เพิ่งดูกลับมาตะกี๊ค่ะ
ก่อนไปดู เราอยู่ในประเภทนี้ค่ะ
- ไม่ได้อ่านคำวิจารณ์ไปก่อน
- ไม่เคยอ่านหนังสือ หรือได้ยินเกี่ยวกับหนังสือเรื่่องนี้และไม่รู้จัก BR
- ดูตัวอย่างหนังแล้วไม่ได้อยากดูเท่าไหร่
- อารมณ์เปลี่ยวอยากดูหนัง ว่าจะไปดูเรื่องสวนสัตว์ แต่ดึกไปเลยได้ดูเรื่องนี้แทน
พอดูเสร็จ
- สนุกดี เพลินๆ
- ไม่ได้ฟิน แต่อยากดูภาคต่อ
- อยากซื้อหนังสือมาอ่าน
ความคิดเห็น
- โดยรวมเราคิดว่าที่่หนังทำไม่ถึงอารมณ์บีบคั้นขนาดนั้น ตัวแปรสำคัญอาจจะเป็นกลุ่มคนดูเป้าหมายหลัก จะให้สะใจหรือเครียดขนาดนั้นก็เสี่ยงติดเรตอาร์แน่ ถ้าเข้าใจจุดนี้ เราว่าก็น่าจะเข้าใจได้ว่าธีมจะเป็นประมาณไหน แต่แค่นี้ยังได้ตั้งพีจี 13 ละ
- เราว่าหนังมีที่ติหลายอย่างแหละ แต่เราก็ชอบนะ อาจจะเป็นเพราะมันใหม่สำหรับเรา นัยยะต่างๆ ที่อาจจะใส่เข้ามาไม่ค่อยเนียนแต่ก็เห็นว่าพยายามให้มีอยู่และเราก็พอเก็ทได้ ทำใ้ห้รู้สึกว่าหนังมันไม่ได้กลวงขนาดนั้น
- รายละเอียดเล็กๆน้อยๆ ที่หนังพยายามปูมา ทำให้เราเกิดความรู้สึกหวั่นกลัวในลักษณะหนึ่งที่ไม่ใช่ความกลัวที่เกิดจากความกดดันในเกม (ซึ่งหนังไม่ได้เน้น) แต่เป็นความกลัวว่าแคปปิตอลคิดอะไรอยู่และกำลังเล่นเกมอะไรกับเมืองอีก 11 เมือง เราอาจจะคิดเกินที่หนังสื่อออกมาก็ได้นะ เราเอาความเป็นเหตุเป็นผลมาผูกกันเอง ทั้งๆ ที่บางทีหนังไม่ได้ผูกให้ ก็เลยอินต่อได้อีก
- หลายประเด็นที่ยังไม่ชัดเจนน่าจะเป็นการปูประเด็นไว้เล่นในภาคต่อๆ ไปรึเปล่า แต่ในภาคนี้ยังไม่จำเป็นต้องเอามาเล่นให้หมด
- นักแสดงแสดงดีค่ะ เลยช่วยเรื่องอารมณ์ได้ระดับนึง
สรุปหนังก็เหมือนกะหนังสือมั้งคะ ความคิดความรู้สึกของเราจะประมวลออกมายังไงย่อมขึ้นอยู่กับพื้นฐานทางความคิด ทัศนคติ ความคาดหวัง ประสบการณ์ และอื่นๆ ของคนเสพ สิ่งที่แต่ละคนได้จากหนังหรือหนังสือเล่มนึงย่อมไม่เท่ากัน ต่างกันเหมือนกันบ้างก็ว่าไป
เกือบดี และผิดหวังสำหรับ The Hunger Game (ฉบับภาพยนตร์)
