[SPOILER!!!] World Embryo ตอนที่ 75 - สัตย์สาบาน
|
 |
กลับมาเจอกันอีกครั้งกับ Spoil เนื้อเรื่อง World Embryo ประจำทุกเดือนนะครับ
ตอนที่แล้วเขียนง่ายเพราะส่วนใหญ่มีแต่ฉากตีกัน ฉากแหกปากตะโกน กับฉากหน้าคู่หลายหน้า มาตอนนี้แทบไม่มีหน้าคู่อยู่เลย แถมยังกลับมาเน้นชนกันด้วยบทพูดเชือดเฉือนกันซะอีก กว่าจะเขียนเสร็จเล่นเอามึนหัวไปเลยเหมือนกันแฮะ (แต่ก็บ่นแบบนี้ทุกทีละนะ  ) แถมดูจากช่วงปิดท้ายตอนนี้แล้ว ยังมีความเป็นไปได้ว่าตอนหน้าจะได้เห็นบทพูดกับเนื้อเรื่องหนักๆ โถมเข้ามาเป็นชุดๆ อีกต่างหาก เล่นเอาเสียวไส้อยู่เหมือนกันว่าตอนหน้าจะปั่นไหวมั้ย
ยังไงก็ไปชมตอนนี้กันก่อนได้เลยน่อครับ
เปิดตอนมาด้วยฉากย้อนอดีตของริคุกับอามาเนะในวัยเด็กในความทรงจำของริคุ ซึ่งเป็นเรื่องราวหลังจากที่ริคุเข้าร่วมแข่งใหญ่ระดับประถมเป็นครั้งแรกแล้วแพ้กลับมาชนิดไม่เป็นท่า (ประมาณแถวๆ เล่ม 5 ช่วงสองหน้าสุดท้ายของตอน 36) ความรู้สึกเจ็บใจต่อความอ่อนแอของตนเองในครั้งนั้น ทำให้ริคุตัดสินใจขอท้าประลองแบบจริงจังกับอามาเนะซึ่งมีดีกรีเป็นถึงยอดฝีมือระดับมัธยมต้นทั่วประเทศ เพื่อเรียกขวัญและกำลังใจในฐานะนักดาบของตนกลับคืนมา
นับเป็นการประลองระหว่างนกกระจอกกับพญาอินทรีโดยแท้ มิไยที่ริคุจะจู่โจมอย่างรุนแรงหนักหน่วงเพียงไหน อามาเนะก็สามารถปัดป้องได้เพียงการขยับตัวเล็กน้อยราวกับไม่ต้องใช้กำลังฝีมืออะไรมากมาย ในขณะที่ริคุกลับไม่สามารถปัดป้องการจู่โจมของอามาเนะได้เลยแม้แต่น้อย เด็กสาวสืบเท้าอย่างแช่มช้าในชั่ววินาทีแรก ก่อนจะพลิกกลับเป็นดีดตัวเข้าใส่อย่างกะทันหัน รวดเร็วจนเด็กชายไม่มีโอกาสเบี่ยงกายหลบหรือใช้ดาบปัดป้อง กว่าจะรู้ตัว ดาบไม้ในมืออามาเนะก็เข้าถึงตัวเก็บแต้มที่กลางหน้าผาก ส่งร่างเล็กของเด็กชายล้มลงไปนั่งแบ็บอยู่กับพื้นอย่างง่ายดาย
...สมแล้วที่ได้ฉายาว่า "ซาสะโมริไร้พ่าย" ฝีมือคนละชั้นกันจริงๆ... ริคุได้แต่นึกในใจอย่างทึ่งๆ ระคนเจ็บใจต่อระดับฝีมือที่ห่างชั้นกันจนแทบไม่เห็นฝุ่นเช่นนี้
กระนั้น แม้จะนึกเจ็บใจต่อความอ่อนแอของตนเองอยู่บ้าง แต่อีกด้านหนึ่ง เด็กชายกลับรู้สึกอิ่มเอิบด้วยความยินดีอันน่าประหลาด
ความยินดีที่ได้ประมือกับเด็กสาวที่ตนเองเคารพรักมากที่สุดทั้งในฐานะครอบครัวและในฐานะยอดฝีมือในวงการเดียวกัน...
ความยินดีที่เด็กสาวประลองกับตนอย่างผู้อยู่ในสนามประลองเดียวกัน มิใช่ในฐานะพี่สาวกับน้องชายอันจะทำให้การจู่โจมในแต่ละครั้งชะงักงันไร้ซึ่งความมุ่งหมายในการชิงชัยไป...
มุมปากของเด็กชายผุดรอยยิ้มขึ้นแว่บหนึ่ง แล้วเงยหน้าขึ้นมองตาเด็กสาวซึ่งส่งรอยยิ้มดุจเดียวกันกลับมาเช่นกัน ก่อนจะยันตัวลุกจากท่านั่งขึ้นมาจรดดาบในท่าพร้อมสู้อีกครั้ง ด้วยหัวใจอันพองโตด้วยความยินดี ทั้งๆ ที่ถูกทุบลงไปกองมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน
...ทุ่มกำลังเต็มที่ไม่มีออมมือ...
...นี่ละคือ 'สัตย์สาบาน' ในฐานะนักดาบ...
--------------------------------------------------------------
ตัดฉากกลับมาปัจจุบันต่อจากตอนที่แล้วที่ริคุบีบอามาเนะให้ลงมาเจรจาด้วยการจับตัวเองเป็นตัวประกันหน้าตาเฉย สร้างความตื่นตะลึงให้กับพรรคพวกทุกคนเป็นอย่างมากที่ริคุเล่นเอาชีวิตตัวเองมาใช้เดิมพันแบบนี้
กระทั่งอามาเนะที่วางมาดนางพญาผู้เยือกเย็นมาตลอดก็ยังอดเปลี่ยนสีหน้าไม่ได้ ต้องออกปากถามริคุว่าบ้าไปแล้วรึไง คิดจะฆ่าตัวเองเพื่อตัดการเชื่อมโยงของคิวกิกับเอมบริโอแบบนี้นึกว่าจะทำได้รึไง ริคุได้ยินดังนั้นก็ย้อนกลับว่าอามาเนะต่างหากล่ะที่บ้าไปแล้ว ทำไมต้องมาลำบากลำบนทำเรื่องบ้าๆ อย่างล้างโลกให้เป็นคังชุให้หมดแบบนี้ด้วย อามาเนะก็ตอบว่าเพราะชั้นคือผู้นำสารแห่งเอมบริโอ ดังนั้น การทำให้เจตจำนงแห่งเอมบริโอ (นั่นคือการเปลี่ยนมนุษย์ให้เป็นคังชุให้หมด) เป็นจริงก็ถือเป็นหน้าที่ที่จำเป็นต้องทำอยู่แล้ว
"เอ๊าะเหรอ" เด็กหนุ่มย้อนกลับด้วยใบหน้าแย้มยิ้ม แล้วเลื่อนใบดาบจิงกิในมือให้ชิดลำคอตัวเองเข้าไปอีก จนซี่เลื่อยอันคมกริบที่วิ่งวนอยู่รอบใบดาบเฉือนเนื้อบริเวณลำคอหนังคอตรงนั้นเป็นรอยแผลเลือดทะลักกระจายราวท่อประปาแตก
"ป่านนี้แล้วยังจะทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้อีกเหรอ น่าผิดหวังจริงๆ เลย" น้ำเสียงของเด็กหนุ่มแฝงแววยั่วล้อราวกับกำลังล้อกันเล่นผิดกับความร้ายแรงของการกระทำลิบลับ ท่าทางดูไม่ยี่หระกับลิ่มเลือดที่ทะลักเป็นสายจากลำคอของตนแม้แต่น้อย "เลิกหลอกตัวเองซะทีเถอะน่าพี่อามาเนะ จะฟันธงเปรี้ยงว่าชั้นไม่มีทางฆ่าตัวเองได้น่ะเร็วไปหน่อยมั้ง ไม่รู้รึไงว่าผู้ใช้จิงกิเค้ามีคู่หูไว้เพื่ออะไร จริงมั้ย เรน่า"
ท่อนท้ายเด็กหนุ่มหันไปพูดกับเรน่าพร้อมลอบส่งยิ้มให้ราวกับจะขอร้องอะไรบางอย่าง
กิริยาของริคุทำให้เด็กสาวหวนนึกไปถึงคำพูดที่ตนเคยพูดไว้กับริคุเมื่อครั้งที่จำต้องหลั่งน้ำตาฆ่าโยเฮย์อย่างช่วยไม่ได้ขึ้นมาได้
...ผู้ใช้จิงกิเมื่อสูญเสียแก่นจิงกิก็จะกลายเป็นคังชุ หากถึงคราวจำเป็น คนเป็นคู่หูก็ต้องรีบกำจัดทิ้งโดยเร็ว...
เพียงเท่านั้นเรน่าก็รับรู้ได้ทันทีว่าที่กิริยาขอร้องโดยไร้คำพูดของริคุนั้นหมายถึงอะไร ทว่าแม้จะรู้ถึงเหตุผลที่อีกฝ่ายแสดงทีท่าขอร้องแบบนั้น แต่เด็กสาวกลับขลาดเขลาหวาดกลัวเกินกว่าจะกล้าตอบรับได้ ได้แต่ยืนละล้าละลังอยู่ตรงนั้นไม่รู้จะทำอย่างไรดี
เป็นเหล่าผู้ใช้จิงกิคนอื่นที่ตอบสนองต่อคำขอร้องนั้นก่อนเรน่า ทั้งหมดตีวงยืนล้อมริคุไว้ตรงกลาง ตั้งท่าเตรียมพร้อมรับมือเต็มที่กับอะไรก็ตามที่บังอาจมาขัดขวางการพลีกายวายชีวาเพื่อกำจัดบอสใหญ่ของริคุ ทั้งคลาร่า ฮิเมคาว่า ซาโตมิ และซึคาโมโต้ สีหน้าของแต่ละคนฉายแววแน่วแน่วไร้ความลังเลแม้เพียงเศษเสี้ยว มีเพียงความมุ่งมั่นจะทำภารกิจสำคัญตรงหน้าให้สำเร็จลุล่วงไปได้เท่านั้น
"ไม่ให้มาเกะกะได้หรอกน่า" ซึคาโมโต้ หนึ่งในกลุ่มผู้ใช้จิงกิแนวหน้าแค่นเสียงผ่านไรฟัน "ยังไงพวกเราก็เตรียมใจไว้ในเวลาแบบนี้อยู่แล้ว...จริงมั้ยล่ะ"
เห็นความมุ่งมั่นของประดาเพื่อนร่วมทีมดังนั้น เรน่าก็ตัดสินใจได้ เด็กสาวหลับตานิ่งอยู่ครู่หนึ่งราวกับจะรวบรวมความกล้า แล้วจึงสะบัดแขนพรึ่บ วาดจักรจิงกิในมือตนเองออกไปจ่อคอริคุไว้อีกต่อหนึ่ง ดูไปดูมาราวกับซามูไรผู้ทำหน้าที่ลงดาบตัดคอผู้ทำฮาราคีรีให้พ้นทรมานและให้แน่ใจว่าอีกฝ่ายตายสนิทจริงๆ
| จากคุณ |
:
Drake  
|
| เขียนเมื่อ |
:
2 พ.ค. 55 14:14:06
|
|
|
| 
