ความคิดเห็นที่ 1 ผมมองเป็นว่านี่คือค่าตอบแทนของพระเอกนะที่ประเมินความรับผิดชอบของการสร้างซอมบี้ต่ำเกินไป ถ้าคิดจะสร้างขึ้นมาแล้วจะต้องมีความรับผิดชอบกับสิ่งที่จะตามมาด้วย ที่ผ่านมาพระเอกรับผิดชอบในกรณีของเรย์มาดีแล้วซึ่งผลมันออกมาดีแต่ในกรณีบาบูมันออกมาร้าย และมันจบลงแค่คำว่าเผาทิ้งไปไม่ได้เมื่อทำให้มันลุกขึ้นมาแล้ว เกิดความผูกพันธ์ที่ตัดไม่ไำด้(ของคนที่เกี่ยวข้องกับบาบู)แล้วก็ต้องรับผิดชอบต่อด้วย ถ้ามีคนไม่อยากให้ตายไปพระเอกก็ต้องรับผิดชอบที่บังอาจปลุกมันขึ้นมาจนมีความสัมพันธ์ที่ตัดไปไม่ได้ต่อไป แม้ว่าผลของบาบูจะออกมาร้ายขนาดไหนก็ตาม ก็ต้องปลุกบาบูขึ้นมาอีกเป็นครั้งที่ 2 เำพื่อความสัมพันธ์นั้น สภาพของพระเอกตอนนี้คือรู้ตัวแล้วว่าเข้าไปเล่นกับสิ่งที่รับผิดชอบไม่ไหวด้วยความอยากและความคึกคะนองเท่านั้นเอง จากคุณ : wingaura เขียนเมื่อ : 13 พ.ค. 55 11:06:51

ความคิดเห็นที่ 2 เรื่องนี้คาดว่าคงจบแบบซึ้งแต่คงไม่แฮปปี้แน่ๆเลย   เห็นด้วยกับความเห็นท่านจขกท.กับ#1จริงๆ   แต่อย่างน้อยเรื่องนี้ยังดีกว่าFMAตรงที่กลับมายังเป็นคนที่รู้จักไม่ใช่เป็นใครตัวอะไรก็ไม่รู้ จากคุณ : Tsundere no tsukaima เขียนเมื่อ : 13 พ.ค. 55 11:19:31

ความคิดเห็นที่ 3 ผมก็ว่าตามที่ท่านเดรคพูด ช่วงแรกๆที่อ่านเรื่องนี้คิดว่าเฉยๆ แต่พอหลังๆเริ่มเข้าประเด็นในเรื่องนี้ซักที ความตายเป็นสิ่งที่ห้ามไม่ได้ และไม่ควรไปฝืนมัน เพราะเป็นตามธรรมชาติ ปล.น่าจะอีกไม่นานก็น่าจะจบแล้วละมั้ง ผมเดาๆเอานะ จากเนื้อเรื่องแล้ว มันน่าจะเริ่มคลายปมอะไรต่างๆได้แล้ว ยกเว้นคนเขียนจะมาโยงย้อนอดีตอะไรนิดหน่อยเกี่ยวกับปู่ของพระเอก ผมชอบประโยคนี้ของท่านเดรคมากเลย " เป็นอีโก้ของคนเป็นที่ทำลงไปโดยไม่ได้ใส่ใจจริงๆ เลยว่าคนที่ตายไปแล้วเขาต้องการกลับมาหรือไม่"  มันคือความจริงของคนเรา จากคุณ : ตะพาบฝึกหัด เขียนเมื่อ : 13 พ.ค. 55 12:06:56

ความคิดเห็นที่ 4 ผมว่าถ้าจะมีย้อนอดีต น่าจะย้อนอดีตเกี่ยวกับแม่ของพระเอกกับเมโระด้วยนะครับ เพราะมีอะไรบางอย่างใบ้ๆ อยู่เหมือนกันว่าแม่ของพระเอกก็เคยตายไปแล้ว แต่ถูกชุบชีวิตขึ้นมาให้เป็นซอมบี้แบบเรอาเหมือนกัน และสุดท้ายก็ต้องไปจากลูกเพราะกลัวว่าจะทำร้ายลูกแบบเดียวกับที่เรอาเคยทำร้ายพระเอกด้วย เผลอๆ ซอมบี้คลั่งตนที่อยู่ที่ศูนย์วิจัยที่ปู่พระเอกเคยอยู่เมื่อก่อนอาจเป็นแม่พระเอกด้วยซ้ำ ถ้าอนุมานตามช่วงเวลากับรูปร่างของแม่พระเอกเทียบกับซอมบี้คลั่งตนนั้นดูแล้วละก็นะ จากคุณ : Drake เขียนเมื่อ : 13 พ.ค. 55 13:00:13

ความคิดเห็นที่ 5 #4 ประเด็นนี้ก็น่าคิดนะครับ  เพราะท่าทางจะฝังใจปู่แกซะด้วยครับ จากคุณ : Tsundere no tsukaima เขียนเมื่อ : 13 พ.ค. 55 13:14:55

ความคิดเห็นที่ 6 "เป็นอีโก้ของคนเป็นที่ทำลงไปโดยไม่ได้ใส่ใจจริงๆ เลยว่าคนที่ตายไปแล้วเขาต้องการกลับมาหรือไม่" ผมว่ามันไม่ใช่อีโก้หรอกครับ มันเป็นสัญชาตญาณของสิ่งมีชีวิตมากกว่า สิ่งมีชีวิตย่อมรักชีวิตและอยากที่จะให้ชีวิต การที่ไม่ถามคนตายว่าอยากกลับมามีชีวิตไหม ก็เหมือนกับการที่เราไม่ถามเด็กว่าอยากเกิดมาหรือไม่นั่นแหละ สิ่งมีชีวิตย่อมคิดว่าการมีชีวิตย่อมดีกว่า มีความสุขกว่านั่นเอง เอาล่ะแน่นอนใครมันจะไปถามคนตายกับเด็กที่ยังไม่เกิดได้ว่าอยากมีชีวิตไหม แต่เราพูดกันเล่นๆในเชิงวิเคราะห์ ใน FMA และ Sankarea ตัวละครล้วนยังเด็ก ทำให้ใช้อารมณ์มากกว่าเหตุผล แต่ต่อให้รู้ข้อดีข้อเสียครบถ้วนบางครั้งคนเราก็ยังเอาอารมณ์ความรู้สึกเป็นที่ตั้งอยู่ดี จากคุณ : TimeSkip เขียนเมื่อ : 13 พ.ค. 55 13:56:31

ความคิดเห็นที่ 7 เพราะเหตุนี้พระพุทธเจ้าจึงได้ตรัสว่า "ความสูญเสียจากสิ่งที่รักที่ชอบใจ ก็เป็นทุกข์   ความได้ในสิ่งที่ไม่รักไม่ชอบใจก็เป็นทุกข์ อยากได้สิ่งใด ไม่ได้สิ่งนั้นก็เป็นทุกข์" ------------------------- เรื่องตอนนี้ ทำให้ผมนึกถึงคำพูุดของเรอา ตอนที่ฟื้นขึ้นมาเป็นซอมบี้  ที่พุดกับตาหูแมวว่า "รับผิดชอบด้วยนะ" คำ ๆ นี้ มันมีความหมายเกินกว่าที่ตาหูแมวในขณะนั้นคงจะเข้าใจได้  แต่คิดว่าตอนนี้คงจะเข้าใจขึ้นบ้างแล้วล่ะว่า "รับผิดชอบ" หมายถึงขนาดไหน แก้ไขเมื่อ 13 พ.ค. 55 14:17:05 แก้ไขเมื่อ 13 พ.ค. 55 14:15:50 แก้ไขเมื่อ 13 พ.ค. 55 14:13:17 จากคุณ : chohokun เขียนเมื่อ : 13 พ.ค. 55 14:11:53

ความคิดเห็นที่ 8 #6 แต่สิ่งที่ต่างกันระหว่างการที่เด็กทารกเกิดมากับการทำให้คนที่ตายไปแล้วฟื้นกลับมาก็คือ "การเกิดของเด็กทารกไม่ใช่การฝืนชะตากรรม แต่การทำให้คนตายฟื้ันกลับมาเป็นการฝืนชะตากรรมอย่างที่สุด" เลยนะครับ และผมก็เห็นว่าการพยายามฝืนชะตากรรม ฝืนสิ่งที่เกิดขึ้นไปแล้วและไม่มีทางย้อนคืนแบบนี้มีแต่จะทำให้เรื่องมันเลวร้ายลงเท่านั้นเอง ตัวอย่างง่ายๆ ก็อย่างในหนังเรื่อง Pet Semetary ของลุงสตีเฟ่น คิงนั่นแหละครับ ผลของการพยายามฝืนชะตาครั้งแล้วครั้งเล่าเพราะทำใจยอมรับความจริงที่โหดร้ายไม่ได้ สุดท้ายก็ต้องประสบกับความหายนะอยู่ดี เหมือนอย่างในฉากจบของเรื่อง Pet Semetary ข้างล่างนี่แหละ หมายเหตุ - มีฉากสยองๆ ค่อนข้างน่าแหวะอยู่นิดหน่อย เพราะงั้นท่านใดที่ขวัญอ่อนหรือยังต้องกินเนื้อเป็นมื้ออาหาร จะเลี่ยงไม่กดดูก็ได้นะครับ แก้ไขเมื่อ 13 พ.ค. 55 14:40:21 จากคุณ : Drake เขียนเมื่อ : 13 พ.ค. 55 14:37:12

ความคิดเห็นที่ 9 ข้อความของ #6  ผมว่าถ้าจะให้ตรงประเด็น ควรจะเปลี่้ยนจากถามเด็กที่จะเกิดมาว่าอยากเกิดมาหรือไม่ เปลี่ยนไปเป็นประเด็นการทำแท้ง ว่า "ถามเด็กหรือไม่ว่าเด็กในท้อง อยากจะตายถ้าหากต้องเกิดมาำลำบาก" มากกว่ารึเปล่าครับ? จากคุณ : chohokun เขียนเมื่อ : 13 พ.ค. 55 14:40:48

ความคิดเห็นที่ 10 เรางงนิดนึงอ่ะ ตอนพระเอกเปิดกล่องออกมา บาบูหายไปแล้วนี่  แล้วพระเอกเอาอะไรมาเผา แต่ก็เห็นถือปลอกคอทำให้คิดว่า เผาบาบู ---------- เรื่องนี้นี่เเจิดตั้งแต่แรกเลย ด้วยพ็อตเรืองที่แปลก เก๋ไก๋  ปล่อยมุขไม่ยั้ง สนุกมาก ช่วงหลังดูแผ่วลง นึกว่าจะไปไม่ถูก พอมาถึงตอนนี้ ทำเอาอึ้ง สงสารตาหูแมว จนบอกไม่ถูก ถ้าบาบูเลือกได้ มันก็คงเลือกที่จะได้อยู่กับนายที่รักไปตราบนานเท่านาน ตอนที่กลับมามีชีวิตอีกครั้งพร้อมพลังพิเศษ ก็โลดแล่นดี๋ด๋าติดหนึบไปไหนไปกันกับเจ้านายสุดเลิฟ แต่เมือมาถึงสภาวะที่ควบคุมสัญชาติญานดิบของซอมบี้ไม่ได้ ทำร้ายแม้แต่เจ้านายอันเป็นที่รัก เมื่อสติกลับคืนมา บาบูก็คงเสียใจ ไม่อยากอยู่ในสภาพนี้ ถ้ารักบาบูก็ต้องยอมให้มันตาย ถ้ารักษาไม่ได้ แต่ก็เข้าใจเรอา์ ที่มีชะตากรรมเป็นซอมบี้เหมือนบาบู เลยอยากจะให้บาบูอยู่ด้วยกันจนถึงที่สุด ปล. เรื่องนี้ทำปิดตอนดี ให้ได้ลุ้นตลอดเลย ฝีมือมาก แก้ไขเมื่อ 13 พ.ค. 55 16:24:13 จากคุณ : กะติ๊ด เขียนเมื่อ : 13 พ.ค. 55 15:28:22

ความคิดเห็นที่ 11 สำหรับผม เห็นด้วยกับการคืนชีพนะ สิ่งที่มีชีวิตทุกอย่าง ยังไงก็ต้องรักชีวิต ถ้าถามว่ากลับเป็นซอมบี้ ดีมั้ย มันฝืนชะตาชีวิต งั้นลองไปมองเรื่องของหลุยส์ 0 ที่ไซโตะถูกทีฟ่าชุบชีวิตมาด้วยพลังของแหวน ก็ไม่เห็นมีใครจะบอกว่ามันฝืนชะตาเลย ผมคิดว่า เรื่องสัญชาตญาณที่ว่าคนเรารักชีวิต ต้องการชีวิต อยากให้ชีวิต และกลัวการสูญเสีย มันเป็นเรื่องปกติ อย่าลืมนะครับ ว่าตอนที่พระเอกชุบชีวิตบาบู หรือเรอา ไม่ได้มีความรู้ที่ว่าซอมบี้ มีสัญชาตญาณของการทำร้ายมนุษย์ หรือพฤติกรรมดิบเถื่อน (ถึงจะรู้แต่ก็คงไม่ได้คิดถึง) เรื่องของการเผาศพบาบู มันคงคล้ายๆ กับเคสการุณยฆาต กับสัตว์เลี้ยงที่พิการนั่นแหละครับ มันเป็นเรื่องของมุมมองมากกว่านะ ผมว่าไอ้เรื่องการฝืนชะตา หรือไม่ฝืน มันไม่ได้มีอยู่จริงตั้งแต่แรก เหมือนเรื่องการย้อนเวลา ย้อนไปย้อนมา ก็กลับมาที่จุดเริ่มต้น เหมือนเรื่อง Orange Road หรือ แฮรี่พอตเตอร์ เรื่องของเรื่องมันเป็นแบบนั้น คนตัวเล็กๆ ไม่ได้เปลี่ยนธรรมชาติ แต่ธรรมขาติ ตั้งใจให้เราทำมากกว่า จากคุณ : LLL57 (f_m_p57) เขียนเมื่อ : 13 พ.ค. 55 16:12:50

ความคิดเห็นที่ 12 ตอนจบคิดว่ายังไงคนตายก็คงก็ปล่อยให้เป็นไปตามวิถีทางของคนที่ตายไปแล้วคือ ปล่อยให้ไปสบายนั้นละ แต่ไม่รู้จบแบบไหน จะให้พระเอกฆ่าเรอา คงเป็นอะไรที่น่าปวดใจสุดๆ การยอมรับความจริง ไม่ฝืนธรรมชาติว่า มีสุขย่อมมีทุกข์ มีรักย่อมมีพลัดพราก มีเกิดย่อมมีดับ เป็นกฎแห่งธรรมชาติล้วนๆ เราควรที่จะยอมรับมัน ไม่ใช่เอาชนะมัน เพราะเราไม่มีทางเอาชนะได้เลย มีแต่ทำให้เรื่องมันเลวร้ายลงไปอีก เชื่อว่าตอนจบน่าจะออกแนวๆนี้ละครับ แก้ไขเมื่อ 13 พ.ค. 55 16:43:26 จากคุณ : Sweet Chin Music เขียนเมื่อ : 13 พ.ค. 55 16:22:08

ความคิดเห็นที่ 13 ไหนๆก็ไหนๆละ ตอนจบก็อยากให้ เขียนถึงความรัก ความผูกพันของ ฟุริยะคุงกับเรอา ให้คนอ่านซาบซึ้ง ประทับใจกับความสัมพันธ์ของพระเอกนางเอก ก่อนที่จะปล่อยให้นางเอกจากไปอย่างมีความสุข เรียกน้ำตาจากคนอ่านได้ น่าจะดีที่สุดละ จากคุณ : Sweet Chin Music เขียนเมื่อ : 13 พ.ค. 55 16:47:05

ความคิดเห็นที่ 14 ไปๆมาๆ   คิดถึงตอน1 ของเรื่อง Undead (คนเขียนมือขวาฯงไอคอล) ว่ารักจริง  ต้องยอมให้อีกฝ่ายไปสบาย  ไม่ใช่ฉุดกระชากเธอไว้ให้อยู่ในสภาพที่เป็นก็ไม่เป็น  ตายก็ไม่ตาย จากคุณ : mad_savior เขียนเมื่อ : 13 พ.ค. 55 18:16:52

ความคิดเห็นที่ 15 #11 คำอธิบายก่อนหน้านี้ผมคงใช้คำลวกไปนิดแฮะ ถ้าพูดให้ถูกจริงๆ คือไม่ใช่การ "ฝืนชะตา" ต้องเป็นการ "ฝืนธรรมชาติ" อย่างที่คุณ Sweet Chin Music ว่าไว้มากกว่า ผมไม่ได้ปฏิเสธเรื่องความพยายามดิ้นรนเอาชีวิตรอดนะครับ แต่สิ่งหนึ่งที่ต้องยอมรับก็คือ เกิด แก่ เจ็บ ตาย กฎแห่งวัฏสงสารเหล่านี้ไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์เดินดินอย่างเราจะมีทางเอาชนะได้เลย ต่อให้พยายามจะเอาชนะยังไง สุดท้ายก็มีแต่โดนทุบกระหน่ำจนแพ้ในที่สุดอยู่ดี ขึ้นอยู่กับว่าจะแพ้เมื่อไหร่เท่านั้นเอง เพราะงั้นโดยส่วนตัวผม ผมคิดว่าหากเขาถึงเวลาต้องไปตามกฎแห่งวัฏสงสารจริงๆ ต่อให้ไปยื้อยุดเขาไว้ยังไงเขาก็ต้องไปอยู่ดี ซึ่งถ้าเป็นแบบนั้น การยื้อเขาไว้ในโลกนี้ก็รังแต่จะทำให้เขาเจ็บปวดเสียมากกว่านั่นแหละครับ จากคุณ : Drake เขียนเมื่อ : 13 พ.ค. 55 18:48:05

ความคิดเห็นที่ 16 #11 ถูกใจแนวคิดแบบนี้จัง ไม่ว่าเมื่อไหร่คนก็เป็นสิ่งมีชีวิตที่ต้องการ"อายุขัย"ที่ไม่รู้จักพอ ถ้าเปรียบเทียบ"ความตาย"เท่ากับโรค "คืนชีพ"ก็คือการรักษาแบบไม่หายขาด ไม่ว่าอย่างไรในอนาคตก็ต้องกลับสู่ความตาย แต่การ"มีชีวิต"ให้นานขึ้นอีกแม้เพียง 1วันหรือ1ชั่วโมง ก็ยังเป็นสิ่งที่คนพยายามไขว่คว้าเอาไว้เสมอ การคืนชีพบาบูเคยเป็นทางเลือกที่ถูกต้อง จนกระทั่งฟุรุยะได้รู้เรื่องสัญชาติญาณซอมบี้นี่แหละ จากคุณ : LeagueM เขียนเมื่อ : 13 พ.ค. 55 20:57:08

ความคิดเห็นที่ 17 #11 บ้างอย่างก็เป็นไปตามโลกกำหนดว่าต้องรอดทำใ้มีการคืนชีพแต่ดูเหมือนจะเข้าใจผิดนะครับคืนชีพกับเป็นซอมบี้นี่คนละเรื่องนะครับ คืนชีพคือกลับคืนมาเป็นดั่งเดิมแต่ซอมบี้กลายเป็นอีกอย่างไปเลย เป็นฝืนธรรมชาติทำให้คนตายมีชีวิตในสภาพที่ตายต่อไม่ได้คืนกลับมีชีวิตตามเดิมแบบการคืนชีพ สรุปเรอากับบาบูในฐานะมนุษย์น่ะตายแล้วจริงๆ ที่เห็นเป็นแค่เรอากับบาบูที่สำเนาลักษณะมาในฐานะซอมบี้เท่านั้นเอง จากคุณ : wingaura เขียนเมื่อ : 13 พ.ค. 55 21:33:14