ความคิดเห็นที่ 1 ฉากดุเดือดที่เกิดขึ้นในชั่วพริบตาทำเอาทุกผู้ในที่นั้นถึงกับหยุดชะงัก ทั้งฝ่ายผู้ใช้จิงกิกับหน่วยสนับสนุนที่กำลังลนลานหนีตาย ทั้งฝ่ายกองทัพคังชุดำที่กำลังตามไล่ล่ากวาดล้างข้าศึก ความเงียบปกคลุมทั่วบริเวณนั้นอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่กองทัพคังชุดำที่ล้อมกรอบพวกริคุเอาไว้จะเริ่มมีปฏิกิริยา พวกมันต่างพึมพำคำพูดหนึ่งซ้ำๆ กันไปเป็นทอดๆ ขณะที่ริมฝีปากของพวกมันบางตนค่อยๆ แสยะยิ้มออกมาราวกับได้เห็นบางอย่างที่น่ายินดีเหลือแสนในคำพูดนั้น คำพูดที่เรน่ากับบรรดาผู้ใช้จิงกิและหน่วยสนับสนุนจับได้เพียงคำว่า "ทสึวะโมโนะ" (นักรบ) และแล้วก่อนที่ฝ่ายผู้ใช้จิงกิจะทันได้มีโอกาสทำความเข้าใจหรือตีความว่าคำพูดนั้นหมายความว่าอะไร กองทัพคังชุดำก็กระจายกำลังกันล้อมกรอบริคุกับเรน่าเอาไว้ ตั้งท่าจรดปลายแหลนสีดำอันเป็นอาวุธคู่มือตรงมาหาทั้งคู่ แล้วเฮโลกันเข้าใส่ในทันที หากเป็นผู้ใช้จิงกิธรรมดา เจอการกลุ้มรุมของคังชุดำทั้งฝูงเข้าไปคงได้แต่ทิ้งอาวุธแล้วเผ่นหนีเต็มฝีเท้าหรือปิดตายอมรับความตายแต่โดยดี หากริคุกลับยืนนิ่ง ไม่นำพาต่อกิริยามุ่งร้ายทำลายขวัญของพวกคังชุดำแม้แต่น้อย จนกระทั่งปลายแหลนสีดำห่างจากตัวไปไม่ถึงสองก้าว เมื่อนั้นเอง ริคุจึงตวัดมือคว้าตัวเรน่าไว้ แล้วถีบเท้าตวัดตัวพลิ้วกายขึ้นกลางอากาศ หลบการโจมตีของฝูงคังชุดำไปได้อย่างฉิวเฉียด กองทัพคังชุดำพลันชะงักกึก เงยหน้าขึ้นมองตามจังหวะกระโดดของริคุอย่างตกตะลึง และก่อนที่พวกมันจะทันได้คิดหาทางทำอะไรต่อไป ริคุก็ฉวยโอกาสในจังหวะที่ตัวเองกำลังจะลงถึงพื้น ตวัดดาบฟาดใส่เจ้าคังชุดำตนหนึ่งในกลุ่มเข้าเต็มเหนี่ยว ร่างอันแข็งแกร่งปานเหล็กเพชรของเจ้าคังชุดำ...ที่ไม่ว่าคมอาวุธจิงกิของผู้ใช้จิงกิคนใดก็ไม่อาจทะลวงผ่านได้...กลับขาดกลางออกเป็นสองท่อนในทันที!! ไม่เพียงเท่านั้น พลังจากการจู่โจมของริคุในครั้งนี้ยังแผ่รัศมีความรุนแรงไปในอากาศ กลายเป็นคมมีดสุญญากาศขนาดใหญ่พุ่งไปตัดร่างของคังชุดำหลายตนที่ยืนอยู่หลังเจ้าตัวที่ถูกฟันเป็นตนแรกจนขาดสองท่อนแบบเดียวกันไม่มีผิด คลื่นพลังไม่หยุดความแรงเพียงแค่นั้น มันพุ่งตรงไปยังตำแหน่งที่คิวกิอามาเนะยืนอยู่ แล้วกระแทกเข้ากับเคจอันแข็งแกร่งของคิวกิจนสลายหายไป แม้จะไม่อาจทะลวงเคจของคังชุระดับนางพญาเข้าไปได้ แต่กระนั้นความรุนแรงของคลื่นพลัง...ที่อำนาจลดลงหลังจากตัดผ่านร่างของคังชุดำมาแล้วหลายตน...ก็ยังเล็ดลอดฝ่าเคจเข้าไปฝากรอยแผลคล้ายมีดกรีดบนใบหน้าของอามาเนะได้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าหากเมื่อครู่นี้มิใช่การจู่โจมผ่านร่างของคังชุตนอื่นแต่เป็นการจู่โจมเข้าใส่โดยตรง เคจของอามาเนะย่อมไม่อาจต้านทานการจู่โจมของริคุเมื่อครู่นี้ได้เป็นแน่!! ความอลหม่านเกิดขึ้นท่ามกลางแนวรบของกองทัพคังชุดำในทันทีเมื่อสัมผัสได้ว่าผู้ใช้จิงกิเบื้องหน้านี้ร้ายกาจกว่าที่พวกมันคาดไว้นัก พวกมันตั้งต้นจัดขบวนรบขึ้นใหม่ พยายามอาศัยข้อได้เปรียบของฝ่ายตนที่มีจำนวนเยอะกว่าชนิดหนึ่งต่อหลายสิบ ค่อยๆ กดดันล้อมกระชั้นเข้าไปทุกทางหมายจะบีบให้เด็กหนุ่มหมดทางสู้จนต้องเพลี่ยงพล้ำให้ได้ ทว่า ริคุกลับไม่ยี่หระแม้แต่น้อย เด็กหนุ่มยกดาบขึ้นปัดป้องแหลนของคังชุดำนับสิบตนที่กลุ้มรุมแทงเข้ามา แล้วอาศัยจังหวะนั้นดึงเอาส่วนโกร่งดาบอันคมกริบออกจากดาบจิงกิของตน แล้วใช้โกร่งดาบนั้นต่างทอนฟาที่มีรูปร่างเป็นดาบสั้นใบโค้ง ตวัดจู่โจมเข้าใส่ฝูงคังชุเบื้องหน้า ปลิดศีรษะของพวกมันขาดออกจากร่างอย่างง่ายดาย ได้อาวุธสองมือเช่นนี้ ความได้เปรียบก็กลับคืนมาสู่ริคุอีกครั้ง เด็กหนุ่มก้าวย่างอย่างรวดเร็วไปท่ามกลางฝูงคังชุดำที่ล้อมอยู่รอบกาย ดาบจิงกิกับทอนฟาในมือตวัดวูบวาบอย่างรวดเร็วหนุนเนื่องราวจักรผัน ตัดผ่านทุกอย่างในรัศมีจนขาดสะบั้นราวกับตัดผ่านปุยนุ่น ทุกย่างก้าวที่เด็กหนุ่มก้าวออกไปจะต้องมีหยดเลือดและเศษชิ้นส่วนของคังชุดำปลิวว่อน ราวกับพายุหมุนสีขาวที่ดูดกลืนทุกสิ่งในรัศมีเข้าไปแล้วทำลาย จากคุณ : Drake เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 18:58:31

ความคิดเห็นที่ 2 ภาพเด็กหนุ่มผมขาวเคลื่ยนกายไปสู่ที่ใด กลุ่มนักรบเกราะดำก็แตกฮือล้มระเนระนาดไปพร้อมกับละอองเลือดและเศษซากชิ้นส่วนที่ขาดกระจุย ทำเอาผู้ใช้จิงกิทุกผู้ ทั้งซึคาโมโต้ ฮิเมคาว่า ซาโตมิ คลาร่า และเรน่า ตลอดจนประดาลิ่วล้อแห่งหน่วยสนับสนุนที่ยังยืนหยัดมีชีวิตอยู่ได้ต้องตกตะลึงตาค้างอยู่กับที่ ด้วยนึกไม่ถึงว่าผู้ใช้จิงกิเฉกเช่นเดียวกับตน...หรือแท้ที่จริงในด้านประสบการณ์การต่อสู้กับคังชุแล้วควรจะอ่อนด้อยกว่าพวกตนด้วยซ้ำ...จะร่ายเพลงดาบอยู่ท่ามกลางฝูงคังชุดำได้ราวกับไม่มีศัตรูอยู่ตรงหน้าเช่นนี้ 'นั่นใช่ผู้ใช้จิงกิเหมือนกับเราแน่รึ...' ซึคาโมโต้ หนึ่งในผู้ใช้จิงกิตะลึงพรึงเพริดอยู่ในใจ 'ถ้าหากว่าพวกเรา...มีพลังขนาดนี้เหมือนกับเขาละก็...' ชั่วพริบตาที่เสียสมาธิไปด้วยความตกตะลึงและความเจ็บใจต่อความอ่อนแอของตนเอง คังชุดำตนหนึ่งก็ถลันเข้าใส่ซึคาโมโต้จากทางด้านข้าง พร้อมกับเงื้อแหลนยาวในมือแทงใส่ทันที รวดเร็วกะทันหันเกินกว่าที่ซึคาโมโต้จะถลันหลบหรือใครอื่นจะเข้ามาช่วยได้ทัน เป็นริคุนั่นเองที่ขยับตัวก่อนใครเพื่อน เขาเสียบทอนฟาใบดาบโค้งในมือขวาคืนกลับเข้าตรงตำแหน่งกระบังดาบเหมือนเดิม ก่อนจะรวมสมาธิของตนไปที่ดาบจิงกิ ทันใดนั้น แผ่นเหล็กรูปวงกลมตรงใจกลางกระบังดาบพลันขยับเปิดออก ปล่อยบางอย่างคล้ายลวดหรือระยางค์เส้นเล็กๆ สี่เส้นพุ่งตรงไปยังกลุ่มผู้ใช้จิงกิทั้งสี่คน ซึคาโมโต้ ซาโตมิ ฮิเมคาว่า และคลาร่าที่ยังคงรับมือฝูงคังชุดำอยู่ทันที ทั้งหมดตะลึงพรึงเพริดไปอีกคำรบ เมื่อส่วนปลายระยางค์ที่เหมือนปลายฉมวกหรือเข็มแหลมนั้นขยับลากวนไปบนแก่นจิงกิของแต่ละคน แล้วทันใดนั้น เหล่าผู้ใช้จิงกิก็สัมผัสได้ถึงพลังบางอย่างแผ่ซ่านผ่านระยางค์ลวดนั้นเข้ามายังแก่นจิงกิ ...พลังอันมหาศาลที่เหนือล้ำยิ่งกว่าผู้ใช้จิงกิทุกผู้เคยสัมผัสมา... แม้จะประหลาดใจต่ออำนาจประหลาดที่เด็กหนุ่มผมขาวใช้กับพวกตน แต่สถานการณ์หน้าสิ่วหน้าขวานก็ทำให้ซึคาโมโต้ไม่มีเวลาคิดอะไรมากนัก เขาตวัดจิงกิคาตาร์ของตนจู่โจมออกไปใส่เจ้าคังชุดำที่แล่นเข้ามาหาเมื่อกี้นี้ทันที คมคาตาร์ที่ก่อนหน้านี้ทำได้เพียงกระแทกหรือผลักให้เหล่าคังชุดำกระเด็นหรือเซถลาไปเพียงเล็กน้อย...บัดนี้กลับทะลวงผ่านร่างของคังชุดำตรงหน้าได้อย่างง่ายดายราวกับกรีดมีดโกนผ่านกระดาษก็ไม่ปาน!! ผู้ใช้จิงกิหนุ่มถึงกับตะลึงด้วยไม่นึกว่าจิงกิของตนจะมีพลังเพิ่มขึ้นมหาศาลปานนี้ ในขณะที่เรน่านั้นอดไม่ได้ต้องหลั่งน้ำตาออกมา ด้วยรู้ดีว่าความสามารถที่ริคุใช้เมื่อครู่นี้นั้น แท้จริงเป็นความสามารถของผู้ใด ...ความสามารถในการมอบพลังให้กับแก่นจิงกิของคิริทานิ นานามิ ซึ่งสูญเสียชีวิตตนเองในการต่อสู้ครั้งนี้พร้อมๆ กับเหล่าผู้ใช้จิงกิที่ไม่ได้ต่อสู้ทั้งสามคนนั่นเอง... เห็นพลังของตนเองเพิ่มขึ้นดังนี้ กำลังใจของฝ่ายผู้ใช้จิงกิก็มาพ้อม แม้แต่หน่วยสนับสนุนที่เมื่อครู่ยังเสียขวัญกันอยู่ก็เริ่มเรียกขวัญกลับมาได้ ทั้งหมดตั้งต้นจัดกระบวนทัพกันใหม่โดยมีเหล่าผู้ใช้จิงกิที่ริคุเพิ่มพลังให้นำหน้า หน่วยสนับสนุนคนอื่นคอยสนับสนุนอยู่แนวหลัง ก่อนที่ทั้งหมดจะหันคมอาวุธเข้าประจันหน้ากับคิวกิอามาเนะในลักษณะพร้อมจะเข้ารบได้ทุกเมื่อ ทว่า อามาเนะกลับไม่ได้มีทีท่าหวาดหวั่นแม้แต่น้อย นางพญาคังชุเพียงกวาดตามองยังแนวรบของผู้ใช้จิงกิด้วยสายตาไม่ต่างกับกวาดมองก้อนหินก้อนกรวด ก่อนจะกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเฉยชา "แค่นี้...คิดว่าจะเปลี่ยนแปลงอะไรได้รึ? ผู้ใช้จิงกิมันก็แค่เศษเสี้ยวหนึ่งของพวกชั้นคิวกิ เศษเสี้ยวต่อให้มากองรวมกันยังไงมันก็เป็นแค่เศษเสี้ยว...ของแค่นี้คิดว่าจะขู่ให้ชั้นกลัวได้รึไง" น้ำเสียงเย็นชา บวกกับอากัปกิริยาราวกับนางพญาทอดสายตามองนักโทษประหาร ทำเอาแนวรบของฝ่าย F.L.A.G. ถึงกับชะงักกึก พวกหน่วยสนับสนุนที่อยู่แนวหลังถึงกับขนลุกซู่ กำลังใจที่มาพ้อมอยู่เมื่อครู่บัดนี้หดหายไปสิ้น แม้แต่เหล่าผู้ใช้จิงกิที่อยู่แนวหน้าสุดและเพิ่มพลังกันมาแล้วก็ยังอดหวาดหวั่นไปกับทีท่าดุจราชินีของฝ่ายตรงข้ามไม่ได้ เว้นแต่เพียงคนผู้เดียวเท่านั้น... "อย่ามางี่เง่านะเว้ย" น้ำเสียงต่ำๆ แต่แฝงอารมณ์เดือดดาลของริคุดังขึ้นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย เรียกทุกผู้ในสนามรบให้หันกลับไปยังทิศที่เด็กหนุ่มยืนอยู่ทันที แม้แต่อามาเนะซึ่งยืนเชิดเฉิดฉายอยู่กลางลานสังหารยังอดหันไปมองไม่ได้ ณ ที่ตรงนั้น เด็กหนุ่มผมขาวยืนนิ่งอยู่ท่ามกลางเศษซากแห่งความพินาศที่ตนเป็นผู้ก่อขึ้นเอง สีหน้าและดวงตาทั้งคู่ฉายแววเกรี้ยวกราด ขยะแขยง และดูหมิ่นถิ่นแคลนอย่างไม่คิดปิดบัง จ้องไปยังหญิงสาวผู้ครั้งหนึ่งเคยเป็นแสงสว่างเพียงหนึ่งเดียวในดวงใจอย่างชิงชัง "อย่ามางี่เง่านะเว้ย นังแก่ผีร้าย!!!" เสียงตะโกนราวสุนัขป่าคำรามอย่างดุร้ายของริคุดังสะท้านไปทั่วทุกอณูอากาศ เปลี่ยนบรรยากาศที่เย็นยะเยือกด้วยรังสีอำมหิตของอามาเนะให้กลับร้อนเป็นไฟขึ้นอีกครั้งในทันที "คนเราจะเชื่อใจซึ่งกันและกันมันผิดตรงไหน!! อย่ามางี่เง่าดีกว่าพี่อามาเนะ!! เห็นเงียบเข้าหน่อยทำเป็นได้ใจใส่พวกเราเป็นชุดๆ!! คิดว่าตัวเองเป็นบอสใหญ่ยืนเชิดมองกดคนอื่นจากที่สูงเรอะไง!! นี่น่ะเรอะที่พี่จำเป็นต้องทำถึงขนาดหลอกลวงคนอื่นน่ะ!! บัดซบ! บัดซบชัดๆ!!" พูดถึงตรงนี้ ริคุก็ยกดาบจิงกิในมือขึ้นชี้ตรงไปยัง "เอมบริโอ" ที่ลอยอยู่บนฟ้าเหนือนครโตเกียว แล้วคำรามต่อว่า "ที่เรื่องมันเป็นแบบนี้ก็เพราะเต้นไปตามที่ไอ้ของพรรค์นั้นมันชี้นำไม่ใช่รึไงเล่า!? ถ้าทำลายไอ้ของงี่เง่านั่นซะแต่แรก ป่านนี้ทุกอย่างก็คงไม่เกิดขึ้นแล้ว!! ชั้นจะเป็นคนจัดการกับมัน!! ไอ้เรื่องห่าเหวพรรค์นี้ชั้นจะทำลายมันทิ้งให้หมด!!" เด็กหนุ่มหลับตาลงแน่นราวกับจะรวบรวมความกล้าในจิตใจเข้าด้วยกันให้เป็นกลุ่มก้อนหนักแน่น ก่อนจะตะเบ็งเสียงกึกก้องราวกับจะประกาศให้ทั้งโลกรับรู้ถึงความตั้งใจนี้ "ชั้นจะทำลายมันให้หมด!! แล้วช่วยโลกนี้ไว้ให้จงได้!!!!" จากคุณ : Drake เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 19:02:24

ความคิดเห็นที่ 3 การเผชิญหน้าระหว่างอามาเนะกับริคุ รวมทั้งคำประกาศสงครามของริคุถึงอามาเนะได้รับการถ่ายทอดจนผู้คนทั่วทั้งโลกรับรู้ (อานิสงส์จากเมื่อ 2 ตอนที่แล้วที่อามาเนะเปิดช่องโฟนอินถึงทุกคนทั่วโลกเพื่อประกาศจะเปลี่ยนคนทั้งโลกให้เป็นคังชุ) ในที่นี้ยังรวมถึงโคตะกับจุน อดีตเพื่อนร่วมก๊วนของริคุที่แตกคอกันไปเพราะเหตุร้ายของโคมากิ กับโคมากิผู้บัดนี้กลับมาจำเรื่องราวทั้งหมดได้จากการมองเห็นแก่นจิงกิของริคุในทีวีซึ่งถูกถ่ายทอดไปทั่วโลกนั้น ------------------------------------------------------------ ฉากตัดอีกครั้ง ไปทางฝั่งของซาโกมิซึซึ่งกำลังติดต่อกับสึคิชิโระผ่านทางช่องสัญญาณธรรมดาอยู่ โดยซาโกมิซึบอกว่า "กองภูเขาทีวี" หรือ "วงจรดัก" ส่วนที่ตั้งไว้ให้มีรัศมีกินเข้าไปถึงในเมืองนั้นกำลังส่งสัญญาณบางอย่างออกมา ทำให้การสื่อสารช่องทางปกติสามารถใช้การได้โดยปราศจากเชื้อคังชุแฝงอยู่ในสัญญาณ นอกจากนี้รอบบริเวณที่กองภูเขาทีวีเหล่านั้นตั้งอยู่ยังกลายสภาพเป็น "อาณาเขต" ป้องกันไม่ให้คังชุบุกเข้ามาได้อีกด้วย ซึ่งทั้งซาโกมิซึและสึคิชิโระต่างก็แสดงความประหลาดใจออกมาว่าใครกันที่เป็นคนใช้วงจรดักเหล่านั้นทำเรื่องแบบนี้ ถึงตรงนี้ ฉากก็ตัดอีกครั้ง ไปยังกองภูเขาทีวีแห่งหนึ่ง ตรงกลางกองภูเขานั้นมีร่างของเด็กหญิงคนหนึ่งนั่งหลับตานิ่งอยู่ ส่วนหูของเด็กหญิงผู้นั้นเปิดกว้างออกจนคล้ายหูแมว เผยให้เห็นบางอย่างคล้ายฟันเฟืองเครื่องจักรกำลังปล่อยรยางค์ลวดออกมาเชื่อมโยงกับกองภูเขาทีวีรอบด้าน ซึ่งบัดนี้เปล่งแสงเรืองรองไม่ผิดอะไรกับตำแหน่งกองภูเขาทีวีตำแหน่งอื่นซึ่งซาโกมิซึกำลังสำรวจอยู่ ไม่ใช่ใครที่ไหน คิวกิเอนเดนั่นเอง เธอกำลังใช้ความสามารถในฐานะนายเหนือผู้เป็นเจ้าของที่แท้จริงของกองภูเขาทีวีเหล่านี้ในการสร้างอาณาเขตปลอดคังชุเพื่อปกป้องผู้คนในเมืองโตเกียว "นี่รึ วิธีการของเธอ" เสียงมิชิม่า ทาคาโอะ หรือ 'ทาคาโอะ ริวเซย์' ซึ่งยืนดูการส่งพลังของเอนเดอยู่ในห้องดังขึ้น "ต่อไปก็ถึงตาชั้นแล้วสินะ" สิ้นสุดคำพูดนั้น ชายหนุ่มก็สะบัดตัวหันกลับ เดินออกจากห้องเก็บวงจรดักนั้นไป จากคุณ : Drake เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 19:07:18

ความคิดเห็นที่ 4 ฉากตัดกลับไปยังการเผชิญหน้าระหว่างริคุกับอามาเนะอีกครั้ง อามาเนะไม่แสดงอาการหวั่นไหวแม้แต่น้อยกับคำประกาศอันกราดเกรี้ยวของเด็กหนุ่มเบื้องหน้า ตรงกันข้ามกลับจ้องหน้าริคุด้วยสีหน้าเยือกเย็นแต่แฝงแววไม่พอใจ แล้วเกทับใส่ริคุเอาเสียอีกว่า สถานการณ์ถึงขั้นนี้แล้วไม่มีทางที่ริคุจะแก้ไขอะไรได้หรอก ดังนั้น "จงอยู่เฉยๆ อย่ามาเกะกะจะดีกว่า" ทว่าแทนที่ริคุจะหวาดหวั่นไปกับคำขู่อย่างเปิดเผยของผู้เป็นพี่สาว เขากลับแสยะยิ้มอย่างเหี้ยมเกรียมแฝงเลศนัย แล้วสวนกลับไปว่า ที่อามาเนะพูดเมื่อกี้นี้แหละคือหลักฐานยืนยันอย่างดีว่ามีบางอย่างที่ "มีแต่อามามิ ริคุเท่านั้นถึงจะทำได้" อยู่แน่ๆ ว่าถึงตรงนี้ ริคุก็ทำในสิ่งที่ไม่ว่าผู้ใดก็ไม่อยากจะเชื่อว่าเขาจะกล้าทำในสถานการณ์เช่นนี้ เด็กหนุ่มเลื่อนดาบจิงกิขึ้นจ่อเข้ากับคอหอยตัวเองห่างจากผิวหนังเพียงไม่ถึงสองนิ้ว พร้อมกับใช้พลังบังคับให้ซี่เลื่อยบนใบดาบวิ่งวนไปมาอย่างรวดเร็ว เสียงเสียดสีหวีดแหลมราวกับเสียงภูตพรายกรีดหัวเราะอย่างเย้ยหยันนั้นบ่งบอกได้เป็นอย่างดี ว่าหากใบดาบจิงกินี้สัมผัสกับคอหอยหรือจุดสำคัญอื่นใดบนร่างกายแล้ว วิญญาณของเด็กหนุ่มย่อมปลิดปลิวออกจากร่างในชั่วอึดใจอย่างแน่นอน ท่ามกลางความตะลึงพรึงเพริดของเพื่อนๆ ทุกคนในสนามรบนั้นเอง... "ถึงจะเป็นแค่ข้อสันนิษฐาน แต่พลังของคิวกิน่ะ...ไม่ได้มาจากตัวคิวกิอย่างเดียวถูกมั้ยล่ะ...?" น้ำเสียงเยือกเย็นของริคุดังขึ้นอย่างเรียบเฉย ผิดกับสถานการณ์ที่เจ้าตัวเป็นคนทำให้เกิดตรงหน้าลิบลับ "คิวกิจะดึงพลังของเอมบริโอมาใช้งานได้ ก็ต้องมี 'เจ้านาย' อยู่ด้วยเท่านั้นรึเปล่าน้า...?" กับคำถามทั้งสองข้อของริคุนั้น อามาเนะกลับสงบปากสงบคำอยู่เฉยๆ ไม่มีทีท่าจะตอบคำถามใดๆ จากปากของเด็กหนุ่มแม้แต่น้อย เพียงแต่ยืนนิ่ง ฟังข้อสันนิษฐานของริคุต่อไปเท่านั้น "ถึงคาราซาว่าจะเคยพูดไว้ก็เถอะว่าต่อให้ตัวเองตายไป แต่เอนเดก็ยังอาละวาดต่อไปได้ แต่ความจริงจะเป็นอย่างนั้นแน่รึ? ถ้าสมบูรณ์แบบถึงขนาดนั้นจริง แล้วจะมีเจ้านายไว้หาพระแสงอะไรล่ะ?" ได้ยินริคุพูดดังนั้น เรน่าก็ทำสีหน้าเหมือนนึกขึ้นมาได้ในทันที ว่าที่ริคุชักแม่น้ำทั้งห้ามาอธิบายอยู่ในตอนนี้ก็เพราะต้องการยืนยันสิ่งใด "หมายความว่า...ถ้าริคุที่เป็นเจ้านายตายไป พี่อามาเนะที่เป็นคิวกิก็จะสูญเสียแหล่ง 'พลังงาน' ที่ได้รับจากเอมบริโอ้ไปอย่างนั้นรึ?" "ใช่แล้ว..." ริคุเอ่ยปากรับรอง "ไม่งั้นตอนพูดเมื่อกี้คงไม่ใช้คำพูดครึ่งๆ กลางๆ อย่างคำว่า 'ให้อยู่เฉยๆ' แค่นั้นหรอก...ใช่มั้ยล่ะ พี่อามาเนะ" อามาเนะยังคงยืนนิ่งตีสีหน้าเยือกเย็นสงบปากสงบคำอยู่อย่างนั้น ไม่ยอมตอบคำถามใดๆ ก็ตามที่ริคุถามออกไป ไม่แม้แต่จะยอมพูดอะไรออกมาด้วยซ้ำ หากริคุผู้อยู่ใกล้กับอามาเนะยิ่งกว่าใครก็สังเกตได้...ถึงเหงื่อเม็ดโป้งๆ หยดหนึ่งที่ไหลผ่านพวงแก้มของเด็กสาว และกิริยาเม้มปากน้อยๆ ราวกับกำลังขัดใจต่อบางสิ่งบางอย่าง กิริยามีพิรุธของหญิงสาวผู้เคยเป็นพี่สาวยิ่งทำให้เด็กหนุ่มแน่ใจขึ้นไปอีกว่าตนเองสันนิษฐานมาถูกทางแล้ว ...มองเห็นแล้ว... เด็กหนุ่มคิดในใจอย่างลิงโลดโดยไม่เผยให้เห็นในสีหน้า ...แสงสว่างเพียงหนึ่งเดียวท่ามกลางความมืดมิดในตอนนี้... ...เราเตรียมใจไว้แล้ว... ...ว่าต่อให้ต้องทำอะไรเราก็จะทำ... ...เพื่อไปให้ถึงก้าวแรกสู่การพลิกกระดานในเกมนี้!!... แววตาของเด็กหนุ่มผมขาวทอประกายหยามหยัน ขณะที่มุมปากก็ยกขึ้นเป็นรอยยิ้มแสยะอย่างผู้กำชัย เขายกมือซ้ายซึ่งว่างอยู่ขึ้นชี้นิ้วลงกับพื้น ก่อนจะเอ่ยปากออกมาด้วยน้ำเสียงอย่างคนถือไพ่เหนือกว่าว่า "พี่อามาเนะ ตอนนี้ชั้นเป็นตัวประกันอยู่ เพราะงั้นไอ้เรื่องงี่เง่าพรรค์นี้น่ะ เลิกซะเดี๋ยวนี้เลย" - จบตอนที่ 74 - จากคุณ : Drake เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 19:13:17

ความคิดเห็นที่ 5 อ่านตอนนี้จบแล้วคงมีใครหลายคนคิดอยู่เหมือนกันว่าแค่เพิ่มแก่นจิงกิมาแค่อันเดียว ทำไมถึงเทพขึ้นขนาดนี้วะ ตรงนี้ผมมองว่าเพราะแก่นจิงกิของนานามิมีความสามารถพิเศษในการเพิ่มพลังหรือส่งพลังให้กับผู้ใช้จิงกิคนอื่นอยู่แล้ว ยิ่งมาอยู่กับริคุซึ่งมีพลังมากอยู่แล้วด้วย ก็เลยยิ่งแสดงพลังได้คุ้มค่ามากยิ่งขึ้น อย่าลืมนะครับว่าก่อนจะมาเป็นผู้ใช้จิงกิ ริคุมันเคยกลายร่างเป็นคังชุแบบสมบูรณ์มาแล้ว และตัวมันในร่างคังชุเองระดับพลังก็ไม่ใช่น้อยๆ เลย ขนาดผู้ใช้จิงกิมือดีอย่างโยเฮย์เองยังรับมือริคุร่างคังชุในโหมด Mad Enhancement ไม่อยู่เลย ยิ่งเห็นที่พวกคังชุดำในตอนนี้เรียกริคุว่า "ทสึวะโมโนะ (นักรบ)" แล้ว ก็ยิ่งแสดงให้เห็นใหญ่เลยว่าพื้นฐานตัวตนของมันในตอนนี้มีอะไรบางอย่างที่พิเศษอยู่แน่ๆ (ซึ่งอาจเกี่ยวข้องกับการที่ริคุกลายเป็นคังชุด้วยการรับพลังจากคิวกิโดยตรงก็ได้) ดังนั้น ยิ่งมาได้แก่นจิงกิสายเสริมพลังหรือเพิ่มพลังอย่างของนานามิมาใช้ร่วมกับพลังมหาศาลของมัน ก็เลยยิ่งแสดงพลังได้สุดยอดเข้าไปใหญ่ ที่แน่ๆ บักริคุหลุดจากโหมดเบอร์เซอร์เกอร์เข้าอารมณ์ปกติแล้วเก๋าพอตัวเหมือนกันแฮะ เจรจาแค่นิดเดียวก็ทำเอาอามาเนะที่เคยถือไพ่เหนือกว่ามาตลอดถึงกับเหงื่อตกหน้าเปลี่ยนสีได้ อยากรู้จริงๆ แฮะว่าหลังจากนี้ไปมันจะเดินเกมยังไงต่อไป เพราะในตอนนี้มันแค่บอกว่าเป็น "ก้าวแรก" ของการพลิกกระดาน เพราะงั้นก็น่าจะยังมีตัวแปรอื่นๆ ที่ต่างฝ่ายต่างน่าจะงัดเอามาใช้พลิกกระดานสวนคืนได้เหมือนกัน ซึ่งจะเป็นอะไรนั้น คงต้องรอลุ้นกันในตอนหน้าละครับ...ถ้าถึงตอนนั้นผมยังเหลือแรงกลับมาทำแบบเต็มๆ แบบนี้ได้อีกละก็นะ ปล. - อนึ่ง ดาบจิงกิเล่มใหม่ของบักริคุทำให้ผมโคตรนึกถึง "กระบี่เลิศภพจบแดน" ของพี่ปู้จิ้งอวิ๋นเลยแฮะ โดยเฉพาะความสามารถที่โคตรจะ "เลิศภพจบแดน" จริงๆ...ถึงส่วนหนึ่งจะมาจากพื้นฐานด้านพลังของบักริคุที่เยอะกว่าชาวบ้านเขาอยู่แล้วก็เถอะ แถมพอเทียบกับกระบี่เลิศภพจบแดนของจริงดู ก็มีส่วนคล้ายอยู่เหมือนกันนะ แก้ไขเมื่อ 07 เม.ย. 55 19:19:44 จากคุณ : Drake เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 19:19:08

ความคิดเห็นที่ 6 เห็นบ่นอยู่หลัดๆ ว่าดิบไ่ม่ออก   ในที่สุดก็ต้องเเสกนเองสินะ จากคุณ : Fate Linegod เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 19:21:45

ความคิดเห็นที่ 7 XD ริคุเข้าโหมดพระเอกจอมเจ้าเล่ห์แล้วว้อย!!! จากคุณ : joyka เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 19:45:05

ความคิดเห็นที่ 8 อา ฉากแบบนี้ล่ะที่อยากเห็นมานาน เป็นฉากแบบที่ชอบมากแต่กว่าจะได้เห็นมันช่างแสนยากเย็น แถมการ์ตูนหลายเรื่องก็ไม่มีฉากแบบนี้ออกมาเลยด้วยซ้ำ "ฉากบอสใหญ่ที่วางมาดว่าควบคุมทุกอย่างไว้ในกำมือตั้งแต่ต้น โดนฝ่ายตัวเอกมองทะลุถึงจุดบอดในแผนของตัวเองแล้วเอามาตอกกลับจนหน้าหงาย" มันช่างเป็นฉากที่ให้ความรู้สึกสุดยอดอะไรเช่นนี้ แต่ก็ยังวางใจไม่ได้ เพราะยังมีตัวแปรที่อาจทำสถานการณ์พลิกได้อยู่อีกมาก แถมนายทาคาโอะจะมีวัตถุประสงค์อะไรแอบแฝงอยู่หรือเปล่าก็ไม่รู้ ก็เหมือนอย่างที่ริคุบอกไว้ "นี่เป็นเพียงก้าวแรกเท่านั้น" จากคุณ : NetNN เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 19:47:02

ความคิดเห็นที่ 9 สุดๆไปเลยริคุ จิตใจมั่นคงมากไม่หวั่นไหวอีกแล้ว เล่นใช้ตัวเองเป็นตัวประกันหน้าตาเฉยเลย จากคุณ : SirHibari เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 20:01:14

ความคิดเห็นที่ 10 ตอนนี้ริคุเท่สุดๆเลยเว้ย จากคุณ : เพื่อนคาคาชิ เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 20:58:08

ความคิดเห็นที่ 11 มะ... ไม่มีนิ้ว !? ถ่ายจากกล้องดิจิตอลทั้งทีต้องมีนิ้วติดมาด้วยสิท่าน ! จากคุณ : ซ่อนนาม เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 21:05:13

ความคิดเห็นที่ 12 หัวหมู่ทะลวงฟัน ติดสกิลซัพพอร์ทหมู่ครอบจักรวาล! ใช้ดมใช้ทาในหลอดเดียวกัน! เทพชิฟท์หาย!! ชอบที่คุณ Drake ใช้คำว่า "ห่าเหว" มากเลยครับ ได้ฟีลแหกปากระบายความอัดอั้นดีชะมัด จากคุณ : Vladimir Putan เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 21:08:05

ความคิดเห็นที่ 13 ริคุเท่สุดๆเลยแฮะตอนนี้ จากคุณ : Arata เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 21:16:15

ความคิดเห็นที่ 14 #11 ผมจับหนังสือแหกเต็มที่ วางกับเตียงแล้วถ่ายดื้อๆ เลยน่ะครับ เลยไม่มีนิ้ว #12 คำนี้ตอนแรกผมนึกว่าจะติดระบบบล็อกคำหยาบซะแล้วแฮะ นี่ดันไม่ติดหน้าตาเฉยเลยวึ้ย (แต่ก็ดีแฮะ ผู้อ่านจะได้ซึมซาบถึงอารมณ์คลั่งของบักริคุได้เห็นภาพกันหน่อย ) จากคุณ : Drake เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 21:55:07

ความคิดเห็นที่ 15 มันเลิกเป็นไอ้อ่อนแล้วเว้ย จากคุณ : Eve&Kyoko FanClub เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 21:57:03

ความคิดเห็นที่ 16 ถ้าตอนต่อไปไม่มามุข"บอสลับปรากฏตัว"ก็ดีสิ... จากคุณ : St.RL เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 22:56:07

ความคิดเห็นที่ 17 สุดยอดเป็นตอนที่ลุ้นระทึกสุดๆ จากคุณ : Domonic เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 23:05:18

ความคิดเห็นที่ 18 อ่านตอนนี้ความรู้สึกแรกคือ "สะใจ!!" สะใจริคุหลุดจากภาพของอาเมเนะในความทรงจำแบบไม่มีการอาวรณ์ สะใจกับการตอกกลับระดับหน้าหงาย แต่สิ่งที่ตามมาอดคิดเรื่องนึงไม่ได้ว่า ถ้ายึดตรรกะนี้ "คิวกิจะดึงพลังของเอมบริโอมาใช้งานได้ ก็ต้องมี 'เจ้านาย' อยู่ด้วยเท่านั้นรึเปล่าน้า...?" ทำไมเอนเดซึ่งเสียเจ้านายไปแล้วยังทำงาน+ใช้พลังได้อยู่ ก. ข้อสันนิษฐานนี้เป็นจริงแค่ พลังจะตกลง ไม่ได้ถึงขั้นพลังหายแต่แค่มีพลังไม่มากพอจะใช้เอมบริโอ้ ข. ทาคาโอะรับสืบทอดเป็นมาสเตอร์เอนเดแทนคาราซาว่า ค. คาราซาว่า ชิโร่ "ยังมีชีวิตอยู่!!" ถ้าเป็น ข้อ ค. งานนี้จะได้เห็นการพลิกบทแบบมโหฬารแน่ๆ จากคุณ : peTOUCHso เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 23:07:04

ความคิดเห็นที่ 19 #14 พออ่านถึงท่อนนั้น ผมนึกซ้อนกับคำโปรยเปิดเรื่อง WE ด้วยนะครับ ที่ว่าเรื่องของเอมบริโอนี้เป็น "เรื่องโกหกอันอ่อนโยนและขมขื่นที่โอบอุ้มโลกไว้ทั้งใบ" ซึ่งฟังดูเพ้อฝันและยิ่งใหญ่สุดๆ ... แต่พอมันปวดตับมาขนาดนี้ แล้วริคุดันผ่ากลางปล้องขึ้นมาว่าเรื่องนี้เป็น "ไอ้เรื่องห่าเหวพรรค์นี้" แล้ว ผมสะใจปนฮาจริงนะ ฟีลมันขัดแย้งถล่มทลาย เหมือนจับเอา อ.ฟุจิซาว่า โทรุ มาเขียนภาพให้พล็อตเรื่องของ Clamp ยังไงยังงั้นเลย แก้ไขเมื่อ 07 เม.ย. 55 23:29:54 จากคุณ : Vladimir Putan เขียนเมื่อ : 7 เม.ย. 55 23:27:20

ความคิดเห็นที่ 20 หวังว่าที่เทพๆนี่คงไม่พลิกมาว่าเป็นเรื่องโกหกนะ. (ประมาณว่า "แกล้งเทพ" บลัฟอามาเนะเฉยๆ) . ประมานว่าเนียนใช้สกิลโกหกไปเอง จากคุณ : Kross_ISC เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 55 00:56:31

ความคิดเห็นที่ 21 ^^ ^^ ^^ ฟันคังชุดำที่ว่าแน่ร่วงเป็นแถบๆ แถมยังเกือบเจาะ AT-Field ของคิวกิได้แบบนั้น ถ้าโกหกก็เกินไปหน่อยละครับ แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 55 01:31:22 จากคุณ : Drake เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 55 01:28:02

ความคิดเห็นที่ 22 เคยคิดไว้เล่นๆตั้งกะตอนที่แล้วเหมือนกันว่า ได้แก่นกินจิใหม่นี้มาต้องเพิ่มพลังได้เยอะแน่ๆ (เพราะมันเป็นเบสิกทางความคิดก็ว่าได้เลย ว่าพวกไอเทมเสริมพลังพวกนี้จะต้องมีพลังซ่อนอยู่มากแน่ๆ) ปล.แต่ตอนนี้เจ้าริคุมันฉลาดเป็นกรดจริงๆ (ตอนหน้าพี่เทพจะโผล่มาทำอะไรน้ออออ) ปล2.ไม่ใช่ว่าเผลอๆตัวริคุเองจะมีแก่นจินกิพิเศษไรซักอย่างอยู่ในตัวอีกหรอกนะเนี่ย ไม่งั้นทำไมพลังดั้งเดิมถึงเยอะและพิเศษได้ขนาดนี้ >_< จากคุณ : yutei เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 55 02:54:41

ความคิดเห็นที่ 23 ริคุโคตะระเทพเลยวุ้ย จากคุณ : Lucifer13th เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 55 08:24:25

ความคิดเห็นที่ 24 #19 จริงๆ ผมว่าเรื่องของอามาเนะยังมีจุดขัดแย้งอะไรอีกหลายอย่างที่น่าเอามาเล่นได้แฮะ ทั้งเรื่องช่วงชีวิตที่อามาเนะอยู่ในศูนย์วิจัยของโรงพยาบาลคาซามะ ทั้งความสัมพันธ์กับพี่ชายของโทโงที่เป็นหัวหน้าศูนย์วิจัย กับอะไรอีกหลายๆ อย่างแล้ว น่าจะมีเรื่องปวดตับแอบแฝงในส่วนนี้อยู่พอสมควรเลย ซึ่งตรงนี้ผมว่าน่าจะมีบางอย่างที่อามาเนะร่างคิวกิอาจเอามาใช้เล่นงานริคุได้แฮะ นอกจากนี้ ยิ่งดูจากบทพูดทั้งหมดของอามาเนะในเล่ม 4 แล้ว จะยิ่งรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างขัดแย้งกันอยู่อย่างเห็นได้ชัดกับอามาเนะในตอนนี้เลยละ ผมย้อนกลับไปอ่านทวนเล่ม 4 อีกทีแล้ว ดูยังไงก็เหมือนกับอามาเนะบุคลิกหลักกำลังพยายามต่อต้านหรือขัดแย้งกับอามาเนะบุคลิกคิวกิยังไงก็ไม่รู้ เห็นได้ชัดจากตอนที่บอกกับตัวเองว่า "พยายามเข้านะ ตัวฉัน" กับตอนที่กำลังจะหายไปที่พยายามบอกกับริคุว่าอย่ามาเกี่ยวข้องกันอีกเลยนั่นละ และผมคิดว่าตรงนี้อาจมีอะไรบางอย่างที่ริคุน่าจะได้รู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับตัวจริงของอามาเนะนั่นละ #22 อย่างที่ผมว่าไว้แหละครับ ความพิเศษของริคุผมว่าอยู่ตรงที่ 1. เคยเป็นคังชุมาก่อนจะกลับเป็นคนธรรมดา 2. ได้รับพลังจากคิวกิโดยตรง ตรงส่วนนี้แหละครับที่ผมว่าเป็นจุดที่ทำให้ริคุมีบางอย่างเหนือกว่าผู้ใช้จิงกิธรรมดามาก ขนาดพวกคังชุดำในตอนนี้ยังใช้คำเรียกริคุไม่เหมือนเวลาเรียกตัวอื่นเลย ที่เรียกว่า "ทสึวะโมโนะ" (นักรบ) นั่นไงครับ แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 55 09:39:31 จากคุณ : Drake เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 55 08:55:04

ความคิดเห็นที่ 25 ตรงส่วนนี้แหละครับที่ผมว่าเป็นจุดที่ทำให้ริคุมีบางอย่างเหนือกว่าผู้ใช้จิงกิธรรมดามาก ขนาดพวกคังชุดำในตอนนี้ยังใช้คำเรียกริคุไม่เหมือนเวลาเรียกตัวอื่นเลย ที่เรียกว่า "ทสึวะโมโนะ" (นักรบ) นั่นไงครับ ^ ^ ^ หรือจะเหมือนตรรกะแมลงหว่าทีแบ่งเป็นพวก  ชนชั้นกรรมกร (มดงาน), พลทหาร (มดรบ) แล้วก็ราชินี /me หรือจริงๆแล้วริคุเป็น King (เพ้อไปเรื่อย ) จากคุณ : Kross_ISC เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 55 13:47:36

ความคิดเห็นที่ 26 ^^ ^^ ^^ ว่าไปในเรื่อง Chrono Crusade เอง พวกปีศาจในเรื่องนั้นยังมีระบบการแบ่งคลาสกันเหมือนผึ้งเลยนะ แบบนี้ถ้าระบบการจัดคลาสของคังชุจะเหมือนสังคมแมลงเหมือนกันบ้างก็คงไม่แปลกละ จากคุณ : Drake เขียนเมื่อ : 8 เม.ย. 55 14:04:33