ความคิดเห็นที่ 1 กระแสตรงนี้ คนในแวดวงบันเทิงหลายคนเริ่มคิดแล้วว่า จะสร้างโอกาสได้อย่างไรบ้าง? อย่างผู้กำกับมือดีอย่าง มะเดี่ยว-ชูเกียรติ ศักดิ์วีระกุล ผู้กำกับหนังดังอย่าง “รักแห่งสยาม” ซึ่งดังจากเมืองไทยแล้วส่งต่อไปสู่เมืองจีน และในตอนนี้ งานล่าสุดของเขาอย่าง “Home ความรัก ความสุข ความทรงจํา” ก็กำลังจะเข้าโรงในเร็ววันนี้ มะเดี่ยวให้ความเห็นในฐานะผู้กำกับหนังและเจ้าของหุ้นส่วน “สตูดิโอคำม่วน” บริษัททำโปรดักชั่นหนังและเพลง(ที่วางแผนว่า ในอนาคตจะเปิดบริษัทที่จังหวัดเชียงใหม่ บ้านเกิดของเขา) ถึงโอกาสการทำคอนเท้นต์บันเทิงป้อนขายตลาดอาเซียนและส่วนอื่นๆ ของโลก ว่า “ในมุมธุรกิจหนังอาเซียน ลูกค้าหนังไทยรายใหญ่คือสิงคโปร์ แต่ประชากรสิงคโปร์ไม่ได้มีเยอะ ฟิลิปปินส์ลูกค้าใหญ่ แต่ไม่ค่อยซื้อ อินโดนีเชีย วัฒนธรรมต่างกันมาก ส่วนใหญ่ไม่ค่อยซื้อไปอย่างจริงจัง อย่างถ้าเป็นเรื่องเกี่ยวกับเพศที่ 3 อะไรอย่างนี้ ตอนนี้ ในทางกลับกัน ทางเรากับอาเซียน บริษัทคำม่วน นี่ก็มีแพลนอยู่แล้วนะ เราจะโละทุกอย่างที่เห็นในข้างต้นทิ้งหมดเลย แล้วหันมามองว่า ลูกค้าของเราคือลาว กัมพูชา แล้วก็พม่า ฝั่งรัฐฉาน แทน ซึ่งในอนาคตอาจจะไปทำบริษัทที่นั่นเลย “ผมมองว่าตรงนี้เป็นโอกาส เพราะว่าเรามีวัฒนธรรมที่แชร์ร่วมกันได้ ภาษาพูดภาษาเดียวกัน ภาษาไทยใหญ่กับภาษาเหนือ ภาษาลาว แล้วก็ธุรกิจบันเทิงประเทศเขากำลังโตแบบเงียบๆ ทางคำม่วนจึงรู้สึกว่า เราวัฒนธรรมเดียวกัน เราใช้ความบันเทิงภาษาสากล แล้วมันเกี่ยวกันตรงภาษาสากลของเราสื่อสารกันรู้เรื่อง “ก็มีการเซอร์เวย์กันแล้ว ก็รอเวลาอาจจะมีการตั้งสาขาการผลิต แต่ต้องทำเมืองไทยให้แน่นก่อน ให้รู้ว่าคำม่วนผลิตงานแบบไหน?” ส่วนทางฝั่งจีน มะเดี่ยว, ในฐานะผู้แผ้วถางเส้นทางธุรกิจบันเทิงในจีนจากการโปรโมตวงดนตรีออกัส ที่อยู่ในหนัง “รักแห่งสยาม” เขามองว่า “อะไรก็ตามที่มันดังในจีน มีความง่อนแง่นของมันอยู่ ความไม่แน่นอนอยู่ คนจีนมองธุรกิจบันเทิงว่าเป็นอะไรที่เล่นๆ ระบบบันเทิงจีนยังไม่ถูกเซ็ต เพราะส่วนใหญ่เริ่มจากจีน รัฐบาลเขาค่อนข้างจำกัดโควต้าหนัง และรายละเอียดของหนัง อย่างเด็กใส่ชุดนักเรียนห้ามรักกัน มันพูดไม่ได้ เราเจอระบบธุรกิจ พยายามเป็นนายหน้าขายให้เรา ก็ไม่ชัดเจนเยอะ แต่โชคดี เราไปก่อนเขา เริ่มมีสายสัมพันธ์ตรงนั้นเยอะแยะแล้ว” จากคุณ : Pikachu ร่าง 5 S เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 55 22:12:46

ความคิดเห็นที่ 2 แม้แต่ในระบบการศึกษาในสายบันเทิงและธุรกิจบันเทิง ดูเหมือนว่า หลายมหาวิทยาลัย กำลังวางแผนระบบการเรียนเพื่อตอบรับกระแสตรงนี้ อย่างเช่น มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย ซึ่งในวันนี้ได้เปิดหลักสูตรใหม่ที่น่าสนใจอย่าง ปริญญาโทซีอีโอ เอ็มบีเอ ทางด้านการจัดการธุรกิจบันเทิง, ปริญญาตรี ในสาขาวิชาศิลปะการแสดง คณะมนุษยศาสตร์ และ ปริญญาตรี สาขาวิชานวัตกรรมสื่อสารมวลชน คณะนิเทศศาสตร์ และเมื่อเร็ววันนี้ ทางมหาวิทยาลัยหอการค้าไทย ได้จัดเสวนาที่มีชื่อว่า “Entertainment Business : Fun, Fortune and Future” ซึ่งไฮไลท์สำคัญอยู่ที่การเชิญทอม นูนาน(Tom Nunan)มาเป็นวิทยากรในงานนี้ ชื่อ ทอม นูนาน อาจจะไม่คุ้นหูในบ้านเรานัก  เขาเป็นผู้ก่อตั้งบริษัทบลูส์ อาย เอ็นเตอร์เทนเม้นต์(บี.อี.อี.) ซึ่งเป็นบริษัทผู้ผลิตภาพยนตร์และโทรทัศน์ขนาดกลาง มีชื่อเสียงอย่างมากในการเป็นโปรดิวเซอร์ของ “Crash” ภาพยนตร์รางวัลออสการ์ปี 2006 นูนานได้ให้ความเห็นเกี่ยวกับวงการบันเทิงไทยว่า ทุกวันนี้สื่อบันเทิงมีการเปลี่ยนแปลงไปมาก ทั้งรูปแบบการแข่งขัน ช่องทางการเผยแพร่ และการเปลี่ยนแปลงทางพฤติกรรมของผู้บริโภค ทั้งหมดนี้สร้างโอกาส และความเสี่ยงต่อผู้ประกอบการธุรกิจ ประเทศไทยน่าสนใจตรงที่ มีศักยภาพทางบุคคลและเทคโนโลยี ทั้งยังอยู่ในกลุ่ม 10 ประเทศอาเซียน ที่กำลังเปิดเสรีการสื่อสารและการบริการ ผู้ชมจะไม่ใช่แค่ 60 ล้านคน แต่หมายถึง 600 ล้านคน ภาพยนตร์ไทยต่อไปจะไปอยู่ใน Box Office ของหลายๆ ประเทศ และต้องก้าวไปสู่ระดับโลก แต่สิ่งที่ต้องสนใจก่อนที่จะไปถึงจุดนั้น นูนานบอกว่า ต้องพิจารณาคอนเทนต์ของเราเอง ที่มีความเป็นท้องถิ่น(Local) ว่าขายได้ในระดับโลก(Global) ได้หรือไม่ เพราะบางอย่างยังมีกำแพงทางวัฒนธรรมในการสื่อสาร อย่างเช่น ละครเวทีน้ำเน่า(Soap Opera) อาจขายได้ในประเทศที่มีวัฒนธรรมคล้ายกันกับเรา แต่หากเป็นอย่างที่อเมริกา พวกละคร เกมโชว์ หรือรายการอื่นๆจะนำไปขายได้อย่างไร ซึ่งผมอยากเห็นการนำคอนเท้นต์บันเทิงทางเอเชีย โดยเฉพาะที่ไทย ไปขายที่อเมริกาบ้าง นูนานเล่าถึงกรณีรายการโทรทัศน์ท้องถิ่นในอิสราเอลไว้ว่า “ที่ประเทศอิสราเอล มีรายการรายการหนึ่ง ซึ่งเป็นราการที่นักจิตแพทย์จะออกมารักษาคนไข้ วันจันทร์รักษาคนนี้ วันอังคารรักษาอีกคน แล้ววันพุธก็รักษาอีกคน พอมาถึงวันพฤหัสฯ ผู้ได้รับการรักษาทางจิตทั้งหมดก็มาพูดคุยวิจารณ์กัน ซึ่งรายการนี้กลายเป็นรายการที่ดังในหลายประเทศเวลาต่อมา เพราะว่า เรื่องการหาหมอ มันเป็นวัฒนธรรมสากล ใครๆ ก็ต้องไปหาหมอ นี่คือตัวอย่างการนำคอนเท้นต์ท้องถิ่นมาสร้างจุดแข็งแล้วนำออกขายในระดับโลก” จากคุณ : Pikachu ร่าง 5 S เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 55 22:13:48

ความคิดเห็นที่ 3 พันธุ์ธัมม์ ทองสังข์ ผู้กำกับภาพยนตร์ “มะหมา 4 ขาครับ ภาค 2” ในฐานะกรรมการในสมาคมสมาพันธ์ภาพยนตร์แห่งชาติ ได้เพิ่มเติมว่า “วงการภาพยนตร์ไทยกลับมาอีกครั้งในปี 2004 เป็นปีทองของเรา ในตอนที่ภาพยนตร์เรื่ององค์บาก ที่ จา พนม แสดง เข้าฉายในต่างประเทศ ซึ่งที่อเมริกา ขายตั๋วได้เป็นล้านใบ ติดบ็อกซ์ออฟฟิศหนังทำเงินในหลายประเทศ ส่วนเรื่องรางวัล ในปีนั้น หนังเรื่อง สัตว์ประหลาด! ของคุณเจ้ย- อภิชาติพงศ์ วีระเศรษฐกุล ได้รับรางวัล Jury Prize ในเทศกาลหนังเมืองคานส์ หนังไทยจึงถูกจับตามอง ในปี 2005-2007 ฝรั่งซื้อหนังไทยโดยที่เห็นเพียงหน้าหนัง ยังไม่ได้ดูตัวหนังก็ซื้อกันแล้ว แต่ปรากฏว่า พอกระแสหนังไทยบูม มีการผลิตหนังไทยขึ้นมามากมาย แต่เป็นหนังปลอม จึงมีแต่เจ๊ง จนมาเดี๋ยวนี้ เวลาจะซื้อหนังบ้านเราเขาจึงขอดูหนังไทยก่อน “อุตสาหกรรมบันเทิง โดยเฉพาะอุตสาหกรรมหนังบ้านเรา ไม่มีใครที่ผลักดันอย่างสม่ำเสมอ เรามีศักยภาพ แต่ยังไม่มีคนวางระบบที่ดี และสำหรับคนทำหนัง คุณต้องคิดไว้เลยว่า ถ้าคุณจะมาสายหนังอาร์ต คุณต้องหาแนวทางเป็นของตัวเอง ไม่ใช่ตามรอย เจ้ย-อภิชาตพงศ์ หรือเป็นเอก รัตนเรือง อย่างนี้ไปไม่รอดแน่ หรือถ้าคุณจะแมส คุณต้องแมสให้สุด เข้าใจความเป็นแมส เหมือนอย่างปีที่แล้ว มีวัยรุ่นที่อเมริกาใต้ ทำคลิปหุ่นยนต์ล่าสังหาร แล้วฮอลลีวูดมาเห็นเข้า เขาตามวัยรุ่นกลุ่มนี้มาทำงานด้วยเลย” ฟังจากหลายมุมมองแล้ว จากนี้ไป วงการบันเทิงไทยในยุคประชาคมอาเซียนเปิดเข้าหากัน และยุคที่โลกาภิวัฒน์ทำงานผ่านยูทูบ เฟซบุ๊ค และมิวสิก สตรีมมิ่ง คงมีอะไรท่าน่าสนุกและน่าสนใจอีกมากมาย ดีไม่ดี “คอนเท้นต์” บันเทิงของไทย อาจจะกลายเป็นต้มยำกุ้งที่ขายได้และถูกปากคนทั่วโลกนะเออ... จากคุณ : Pikachu ร่าง 5 S เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 55 22:14:18

ความคิดเห็นที่ 4 ขอให้เจริญรุ้งเรืองไปนานๆ นะค่ะ จากคุณ : PRADAสีชมพู เขียนเมื่อ : 28 มี.ค. 55 22:41:14

ความคิดเห็นที่ 5 พูดจริงๆเฉพาะหนังเท่านั้นที่ดูมีอนาคต......ส่วน ละครยังอีกเยอะ(แม้หลายๆคนพยายามดัน) มีบางเรื่องเท่านั้นที่ได้มาตรฐาน แต่โดยรวมพล็อตเรื่องยังแย่มากๆ....ยังไม่พร้อม..(จีนดูมากๆเดี๋ยวก็เบื่อ)......ส่วนเพลง ขนาดค่ายใหญ่ยังเริ่มถอดใจไปหาธุรกิจใหม่ๆทำ.......บางค่ายพยายามวิ่งไล่ตามเกาหลีไม่มีวันทันเพราะไปเล่นตามเกมของเขา(พวกบอยแบนด์ เกิร์ลกรุ๊ป) ไม่มีเอกลักษณ์ของตัวเอง..... จากคุณ : atk เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 55 00:34:51

ความคิดเห็นที่ 6 บริษัทหนังที่มีระบบที่ดี ที่เห็นก็มีแค่ GTH ส่วนบริษัทอื่นอย่าง สหมงคลฟิลม์ ยังดูมั่วๆอยู่ขึ้นกับเสี่ยอย่างเดียว จากคุณ : ViolinViolaCello เขียนเมื่อ : 29 มี.ค. 55 09:42:53