 |
เพิ่งดูบุดดาจบ ขอแชร์ความคิดด้วยคน (สปอยชัวร์)
|
 |
ผมก็เป็นอีกคนหนึ่งที่เป็นแฟนผลงานของ อ. โอซามุ และชื่นชอบเนื้อเรื่องของเขามากตรงที่ว่าจะอ่านปีไหนยุคไหนเนื้อเรื่องไม่เคยตกยุคเลย โดยเฉพาะเรื่องฮิโนโทริ ทีนี้สำหรับหนังเรื่องบุดดานั้น เป็นอีกเรื่องที่ไม่เข้าไทยและมีเสียงวิจารณ์กันเยอะเหมือนกัน ซึ่งหลังจากที่ดูจบ ผมเองก็มีความรู้สึกแปลกๆ เช่นเดียวกัน จึงอยากแชร์ความคิดเห็นด้วยคน
อันที่จริงยอมรับว่าเรื่องนี้มีการถ่ายทอดพุทธประวัติออกมาได้น่าสนใจทีเดียว และถ่ายทอดความจริงอันโหดร้ายที่มีในโลกเรา ซึ่งปกติในหนังสือเรียนเรื่องพุทธประวัตินั้นไม่ได้แสดงภาพอันโหดร้ายออกมานัก อันที่จริงตอนเรียนผมแอบสงสัยอย่างก็คือ เจ้าชายสิทธัตถะ มีความคิดที่จะออกบวชได้อย่างไรด้วยเหตุผลแค่สามอย่าง คือเบื่อหน่ายชีวิตในวัง , เห็นคนแก่ คนเจ็บ คนตาย และเห็นนางรำนอนนํ้าลายไหลยืด เพราะเนื่องจากอยู่ในวังทั้งชีวิต จนคิดเล่นๆ เลยว่าที่เจ้าชายสิทธัตถะตัดสินใจออกบวชนาทีสุดท้ายก็คือ เห็นนางรำนํ้าลายไหลยืด (ก็ในหนังสือเรียน + ฉบับการ์ตูนเล่มที่ทำออกมาเน้นช่วงเหตุการณ์ตอนนี้จัง - - ")
แต่ในหนังเอาเรื่องของสงครามเข้ามาเกี่ยวข้อง ผมดูครั้งแรกผมพยายามนึกเค้นความทรงจำในสมองตอนเรียนเลยว่า เฮ้ย มันมีสงครามตอนไหนฟะ ? รวมไปถึงตอนที่เจ้าชายสิทธัตถะฝึกการต่อสู้ ผมก็พยายามนึกอีกว่ามันมีไหม แต่ก็นึกไม่ออก สรุปก็คือไม่มี (ดูจบผมนั่งเปิดอ่านพุทธประวัติก็ไม่เจอ) แต่พอนั่งนึกถึงเนื้อเรื่องทั้งหมดแล้ว จึงทำให้เข้าใจจุดประสงค์ของ อ. ได้เลยว่า ถ้ามันมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้น จะทำให้เจ้าชายสิทธัตถะ ตัดสินใจที่จะแสวงหาทางดับทุกข์ได้แน่นอนกว่า (ส่วนโจรสาวอันนี้พอเข้าใจว่าแต่งขึ้นมาใหม่ แต่น่าเสียดาย ผมว่าเธอน่ารักสุดในหนังแล้วนะ - - ")
ในความเห็นของผม หนังเรื่องนี้ไม่น่าที่จะเอามาให้เด็กๆ ดูหรือคนที่กำลังเรียนพุทธประวัติดูก่อน เหตุเพราะมันไม่ได้ตรงตามพุทธประวัติซะ 100 % ซึ่งมันอาจทำให้เกิดความเข้าใจผิดกันได้ อย่างเช่น อสิตดาบส ที่ในเรื่องมีพลังจิตที่สามารถโทรจิตกันได้และสาปให้นรทัตตะใช้ชีวิจเยี่ยงสัตว์ ตรงจุดนี้ผิดกับเนื้อหาพุทธประวัติมาก อย่างเช่นเรื่องที่ อสิตดาบส มีอิทธิฤทธิ์ (ในพุทธประวัติมีการเอ่ยประวัติของบุคคลสำคัญว่ามีพลังวิเศษ เช่นเหาะได้ ฟื้นชีวิตได้ ก็ไม่รู้ว่าจริงไม่จริง แต่ไม่เคยมีการบอกให้ใช้อิทธิฤทธิ์สาปคนอื่น ถ้ายึดตามหลักธรรมแล้ว นรทัตตะ ไม่ผิด เพราะเขาไม่ได้บอกให้เด็กที่มีพลังสิงร่างสัตว์พยายามใช้สัตว์เป็นพาหนะจนเสียชีวิต คนที่ผิดก็คือเหล่าสัตว์และนายพรานที่มาสังหารสัตว์พวกนี้ต่างหาก แต่เด็กนั่นก็ทำให้ม้าตายไปตัวนี่หว่า) ซึ่งเหตุการณ์ในหนังช่วงนี้อาจทำให้เด็กที่มาดูเกิดความเข้าใจผิดได้ เพราะหลักของพระพุทธศาสนาก็ไม่ได้สอนเรื่องอิทธิฤทธิ์ แต่สอนเรื่องของการกระทำและเจตนามากกว่า
หนังเรื่องนี้โดยส่วนตัวผม มันไม่ใช่พุทธประวัติที่สมบูรณ์และไม่เหมาะที่จะเอามาอ้างอิงกับพุทธประวัติของจริง แต่มันเหมาะ ที่จะเอามาเพื่อดูสภาพเหตุการณ์ความเสื่อมโทรมของอินเดียในยุคนั้น รวมไปถึงความพยายามที่จะหาทางพ้นทุกข์ของเจ้าชายสิทธัตถะในคราบของมนุษย์ธรรมดา (ในตำราพุทธประวัติก็ไม่เคยบอกว่าพระพุทธเจ้ามีอิทธิ หรือมีก็ไม่เคยใช้ แต่ได้บอกถึงความพยายามในการตรัสรู้ของท่าน ซึ่งหนังเรื่องนี้ถ่ายทอดออกมาได้ตรงจุดมากๆ และทำให้คนดูเข้าใจความรู้สึกของเจ้าชายสิทธัตถะ ได้เป็นอย่างดี)
น่าเสียดายที่เนื้อหาหนังถูกตัดไปเพราะเรื่องของเวลา เนื่องจากคนเขียนเองก็อยากจะรู้จักตัวละครให้มากกว่านี้ (โดยเฉพาะเจ้าเด็กที่สิงร่างสัตว์ได้นี่ เป็นใครฟะ!!) ก็แอบหวังว่าภาค 2 กับภาค 3 จะเอามาไทยได้ ฉายโรงไม่ได้ เอามาเป็นแผ่นก็ยังดี
| จากคุณ |
:
patiweshchan  
|
| เขียนเมื่อ |
:
9 พ.ค. 55 02:49:50
|
|
|
| |
