 13 @อาจารย์มองว่าในกรณีลิโด-สกาลา หลายคนรู้สึก nostalgia (มีอารมณ์โหยหาอดีต) หรือเปล่า  พรรษิษฐ์ – ทุกคนในโลกมี nostalgia อาจารย์ – ผมไม่ได้สนใจน่ะ  คือถ้าเขาอยากจะทุบก็ได้นะ เรื่องของเขา เขาเป็นเจ้าของ  สยามเป็น Public Good (สินค้าและบริการสาธารณะ) หรือเปล่า?   ผมไม่ได้ว่าอะไร  เพราะที่ไหนก็บอกแล้วเขาก็ทุบกันทั้งนั้น  แต่ตั้งคำถาม เมื่อคุณคิดว่า คุณจะสร้างสิ่งที่เรียกว่า Cultural  Economy นี่คิดแบบนายทุนเลยนะโว้ย  เอาง่ายๆ คุณดูตึก ซิดนีย์โอเปร่าเฮาส์ ที่ออกแบบโดย จอร์น อุทซั่น นักการเมืองออสเตรเลีย:-)ด่าเช็ด ใช้เงินมากมายมหาศาล อุทซั่นตายไปโดยไม่ได้เห็นซิดนีย์โอเปร่าเฮาส์ เพราะทะเลาะกับนักการเมืองผู้ห่วงเรื่องเงินๆ  ซึ่งก็เข้าใจได้น่ะ  แต่ถามว่า ซิดนีโอเปร่าเฮาส์ คืออะไรของประเทศออสเตรเลีย ในขณะนี้    หรือไม่ก็ลองดูเมืองที่เป็นประหนึ่งซากศพแบบ "บิลเบา" ที่ตอนเหนือของประเทศสเปน  พอมีพิพิธภัณฑ์กุกเกนไฮม์ ที่ออกแบบโดยแฟรงก์ เกห์รี แล้วเป็นอย่างไร ตึกๆ เดียวทำให้ "บิลเบา" เป็นเมืองโฉมใหม่ที่โด่งดังบนโลกเลย พรรษิษฐ์ – เป็นแลนด์มาร์ค เป็นที่จดจำ อาจารย์ – ผมถามว่า ซิดนีย์ ได้เงินเท่าไหร่ เวลาคนทุกคน:-)ไปที่นั่น คุณเคยคิดบ้างไหมมันไม่ใช่เงินที่เกิดขึ้นในวันนี้ แต่คุณคิดถึงอีก 50 ปีข้างหน้า อีก 100 ปีข้างหน้า นี่คิดกันแบบทุนนิยมเงินๆ เลยนะ พรรษิษฐ์ – ที่รัฐควรจะต้องลงทุน จากคุณ : แฟชึ่นไอค่อนตัวแม่ระดับHD เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 20:24:53

ความคิดเห็นที่ 14 อาจารย์ – ซึ่งไม่มีเอกชนไทยที่ไหนอยากจะลงทุนหรอก ทุนนิยมไทยไม่ได้มีสำนึกแบบ Philanthropist (ใจบุญสุนทาน) เท่าใดนัก เพราะนี่เป็นสำนึกที่มีอยู่ในอเมริกามากกว่ายุโรปเสียอีก   ถ้าพิจารณาจากประวัติศาสตร์นะ  นอกจากนี้ สำนึกของความยิ่งใหญ่เพื่อสร้างความเป็นอมตะแบบตะวันตกผ่าน เช่น สถาปัตยกรรม การเขียนหนังสือ เขียนชีวประวัติ ฯลฯ ก็ไม่ได้อยู่ในสำนึก   เพราะสำนึกแบบอนิจจังของไทยหรือเปล่า สำนึกเรื่องอัตตาเราไม่ได้ยิ่งใหญ่   นี่พูดแบบกว้างนะ และผมก็ไม่แน่ใจด้วย   สมัย เอ็นทรานซ์ ผมเลือกเข้าจุฬาฯ อย่างเดียวด้วยเหตุผลว่า อยู่ใกล้ที่เที่ยว อยู่ใกล้สยามสแควร์  ผมพูดตลอดเวลาว่า ผมไม่เลือกธรรมศาสตร์หรอก ไม่มีทาง เพราะ:-)อยู่ไกลที่เที่ยว ถัดจากสยามมีราชประสงค์ ราชดำริ ถัดไปก็เป็นเพชรบุรี ด้านใต้ก็เป็นพัฒน์พงศ์ สารพัดแบบ ผมพูดตลอดเวลาเรื่องนี้  แล้ววันนี้ ผมไปสอนธรรมศาสตร์รังสิต ขึ้นรถตู้กลับมา ก็ยังต้องนั่งรถไฟต่อมาลงที่นี่  มาเดินเล่นกินไอติม  เข้าร้านหนังสือ  ผมไม่นิยมดาวน์โหลดหนังสือ ผมต้องการอะไรที่อ่านแล้วไม่ปวดตา จับต้องได้ ยังเป็นวัตถุนิยมอนาล็อกอยู่ว่ะ ยังนิยมหนังสือแบบลูบๆ คลำๆ ได้ ผมยังต้องการเห็นปก เห็นปกแผ่นเสียง แผ่นซีดีน่ะ แต่คนแบบผมก็ต้องสูญพันธุ์ไปพร้อมกับเทคโนโลยีที่มาใหม่ ถ้าผมไม่ปรับตัว  จากคุณ : แฟชึ่นไอค่อนตัวแม่ระดับHD เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 20:26:18

ความคิดเห็นที่ 15 @อาจารย์ผูกพันกับสยามมากหรือเปล่า อาจารย์ – ผมไม่ได้ผูกพัน นี่มันเป็นเส้นทางกลับบ้าน  ผมนั่งตีนบันไดสยามเซ็นเตอร์รอขึ้นรถเมล์ตั้งแต่เป็นนักเรียน จากสมัยรถเมล์  จนเปลี่ยนมาเป็น BTS  แล้วคุณจะให้ผมไปไหน  ผมไม่นิยมไปตกปลาว่ะ  ถ้าผมจับปลาตอนเด็กก็วิดบ่อกันเลย  ผมไม่อดทนขนาดนั้น  แล้วผมก็ไม่ใช่เด็กบ้านนอกขนาดนั้น นี่พูดแบบตรงไปตรงมา คือจะให้ผมไปเลี้ยงควายเหรอ เลี้ยงไม่เป็น และผมไม่รู้จักเห็ดตับเต่าว่ะ พรรษิษฐ์ - อาจารย์ไม่ไปทำนาที่ธรรมศาสตร์รังสิตเหรอ อาจารย์ -  อาจารย์พานักศึกษาไปทำนา เพราะเขาอาจจะเป็นคนต่างจังหวัด เขาจะโหยหาอดีตหรือเปล่าไม่ทราบ เขาอยากให้เราสำนึกถึงวิถีชาวนา นี่ทำให้ผมนึกถึงพวก Physiocrat ในศตวรรษที่สิบแปดน่ะ  ส่วนผมเป็นคนกรุงเทพฯ ผมโตจากสุขุมวิท ส่วนนั่นก็ทางเลือกของเขา แต่ผมไม่ใช่ ผมไม่เคยกินเห็ดตับเต่า ผมไม่ได้จินตนาการทางเพศผ่านเพลงของไพบูลย์ บุตรขัน ผมไม่เคยหอมเอยหอมดอกกะถิน ไม่เคยรวยระรินเคล้ากลิ่นกองฟาง :-)ไม่มีในสมองของผม จากคุณ : แฟชึ่นไอค่อนตัวแม่ระดับHD เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 20:27:31

ความคิดเห็นที่ 16 @อาจารย์ มีเหตุการณ์ประทับใจอะไรส่วนตัวกับโรงหนัง 3 โรงที่สยาม อาจารย์ - สิ่งที่ผมจำได้มันส์ที่สุดก็คือว่า ช่วงรัฐบาลธานินทร์ กรัยวิเชียร มีการแบนหนัง โดยบริษัทเอกชนไม่นำเข้ามา เสร็จแล้ว สถานทูตอเมริกันเอาหนังเข้ามา ผมจำไม่ได้ 2-3 เรื่อง หนึ่งในนั้น คือสตาร์วอร์ส อีกเรื่องก็คือเจมส์ บอนด์  The Spy who love me ผมจำได้ว่า ผมต้องไปแย่งซื้อตัวกับคนอื่น แย่งกันแบบแย่งของเทกระจาดน่ะ ตั๋วใบละร้อย (ประมาณปี 1978-1879) ผมเข้าไปเบียดเสียดยัดเยียด เรียกว่าเข้าไปซื้อตั๋วแล้วออกไม่ได้ ต้องยกขา 2 ขา ถีบตัวเองกับผนังเพื่อดันออกมา ผมคิดว่า น่าจะเป็นโรงหนังสยาม หรือไม่ก็ลิโด  พรรษิษฐ์- ช่วงนั้นรัฐบาลแบนหนัง? อาจารย์ – ไม่ใช่ แต่รัฐบาลธานินทร์เขาขึ้นค่าภาษีหนัง เสร็จแล้วบริษัทหนังฮอลลีวูด ก็บอยคอต เพราะฉะนั้น ปี 1977 คนไทยก็จะไม่ได้ดูหนังสตาร์วอร์สจากโรง  ซึ่งเป็นปีที่หนังออกมาครั้งแรก เพราะไม่มีการนำเข้ามา จากนั้น สถานทูตอเมริกัน ก็เอาหนังเรื่องนี้เข้ามา เพื่องานการกุศล เอาหนังเรื่องนี้มาขายตั๋วประมาณ 1 รอบหรือ 2 รอบ ประมาณนี้จำไม่ได้แน่ แล้วผมก็ต้องไปแย่งซื้อตั๋ว 100 บาท  ตอนนั้น ทองบาทละ 400  จากคุณ : แฟชึ่นไอค่อนตัวแม่ระดับHD เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 20:28:49

ความคิดเห็นที่ 17 @ รัฐบาลตอนนั้น ว่ายังไง อาจารย์- รัฐบาลตอนนั้น เขาไม่สนใจอะไร เพราะเป็นงานการกุศล พรรษิษฐ์ – รัฐบาลเขาไม่ได้แบน ตอนนั้น เขาจะเก็บภาษีอย่างเดียว  อาจารย์- ใช่ เขาจะเอาภาษีอย่างเดียว เพราะฉะนั้น บริษัทฝั่งตะวันตก เขาก็บอยคอต ไม่เอาเข้ามาฉาย จากคุณ : แฟชึ่นไอค่อนตัวแม่ระดับHD เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 20:29:51

ความคิดเห็นที่ 18 @ ทำไมตอนนั้น สถานทูตอเมริกา เลือกฉายหนังการกุศล ที่นี่ อาจารย์ : เพราะตอนนั้น มันเริ่มเป็นศูนย์กลางแล้ว ตั้งแต่ประมาณปี 2512 มันเริ่มเป็นศูนย์กลางแล้วน่ะ ผมว่า  จนถึง 2516 ก็เป็นศูนย์กลางอันหนึ่งที่สำคัญ  มันไม่ใช่เกาะรัตนโกสินทร์อีกแล้ว มันจบไปแล้ว มันจบไปตั้งแต่ทุกอย่างขยายตัวมาด้านตะวันออก เมื่อตรงนี้มันเกิดขึ้นถือว่าทันสมัยที่สุด  แต่สยามเปิดใหม่ก็ไม่ได้คึกคักขนาดนี้นะ ผมว่า  ร้านหนังสือเยอะ ร้านอาหารก็มาก  ร้านเสื้อผ้าไม่ได้มากขนาดนี้  เพราะคนยังนิยมตัดเสื้ออยู่  ร้านตัดเสื้อย่านเจริญผล  ก็อย่างที่บอกเมืองมันพัฒนามาทางนี้  ก็มาตั้งแต่ทศวรรษที่ 2470 แล้ว  มุ่งไปยังทุ่งบางกะปิ ข้ามทางรถไฟตรงเพลินจิตไปก็เป็นถนนลูกรัง   ซอยอโศกก็เป็นโรงถ่ายภาพยนตร์ และแถวปากซอยก็มีโรงหนังด้วย ผมก็ยังเคยไปดู ส่วนสะพานปิ่นเกล้าเปิดก่อนสิบสี่ตุลา ไม่นาน ถ้าจำไม่ผิดนะ  ข้ามไปก็ปลูกผักเป็นสวนที่ยังพอเห็นได้ในปัจจุบัน วงเวียนใหญ่ทำแบบปทุมวันเพลินจิตไม่ได้  ศูนย์กลางของทุนนิยมอยู่แถบนี้  หรือดูง่ายๆ งานขายของภริยาทูตเมื่อก่อนมีสองที่ จัดที่ YWCA บนถนนสาทรใต้  ตอนนี้ก็กลายเป็นโรงแรมไปแล้ว  จัดกันประมาณเดือนพฤศจิกายน ตอนผมเป็นเด็กน่ะ จากนั้นก็มีอีกเดือนสองเดือนต่อมาก็เป็นของงานกาชาด จัดที่สวนอัมพร ตอนนี้จัดที่ไหน สยามพารากอน ทำไมไม่ไปจัดอิมแพคเมืองทองล่ะ?  พรรษิษฐ์ – มันคือศูนย์กลางใหม่ แล้วที่นี่ทันสมัยที่สุดตอนนั้น  แล้วตอนนั้น กึ่งมัลติเพลกซ์ที่แรก เพราะโรงหนังติดกัน 3 โรง  จากคุณ : แฟชึ่นไอค่อนตัวแม่ระดับHD เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 20:31:17

ความคิดเห็นที่ 19 @โรงหนัง 2-3 โรงในสยาม สมัยนั้น จัดว่า เป็นหนังอินดี้ หรือยัง  อาจารย์ - คุณต้องเข้าใจว่า เมื่อก่อน เวลาบริษัทหนังเข้ามา เขาซื้อกันมาเป็นล็อตใหญ่ด้วย เพราะฉะนั้น ก็จะมีหนังอิตาเลียน หนังฝรั่งเศส หนังอะไรต่างๆ มากมาย คือมันมีหลากหลายมากกว่านี้ ตอนนี้มันถูกครอบด้วยฮอลลีวูด แต่ก็เปลี่ยนไปอีกแล้ว เมื่อก่อนคือผมเป็นเด็กบริษัทหนัง ซื้อมาเป็นแพค ฉะนั้น จะมีหนังหลากหลายมาก  คุณอย่าลืมว่า แคปปิตอล ฉายหนังญี่ปุ่น คนดูก็รู้จักโตชิโร มิฟูเน่ ส่วนเท็กซัส ควีนส์ ฉายหนังอินเดีย ก็ต้องนิยมอมิตาภ พัจจัน ดาราหญิงก็เฮมา มาลิ น่ะ ก่อนจะมาเป็นควีนส์ที่วังบูรพาจะฉายหนังอินเดีย  ส่วนโอเดียนก็ "หงส์ทองคะนองศึก" ภาคแรก ราชานีหนังกำลังภายใน จาง เพ่ย เพ่ย แสดง ส่วน "เดชไอ้ด้วน"  หวังหยู่ แสดง  ศรีเยาวราช ศรีราชวงศ์ฉายหนังจีน แล้วก็ยังมีกรุงเกษมที่หันมาฉายหนังที่จีนของกลุ่มโกลเด้น ฮาร์เวส  สำหรับเรื่องดังก็ "ไอ้หนุ่มซินตึ้ง"  บรูซ ลี เล่นเรื่องแรก โรงภาพยนตร์เหล่านี้ก็ปิดฉากไปแล้ว   โรงภาพยนตร์จำนวนมากบนถนนเยาวราชก็ปิดฉากไปนานแล้ว เช่น   โรงหนังนครสนุก เหลือไว้แต่ตำนานข้าวหมูแดงโรงหนังนครสนุก  แต่ก็ไม่ได้อยู่ที่นั่นแล้วนะ กระจัดกระจายไปหมดแล้ว ลองคิดดูว่าถ้าใช้ถนนเจริญกรุงเป็นหลักจากย่านที่เขาเรียกว่า "แถวบน" มาจนถึง "แถวล่าง" ไปจนถึงวัดพระยาไกร มีโรงภาพยนตร์กี่โรง แล้วเป็นอย่างไรบ้างตอนนี้ ในแง่ของทางเลือกโรงภาพยนตร์ในอดีตมีให้เลือกเยอะกว่า น่ะ ซึ่งหมายถึงโรงภาพยนตร์ไม่ใช่แผ่นดีวีดีนะ สำหรับย่านที่ขยายตัวมาฝั่งตะวันออกจากตรงนี้ (สยามพารากอน) คุณเดินข้ามถนนข้ามคลองแสนแสบไปก็จะไปเป็นโรงหนังแมคเคนนา ถ้าจำไม่ผิดก็ฉายเรื่อง The French Connection ที่ยีนส์ แฮ็คแมนส์ได้ตุ๊กตาทองก็ฉายที่นี่ แล้วก็ต่อมาก็ The Deer Hunter คิดดูโรงนี้มาทีหลังหนัง "ขุมทองแมคเคนน่า" ผมว่านี่เป็นพลังของภาพยนตร์เรื่อง "ขุมทองแมคเคนน่า"  จากนั้นเลยไปก็เป็น ฮอลลีวูด ก็จะฉายหนังกลุ่มวอลท์ดิสนีย์ ทั้งหลาย เสร็จแล้วก็ไปยังเอเธนส์ที่เกิดใหม่  บนเพชรบุรีก็มี เมโทร ฉายหนังยูไนเต็ดอาร์ติสต์ แล้วก็โรงหนังพาราเมาท์ ฉายหนังค่ายพาราเมาท์ ส่วนเพชรรามา ถ้าจำไม่ผิดเปิดโรงด้วย You Only Live Twice แล้วก็ The Good, the Bad, and the Ugly ก็ฉายที่นี่  ส่วน  The Thomas Crown Affairs เวอร์ชั่นสตีฟ แมคควีนกับเฟย์ ดันนาเวย์ก็ที่นี่   จากคุณ : แฟชึ่นไอค่อนตัวแม่ระดับHD เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 20:32:45

ความคิดเห็นที่ 20 แต่โรงเพชรรามาก็หายไปพร้อมกับการพัฒนาที่ดินไปแล้ว เช่นเดียวกับโรงภาพยนตร์เอเธนส์ ทั้งคู่กลายเป็นคอนโดไปแล้ว โรงภาพยนตร์อิน ทราย่านประตูน้ำก็จบไปแล้วโรงแรมก็ไม่ได้ดังแบบก่อน โรงภาพยนตร์โอเอก็ปิด แล้ว  ไปจนถึงโรงภาพยนตร์สุขุมวิทที่ปัจจุบันก็กลายเป็นช็อบปิ้งมอลล์ขนาดเล็กปาก ซอยสุขุมวิท  41  ไปจนถึงโรงหนังชั้นสอง พระโขนงรามา พระโขนงเธียเตอร์ ที่ใหญ่มาก ขนาดจัดคอนเสิรต์วงดังจากต่างประเทศอย่าง  Sherbert เลย ตอนนี้ไม่ต้องพูดกัน นี่ยังไม่ต้องนับโรงสุริยาย่านวงเวียนใหญ่ หรือโรงหนังตลาดนางเลิ้ง ใครคิดถึงบ้าง   ฉะนั้น ผมก็จะได้ดู แมรี่ป๊อบปิ้นที่ฮอลลีวูด ส่วนเฉลิมไทย ก็จะฉายหนังไทยด้วย เช่น เรือนแพ  หนังฝรั่งก็มากมายมหาศาล ที่นึกออกก็ Young  One กับคลิฟ ริชาร์ด แล้วก็อะไรอีกมากมาย ถ้าจำไม่ผิดหนังของผู้กำกับเดวิด ลีนส์ ก็ฉายที่นี่นะ Doctor Zhivago  แต่ Lawrence of Arabia ฉายที่ควีนส์วังบูรพา ถ้าจำไม่ผิด เฉลิมไทยคือกลุ่มของพวกโรงภาพยนตร์สยามน่ะ  กลุ่มเขาเป็นเสาหลักอันหนึ่งของวงการภาพยนตร์ในอดีต  ตั้งแต่สมัยรุ่นของพ่อที่ยังอยู่เฉลิมไทยกันน่ะ   หนังก็ผสมๆ กันไป คือมีทางเลือกมากกว่า  มันไม่ใช่เหมือนปัจจุบัน อันนี้ต้องโทษใคร ผมคิดว่าในที่สุด ผมไม่รู้แน่ คุณอาจจะต้องโทษระบบทุนนิยมก็ได้   แต่ทุนนิยมก็มีหลายแบบ  ซึ่งในแง่หนึ่ง มันถูกครอบงำ โดยวิธีคิดแบบอเมริกันมากๆ  ซึ่งขายแต่หนังอเมริกัน แต่ก็ทุกอย่างในประเทศไทยว่ะที่เป็นแบบนี้  มหาวิทยาลัยก็เป็นตัวอย่างที่ดีของผลิตผลวิธีคิดแบบอเมริกัน  ถ้าคุณจะไปดูหนังที่ต่างออกไปคุณต้องไปดูหนังต่างๆตามสถาบันวัฒนธรรม แล้วก็ต้องไม่ลืมว่าคุณก็หยุดการทุบเฉลิมไทยไปไม่ได้ใช่เปล่า พลังของ ภาพยนตร์กับสิ่งที่อยู่ข้างหลังของการทุบโรงภาพยนตร์มันเทียบพลังกันไม่ได้     ดังนั้นคุณก็ต้องรู้ว่าใครหรืออะไรใหญ่ในช่วงเวลาหนึ่งๆ **************************************************** จากคุณ : แฟชึ่นไอค่อนตัวแม่ระดับHD เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 20:33:59

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณมากค่ะที่นำมาแบ่งปัน จากคุณ : เพียงเพลงพิณ เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 21:24:06

ความคิดเห็นที่ 22 อ่านแล้วได้ความรู้มากเลยค่ะ นึกอยากเห็นภาพโรงหนังเก่าๆหลายๆแห่งที่ปิดตัวไปแล้วเลยค่ะ จากคุณ : พอใจแค่นี้ เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 22:38:15

ความคิดเห็นที่ 23 ธเนศ วงศ์ยานนาวา น่ะ ศาสดา ครับ จากคุณ : Avalance7 เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 22:40:46

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณจขกท ครับ ในเพจศาสดา ไม่ใช่การอ้างชื่ออาจารย์หรือ? ก่อนหน้านี้ใช้ชื่ออาจารย์ธเนศโต้งๆ แ้วมีคนมาแย้งว่าอาจารย์ธเนศตัวจริงฝากบอกว่าแกไม่เล่นเฟซบุ้ค ก็ปิดเพจนั้นไป ตอนนี้อาจารย์กลายเป็นศาสดาไปอีกแล้ว? จากคุณ : shinn.negi เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 23:35:16

ความคิดเห็นที่ 25 คือ  ดิชั้นไม่กล้าตอบ คคห 23 อ่ะค่ะ  ไม่แน่ใจว่าเค้าต้องการสื่อว่า อาจารย์ธเนศ หนะ คือ ศาสดาในความคิดเค้า  หรือ เค้าคิดว่า ธเนศ วงศ์ยานนาวา คือ เพจศาสดา ในเฟซบุค 555555 ใช่ค่ะ คุณshinn.negi   ศาสดาในเฟซบุค เค้าชื่นชอบอาจารย์มาก  ก็เลยเอามาสร้างเพจ ธเนศ ฉบับ ออริจิ แต่ก็ต้องลบทิ้งไป เพราะเกรงใจอาจารย์  แต่ฮีก็คัมแบ็คกลับมา กับเพจศาสดา   เพราะได้แรงบันดาลใจจากอาจารย์ธเนศ ที่เป็นศาสดาของเค้า ตอนนี้ฮี ก็เปลี่ยนชื่อไปเรื่อยอ่ะค่ะ  ศาสดาธนา กรูจะเป็นคาสโนว่าตัวพ่อบ้างอะไรบ้าง 5555555 จากคุณ : แฟชึ่นไอค่อนตัวแม่ระดับHD เขียนเมื่อ : 19 มี.ค. 55 23:45:15

ความคิดเห็นที่ 26 เห็นด้วยกับ คห.4และคห.10 จากคุณ : มนุษย์หมูป่า (มนุษย์หมูป่า) เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 00:42:51

ความคิดเห็นที่ 27 น่าสนใจและเห็นด้วยในหลายๆส่วน.... การพัฒนา สามารถทำควบคู่ไปได้กับการอนุรักษ์.... การพาณิชย์....สามารถไปด้วยกันได้กับ...เรื่องของศิลปวัฒนธรรมเพื่อจิตวิญญาณ.... ทุกอย่างต้องมีหลากหลายด้านประกอบกัน.... ไม่ใช่มุ่งไปแต่ทางใดทางหนึ่ง.... อะไรต่างๆ...มันถึงจะลงตัว.... ต้องคิดพิจารณาและวางแผนกันให้รอบคอบ.... เพราะมันจะอยู่กับสังคมไปอีกนาน.... จากคุณ : .....**{~_^}**..... (สางฝอย) เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 13:33:06

ความคิดเห็นที่ 28 ผมว่าเรื่องนี้ไม่ยากครับ ปัญหาเรื่องนี้มีอย่างเดียว คือ เปลี่ยนแปลงแล้วชุมชนได้อะไร คำตอบคือ ถ้าได้ห้างหรืออะไรทำนองนั้น คนในสังคมก็คงเลือกได้ว่าจะเห็นด้วยหรือไม่ แถมด้วยความคาดหวังของสังคมที่มีต่อมหาวิทยาลัยไว้ด้วยละครับ จากคุณ : P Q BOY เขียนเมื่อ : 26 มี.ค. 55 11:29:26