ความคิดเห็นที่ 1 รีเมกแบบนี้รอดยาก       แล้วรีเมกอย่างไรจึงจะรอด? ดร.จิรยุทธ์ สินธุพันธุ์ หัวหน้าภาควาทวิทยาและสื่อสารการแสดง อาจารย์ผู้สอนวิชาการวิเคราะห์และสร้างสรรค์บทประพันธ์ คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ได้แสดงทัศนะเอาไว้แล้วว่าการจะดัดแปลง เพิ่ม ลด หรือขยายความใดๆ นั้น สำคัญที่สุดคือต้องไม่ทำให้บทประพันธ์เดิมเสียอรรถรสของมันไป แต่ในกรณีที่เกิดขึ้นกับเรื่องแววมยุรานั้น ต้องถือว่า “ผิดตั้งแต่เลือกบทประพันธ์แล้ว”                     “ถึงจะพยายามมาดัดแปลงใหม่ยังไง แต่ก็ไปไม่รอดหรอกครับ เพราะคุณพนมเทียน ท่านเขียนเรื่องเอาไว้สำหรับช่วงยุค 60 ซึ่งวัฒนธรรมอเมริกันเพิ่งเข้ามาใหม่ เป็นช่วงที่ผู้หญิงเพิ่งเริ่มออกไปทำงานครั้งแรก พอเอามาทำใหม่ คนทำคงยังมองไม่ทะลุว่าจะให้เหตุการณ์แบบนี้มาอยู่ในบริบทสังคมตอนนี้ยังไง ก็คงต้องถามว่าในเมื่อตัวพล็อตมันไม่เข้ากับยุคสมัยแล้ว แล้วเอามาทำใหม่กันอีกทำไม!”                     ถ้าอยากจะรีเมกให้รอด อาจารย์แนะนำว่าอาจต้องเลี่ยงไปทำประเภทพีเรียดย้อนยุคไปเลย อย่าง “ดอกโศก” และ “ขุนศึก” ฉบับล่าสุดที่ได้กระแสตอบรับกลับมาในทางที่ดีจนน่าชื่นใจ เพราะช่วงเวลาที่เกิดขึ้นในเรื่องทำให้ผู้ชมเชื่อได้ โดยไม่จำเป็นต้องเอาต้นฉบับเดิมมาดัดแปลงเพื่อให้เข้ากับยุคปัจจุบัน       แต่ถึงอย่างนั้นก็เคยมีละครพีเรียดที่รีเมกแบบผิดๆ พลาดๆ เกิดขึ้นมาแล้วเหมือนกัน อย่าง “ทวิภพ” เวอร์ชัน แพนเค้ก-เขมนิจ และ อ๋อม-อรรคพันธ์ ที่บิดภาพของ “มณีจันทร์” ให้แอ๊บแบ๊วและก๋ากั่นเกินงามเสียจนคอละครเวอร์ชันก่อนๆ บ่นว่า “ดูแล้วปวดตับ” กันเป็นแถว เพราะฉะนั้นฟีดแบ็กของละครเก่าเล่าใหม่จะออกมาดีแค่ไหน จึงขึ้นอยู่กับการตีความเป็นสำคัญ                     “ที่เห็นๆ กันว่าเอามารีเมกแล้วเละนั่น ต้องตั้งคำถามว่าเขาดัดแปลงมาจากวรรณกรรมดั้งเดิมจริงหรือเปล่า หรือแค่แปลงมาจากละครที่เคยดู อย่างเรื่อง “บ้านทรายทอง” ถ้าเคยอ่านตัวบทประพันธ์ที่เป็นหนังสือจริงๆ จะรู้เลยว่ายุคหลังๆ ที่เอามารีเมกเป็นละคร แทบจะไม่เหลือเค้าเดิมแล้ว"       "กลายเป็นโฟกัสเรื่องความรักระหว่างพจมานกับชายกลาง เพราะส่วนใหญ่ทำตามต้นฉบับแรกๆ ที่รุจ รณภพ เล่นกับจารุณี สุขสวัสดิ์ ทั้งที่ความจริงเจ้าของบทประพันธ์เขาเขียนถึงนัยทางการเมือง ตีแผ่สภาพสังคมที่ซับซ้อน สิทธิที่ผู้หญิงคนหนึ่งควรได้รับ และสังคมชั้นสูงที่พังทลาย แต่พอนำมารีเมก เรื่องเหล่านี้กลับไม่ถูกพูดถึงเลย” อาจารย์จิรยุทธ์ ทิ้งท้ายด้วยน้ำเสียงปลงตก จากคุณ : Dear Nostalgia เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 11:17:02

ความคิดเห็นที่ 2 นี่แหละหนาละครไทย       ระหว่างเขียนบทละครเรื่องใหม่กับหยิบบทละครเก่ามารีเมก คุณจะเลือกอะไร? คนที่ไม่ชอบการแข่งขันคงเลือกร้อยเรียงเรื่องราวขึ้นมาใหม่มากกว่า เพราะอย่างน้อยก็ไม่ถูกนำไปเปรียบเทียบกับเวอร์ชันก่อนๆ ให้หมดกำลังใจ แต่ถ้ารู้เบื้องลึกเบื้องหลังสักหน่อย จะเข้าใจว่าเหตุใดผู้จัดฯ หลายรายจึงยินดีรีเมกท่ามกลางเสียงก่นด่า นั่นก็เพราะว่าถ้าให้เปรียบเทียบระหว่างความเสี่ยงต่อเสียงวิพากษ์วิจารณ์กับความเสี่ยงต่อเงินทุนสนับสนุนแล้ว พวกเขาขอเสี่ยงไปกับประการแรกดีกว่า                     “ตัวผู้จัดฯ กับคนเขียนบท เขาก็คงอยากผลิตผลงานดีๆ ละครใหม่ๆ ออกมาแหละครับ แต่เขาไม่ใช่คนรับผิดชอบเรื่องเงิน ในเมื่อยังต้องสังกัดช่อง ต้องขอเวลาฉาย ก็ต้องเสนอเรื่องของบประมาณจากนายทุน แล้วถ้าเลือกบทใหม่ๆ ไปนำเสนอ ก็ต้องเสนอขายกันอยู่นานกว่าจะเข้าใจ แต่ถ้าเสนอว่าจะทำละครรีเมก แค่บอกชื่อเรื่องคนฟังก็อ๋อแล้ว วาดภาพออกเลยว่างานจะออกมาแบบไหน มันขายได้ง่ายกว่าละครเรื่องใหม่ และนี่อาจเป็นเหตุผลที่ทำให้เราเห็นผลงานรีเมกกันบ่อยๆ” อาจารย์จิรยุทธ์ วิเคราะห์ให้เห็นเบื้องลึกเบื้องหลังที่ชัดเจนยิ่งขึ้น                     ส่วนเรื่องความกังวลต่อฟีดแบ็กละครรีเมกนั้น อธิบายได้สั้นๆ ง่ายๆ ว่า “ระหว่างการเซฟเรื่องคำวิจารณ์กับเซฟเรื่องรายได้ คิดว่าผู้จัดฯ เขาจะเลือกอะไรล่ะ แค่คำวิจารณ์ คนด่าไปๆ มาๆ ดีไม่ดีอาจกลายเป็นสร้างกระแสให้ละครไปได้อีก พอละครจบ คนก็ลืม แต่ถ้าเลือกจะทำรีเมกอย่างที่นายทุนพอใจ เสี่ยงโดนด่าหน่อย แต่อย่างน้อยก็ยังได้เงินทุน”                     เพราะเหตุนี้ละครไทยจึงวนเวียนอยู่ในวงจรเดิมๆ คือรีเมก รีเมก แล้วก็รีเมก นานๆ ทีจึงจะมีบทใหม่ๆ โดนๆ ที่กลั่นกรองออกมาจากหัวสมองเพียวๆ ของนักเขียนบทละครโทรทัศน์สักเรื่อง ส่วนอีกหนึ่งเหตุผลคือปัจจุบันยังเปิดโอกาสให้นักเขียนหน้าใหม่ได้แสดงฝีมือไม่มากพอ       แม้แต่ จ๋า-ยศสินี ณ นคร ผู้จัดฯ มากฝีมือแห่งค่ายเมเกอร์ วาย ยังเคยให้สัมภาษณ์เอาไว้เลยว่า ผู้จัดละครส่วนใหญ่ไม่กล้าเสี่ยงไปกับนักเขียนหน้าใหม่ๆ ด้วยเวลาทำงานที่มีอันน้อยนิด ประกอบกับทัศนคติต่างๆ ซึ่งจำเป็นต้องจูนให้ติด คนเขียนบทที่อยู่ในวงการและได้รับการยอมรับให้ร่วมงานด้วยตอนนี้จึงมีเพียงหน้าเก่าๆ ชื่อเดิมๆ ไม่กี่ราย ไม่น่าแปลกใจเลยว่าเหตุใดพล็อตเรื่องที่เห็นๆ กันอยู่ในละครไทยจึงวนเวียนซ้ำซากจนดูแล้วรู้เลยว่า “นี่แหละ! ละครบ้านเรา” จากคุณ : Dear Nostalgia เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 11:18:50

ความคิดเห็นที่ 3 กลัวแล้ว! อย่ารีเมก       “อยากให้คนรุ่นนี้ได้มีโอกาสดูอย่างที่เราเคยประทับใจ”, “เป็นบทประพันธ์ที่ทรงคุณค่า ควรแก่การนำกลับมาทำใหม่”, “ตัวบทมีความร่วมสมัย แค่ปรับนิดๆ หน่อยๆ ก็เหมาะกับยุคสมัยพอดี” และอีกหลากหลายคำตอบจากผู้จัดฯ เมื่อถูกถามว่าเหตุใดจึงหยิบผลงานเดิมมารีเมกซ้ำๆ แต่ไม่ว่าจะอ้างเหตุผลอะไร ความตกต่ำจากงานรีเมกหลายๆ ชิ้นก็ทำเอาผู้ชมหลายคนไม่กล้าเสี่ยงไปกับเวอร์ชันใหม่ๆ อีกแล้ว หนักหน่อยก็หนีละครไทยไปดูละครต่างประเทศแทน                     “ผมไม่ได้แอนตี้การรีเมกนะ แต่ถ้าจะทำก็น่าจะเลือกมุมใหม่ๆ มานำเสนอบ้าง ไม่อย่างนั้นคนดูก็เบื่อตายเลย คิดดูว่าเรื่องบ้านทรายทอง ผมดูมาตั้งแต่เวอร์ชันคุณจารุณี, คุณมนฤดี แล้วก็ จอย รินลณี ไหนจะเรื่องทัดดาวฯ เรื่องดอกโศกอีก ดูมาเรื่องละไม่ต่ำกว่า 3 เวอร์ชัน แถมบางเวอร์ชันทำจนไม่เหลือความคลาสสิกเลย บางเรื่องเพิ่งดูไปไม่นาน จะกลับมาทำใหม่อีกแล้ว คืออย่างน้อย 10 ปี ค่อยมารีเมกครั้งหนึ่งก็ยังดี ไม่อย่างนั้น คนในเจเนอเรชั่นเดิมก็จะได้ดูแต่เรื่องเดิมๆ นี่แหละ เปลี่ยนแค่หน้าคนแสดง” ดร.จิรยุทธ์ กล่าวทิ้งท้ายด้วยน้ำเสียงเซ็งๆ                     หันมามองวงการภาพยนตร์กันบ้าง ซึ่งถือเป็นอีกสื่อหนึ่งที่ไม่ทิ้งวัฒนธรรมการรีเมกเช่นกัน ล่าสุดกำลังจะมี “จันดารา” และ “2499 อันธพาลครองเมือง” เวอร์ชันใหม่ออกมา ใครก็ตามที่ได้ยินข่าวนี้ก็นึกหวั่นใจกันไปเป็นแถว เนื่องจากต้นฉบับทำเอาไว้ได้น่าประทับใจและคลาสสิคมาก       พูดถึงเรื่องหลังอาจไม่น่าหนักใจนัก เพราะถึงแม้เรื่อง “อันธพาล” จะอิงเค้าโครงเดิมในยุคเดียวกับ “2499 อันธพาลครองเมือง” แต่เห็นได้ชัดว่าพยายามถ่ายทอดออกมาให้กลายเป็นภาคต่อเสียมากกว่า แต่เรื่อง “จันดารา” นั้นเรียกได้ว่านำของเดิมกลับมารีเมกทั้งดุ้น             หลังจากหม่อมน้อย (หม่อมหลวงพันธุ์เทวนพ เทวกุล) ประกาศโผรายชื่อนักแสดงออกมาคร่าวๆ แล้วว่าเลือก “หญิง-รฐา โพธิ์งาม” หรือ “ญาญ่าญิ๋ง” มารับบทหญิงม่ายผู้สอนบทรักให้ “จัน ดารา” ซึ่งแสดงโดย "มาริโอ้ เมาเร่อ" แล้วไหนจะ “น้องแนต-เกศริน ชัยเฉลิมพล” ที่ออกปากว่าพร้อมใจมาสมทบบทเปลือยในเรื่องอีก จึงทำให้หลายคนวาดภาพกันไปต่างๆ นานาว่า สงสัยเวอร์ชันนี้จะแรง! กว่าเดิมอีก ส่วนจะแรงดีหรือแรงไม่ดีนั้น ผู้บริโภคอย่างเราๆ ก็คงได้แต่ภาวนา ขออย่าให้กลายเป็นผลงานรีเมก “ยำเละรสผิดหวัง” อีกเรื่องเลยก็แล้วกัน...             ข่าวโดย ASTV Manager LIVE       http://www.manager.co.th/Daily/ViewNews.aspx?NewsID=9550000069618 จากคุณ : Dear Nostalgia เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 11:20:27

ความคิดเห็นที่ 4 http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A12202648/A12202648.html http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A12202648/A12202648.html จากคุณ : deawza เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 11:49:03

ความคิดเห็นที่ 5 ถ้าอยากจะรีเมกให้รอด อาจารย์แนะนำว่าอาจต้องเลี่ยงไปทำประเภทพีเรียดย้อนยุคไปเลย อย่าง “ดอกโศก” และ “ขุนศึก” ฉบับล่าสุดที่ได้กระแสตอบรับกลับมาในทางที่ดีจนน่าชื่นใจ จุดพลุๆๆๆๆ จากคุณ : pepcheez เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 11:50:52

ความคิดเห็นที่ 6 แล้วบ่วงล่ะ รีเมคเหมือนกันไม่ใช่เหรอทำไมไม่พูดถึง ถ้าทำบ้านทรายทองตีความเรื่องการเมืองมากเกินไป ก็ไม่สนุก เพราะคนไทยส่วนใหญ่เบื่อคำว่า การเมือง จากคุณ : koong761 เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 12:10:35

ความคิดเห็นที่ 7 ดอกโศกเวอร์ชั่นใหม่เขาปรับเป็นยุคปัจจุบันแล้วนี่ 'จารย์ ไม่มีอะไรที่เป็นพีเรียดย้อนยุคเลย เงื่อนไขความสำเร็จของดอกโศก ไม่เกี่ยวกับความเป็นพีเรียดแน่ๆ เราว่า เกี่ยวกับบทโทรทัศน์ของ อ.ศัลยา และฝีมือของนักแสดง+ผกก.เป็นสำคัญ จากคุณ : tarantella เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 15:49:46

ความคิดเห็นที่ 8 ' จารย์ ดอกโศก หลังๆยืดมากเกินไปหรือเปล่่า จากคุณ : Spice Pantip เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 55 17:13:25