โปสเตอร์Homeว่างเลยทำเล่น+แสดงความคิดเห็นและสปอยล์นิดหน่อย
|
 |
2 สิ่งในตัวหนังที่ใครบางคนบอกว่าใส่มาเพื่ออะไร เพื่อเสริมดราม่าเหรอ ผมว่ามันมีเหตุผลของมันนะ
1. "การเสียชีวิตของบีม" ผมเคยได้ยินมาว่าเราจะจำเหตุการณ์ใดเหตุการณ์หนึ่งได้แม่นยำ ก็ต่อเมื่อเหตุการณ์นั้นเกิดสถานการณ์บางอย่างที่ต้องทำให้จดจำ
ก่อนอื่นผมขอเรียกการตายของบีมว่าคือการสร้างสถานการณ์ที่ทำให้รู้สึกได้ถึงคำว่า "หน่วง" เหตุการณ์นี้มันอาจจะไม่ถูกใจใครหลายๆคน จากการอ้างอิงถึงหลัก
ของความเป็นจริง แต่คุณๆอย่าลืมนึกถึงหัวใจหลักของตอนนี้นะ ว่าเด็กที่ชื่อบีมเนี่ยเค้าต้องการอะไร "จำ" คือคำๆเดียวที่บีมอยากให้คนอื่นๆรู้สึกกับเค้า
นึกย้อนกลับไปถ้าเรื่องทุกอย่างจบด้วยดี ใครจะจดจำน้องคนนี้ได้มั้งน้อ อาจจะได้นะอาจจะรู้สึกดีกว่าด้วย แต่ไม่รู้สิผมว่าการจบแบบนี้มันจะได้อาร์มอีกแบบที่บอกไม่ถูก
คุณๆจะปฏิเสธมั้ยล่ะครับว่าพอกล้องแพนมาที่รูปขาวดำของบีมคุณรู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่าง ไม่ใช่วิญญาณนะ(ผิดรายการ) ใช่แล้วครับคุณก็รู้สึกเหมือนผมนั่นแหละ
"หน่วง อึ้ง จุก" ใช่มัยล่าา พอกลับมาบ้านก็คิด วนๆเวียนๆอยู่ในหัวว่า ทำมัยตอนนั้น ไม่ใช้กล้องถ่าย มัวแต่หยิบกระดาษปากกา แล้วอีกคนทำมัยไม่บอกให้รถหยุดก่อนฟ๊ะ! นึกเสียดายแทนที่อะไรมันก็ไม่ทันสักอย่าง แล้วการตายก็เป็นกริยาที่ยิ่งมาขยายให้เกิดคำว่าเสียดายโคตรๆ เพราะอะไรๆก็ดูไม่เป็นใจ
ผมว่าคุณมะเดี่ยวคิดเหตุการณ์นี้ขึ้นมาก็เพราะอย่างนี้แหละครับ เล่นกับความรู้สึกคนดู ทุกคำพูดที่ยืดยาวในตอนแรก บางคนอาจรู้สึกเบื่อ แต่พอมีเหตุการณ์นี้ขึ้นมา
ทำให้รู้สึกว่าถ้าเค้ายังอยู่ อยากจะฟังเรื่องของเค้าให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ หลายๆคนอาจบอกว่าจบแบบดีๆก็น่าจดจำ แต่อะไรมันจะจี๊ดได้เท่านี้ไม่มีอีกแล้ว
สำหรับบทสรุปของตอนนี้ผมว่าผ่านนะ และยอมรับว่าเหตุการณ์นี้ทำให้ใครหลายคนจำคุณและอยากที่จะจำคุณได้มากเลยล่ะคุณบีม
2. "มอส" ตัวละครที่ใครหลายๆคน บอกว่าเอามาเพื่อเพิ่มดราม่า ขาดไปก็ไม่ได้เสียหาย ไม่หรอกอย่าเพิ่งคิดอย่างนั้นสิ ลองคิดดีๆนะว่าถ้าวันนั้นมอสไม่ได้เห็น
ปรียาจูบกับเป๊ก ความรู้สึกผิดของปรียามันจะไม่มีทางเกิดขึ้นเลย ซึ่งพอมีบทนี้ขึ้นมายอมรับเลยครับว่านุ่นถ่ายทอดอารมณ์ของคนทำผิดได้ดีมาก สายตาที่หวาดระแวง
กลัวไปหมด สุดท้ายทุกอย่างก็พลั่งพลูออกมา จนทำให้สถานการณ์ผันเปลี่ยน เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นนะ เรียกว่าเหตุการณ์นี้คือการปลดล็อคอะไรบางอย่างที่อยู่ในใจ
ทั้งสองคนระหว่างปรียากับเสี่ยเล้ง ซึ่งตลอด7ปีถ้าไม่เกิดเหตุการณ์นี้ ซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่เสี่ยบอกว่าร้ายแรงที่สุด กำแพงในใจก็ยังไม่ทลายสักที คงจะเป็นคู่สามีภรรยาที่
พูดกันน๊อยน้อยเหมือนเดิม ในความคิดของผมคือ บทมอสคือจุดเปลี่ยนของคู่นี้แบบกระทันหันที่สุด เปรียบเหมือนยาดีกินถูกกับโรคก็หายเร็ว
ปล.ส่วนโปสเตอร์นี้ความรู้ Photoshop งูๆปลาๆมากเลย นั่งงมจนมึนเลยกว่าจะเสร็จ
แก้ไขเมื่อ 26 เม.ย. 55 13:52:15
แก้ไขเมื่อ 26 เม.ย. 55 13:50:00
แก้ไขเมื่อ 26 เม.ย. 55 13:49:11
| จากคุณ |
:
แจ่วบองครองพิภพ 
|
| เขียนเมื่อ |
:
26 เม.ย. 55 13:19:50
|
|
|
| 
