ความคิดเห็นที่ 1 นับถือน้ำใจมากครับ..พิมพ์ได้เยอะมาก แต่ก็ เพลินดี อิอิ จากคุณ : ป็อกป็อกแป็กแป็ก เขียนเมื่อ : 20 เม.ย. 55 00:21:24

ความคิดเห็นที่ 2 ขอบอกก่อนว่าเป็นการคาดเดาล้วน ๆ และสปอยเนื้อเรื่องค่ะ ฉาก 18+ นั่น น่าจะต่อเนื่องจากก่อนหน้านี้ที่ป่าจันฝันว่าลุงจรัสในสภาพวัยเด็ก (เทียบจากในอัลบั้มรูปของลุงจรัส) มาขออยู่ด้วย (ที่มาเคาะประตูและพอป้าจันเปิดประตูเด็กก็โผเข้ามากอดและพูดทำนองว่าต่อไปนี้จะมาอยู่ด้วยกันแล้วนะ (บทสนทนาจำไม่ได้ค่ะ) ป้าจันก็เลยคิดว่าลุงจรัสคงจะมาเกิด แล้วก็คงไม่ได้ไปที่ไหนไกล น่าจะจากคนใกล้ตัวนี่เอง  นั่นเลยเกิดฉากประดักประเดิดที่โต๊ะอาหาร และ มี NC18+ ถัดจากนั้นค่ะ  ซึ่งฉากนั้นจะฉายสลับกับหน้าป้าจันที่นอนฟังอยู่ คาดว่าป้าแกก็คาดหวังว่าสิ่งที่เกิดขึ้น (ที่แกได้ยินเสียง) น่าจะเป็นที่มาที่ทำให้ลุงจรัสกลับมาอยู่กับแกใหม่อีกครั้ง จากคุณ : midnight train เขียนเมื่อ : 20 เม.ย. 55 00:32:50

ความคิดเห็นที่ 3 ผมชอบตอนที่ 1 เพราะตอนนี้ให้ความรู้สึกอบอุ่นของมิตรภาพระหว่างเด็กผู้ชาย 2 คน ซึ่งถึงแม้จะไม่ชัดเจนว่าเขาคิดต่อกันยังไง (ไม่ชัดเหมือนรักแห่งสยาม) แต่เท่านี้มันก็อบอุ่นใจแล้ว และผมก็ชอบตอนที่ 2 มาก เพราะผมเคยมีประสบการณ์ทำนองนี้ โดยเฉพาะตอนที่ป้าบัวจันพูดกับรูปของลุงจรัสให้ละสังขารไป มันทำให้ผมนึกถึงตอนที่ญาติๆ บอกย่าที่นอนไม่รู้สึกตัวแล้วว่าให้ไปเถอะ ไม่ต้องรอใครมาแล้ว ผมไปดูมา 2 รอบ เสียน้ำตากับฉากพูดกับรูปนี้ทั้งสองรอบเลยครับ จากคุณ : พารามีบ้า เขียนเมื่อ : 20 เม.ย. 55 00:46:16

ความคิดเห็นที่ 4 ต่อจากข้างบน แต่ป้าจันทร์ก็ต้องผิดหวัง เพราะคืนนั้นพอแกหลับ ลุงจรัสก็มาบอกว่ามาอยู่ด้วยไม่ได้แล้ว เพราะที่จริงแล้วลุงแกจะไปเกิดในท้องของผู้หญิงที่คนงาน(คนโปรด)ไปทำท้องไว้ แต่ผู้หญิงคนนั้นดันตัดสินใจทำแทงก์ ปล.เราชอบตอนหนึ่งที่สุด เพราะแคแรกเตอร์ตัวละครมีปมคล้ายๆเราเรื่องเพื่อน แล้วก็ชอบประเด็นเรื่องความเหงา การเติมเต็ม ความต้องการมีตัวตนมันโดนเรามากๆ แต่ตอนสองก็สะเทือนใจเราที่สุด ตอนดูนี้น้ำตานองตลอดเลย อินมาก ดูไปก็นึกถึงอาม่าเราที่เสียไปราว 2 ปีแล้ว จำได้เลยตอนนั้นเราไปทำงานกลุ่มกับเพื่อนเก็บข้อมูลบ้านโบราณที่หัวหิน แล้วที่บ้านก็โทรมาบอกว่าอาม่าไม่รู้สึกตัวแล้ว อยู่ได้ด้วยเครื่องช่วยหายใจเหมือนลุงจรัสเลย ตอนนั้นร้องไห้จะเป็นตาย รีบกลับมา อาม่าก็รอเรา รออยู่จนเรามาหา แม้จะไม่รู้สึกตัวอะไรแล้วก้ตาม แต่ทุกวันนี้ก็ยังนึกถึงอาม่าเสมอ ยิ่งช่วงแรกๆทำอะไรก็นึกถึงอาม่าแล้วร้องไห้ตลอดเหมือนป้าจันเลย คุณต่ายแสดงสื่ออารมณ์ได้สุดยอดมาก อย่างที่มะเดี่ยวบอก แค่ไปดูการแสดงก็คุ้มแล้ว ตอนสามนุ่นแสดงดีมาก ชอบบทพูดน้าอร เสี่ยเล้ง และมอสตอนที่ร้องไห้กอดน้าอร แต่เรายังไม่อยู่ในวัยนั่นก็เลยอาจจะยังไม่รู้สึกกับมันมากเท่าไหร่ แต่ทั้งสามตอนชอบตรงที่มันจริงมากๆ มันดูเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่ทุกวันในชีวิตผู้คนรอบตัวเรา ไม่ได้ดูเป็นการพยายามให้สุขหรือเศร้า แต่มันดำเนินไปอย่างนั้น เพราะชีวิตมันก็เป้นอย่างนั้น ไม่มีใครคาดเดาอะไรได้ ทำได้แต่ใช้ชีวิตกันต่อไป หนังมันจริงและสื่อสัตย์ต่อการใช้ชีวิตมากๆ นี่คงเป็นเสน่ของหนังพี่มะเดี่ยวหละนะ แก้ไขเมื่อ 20 เม.ย. 55 00:58:50 จากคุณ : mydream99_girl เขียนเมื่อ : 20 เม.ย. 55 00:56:07

ความคิดเห็นที่ 5 ส่วนตัว อิน กับเรื่องที่ 3 มากที่สุด เพราะเราเป็นน้องชาย และ มีพี่สาว 3 คน ชอบมอสพูดกับน้าอรประมาณ ว่า กลัวการแต่งงานจะไม่เกิดขึ้น กลัวพี่สาวเสียใจ น้ำตาจะไหลและรู้สึกถึงความรักที่มอสมีต่อยามากๆๆ มอสแสดงสีหน้า-แววตาได้ประทับใจมาก เหมือนเราเป็นมอสจริงๆในเรื่องเลย จากคุณ : ป็อกป็อกแป็กแป็ก เขียนเมื่อ : 20 เม.ย. 55 01:08:01

ความคิดเห็นที่ 6 ผมว่ามันเป็นการรวมธรรมชาติของความเป็นมนุษย์ไว้หมดครับ จากคุณ : Nagano เขียนเมื่อ : 20 เม.ย. 55 02:41:04

ความคิดเห็นที่ 7 เรื่องที่1 ถ้าสามาารถขยายเป็นหนังยาวและสามารถใส่รายละเอียดของตัวละครได้อีกมากมาย โดยส่วนตัวแล้ว โฮมในเรื่องที่1น่าจะหมายถึงการที่ใครคยหนึ่ง เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในความมรงจำในเวลาสั้นๆมันเป็นสิ่งที่ทำได้ยากแต่ถ้ามันเกิดขึ้นแล้วมันก็ลบเลือนได้อยากเช่นกัน  คนหนึ่งเหงาส่วนอีกคนกลัวการถูกลืม มิตรภาพที่เกิดขึ้นเป็นอีกหนึ่งมุขก่อนจากลาที่มำให้ใครหลายๆๆ เขินและยิ้มกับสิ่งที่เกิดขึ้นระห่วางเด็กผู้ชาย2คน แล้วจบลงด้วยคำว่า"ขอบคุณนะ ....กับขอบคุณเหมือนกัน" เรื่องที่สองโฮมน่าจะหมายถึงกว่าจะได้ ความทรงสุขมานั้น มันก็ต้องแลกกับคำว่าปล่อยวาง การที่ป้าบัวจัน ขอให้สามีที่สัญญากันไว้ว่าเราจะรักกันจนวันหนึ่งเราตายไปพร้อมๆกัน ต้องจากไปก่อน มันคงเป็นสิ่งที่ป้าปวดใจมาก พอๆๆกับการบอกให้หมอถอดเครื่องช่วยหายใจ เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่ทำได้เต็มอารมณ์ความรู้สึก "คึดถึงหาตั๋วเน้อ เฮาปิกมาอยู่กับตั๋วแล้ว" ส่วนเรื่องสุดท้าย โฮมอาจจะเป็นเรื่องของความรักที่ต้องการคำตอบที่แน่ชัดหากคนเราต้องสร้างอะไรหรือต้องอยู่กับคนคนหนึ่งมากๆ นานๆ จะทำให้เราเห็นทั้งข้อดีข้อเสีย ของเค้าส่วนอีกคน ที่ไม่ได้เจอกันนานมาเจอกันเราก็จะเจอแต่ข้อดี  เรื่องนี้คนที่เดินเด้งออกมากเหนือพระนาง ขอยกนิ้วโป้งให้กับ น้าอรเป็นคนที่มาแล้วทุกอย่าจบจริงๆๆ คำพูดบางคำพูดของน้าอรทำให้เราซึ่งเป็นคนดีคิดตามได้อย่างอ้าปากค้างแล้วก็บอกว่า เอ้อจริงด้วยหวะ เราลืมมุมนี้ไปได้ยังไง "หากตั๋วบ่อฮักเฮงเล้งแล้วก็ขอให้มองรอบๆตัวว่า สิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดเฮียเล้งไม่ใช่เหรอที่เป็นคนทำให้" อาตุ่ยคือที่สุดมากๆฮ๋าๆๆ ส่วน ที่พี่มะเดี่ยว น่าจะเพิ่มคือ วงดนตรีสุดท้ายน่าเสียดายที่พี่มีอาวุธ ที่เป็นลายเซ็นที่ลืมคือวงดนตรี ของพี่ถ้าตอนจบหรืองานแต่งของปรียาเป็นวงออกัส เป็น ตัวปิดหรือเป็นรับเชิยหนังเรื่องนี้ คงจะสมบูรณ์และดีแกรนด์กว่าเดิม ส่วนช่วงเฉยดันให้ความสำคัณน้อยไปหน่อยไม่งั้นคงช๊อคแตกมากกว่านี้ นักแสดงเล่นดีมากถึงมากที่สุดในทุกๆคน บทเรื่องนี้ดีถึงดีมาก โปรดักชั่น ดีเป็นหนังไทยอีกเรื่องที่ควรเสียตังค์ดูในโรง จากคุณ : pockdeank เขียนเมื่อ : 20 เม.ย. 55 04:32:20

ความคิดเห็นที่ 8 ชอบทุกตอนเลย มันแฝงอะไรๆ ไว้เยอะ ยิ่งตอน 2 ดูแล้วคิดถึงแม่ ตอน 3 ดูแล้วคิดถึงแฟน ตอน 1 ดูแล้วคิดถึงเพื่อนและน้องชายอีกคนที่รู้จักกัน ฮ่าๆๆๆ จากคุณ : Mrกุ๊กกู๋ เขียนเมื่อ : 20 เม.ย. 55 09:48:55

ความคิดเห็นที่ 9 ชอบตอน 2 เหมือนกัน เห็นด้วยกับทั้งหมดที่เขียนเลย และอยากขอลองวิเคราะห์คำถามเรื่องฉาก 18+ สปอยด์นะคะ เห็นด้วยกับอย่างที่ จขกท. 2 บอก มันคือ ป้าบัวจันเชื่อว่า ลุงจรัสจะกลับชาติมาเกิด เริ่มฝากความหวังไว้กับคู่หลายชายกับหลานสะใภ้ ตัวชมภู่เองเป็นคนคิดอะไรง่าย ก็คงอยากให้ลูกติดซะคืนนั้น มีหลาน ก็จะได้สบาย หน้าเธอถึงผิดหวัง ที่อ้ายเหว่าทำไม่ได้ เราว่า ผกก.เห็นมาตั้งแต่แรกอยู่แล้วว่า หนังเรื่องนี้ ไม่ใช่หนังเด็ก มันคือหนังของผู้ใหญ่ การจะมีฉากนี้เป็นเรื่องที่เข้าใจได้ หนังตอนนี้พูดถึง ความสัมพันธ์ของผัว-เมีย เปรียบเทียบสองคู่ คู่ที่เพิ่งเริ่มอยู่กิน กับคู่ที่อยู่กินกันจนตายจากกันไป เรื่องหนี้สิน การงาน ดูแลยามป่วยไข้ การมีเพศสัมพันธ์ การทำลูกสืบตระกูล ทุกข์-สุข เขาก็พยายามเสนอแง่มุมที่เรีียล เป็นจริงที่สุด ดังนั้น ฉากนี้ เป็นเรื่องธรรมชาติของคนเป็นผัว-เมียป่ะ มันเป็นเรื่องสำคัญ และเป็นเรื่องธรรมชาติของการพูดถึงมัน เราไม่คิดว่า มันเกินนะ มันยิ่งทำให้เรื่องดูจริงขึ้นด้วยซ้ำ ตัดออกไปจริงๆ เด็กอาจจะไม่มาดู ผู้ใหญ่ดูอาจจะเซ็ง เพราะเรื่องแบนกว่าที่คิด ก็ได้นะ จากคุณ : Cheshire_Winky เขียนเมื่อ : 20 เม.ย. 55 12:52:37

ความคิดเห็นที่ 10 ชอบ คคห.9 นะคะ มันก็จริงนะ ที่นำเสนอคู่นึงเพิ่งเริ่มอยู่กิน  อีกคู่อยู่กินจนตายจากกัน การมองโลกมันก็คนละมุม เพราะผ่านอะไรมามากมาย จากคุณ : Fairy_Engine เขียนเมื่อ : 20 เม.ย. 55 14:44:41

ความคิดเห็นที่ 11 ปลาบปลื้มทุกตอนครับ ยิ่งดูยิ่งลึก จากคุณ : TORUKUNG เขียนเมื่อ : 20 เม.ย. 55 17:11:52

ความคิดเห็นที่ 12 ชอบตอนที่พี่ต่ายพูดในรถแล้วพอแฟนชมพู่ขึ้นมาแล้วชมพู่กอดแฟนค่ะ จากคุณ : Kobu (pandapanda) เขียนเมื่อ : 21 เม.ย. 55 17:47:42

ความคิดเห็นที่ 13 เรื่องที่ 2  ตามความเห็นข้างบนครับ....คือบ้าเค้าคิดว่าลุงอาจจะเกิดใหม่เป็นลูกของชมพู่ครับ ซึ่งที่จริงผมว่าไม่ต้องมีฉากนี้ยาวก้อได้... ขอเสริมนิดนึงคือ...ฉากที่ป้าบัวเจอโน้ต Happy Birthday ในรถ  ผกก มะเดี่ยวเค้าเอามาจากประสบการณ์จริง ของคุณพ่อ และคุณแม่ของเค้าเอง....(มะเดี่ยวเล่าให้ฟัง ตอนที่จัดดูหนังรอบพิเศษเรื่อง 500 days of Summer ซึ่งผมคิดว่ามะเดี่ยวคงเคยเอานิสัยของคุณพ่อตัวเองไปใช้สำหรับหนังเรื่องรักแห่งสยาม เพราะพ่อ (กบ ทรงสิทธิ์) ทิ้งโน้ตไปในที่ต่างๆให้ลูกๆหาของขวัญ แต่สรุปว่าผมชอบทั้งสามตอนเลยนะครับ แต่แอบเศร้ากับคู่แรก.....(แต่อย่างน้อย มันก้อคือความทรงจำที่ดีมากๆอันนึง) จากคุณ : นาย 17 อดีตเด็กหลังห้อง เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 55 00:11:34

ความคิดเห็นที่ 14 ขอบคุณ คห.13 นะคะ ที่มาเล่าว่า หลายๆอย่างในหนังมันเกิดขึ้น มีอยู่ ได้ยังไง... รักหนังเรื่องนี้จัง จากคุณ : Fairy_Engine เขียนเมื่อ : 22 เม.ย. 55 12:31:45